Nehemiasz 9:1 A dwudziestego czwartego dnia tego miesiąca synowie Izraela zebrali się w poście i w worach, a na nich ziemia. 9:2 A nasienie Izraela odłączyło się od wszystkich obcych i powstali i wyznali swoje grzechy i nieprawości swoich ojców. 9:3 A oni stanęli na swoich miejscach i czytali w księdze Prawa Bożego PAN, ich Bóg, jedna czwarta część dnia; i kolejna czwarta część oni wyznali i oddawali pokłon Panu, Bogu swemu. 9:4 Wtedy na schodach stanęli Lewici, Jeszua i Bani, Kadmiela, Szebaniasza, Bunniego, Szerebiasza, Baniego i Chenaniego, i płakali z donośny głos do Pana, Boga swego. 9:5 Potem Lewici: Jeszua, Kadmiel, Bani, Chaszabniasz, Szerebiasz, Hodiasz, Szebaniasz i Petachiasz rzekli: Wstańcie i błogosławcie Pana Bóg wasz na wieki wieków: i niech będzie błogosławione imię chwały, które jest wywyższony ponad wszelkie błogosławieństwo i chwałę. 9:6 Ty sam jesteś Panem; stworzyłeś niebo, niebo dla niebiosa z całym ich zastępem, ziemią i wszystkim, co istnieje w nich morza i wszystko, co w nich jest, i ty je zachowujesz Wszystko; a zastępy niebieskie oddają ci pokłon. 9:7 Ty jesteś PANEM Bogiem, który wybrałeś Abrama i przywiodłeś go z Ur chaldejskiego i nadał mu imię Abraham; 9:8 I znalazł wierne serce przed tobą, i zawarł z tobą przymierze mu dać ziemię Kananejczyków, Chetytów, Amorytów i Peryzzytów, Jebusytów i Girgaszytów, aby ją dali, I powiedz do jego potomstwa i wykonaj swoje słowa; bo jesteś sprawiedliwy: 9:9 I widział udrękę naszych ojców w Egipcie i słyszał ich płacz nad Morzem Czerwonym; 9:10 I czynił znaki i cuda faraonowi i wszystkim jego sługom, i na cały lud ziemi jego, boś ty wiedział, co czynili dumnie przeciwko nim. Więc dostałeś sobie imię, jak to jest dzisiaj. 9:11 I rozdzieliłeś przed nimi morze, tak że przeszli przez pośrodku morza na suchym lądzie; a ich prześladowców wyrzuciłeś do głębin, jak kamień do wód gwałtownych. 9:12 Ponadto prowadziłeś ich za dnia przez słup obłoku; iw nocy w słupie ognia, aby oświecić ich tak, jak oni powinien iść. 9:13 Zstąpiłeś też na górę Synaj i stamtąd rozmawiałeś z nimi nieba, i dał im prawe sądy i prawdziwe prawa, dobre ustawy i przykazania: 9:14 I oznajmiłeś im twój święty szabat i nakazałeś im przykazania, ustawy i prawa ręką Mojżesza, sługi twego: 9:15 I dał im chleb z nieba za ich głód i porodzili dla nich wodę ze skały dla ich pragnienia i obiecał im aby weszli i posiedli ziemię, której przysiągłeś daj im. 9:16 Ale oni i nasi ojcowie postępowali dumnie i zatwardzili swoje karki nie słuchał Twoich przykazań, 9:17 I odmówili posłuszeństwa, ani nie pamiętali o twoich cudach, które czyniłeś pomiędzy nimi; ale utwardzili swoje karki iw swoim buncie wyznaczyli a kapitanie, aby powrócili do niewoli: ale ty jesteś Bogiem gotowym przebaczyć, łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i wielkiej dobroci, i nie opuszczaj ich. 9:18 Tak, kiedy uczynili ich lanym cielcem i powiedzieli: To jest twój Bóg który cię wyprowadził z Egiptu i dopuścił się wielkich prowokacji; 9:19 Ty jednak w swoim rozlicznym miłosierdziu nie opuściłeś ich na pustyni. słup obłoku nie odchodził od nich za dnia, aby ich wprowadzić droga; ani słup ognia w nocy, aby im świecić, i drogę, którą powinni iść. 9:20 Dałeś też swego dobrego ducha, aby ich pouczył, i nie odmówiłeś swoją mannę z ich ust i napoiłeś ich pragnieniem. 9:21 Tak, czterdzieści lat podtrzymywałeś ich na pustyni, tak że oni niczego nie brakowało; ich szaty nie starzeją się, a ich nogi nie puchną. 