Nahum
3:1 Biada temu krwawemu miastu! wszystko to jest pełne kłamstw i rabunków; zdobycz
nie odchodzi;
3:2 Odgłos bicza i odgłos turkotu kół i kół
rozbrykane konie i skaczące rydwany.
3:3 Jeździec podnosi jasny miecz i błyszczącą włócznię:
i jest mnóstwo zabitych, i wiele trupów; I
nie ma końca ich zwłok; potykają się o swoje zwłoki:
3:4 Z powodu mnóstwa nierządu nierządnicy obdarzonej łaską,
mistrzyni czarów, która sprzedaje narody przez swoje nierządy,
i rodziny poprzez jej czary.
3:5 Oto Ja jestem przeciwko tobie, mówi Pan Zastępów; i odkryję
twoje szaty na twoją twarz, i ukażę narodom twoją nagość, i
królestwa twoja hańba.
3:6 I rzucę na ciebie ohydę, i uczynię cię nikczemnym, i
ustaw cię jako świecę.
3:7 I stanie się, że wszyscy, którzy na ciebie spojrzą, uciekną
od ciebie i mów: Niniwa jest spustoszona; któż będzie ją opłakiwał? skąd
Czy mam szukać dla ciebie pocieszycieli?
3:8 Czy jesteś lepszy niż ludność Nie, która była położona wśród rzek,
która miała wody dokoła, której wałem było morze, i ona
ściana była od strony morza?
3:9 Etiopia i Egipt były jej siłą, i to nieskończoną; Put i Lubim
byli twoimi pomocnikami.
3:10 A jednak została porwana, poszła w niewolę: jej małe dzieci
także zostały roztrzaskane na wierzchu wszystkich ulic: i rzucili
losy dla jej czcigodnych ludzi, a wszyscy jej wielcy ludzie byli zakuci w kajdany.
3:11 I ty się upijesz, ukryjesz się, i ty będziesz szukał
siła dzięki wrogowi.
3:12 Wszystkie twoje twierdze będą jak drzewa figowe z pierwszymi dojrzałymi figami
zostaną wstrząśnięte, wpadną nawet do ust jedzącego.
3:13 Oto lud twój pośród ciebie to kobiety: bramy twojej ziemi
będą szeroko otwarte dla twoich wrogów: ogień cię pochłonie
słupy.
3:14 Zaczerpnij wody na oblężenie, umocnij swoje twierdze: wejdź do gliny,
i depcz moździerz, wzmocnij piec do wypalania cegieł.
3:15 Tam pochłonie cię ogień; miecz cię odetnie, tak
zjedz cię jak robak rakowaty: stań się liczny jak robak rakowaty,
rozmnóżcie się jak szarańcza.
3:16 Rozmnożyłeś swoich kupców ponad gwiazdy niebieskie:
Cankerworm psuje się i ucieka.
3:17 Twoi ukoronowani jak szarańcza, a twoi wodzowie jak wielcy
koniki polne, które obozują w żywopłocie w zimny dzień, ale kiedy świeci słońce
powstaje, uciekają, a miejsce ich nie jest znane, gdzie są.
3:18 Twoi pasterze śpią, królu Asyrii, twoi dostojnicy będą mieszkać w
proch: lud twój rozproszył się po górach i nikt się nie zbiera
ich.
3:19 Nie ma uzdrowienia z twojej siniaki; bolesna jest twoja rana, wszyscy, którzy słuchają
wasz bruit klaskać będzie w ręce nad wami: bo na kogo nie ma
twoja niegodziwość ciągle mijała?