Łukasz
22:1 A zbliżało się święto Przaśników, które zowią
Pascha.
22:2 A arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by go zabić; Do
bali się ludzi.
22:3 Wtedy szatan wszedł w Judasza, zwanego Iskariotą, należącego do liczby
dwunastu.
22:4 Potem poszedł i rozmawiał z arcykapłanami i hetmanami,
jak mógłby go im zdradzić.
22:5 Uradowali się i zawarli przymierze, że dadzą mu pieniądze.
22:6 I obiecał, i szukał okazji, aby go im zdradzić w
brak tłumu.
22:7 Potem nadszedł dzień Przaśników, kiedy trzeba było zabić Paschę.
22:8 Posłał też Piotra i Jana z poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam Paschę
możemy jeść.
22:9 I rzekli do niego: Gdzie chcesz, abyśmy przygotowali?
22:10 I rzekł do nich: Oto, kiedy wejdziecie do miasta, tam
czy spotka cię człowiek niosący dzban wody; podążaj za nim do
dom, do którego wchodzi.
22:11 I powiecie gospodarzowi domu: Mistrz mówi do niego
ciebie, gdzie jest izba gościnna, gdzie zjem Paschę z moją
uczniowie?
22:12 Pokaże ci wielką, umeblowaną izbę górną: tam przygotuj.
22:13 A oni poszli i znaleźli, jak im powiedział, i przygotowali się
Pascha.
22:14 A gdy nadeszła godzina, usiadł, a z nim dwunastu apostołów
jego.
22:15 I rzekł do nich: Pragnąłem spożyć tę paschę
z tobą, zanim będę cierpieć:
22:16 Albowiem powiadam wam: Nie będę już z tego jadł, aż się to stanie
wypełnił się w królestwie Bożym.
22:17 Potem wziął kielich, podziękował i rzekł: Weź to i podziel
między sobą:
22:18 Albowiem powiadam wam: Nie będę pił z owocu winorośli aż do
nadejdzie królestwo Boże.
22:19 Wziął też chleb i odmówiwszy dziękczynienie, połamał go i dał im,
mówiąc: To jest ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na pamiątkę
mnie.
22:20 Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich jest nowy
testament we krwi mojej, która za was będzie wylana.
22:21 Ale oto ręka tego, który mnie zdradza, jest ze mną na stole.
22:22 I rzeczywiście Syn Człowieczy idzie, jak postanowiono, ale biada temu
człowiek, przez którego został zdradzony!
22:23 I zaczęli dociekać między sobą, który z nich to był
powinien zrobić tę rzecz.
22:24 I powstał między nimi spór, który z nich ma być
liczyła się największa.
22:25 I rzekł do nich: Królowie narodów panują nad
ich; a ci, którzy sprawują nad nimi władzę, nazywani są dobroczyńcami.
22:26 Ale wy nie bądźcie tacy, ale kto jest największy między wami, niech będzie jak
młodszy; a ten, który jest wodzem, jako ten, który służy.
22:27 Albowiem czy większy jest ten, który zasiada przy stole, czy ten, który służy? Jest
nie ten, który zasiada do mięsa? ale ja jestem pośród was jako ten, który służy.
22:28 Wy jesteście tymi, którzy trwali przy mnie w moich pokusach.
22:29 Przekazuję wam królestwo, jak mi dał mój Ojciec;
22:30 Abyście jedli i pili przy moim stole w moim królestwie i zasiadali na tronach
sądząc dwanaście pokoleń Izraela.
22:31 I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie, oto szatan chciał cię mieć,
aby was przesiał jak pszenicę:
22:32 Ale ja prosiłem za tobą, aby nie ustała twoja wiara, a kiedy będziesz
nawróceni, wzmacniajcie waszych braci.
22:33 I rzekł do niego: Panie, gotów jestem iść z tobą, obaj
więzieniu i na śmierć.
22:34 A on rzekł: Powiadam ci, Piotrze, dziś kur nie zapieje,
przedtem trzykroć zaprzesz się, że mnie znasz.
22:35 A on rzekł do nich: Kiedy posłałem was bez sakiewki, bez sakiewki i
butów, czy czegoś wam brakowało? A oni powiedzieli: Nic.
22:36 Wtedy rzekł do nich: Ale teraz, kto ma sakiewkę, niech ją weźmie,
a także jego rękojeść: a kto nie ma miecza, niech sprzeda swój
ubranie i kup je.
22:37 Albowiem powiadam wam, że to, co jest napisane, musi się jeszcze wypełnić
we mnie, i został zaliczony do przestępców: za rzeczy
dotyczące mnie mają koniec.
