Nahum 3:1 Biada temu krwawemu miastu! wszystko to jest pełne kłamstw i rabunków; zdobycz nie odchodzi; 3:2 Odgłos bicza i odgłos turkotu kół i kół rozbrykane konie i skaczące rydwany. 3:3 Jeździec podnosi jasny miecz i błyszczącą włócznię: i jest mnóstwo zabitych, i wiele trupów; I nie ma końca ich zwłok; potykają się o swoje zwłoki: 3:4 Z powodu mnóstwa nierządu nierządnicy obdarzonej łaską, mistrzyni czarów, która sprzedaje narody przez swoje nierządy, i rodziny poprzez jej czary. 3:5 Oto Ja jestem przeciwko tobie, mówi Pan Zastępów; i odkryję twoje szaty na twoją twarz, i ukażę narodom twoją nagość, i królestwa twoja hańba. 3:6 I rzucę na ciebie ohydę, i uczynię cię nikczemnym, i ustaw cię jako świecę. 3:7 I stanie się, że wszyscy, którzy na ciebie spojrzą, uciekną od ciebie i mów: Niniwa jest spustoszona; któż będzie ją opłakiwał? skąd Czy mam szukać dla ciebie pocieszycieli? 3:8 Czy jesteś lepszy niż ludność Nie, która była położona wśród rzek, która miała wody dokoła, której wałem było morze, i ona ściana była od strony morza? 3:9 Etiopia i Egipt były jej siłą, i to nieskończoną; Put i Lubim byli twoimi pomocnikami. 3:10 A jednak została porwana, poszła w niewolę: jej małe dzieci także zostały roztrzaskane na wierzchu wszystkich ulic: i rzucili losy dla jej czcigodnych ludzi, a wszyscy jej wielcy ludzie byli zakuci w kajdany. 3:11 I ty się upijesz, ukryjesz się, i ty będziesz szukał siła dzięki wrogowi. 3:12 Wszystkie twoje twierdze będą jak drzewa figowe z pierwszymi dojrzałymi figami zostaną wstrząśnięte, wpadną nawet do ust jedzącego. 3:13 Oto lud twój pośród ciebie to kobiety: bramy twojej ziemi będą szeroko otwarte dla twoich wrogów: ogień cię pochłonie słupy. 3:14 Zaczerpnij wody na oblężenie, umocnij swoje twierdze: wejdź do gliny, i depcz moździerz, wzmocnij piec do wypalania cegieł. 3:15 Tam pochłonie cię ogień; miecz cię odetnie, tak zjedz cię jak robak rakowaty: stań się liczny jak robak rakowaty, rozmnóżcie się jak szarańcza. 3:16 Rozmnożyłeś swoich kupców ponad gwiazdy niebieskie: Cankerworm psuje się i ucieka. 3:17 Twoi ukoronowani jak szarańcza, a twoi wodzowie jak wielcy koniki polne, które obozują w żywopłocie w zimny dzień, ale kiedy świeci słońce powstaje, uciekają, a miejsce ich nie jest znane, gdzie są. 3:18 Twoi pasterze śpią, królu Asyrii, twoi dostojnicy będą mieszkać w proch: lud twój rozproszył się po górach i nikt się nie zbiera ich. 3:19 Nie ma uzdrowienia z twojej siniaki; bolesna jest twoja rana, wszyscy, którzy słuchają wasz bruit klaskać będzie w ręce nad wami: bo na kogo nie ma twoja niegodziwość ciągle mijała?