Nehemiasz
9:1 A dwudziestego czwartego dnia tego miesiąca synowie Izraela
zebrali się w poście i w worach, a na nich ziemia.
9:2 A nasienie Izraela odłączyło się od wszystkich obcych i
powstali i wyznali swoje grzechy i nieprawości swoich ojców.
9:3 A oni stanęli na swoich miejscach i czytali w księdze Prawa Bożego
PAN, ich Bóg, jedna czwarta część dnia; i kolejna czwarta część oni
wyznali i oddawali pokłon Panu, Bogu swemu.
9:4 Wtedy na schodach stanęli Lewici, Jeszua i Bani,
Kadmiela, Szebaniasza, Bunniego, Szerebiasza, Baniego i Chenaniego, i płakali z
donośny głos do Pana, Boga swego.
9:5 Potem Lewici: Jeszua, Kadmiel, Bani, Chaszabniasz, Szerebiasz,
Hodiasz, Szebaniasz i Petachiasz rzekli: Wstańcie i błogosławcie Pana
Bóg wasz na wieki wieków: i niech będzie błogosławione imię chwały, które jest
wywyższony ponad wszelkie błogosławieństwo i chwałę.
9:6 Ty sam jesteś Panem; stworzyłeś niebo, niebo dla
niebiosa z całym ich zastępem, ziemią i wszystkim, co istnieje
w nich morza i wszystko, co w nich jest, i ty je zachowujesz
Wszystko; a zastępy niebieskie oddają ci pokłon.
9:7 Ty jesteś PANEM Bogiem, który wybrałeś Abrama i przywiodłeś go
z Ur chaldejskiego i nadał mu imię Abraham;
9:8 I znalazł wierne serce przed tobą, i zawarł z tobą przymierze
mu dać ziemię Kananejczyków, Chetytów, Amorytów i
Peryzzytów, Jebusytów i Girgaszytów, aby ją dali, I
powiedz do jego potomstwa i wykonaj swoje słowa; bo jesteś sprawiedliwy:
9:9 I widział udrękę naszych ojców w Egipcie i słyszał ich
płacz nad Morzem Czerwonym;
9:10 I czynił znaki i cuda faraonowi i wszystkim jego sługom,
i na cały lud ziemi jego, boś ty wiedział, co czynili
dumnie przeciwko nim. Więc dostałeś sobie imię, jak to jest dzisiaj.
9:11 I rozdzieliłeś przed nimi morze, tak że przeszli przez
pośrodku morza na suchym lądzie; a ich prześladowców wyrzuciłeś
do głębin, jak kamień do wód gwałtownych.
9:12 Ponadto prowadziłeś ich za dnia przez słup obłoku; iw
nocy w słupie ognia, aby oświecić ich tak, jak oni
powinien iść.
9:13 Zstąpiłeś też na górę Synaj i stamtąd rozmawiałeś z nimi
nieba, i dał im prawe sądy i prawdziwe prawa, dobre ustawy
i przykazania:
9:14 I oznajmiłeś im twój święty szabat i nakazałeś im
przykazania, ustawy i prawa ręką Mojżesza, sługi twego:
9:15 I dał im chleb z nieba za ich głód i porodzili
dla nich wodę ze skały dla ich pragnienia i obiecał im
aby weszli i posiedli ziemię, której przysiągłeś
daj im.
9:16 Ale oni i nasi ojcowie postępowali dumnie i zatwardzili swoje karki
nie słuchał Twoich przykazań,
9:17 I odmówili posłuszeństwa, ani nie pamiętali o twoich cudach, które czyniłeś
pomiędzy nimi; ale utwardzili swoje karki iw swoim buncie wyznaczyli a
kapitanie, aby powrócili do niewoli: ale ty jesteś Bogiem gotowym przebaczyć,
łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i wielkiej dobroci, i
nie opuszczaj ich.
9:18 Tak, kiedy uczynili ich lanym cielcem i powiedzieli: To jest twój Bóg
który cię wyprowadził z Egiptu i dopuścił się wielkich prowokacji;
9:19 Ty jednak w swoim rozlicznym miłosierdziu nie opuściłeś ich na pustyni.
słup obłoku nie odchodził od nich za dnia, aby ich wprowadzić
droga; ani słup ognia w nocy, aby im świecić, i
drogę, którą powinni iść.
9:20 Dałeś też swego dobrego ducha, aby ich pouczył, i nie odmówiłeś
swoją mannę z ich ust i napoiłeś ich pragnieniem.
9:21 Tak, czterdzieści lat podtrzymywałeś ich na pustyni, tak że oni
niczego nie brakowało; ich szaty nie starzeją się, a ich nogi nie puchną.