9:22 Nadto dałeś im królestwa i narody i podzieliłeś je po kątach: tak posiedli ziemię Sichona i ziemię królem Cheszbonu i ziemią Oga, króla Baszanu. 9:23 Ich dzieci rozmnożyły się jak gwiazdy na niebie i wprowadziłeś ich do ziemi, co do której obiecałeś ich ojcom, aby weszli i posiedli ją. 9:24 Więc dzieci weszły i posiadły ziemię, a ty ją podporządkowałeś przed nimi mieszkańców kraju, Kananejczyków, i dał im w ich ręce wraz z ich królami i ludem tej ziemi mogliby z nimi zrobić, co by chcieli. 9:25 I zajęli silne miasta i urodzajną ziemię, i posiedli pełne domy wszystkich dóbr, wykopanych studni, winnic i sadów oliwnych oraz drzew owocowych w obfitości: i jedli, i nasycili się, i utyli, i rozkoszowali się Twą wielką dobrocią. 9:26 Mimo to byli nieposłuszni, zbuntowali się przeciwko tobie i odrzucili twoje prawo za ich plecami i zabijali twoich proroków, którzy świadczyli przeciwko nim, aby nawrócić ich do ciebie, i dokonywali wielkich prowokacji. 9:27 Dlatego wydałeś ich w ręce ich wrogów, którzy dręczyły ich, a w czasie ich ucisku, gdy wołali do Ciebie, słyszałeś je z nieba; i według Twego wielorakiego miłosierdzia dałeś im zbawicieli, którzy ich wybawili z ręki ich wrogowie. 9:28 Ale gdy odpoczęli, znowu czynili zło przed tobą. Dlatego pozostawiłeś ich w ręku ich wrogów, tak że mieli panowanie nad nimi: kiedy jednak wrócili i wołali do ciebie, ty usłyszał je z nieba; i wiele razy ich wybawiałeś według Twego miłosierdzia; 9:29 I zeznawał przeciwko nim, abyś ich znowu przywiódł twoje prawo, a jednak pysznili się i nie słuchali twojego przykazaniom, ale zgrzeszył przeciwko twoim wyrokom (które jeśli człowiek czyni, on będą w nich mieszkać;) i cofnęli ramię, i utwardzili kark, i nie usłyszy. 9:30 Jednak przez wiele lat znosiłeś ich i świadczyłeś przeciwko nim przez ducha twego w prorokach twoich, a oni nie nadstawiają uszu; dlatego wydałeś ich w ręce ludu tych ziem. 9:31 Jednak przez wzgląd na twoje wielkie miłosierdzie nie zjadłeś całkowicie ich, ani ich nie opuszczaj; bo jesteś Bogiem łaskawym i miłosiernym. 9:32 Teraz więc, nasz Boże, wielki, potężny i straszny Bóg, który dochowujcie przymierza i miłosierdzia, niech wszystkie kłopoty nie wydają się małe przedtem ciebie, który przyszedł na nas, na naszych królów, na naszych książąt i na naszych kapłanów i na naszych proroków, i na naszych ojców, i na cały twój lud, od czasów królów asyryjskich aż do dnia dzisiejszego. 9:33 Jednak jesteś sprawiedliwy we wszystkim, co na nas spadło; albowiem uczyniłeś prawda, ale postępowaliśmy niegodziwie: 9:34 Ani nasi królowie, nasi książęta, nasi kapłani, ani nasi ojcowie nie zachowali zakonu twego, nie słuchali przykazań twoich i świadectw twoich, czym świadczyłeś przeciwko nim. 9:35 Albowiem nie służyli ci w swoim królestwie i w twoim wielkim dobroć, którą im dałeś, i w wielkiej i tłustej ziemi, którą ty dali przed nimi, ani nie odwrócili się od swoich niegodziwych uczynków. 9:36 Oto jesteśmy dzisiaj sługami ziemi, którą dałeś nasi ojcowie, aby jeść jego owoce i dobra, oto my są w nim sługami: 9:37 I przynosi wielki wzrost królom, których ustanowiłeś nad nami z powodu naszych grzechów: także panują nad naszymi ciałami i nad nimi naszego bydła, jak im się podoba, i jesteśmy w wielkim niebezpieczeństwie. 9:38 I z powodu tego wszystkiego zawieramy pewne przymierze i zapisujemy je; i nasze książęta, Lewici i kapłani, zapieczętujcie to.