Łukasz 20:1 I stało się, że jednego z tych dni, gdy nauczał lud w świątyni i głosili ewangelię, arcykapłani i przyszli do niego uczeni w Piśmie ze starszymi, 20:2 I rzekł do niego, mówiąc: Powiedz nam, jakim prawem to czynisz rzeczy? albo kto ci dał tę władzę? 20:3 A on odpowiadając, rzekł do nich: Ja też was o jedno zapytam; I Odpowiedz mi: 20:4 Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi? 20:5 I zastanawiali się w sobie, mówiąc: Jeśli powiemy: Z nieba; On powie: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu? 20:6 A jeśli powiemy: Z ludzi; cały lud nas ukamienuje: bo tak będzie przekonany, że Jan był prorokiem. 20:7 A oni odpowiedzieli, że nie mogli powiedzieć, skąd to było. 20:8 A Jezus im rzekł: Ani wam nie powiem, jaką mocą to czynię te rzeczy. 20:9 Wtedy zaczął mówić do ludu tę przypowieść; Pewien człowiek zasadził winnicę, oddał ją rolnikom i udał się w daleką krainę przez długi czas. 20:10 A w porze posłał sługę do wieśniaków, aby to zrobili daj mu z owocu winnicy, ale rolnicy go pobili i odesłał go z pustką. 20:11 I znowu posłał innego sługę, i go też bili i błagali go haniebnie i odesłał z niczym. 20:12 I znowu posłał trzeciego, i go też zranili, i wyrzucili. 20:13 Wtedy rzekł pan winnicy: Co mam czynić? wyślę swoje umiłowany synu: może będą go czcić, kiedy go zobaczą. 20:14 A widząc go rolnicy, zastanawiali się między sobą, mówiąc: To jest dziedzic: chodźcie, zabijmy go, aby było dziedzictwo nasz. 20:15 Wyrzucili go więc z winnicy i zabili. Co zatem co im uczyni pan winnicy? 20:16 Przyjdzie i zniszczy tych wieśniaków, a odda winnicę do innych. A kiedy to usłyszeli, rzekli: Nie daj Boże. 20:17 A on spojrzał na nich i rzekł: Cóż więc jest to, co jest napisane: kamień, który odrzucili budujący, ten sam stał się głową narożnik? 20:18 Kto upadnie na ten kamień, rozbije się; ale na kimkolwiek upadnie, zmiażdży go na proch. 20:19 A arcykapłani i uczeni w Piśmie tej samej godziny starali się włożyć ręce na nim; i bali się ludu, bo poznali, że miał opowiedział im tę przypowieść. 20:20 A oni obserwowali go i wysłali szpiegów, którzy mieli udawać sprawiedliwymi ludźmi, aby mogli uchwycić się jego słów, że tak mogliby go wydać mocy i władzy namiestnika. 20:21 I zapytali go, mówiąc: Nauczycielu, wiemy, że mówisz i nauczaj słusznie, ani nikogo nie przyjmujesz, ale nauczaj prawdziwie Boża droga: 20:22 Czy wolno nam płacić daninę Cezarowi, czy nie? 20:23 On jednak dostrzegł ich przebiegłość i rzekł do nich: Dlaczego mnie kusicie? 20:24 Pokaż mi pensa. Czyj to obraz i napis? Odpowiedzieli i powiedział: Cezara. 20:25 I rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co ma być Cezara, a Bogu to, co jest Boże. 20:26 I nie mogli uchwycić się jego słów przed ludem, a oni dziwili się jego odpowiedzi i milczeli. 20:27 Wtedy przyszli do niego niektórzy saduceusze, którzy zaprzeczają, że w ogóle istnieje wskrzeszenie; i zapytali go, 20:28 Mówiąc: Nauczycielu, Mojżesz napisał do nas: Jeśli czyjś brat umrze, mając żonę i umarł bezdzietnie, aby jego brat wziął jego żonę i wzbudzić potomstwo swemu bratu. 20:29 Było więc siedmiu braci, a pierwszy wziął żonę i umarł bez dzieci. 20:30 A drugi wziął ją za żonę i umarł bezdzietnie. 20:31 I zabrał ją trzeci; i podobnie też siedmiu: i odeszli nie miał dzieci i zmarł. 20:32 Na koniec umarła też kobieta. 20:33 A więc przy zmartwychwstaniu, którego z nich jest żoną? bo siedem miało ją za żonę. 20:34 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Dzieci tego świata żenią się, i są wydawane za mąż: 20:35 Ale ci, którzy zostaną uznani za godnych zdobycia tego świata, i zmartwychwstania, ani się żenią, ani za mąż wychodzą: 20:36 Nie mogą już umrzeć, bo są równi aniołom; I są dziećmi Bożymi, będąc dziećmi zmartwychwstania. 20:37 Teraz, gdy umarli zmartwychwstają, nawet Mojżesz pokazał krzakowi, kiedy on nazywa Pana Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. 20:38 Bo on nie jest Bogiem umarłych, ale żywych, bo wszyscy żyją ku jego. 20:39 A odpowiadając, rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: Nauczycielu, dobrze powiedziałeś. 20:40 A potem nie odważyli się zadać mu żadnego pytania. 20:41 I rzekł do nich: Jak oni mówią, że Chrystus jest synem Dawida? 20:42 A sam Dawid mówi w księdze Psalmów: Pan powiedział do mnie Panie, siądź po mojej prawicy, 20:43 Aż położę twoich wrogów jako podnóżek pod twoje stopy. 20:44 Dlatego Dawid nazywa go Panem, jak więc jest jego synem? 20:45 Wtedy w obecności całego ludu powiedział do swoich uczniów: 20:46 Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w długich szatach i kochać pozdrowienia na rynkach i najwyższe miejsca w synagogach, i główne pokoje na ucztach; 20:47 Którzy pożerają domy wdów i na pokaz odprawiają długie modlitwy: to samo otrzyma większe potępienie.