Jozue
22:1 Wtedy Jozue zwołał Rubenitów, Gadytów i połowę pokolenia
Manassesa,
22:2 I rzekł do nich: Przestrzegaliście wszystkiego, co Mojżesz, sługa Pański
wam rozkazałem i słuchaliście mojego głosu we wszystkim, co wam przykazałem:
22:3 Nie opuściliście waszych braci przez wiele dni aż do dnia dzisiejszego, ale zostawiliście
strzegli przykazania Pana, Boga waszego.
22:4 A teraz Pan, Bóg twój, dał odpocznienie twoim braciom, jak On
obiecał im: dlatego teraz wróćcie i zabierzcie się do waszych namiotów, i
do ziemi waszej posiadłości, którą wyznaczył Mojżesz, sługa Pański
dał ci po drugiej stronie Jordan.
22:5 Baczcie jednak pilnie wypełniać przykazanie i prawo, które dał Mojżesz
sługa Pański nakazał wam miłować Pana, Boga waszego, i
chodzić wszystkimi Jego drogami, przestrzegać Jego przykazań i trwać przy nich
go i służyć mu całym sercem i całą duszą.
22:6 Jozue pobłogosławił ich i odprawił, a oni poszli do swoich
namioty.
22:7 A połowie pokolenia Manassesa dał Mojżesz posiadanie
w Baszanie, a drugiej połowie dał Jozuego między siebie
bracia po tej stronie Jordanu na zachód. A kiedy Jozue ich odprawił
także do ich namiotów, po czym im pobłogosławił,
22:8 I rzekł do nich, mówiąc: Wróćcie z wielkim bogactwem do waszych namiotów,
i z bardzo dużą ilością bydła, ze srebrem, ze złotem i z miedzią,
i żelazem, i szatami bardzo obfitymi: podzielcie łupy wasze
nieprzyjaciół z twoimi braćmi.
22:9 A synowie Rubena i synowie Gada i połowa pokolenia
Manasses wrócił i odszedł od synów Izraela
Szilo, które jest w ziemi Kanaan, aby udał się do kraju
Gileadu, do ziemi ich posiadłości, którą posiadali,
według słowa PANA wypowiedzianego przez Mojżesza.
22:10 A gdy przybyli do granic Jordanu, które są w ziemi
Kanaan, synowie Rubena i synowie Gada i połowa
plemię Manassesa zbudowało tam nad Jordanem ołtarz, wielki ołtarz do oglądania
Do.
22:11 I usłyszeli synowie Izraela, mówiąc: Oto synowie Rubena i
synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa zbudowali ołtarz
przeciw ziemi Kanaan, na granicy Jordanii, na
przejście dzieci Izraela.
22:12 Gdy usłyszeli o tym synowie Izraela, całe zgromadzenie
zgromadzili się synowie Izraela w Szilo, aby wyruszyć
do wojny z nimi.
22:13 I posłali synowie izraelscy do synów Rubena i do
synom Gada i połowie pokolenia Manassesa do ziemi
Gilead, Pinchas, syn kapłana Eleazara,
22:14 A z nim dziesięciu książąt, z każdego naczelnego domu jeden książę we wszystkich
plemiona Izraela; a każdy był głową swojego domu
ojcowie wśród tysięcy Izraela.
22:15 I przyszli do synów Rubena i do synów Gada,
i do połowy pokolenia Manassesa, do ziemi Gilead, i oni
rozmawiał z nimi, mówiąc:
22:16 Tak mówi całe zgromadzenie Pańskie: Co to za występek?
które popełniliście przeciw Bogu Izraela, abyście się dzisiaj odwrócili
od pójścia za Panem, ponieważ zbudowaliście sobie ołtarz, abyście
może zbuntować się dzisiaj przeciw Panu?
22:17 Czyż za mała jest dla nas wina Peor, z której nie jesteśmy?
oczyszczeni aż do dnia dzisiejszego, chociaż w zborze panowała zaraza
Pana,
22:18 Ale żebyście dzisiaj odwrócili się od Pana? i będzie
bądźcie, widząc, że dziś buntujecie się przeciwko Panu, że jutro będzie
rozgniewał się na całe zgromadzenie izraelskie.
