Łukasz 22:1 A zbliżało się święto Przaśników, które zowią Pascha. 22:2 A arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by go zabić; Do bali się ludzi. 22:3 Wtedy szatan wszedł w Judasza, zwanego Iskariotą, należącego do liczby dwunastu. 22:4 Potem poszedł i rozmawiał z arcykapłanami i hetmanami, jak mógłby go im zdradzić. 22:5 Uradowali się i zawarli przymierze, że dadzą mu pieniądze. 22:6 I obiecał, i szukał okazji, aby go im zdradzić w brak tłumu. 22:7 Potem nadszedł dzień Przaśników, kiedy trzeba było zabić Paschę. 22:8 Posłał też Piotra i Jana z poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam Paschę możemy jeść. 22:9 I rzekli do niego: Gdzie chcesz, abyśmy przygotowali? 22:10 I rzekł do nich: Oto, kiedy wejdziecie do miasta, tam czy spotka cię człowiek niosący dzban wody; podążaj za nim do dom, do którego wchodzi. 22:11 I powiecie gospodarzowi domu: Mistrz mówi do niego ciebie, gdzie jest izba gościnna, gdzie zjem Paschę z moją uczniowie? 22:12 Pokaże ci wielką, umeblowaną izbę górną: tam przygotuj. 22:13 A oni poszli i znaleźli, jak im powiedział, i przygotowali się Pascha. 22:14 A gdy nadeszła godzina, usiadł, a z nim dwunastu apostołów jego. 22:15 I rzekł do nich: Pragnąłem spożyć tę paschę z tobą, zanim będę cierpieć: 22:16 Albowiem powiadam wam: Nie będę już z tego jadł, aż się to stanie wypełnił się w królestwie Bożym. 22:17 Potem wziął kielich, podziękował i rzekł: Weź to i podziel między sobą: 22:18 Albowiem powiadam wam: Nie będę pił z owocu winorośli aż do nadejdzie królestwo Boże. 22:19 Wziął też chleb i odmówiwszy dziękczynienie, połamał go i dał im, mówiąc: To jest ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na pamiątkę mnie. 22:20 Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej, która za was będzie wylana. 22:21 Ale oto ręka tego, który mnie zdradza, jest ze mną na stole. 22:22 I rzeczywiście Syn Człowieczy idzie, jak postanowiono, ale biada temu człowiek, przez którego został zdradzony! 22:23 I zaczęli dociekać między sobą, który z nich to był powinien zrobić tę rzecz. 22:24 I powstał między nimi spór, który z nich ma być liczyła się największa. 22:25 I rzekł do nich: Królowie narodów panują nad ich; a ci, którzy sprawują nad nimi władzę, nazywani są dobroczyńcami. 22:26 Ale wy nie bądźcie tacy, ale kto jest największy między wami, niech będzie jak młodszy; a ten, który jest wodzem, jako ten, który służy. 22:27 Albowiem czy większy jest ten, który zasiada przy stole, czy ten, który służy? Jest nie ten, który zasiada do mięsa? ale ja jestem pośród was jako ten, który służy. 22:28 Wy jesteście tymi, którzy trwali przy mnie w moich pokusach. 22:29 Przekazuję wam królestwo, jak mi dał mój Ojciec; 22:30 Abyście jedli i pili przy moim stole w moim królestwie i zasiadali na tronach sądząc dwanaście pokoleń Izraela. 22:31 I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie, oto szatan chciał cię mieć, aby was przesiał jak pszenicę: 22:32 Ale ja prosiłem za tobą, aby nie ustała twoja wiara, a kiedy będziesz nawróceni, wzmacniajcie waszych braci. 22:33 I rzekł do niego: Panie, gotów jestem iść z tobą, obaj więzieniu i na śmierć. 22:34 A on rzekł: Powiadam ci, Piotrze, dziś kur nie zapieje, przedtem trzykroć zaprzesz się, że mnie znasz. 22:35 A on rzekł do nich: Kiedy posłałem was bez sakiewki, bez sakiewki i butów, czy czegoś wam brakowało? A oni powiedzieli: Nic. 22:36 Wtedy rzekł do nich: Ale teraz, kto ma sakiewkę, niech ją weźmie, a także jego rękojeść: a kto nie ma miecza, niech sprzeda swój ubranie i kup je. 22:37 Albowiem powiadam wam, że to, co jest napisane, musi się jeszcze wypełnić we mnie, i został zaliczony do przestępców: za rzeczy dotyczące mnie mają koniec. 