Kapłańska 22:1 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: 22:2 Powiedz Aaronowi i jego synom, aby odłączyli się od święte rzeczy synów Izraela i aby nie bezcześcili mojej świętości imię w tych rzeczach, które mi poświęcają: Ja jestem Pan. 22:3 Powiedz im: Kimkolwiek jest z całego waszego potomstwa wśród waszych pokoleń, która idzie do rzeczy świętych, które poświęcają synowie Izraela do Pana, mając na sobie nieczystość, dusza ta będzie wycięta z dala od mego oblicza: Ja jestem Pan. 22:4 Jakikolwiek człowiek z potomstwa Aarona jest trędowaty lub ma ucieczkę wydanie; nie będzie jadł rzeczy świętych, aż będzie czysty. I kogo dotknie czegokolwiek, co jest nieczyste przez zmarłych, lub człowieka, którego nasienie wychodzi od niego; 22:5 Albo ktokolwiek dotknie czegoś pełzającego, dzięki czemu może zostać zmieniony nieczystym, ani człowiekiem, od którego mógłby wziąć nieczystość, cokolwiek nieczystość ma; 22:6 Dusza, która dotknęła się takiego, będzie nieczysta aż do wieczora nie będzie jadł rzeczy świętych, chyba że obmyje swoje ciało wodą. 22:7 A gdy zajdzie słońce, będzie czysty, a potem będzie jadł święte rzeczy; bo to jego pokarm. 22:8 Tego, co zdycha samo z siebie, albo jest rozszarpane przez zwierzęta, nie będzie jadł skalać się tym: Ja jestem Pan. 22:9 Dlatego będą przestrzegać mojego obrzędu, aby nie ponieśli za to grzechu i umrzyjcie więc, jeśli ją zbezczeszczą. Ja, Pan, uświęcam ich. 22:10 Żaden obcy nie będzie jadł rzeczy świętych: przybysz z kapłan ani najemnik nie będzie jadł rzeczy świętych. 22:11 Ale jeśli kapłan kupi duszę za swoje pieniądze, będzie z niej jadł i kto się narodzi w domu swoim, z mięsa jego jeść będą. 22:12 Jeśli córka kapłana wyjdzie za mąż za obcego, nie może jeść z ofiary rzeczy świętych. 22:13 Ale jeśli córka kapłana jest wdową lub rozwiedzioną i nie ma dziecka, i wróci się do domu ojca swego, jak za młodości swojej, będzie jadła z mięsa jej ojca, ale żaden obcy nie będzie go jadł. 22:14 A jeśli ktoś spożyje coś świętego nieświadomie, włoży to do niego piątą część i oddaje kapłanowi razem z nim święta rzecz. 22:15 I nie będą bezcześcić rzeczy świętych synów Izraela, które ofiarują Panu; 22:16 Albo niech poniosą karę za wykroczenie, gdy jedzą swoje rzeczy święte, bo Ja, Pan, uświęcam je. 22:17 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: 22:18 Mów do Aarona i do jego synów, i do wszystkich synów Izraela: i powiedz im: Ktokolwiek jest z domu Izraela lub z cudzoziemców w Izraelu, którzy złożą swoją ofiarę za wszystkie swoje śluby i za wszystkie jego dobrowolne dary, które będą składali Panu całopalenie; 22:19 Z własnej woli złożycie w ofierze samca bez skazy z bydła, z owiec lub kóz. 22:20 Ale cokolwiek ma skazę, tego nie składajcie, bo nie będzie być dla ciebie do przyjęcia. 22:21 A kto złoży PANU ofiarę biesiadną spełni swój ślub lub dobrowolną ofiarę w postaci wołów lub owiec, tak się stanie bądź doskonały, aby zostać zaakceptowanym; nie będzie w nim żadnej skazy. 22:22 Ślepi, albo złamani, albo ułomni, albo mający wen, albo szkorbut, albo parszywi, nie będą tego ofiarować Panu ani składać ofiary ogniowej je na ołtarzu dla Pana. 22:23 Albo cielca, albo baranka, który ma coś zbędnego lub czegoś, czego mu brakuje jego części, abyś mógł złożyć ofiarę dobrowolną; ale za ślubowanie nie zostanie przyjęta. 22:24 Nie będziecie ofiarować Panu tego, co jest zgniecione, zmiażdżone lub złamane lub przecięte; ani nie będziecie składać z niego żadnej ofiary w waszej ziemi. 22:25 Ani z ręki obcej nie będziecie składać w ofierze chleba waszego Boga którykolwiek z tych; ponieważ jest w nich zepsucie i są w nich skazy im: nie będą dla was przyjęte. 22:26 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: 22:27 Gdy się urodzi wół, owca lub koza, wtedy tak się stanie być siedem dni pod tamą; a od ósmego dnia i odtąd to będzie przyjęta jako ofiara spalana dla Pana. 22:28 I czy to będzie krowa, czy owca, nie zabijajcie jej razem z jej pisklętami pewnego dnia. 22:29 A kiedy będziecie składać Panu ofiarę dziękczynną, składajcie ją to z własnej woli. 22:30 Tego samego dnia zostanie zjedzony; nie zostawicie nic z tego do czasu jutro: Ja jestem Pan. 22:31 Przestrzegajcie więc moich przykazań i wypełniajcie je: Ja jestem Pan. 22:32 Nie będziecie bezcześcić mojego świętego imienia; ale będę poświęcony między synowie Izraela: Ja jestem Pan, który was uświęca, 22:33 Który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, abyś był twoim Bogiem: Ja jestem LORD.