Kapłańska
22:1 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
22:2 Powiedz Aaronowi i jego synom, aby odłączyli się od
święte rzeczy synów Izraela i aby nie bezcześcili mojej świętości
imię w tych rzeczach, które mi poświęcają: Ja jestem Pan.
22:3 Powiedz im: Kimkolwiek jest z całego waszego potomstwa wśród waszych pokoleń,
która idzie do rzeczy świętych, które poświęcają synowie Izraela
do Pana, mając na sobie nieczystość, dusza ta będzie wycięta
z dala od mego oblicza: Ja jestem Pan.
22:4 Jakikolwiek człowiek z potomstwa Aarona jest trędowaty lub ma ucieczkę
wydanie; nie będzie jadł rzeczy świętych, aż będzie czysty. I kogo
dotknie czegokolwiek, co jest nieczyste przez zmarłych, lub człowieka, którego nasienie
wychodzi od niego;
22:5 Albo ktokolwiek dotknie czegoś pełzającego, dzięki czemu może zostać zmieniony
nieczystym, ani człowiekiem, od którego mógłby wziąć nieczystość, cokolwiek
nieczystość ma;
22:6 Dusza, która dotknęła się takiego, będzie nieczysta aż do wieczora
nie będzie jadł rzeczy świętych, chyba że obmyje swoje ciało wodą.
22:7 A gdy zajdzie słońce, będzie czysty, a potem będzie jadł
święte rzeczy; bo to jego pokarm.
22:8 Tego, co zdycha samo z siebie, albo jest rozszarpane przez zwierzęta, nie będzie jadł
skalać się tym: Ja jestem Pan.
22:9 Dlatego będą przestrzegać mojego obrzędu, aby nie ponieśli za to grzechu i
umrzyjcie więc, jeśli ją zbezczeszczą. Ja, Pan, uświęcam ich.
22:10 Żaden obcy nie będzie jadł rzeczy świętych: przybysz z
kapłan ani najemnik nie będzie jadł rzeczy świętych.
22:11 Ale jeśli kapłan kupi duszę za swoje pieniądze, będzie z niej jadł i
kto się narodzi w domu swoim, z mięsa jego jeść będą.
22:12 Jeśli córka kapłana wyjdzie za mąż za obcego, nie może
jeść z ofiary rzeczy świętych.
22:13 Ale jeśli córka kapłana jest wdową lub rozwiedzioną i nie ma dziecka,
i wróci się do domu ojca swego, jak za młodości swojej, będzie jadła
z mięsa jej ojca, ale żaden obcy nie będzie go jadł.
22:14 A jeśli ktoś spożyje coś świętego nieświadomie, włoży to
do niego piątą część i oddaje kapłanowi razem z nim
święta rzecz.
22:15 I nie będą bezcześcić rzeczy świętych synów Izraela,
które ofiarują Panu;
22:16 Albo niech poniosą karę za wykroczenie, gdy jedzą swoje
rzeczy święte, bo Ja, Pan, uświęcam je.
22:17 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
22:18 Mów do Aarona i do jego synów, i do wszystkich synów Izraela:
i powiedz im: Ktokolwiek jest z domu Izraela lub z
cudzoziemców w Izraelu, którzy złożą swoją ofiarę za wszystkie swoje śluby i
za wszystkie jego dobrowolne dary, które będą składali Panu
całopalenie;
22:19 Z własnej woli złożycie w ofierze samca bez skazy z bydła,
z owiec lub kóz.
22:20 Ale cokolwiek ma skazę, tego nie składajcie, bo nie będzie
być dla ciebie do przyjęcia.
22:21 A kto złoży PANU ofiarę biesiadną
spełni swój ślub lub dobrowolną ofiarę w postaci wołów lub owiec, tak się stanie
bądź doskonały, aby zostać zaakceptowanym; nie będzie w nim żadnej skazy.
22:22 Ślepi, albo złamani, albo ułomni, albo mający wen, albo szkorbut, albo parszywi,
nie będą tego ofiarować Panu ani składać ofiary ogniowej
je na ołtarzu dla Pana.
22:23 Albo cielca, albo baranka, który ma coś zbędnego lub czegoś, czego mu brakuje
jego części, abyś mógł złożyć ofiarę dobrowolną; ale za ślubowanie
nie zostanie przyjęta.
22:24 Nie będziecie ofiarować Panu tego, co jest zgniecione, zmiażdżone lub
złamane lub przecięte; ani nie będziecie składać z niego żadnej ofiary w waszej ziemi.
22:25 Ani z ręki obcej nie będziecie składać w ofierze chleba waszego Boga
którykolwiek z tych; ponieważ jest w nich zepsucie i są w nich skazy
im: nie będą dla was przyjęte.
22:26 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
22:27 Gdy się urodzi wół, owca lub koza, wtedy tak się stanie
być siedem dni pod tamą; a od ósmego dnia i odtąd to
będzie przyjęta jako ofiara spalana dla Pana.
22:28 I czy to będzie krowa, czy owca, nie zabijajcie jej razem z jej pisklętami
pewnego dnia.
22:29 A kiedy będziecie składać Panu ofiarę dziękczynną, składajcie ją
to z własnej woli.
22:30 Tego samego dnia zostanie zjedzony; nie zostawicie nic z tego do czasu
jutro: Ja jestem Pan.
22:31 Przestrzegajcie więc moich przykazań i wypełniajcie je: Ja jestem Pan.
22:32 Nie będziecie bezcześcić mojego świętego imienia; ale będę poświęcony między
synowie Izraela: Ja jestem Pan, który was uświęca,
22:33 Który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, abyś był twoim Bogiem: Ja jestem
LORD.