22:38 A oni rzekli: Panie, oto dwa miecze. I rzekł do nich: Wystarczy. 22:39 Potem wyszedł i poszedł, jak miał w zwyczaju, na Górę Oliwną; I szli za nim także jego uczniowie. 22:40 A gdy był na miejscu, rzekł do nich: Módlcie się, abyście nie weszli w pokusę. 22:41 I oddalił się od nich na odległość rzutu kamieniem, i ukląkł, i modlił się, 22:42 Mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich. wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie. 22:43 I ukazał mu się anioł z nieba, wzmacniając go. 22:44 A będąc w konaniu, jeszcze usilniej się modlił, a pot jego był jak był były wielkie krople krwi spadające na ziemię. 22:45 A gdy wstał od modlitwy i przyszedł do swoich uczniów, znalazł śpią ze smutku, 22:46 I rzekł do nich: Dlaczego śpicie? wstańcie i módlcie się, abyście nie weszli pokusa. 22:47 A gdy on jeszcze mówił, oto tłum i powołany Judasz, jeden z Dwunastu, szedł przed nimi i zbliżył się do Jezusa, aby Pocałuj go. 22:48 Lecz Jezus mu rzekł: Judaszu, wydajesz Syna Człowieczego przez pocałunek? 22:49 Kiedy ci, którzy byli wokół niego, zobaczyli, co nastąpi, powiedzieli do niego go, Panie, czy mamy bić mieczem? 22:50 A jeden z nich uderzył sługę arcykapłana i odciął jego prawe ucho. 22:51 A Jezus odpowiadając, rzekł: Wytrzymajcie aż do tego czasu. I dotknął jego ucha, i uzdrowił go. 22:52 Wtedy Jezus rzekł do arcykapłanów i przełożonych świątyni i starsi, którzy przyszli do niego, wyjdźcie jak na złodzieja, z mieczami i kijami? 22:53 Kiedy codziennie przebywałem z wami w świątyni, nie wyciągaliście rąk przeciwko mnie, ale to jest wasza godzina i moc ciemności. 22:54 Wtedy go wzięli, zaprowadzili i zaprowadzili do arcykapłana dom. A Piotr szedł za nim z daleka. 22:55 A kiedy rozpalili ogień na środku sali i ustawili się razem, Piotr usiadł między nimi. 22:56 Ale pewna służąca ujrzała go, gdy siedział przy ogniu i gorliwie spojrzał na niego i powiedział: I ten był z nim. 22:57 A on zaparł się go, mówiąc: Kobieto, nie znam go. 22:58 A po krótkiej chwili zobaczył go inny i powiedział: Ty też jesteś z ich. A Piotr powiedział: Człowieku, nie jestem. 22:59 I mniej więcej w ciągu jednej godziny po drugiej z całą pewnością stwierdzone, mówiąc: Prawdziwie i ten był z nim, bo jest Galilejczykiem. 22:60 A Piotr rzekł: Człowieku, nie wiem, co mówisz. I natychmiast, podczas gdy on jeszcze mówił, załoga koguta. 22:61 A Pan obrócił się i spojrzał na Piotra. I Piotr pamiętał słowo Pana, jak mu powiedział: Zanim kogut zapieje, ty trzykroć się mnie wyprzesz. 22:62 A Piotr wyszedł i gorzko zapłakał. 22:63 A mężowie, którzy trzymali Jezusa, szydzili z niego i bili go. 22:64 A kiedy zawiązali mu oczy, uderzyli go w twarz i zapytał go, mówiąc: Prorokuj, kto cię uderzył? 22:65 I wiele innych rzeczy bluźnierczo mówili przeciwko niemu. 22:66 A skoro tylko nastał dzień, starsi ludu i naczelnik zebrali się kapłani i uczeni w Piśmie i zaprowadzili go na swoją radę, powiedzenie, 22:67 Czy ty jesteś Chrystusem? Powiedz nam. I rzekł do nich: Jeśli wam powiem, wy nie uwierzysz: 22:68 A jeśli i ja was zapytam, nie odpowiecie mi ani nie pozwolicie mi odejść. 22:69 Odtąd Syn Człowieczy zasiądzie po prawicy mocy Bóg. 22:70 Wtedy wszyscy powiedzieli: A więc jesteś Synem Bożym? I rzekł do nich: Mówicie, że jestem. 22:71 Oni powiedzieli: "Czego potrzebujemy jeszcze świadków? bo sami mamy słyszał z własnych ust.