Łukasz
20:1 I stało się, że jednego z tych dni, gdy nauczał lud
w świątyni i głosili ewangelię, arcykapłani i
przyszli do niego uczeni w Piśmie ze starszymi,
20:2 I rzekł do niego, mówiąc: Powiedz nam, jakim prawem to czynisz
rzeczy? albo kto ci dał tę władzę?
20:3 A on odpowiadając, rzekł do nich: Ja też was o jedno zapytam; I
Odpowiedz mi:
20:4 Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi?
20:5 I zastanawiali się w sobie, mówiąc: Jeśli powiemy: Z nieba;
On powie: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?
20:6 A jeśli powiemy: Z ludzi; cały lud nas ukamienuje: bo tak będzie
przekonany, że Jan był prorokiem.
20:7 A oni odpowiedzieli, że nie mogli powiedzieć, skąd to było.
20:8 A Jezus im rzekł: Ani wam nie powiem, jaką mocą to czynię
te rzeczy.
20:9 Wtedy zaczął mówić do ludu tę przypowieść; Pewien człowiek zasadził
winnicę, oddał ją rolnikom i udał się w daleką krainę
przez długi czas.
20:10 A w porze posłał sługę do wieśniaków, aby to zrobili
daj mu z owocu winnicy, ale rolnicy go pobili i
odesłał go z pustką.
20:11 I znowu posłał innego sługę, i go też bili i błagali
go haniebnie i odesłał z niczym.
20:12 I znowu posłał trzeciego, i go też zranili, i wyrzucili.
20:13 Wtedy rzekł pan winnicy: Co mam czynić? wyślę swoje
umiłowany synu: może będą go czcić, kiedy go zobaczą.
20:14 A widząc go rolnicy, zastanawiali się między sobą, mówiąc:
To jest dziedzic: chodźcie, zabijmy go, aby było dziedzictwo
nasz.
20:15 Wyrzucili go więc z winnicy i zabili. Co zatem
co im uczyni pan winnicy?
20:16 Przyjdzie i zniszczy tych wieśniaków, a odda winnicę
do innych. A kiedy to usłyszeli, rzekli: Nie daj Boże.
20:17 A on spojrzał na nich i rzekł: Cóż więc jest to, co jest napisane:
kamień, który odrzucili budujący, ten sam stał się głową
narożnik?
20:18 Kto upadnie na ten kamień, rozbije się; ale na kimkolwiek
upadnie, zmiażdży go na proch.
20:19 A arcykapłani i uczeni w Piśmie tej samej godziny starali się włożyć ręce
na nim; i bali się ludu, bo poznali, że miał
opowiedział im tę przypowieść.
20:20 A oni obserwowali go i wysłali szpiegów, którzy mieli udawać
sprawiedliwymi ludźmi, aby mogli uchwycić się jego słów, że tak
mogliby go wydać mocy i władzy namiestnika.
20:21 I zapytali go, mówiąc: Nauczycielu, wiemy, że mówisz i
nauczaj słusznie, ani nikogo nie przyjmujesz, ale nauczaj
prawdziwie Boża droga:
20:22 Czy wolno nam płacić daninę Cezarowi, czy nie?
20:23 On jednak dostrzegł ich przebiegłość i rzekł do nich: Dlaczego mnie kusicie?
20:24 Pokaż mi pensa. Czyj to obraz i napis? Odpowiedzieli
i powiedział: Cezara.
20:25 I rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co ma być
Cezara, a Bogu to, co jest Boże.
20:26 I nie mogli uchwycić się jego słów przed ludem, a oni
dziwili się jego odpowiedzi i milczeli.
20:27 Wtedy przyszli do niego niektórzy saduceusze, którzy zaprzeczają, że w ogóle istnieje
wskrzeszenie; i zapytali go,
20:28 Mówiąc: Nauczycielu, Mojżesz napisał do nas: Jeśli czyjś brat umrze, mając
żonę i umarł bezdzietnie, aby jego brat wziął jego
żonę i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
20:29 Było więc siedmiu braci, a pierwszy wziął żonę i umarł
bez dzieci.
20:30 A drugi wziął ją za żonę i umarł bezdzietnie.
20:31 I zabrał ją trzeci; i podobnie też siedmiu: i odeszli
nie miał dzieci i zmarł.
20:32 Na koniec umarła też kobieta.
20:33 A więc przy zmartwychwstaniu, którego z nich jest żoną? bo siedem miało
ją za żonę.
20:34 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Dzieci tego świata żenią się,
i są wydawane za mąż:
20:35 Ale ci, którzy zostaną uznani za godnych zdobycia tego świata, i
zmartwychwstania, ani się żenią, ani za mąż wychodzą:
20:36 Nie mogą już umrzeć, bo są równi aniołom; I
są dziećmi Bożymi, będąc dziećmi zmartwychwstania.
20:37 Teraz, gdy umarli zmartwychwstają, nawet Mojżesz pokazał krzakowi, kiedy on
nazywa Pana Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem
Jakuba.
20:38 Bo on nie jest Bogiem umarłych, ale żywych, bo wszyscy żyją ku
jego.
20:39 A odpowiadając, rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: Nauczycielu, dobrze powiedziałeś.
20:40 A potem nie odważyli się zadać mu żadnego pytania.
20:41 I rzekł do nich: Jak oni mówią, że Chrystus jest synem Dawida?
20:42 A sam Dawid mówi w księdze Psalmów: Pan powiedział do mnie
Panie, siądź po mojej prawicy,
20:43 Aż położę twoich wrogów jako podnóżek pod twoje stopy.
20:44 Dlatego Dawid nazywa go Panem, jak więc jest jego synem?
20:45 Wtedy w obecności całego ludu powiedział do swoich uczniów:
20:46 Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w długich szatach i kochać
pozdrowienia na rynkach i najwyższe miejsca w synagogach, i
główne pokoje na ucztach;
20:47 Którzy pożerają domy wdów i na pokaz odprawiają długie modlitwy: to samo
otrzyma większe potępienie.