22:38 A oni rzekli: Panie, oto dwa miecze. I rzekł do nich:
Wystarczy.
22:39 Potem wyszedł i poszedł, jak miał w zwyczaju, na Górę Oliwną; I
szli za nim także jego uczniowie.
22:40 A gdy był na miejscu, rzekł do nich: Módlcie się, abyście nie weszli
w pokusę.
22:41 I oddalił się od nich na odległość rzutu kamieniem, i ukląkł,
i modlił się,
22:42 Mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich.
wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie.
22:43 I ukazał mu się anioł z nieba, wzmacniając go.
22:44 A będąc w konaniu, jeszcze usilniej się modlił, a pot jego był jak był
były wielkie krople krwi spadające na ziemię.
22:45 A gdy wstał od modlitwy i przyszedł do swoich uczniów, znalazł
śpią ze smutku,
22:46 I rzekł do nich: Dlaczego śpicie? wstańcie i módlcie się, abyście nie weszli
pokusa.
22:47 A gdy on jeszcze mówił, oto tłum i powołany
Judasz, jeden z Dwunastu, szedł przed nimi i zbliżył się do Jezusa, aby
Pocałuj go.
22:48 Lecz Jezus mu rzekł: Judaszu, wydajesz Syna Człowieczego przez
pocałunek?
22:49 Kiedy ci, którzy byli wokół niego, zobaczyli, co nastąpi, powiedzieli do niego
go, Panie, czy mamy bić mieczem?
22:50 A jeden z nich uderzył sługę arcykapłana i odciął jego
prawe ucho.
22:51 A Jezus odpowiadając, rzekł: Wytrzymajcie aż do tego czasu. I dotknął jego ucha,
i uzdrowił go.
22:52 Wtedy Jezus rzekł do arcykapłanów i przełożonych świątyni i
starsi, którzy przyszli do niego, wyjdźcie jak na złodzieja,
z mieczami i kijami?
22:53 Kiedy codziennie przebywałem z wami w świątyni, nie wyciągaliście rąk
przeciwko mnie, ale to jest wasza godzina i moc ciemności.
22:54 Wtedy go wzięli, zaprowadzili i zaprowadzili do arcykapłana
dom. A Piotr szedł za nim z daleka.
22:55 A kiedy rozpalili ogień na środku sali i ustawili się
razem, Piotr usiadł między nimi.
22:56 Ale pewna służąca ujrzała go, gdy siedział przy ogniu i gorliwie
spojrzał na niego i powiedział: I ten był z nim.
22:57 A on zaparł się go, mówiąc: Kobieto, nie znam go.
22:58 A po krótkiej chwili zobaczył go inny i powiedział: Ty też jesteś z
ich. A Piotr powiedział: Człowieku, nie jestem.
22:59 I mniej więcej w ciągu jednej godziny po drugiej z całą pewnością stwierdzone,
mówiąc: Prawdziwie i ten był z nim, bo jest Galilejczykiem.
22:60 A Piotr rzekł: Człowieku, nie wiem, co mówisz. I natychmiast, podczas gdy
on jeszcze mówił, załoga koguta.
22:61 A Pan obrócił się i spojrzał na Piotra. I Piotr pamiętał
słowo Pana, jak mu powiedział: Zanim kogut zapieje, ty
trzykroć się mnie wyprzesz.
22:62 A Piotr wyszedł i gorzko zapłakał.
22:63 A mężowie, którzy trzymali Jezusa, szydzili z niego i bili go.
22:64 A kiedy zawiązali mu oczy, uderzyli go w twarz i
zapytał go, mówiąc: Prorokuj, kto cię uderzył?
22:65 I wiele innych rzeczy bluźnierczo mówili przeciwko niemu.
22:66 A skoro tylko nastał dzień, starsi ludu i naczelnik
zebrali się kapłani i uczeni w Piśmie i zaprowadzili go na swoją radę,
powiedzenie,
22:67 Czy ty jesteś Chrystusem? Powiedz nam. I rzekł do nich: Jeśli wam powiem, wy
nie uwierzysz:
22:68 A jeśli i ja was zapytam, nie odpowiecie mi ani nie pozwolicie mi odejść.
22:69 Odtąd Syn Człowieczy zasiądzie po prawicy mocy
Bóg.
22:70 Wtedy wszyscy powiedzieli: A więc jesteś Synem Bożym? I rzekł do nich:
Mówicie, że jestem.
22:71 Oni powiedzieli: "Czego potrzebujemy jeszcze świadków? bo sami mamy
słyszał z własnych ust.