9:22 Nadto dałeś im królestwa i narody i podzieliłeś je
po kątach: tak posiedli ziemię Sichona i ziemię
królem Cheszbonu i ziemią Oga, króla Baszanu.
9:23 Ich dzieci rozmnożyły się jak gwiazdy na niebie i
wprowadziłeś ich do ziemi, co do której obiecałeś
ich ojcom, aby weszli i posiedli ją.
9:24 Więc dzieci weszły i posiadły ziemię, a ty ją podporządkowałeś
przed nimi mieszkańców kraju, Kananejczyków, i dał im
w ich ręce wraz z ich królami i ludem tej ziemi
mogliby z nimi zrobić, co by chcieli.
9:25 I zajęli silne miasta i urodzajną ziemię, i posiedli pełne domy
wszystkich dóbr, wykopanych studni, winnic i sadów oliwnych oraz drzew owocowych
w obfitości: i jedli, i nasycili się, i utyli, i
rozkoszowali się Twą wielką dobrocią.
9:26 Mimo to byli nieposłuszni, zbuntowali się przeciwko tobie i odrzucili
twoje prawo za ich plecami i zabijali twoich proroków, którzy świadczyli
przeciwko nim, aby nawrócić ich do ciebie, i dokonywali wielkich prowokacji.
9:27 Dlatego wydałeś ich w ręce ich wrogów, którzy
dręczyły ich, a w czasie ich ucisku, gdy wołali do Ciebie,
słyszałeś je z nieba; i według Twego wielorakiego miłosierdzia
dałeś im zbawicieli, którzy ich wybawili z ręki ich
wrogowie.
9:28 Ale gdy odpoczęli, znowu czynili zło przed tobą. Dlatego
pozostawiłeś ich w ręku ich wrogów, tak że mieli
panowanie nad nimi: kiedy jednak wrócili i wołali do ciebie, ty
usłyszał je z nieba; i wiele razy ich wybawiałeś
według Twego miłosierdzia;
9:29 I zeznawał przeciwko nim, abyś ich znowu przywiódł
twoje prawo, a jednak pysznili się i nie słuchali twojego
przykazaniom, ale zgrzeszył przeciwko twoim wyrokom (które jeśli człowiek czyni, on
będą w nich mieszkać;) i cofnęli ramię, i utwardzili kark,
i nie usłyszy.
9:30 Jednak przez wiele lat znosiłeś ich i świadczyłeś przeciwko nim przez
ducha twego w prorokach twoich, a oni nie nadstawiają uszu; dlatego
wydałeś ich w ręce ludu tych ziem.
9:31 Jednak przez wzgląd na twoje wielkie miłosierdzie nie zjadłeś całkowicie
ich, ani ich nie opuszczaj; bo jesteś Bogiem łaskawym i miłosiernym.
9:32 Teraz więc, nasz Boże, wielki, potężny i straszny Bóg, który
dochowujcie przymierza i miłosierdzia, niech wszystkie kłopoty nie wydają się małe przedtem
ciebie, który przyszedł na nas, na naszych królów, na naszych książąt i na naszych
kapłanów i na naszych proroków, i na naszych ojców, i na cały twój lud,
od czasów królów asyryjskich aż do dnia dzisiejszego.
9:33 Jednak jesteś sprawiedliwy we wszystkim, co na nas spadło; albowiem uczyniłeś
prawda, ale postępowaliśmy niegodziwie:
9:34 Ani nasi królowie, nasi książęta, nasi kapłani, ani nasi ojcowie nie zachowali
zakonu twego, nie słuchali przykazań twoich i świadectw twoich,
czym świadczyłeś przeciwko nim.
9:35 Albowiem nie służyli ci w swoim królestwie i w twoim wielkim
dobroć, którą im dałeś, i w wielkiej i tłustej ziemi, którą ty
dali przed nimi, ani nie odwrócili się od swoich niegodziwych uczynków.
9:36 Oto jesteśmy dzisiaj sługami ziemi, którą dałeś
nasi ojcowie, aby jeść jego owoce i dobra, oto my
są w nim sługami:
9:37 I przynosi wielki wzrost królom, których ustanowiłeś nad nami
z powodu naszych grzechów: także panują nad naszymi ciałami i nad nimi
naszego bydła, jak im się podoba, i jesteśmy w wielkim niebezpieczeństwie.
9:38 I z powodu tego wszystkiego zawieramy pewne przymierze i zapisujemy je; i nasze
książęta, Lewici i kapłani, zapieczętujcie to.