22:19 Jeśli jednak ziemia, którą posiadacie, będzie nieczysta, to idźcie
do ziemi posiadłości PANA, w której jest PANA
przybytek zamieszka i zawładnie wśród nas, ale nie buntujcie się przeciw
Pana, ani nie buntujcie się przeciwko nam, budując wam ołtarz obok
ołtarz Pana, Boga naszego.
22:20 Czyż Achan, syn Zeracha, nie dopuścił się wykroczenia na rzeczy przeklętej?
i spadł gniew na całe zgromadzenie izraelskie? i ten człowiek zginął
nie jest sam w swojej nieprawości.
22:21 Następnie synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa pokolenia
odpowiedział Manassesa i rzekł do głów tysięcy
Izrael,
22:22 PAN, Bóg bogów, PAN, Bóg bogów, on zna, i Izrael
będzie wiedzieć; czy to w buncie, czy w występku przeciwko
Panie (nie ratuj nas dzisiaj)
22:23 Że zbudowaliśmy sobie ołtarz, abyśmy odwrócili się od Pana, a nawet odwrócili się od Pana
złożyć na nim ofiarę całopalną lub ofiarę z mięsa, albo ofiarować pokój
ofiary na nim, niech tego zażąda sam Pan;
22:24 A jeśli raczej nie uczyniliśmy tego z obawy przed tą rzeczą, mówiąc: W
czas, który nadejdzie, wasze dzieci mogą przemówić do naszych dzieci, mówiąc: Co?
macie do czynienia z Panem, Bogiem Izraela?
22:25 Bo Pan ustanowił Jordan granicą między nami a wami, dzieci
Rubena i dzieci Gada; nie macie udziału w Panu, tak też będzie
wasze dzieci sprawią, że nasze dzieci przestaną się bać Pana.
22:26 Dlatego powiedzieliśmy: Przygotujmy się teraz do zbudowania sobie ołtarza, a nie dla
całopalenie ani na ofiarę:
22:27 Ale żeby to było świadkiem między nami, wami i między naszymi pokoleniami
po nas, abyśmy pełnili służbę dla Pana przed nim naszymi
całopalenia, i nasze ofiary, i nasze ofiary biesiadne;
aby wasze dzieci nie powiedziały naszym dzieciom w przyszłości: Wy macie
żadnego udziału w Panu.
22:28 Dlatego powiedzieliśmy, że tak się stanie, kiedy powiedzą nam lub nam
naszym pokoleniom w nadchodzących czasach, abyśmy znowu mogli powiedzieć: Oto
wzór ołtarza Pańskiego, który zbudowali nasi ojcowie, nie do spalenia
ofiary ani ofiary; ale jest świadkiem między nami a wami.
22:29 Nie daj Boże, abyśmy zbuntowali się przeciwko Panu i odwrócili się od tego dnia
idąc za Panem, aby zbudowali ołtarz całopalenia na mięso
dary lub ofiary przy ołtarzu Pana, Boga naszego, że
jest przed swoim tabernakulum.
22:30 A gdy kapłan Pinchas i książęta zboru i
głowy tysięcy Izraelitów, którzy byli z nim, usłyszeli te słowa
że synowie Rubena i synowie Gada i synowie
Manasses przemówił, spodobało im się.
22:31 I rzekł Pinchas, syn kapłana Eleazara, do synów:
Rubena, synów Gada i synów Manassesa,
Dzisiaj poznajemy, że Pan jest wśród nas, bo wy nie macie
dopuściliście się tego występku przeciwko Panu: teraz wybawiliście
synów Izraela z ręki Pana.
22:32 I wrócili Pinchas, syn kapłana Eleazara, i książęta
od synów Rubena i od synów Gada, z
ziemi Gilead, do ziemi Kanaan, do synów Izraela, i
ponownie przyniósł im wiadomość.
22:33 I spodobało się to synom Izraela; i synowie Izraela
pobłogosławił Boga i nie zamierzał wyruszyć przeciwko nim w bitwie, aby
zniszczyć ziemię, w której mieszkali synowie Rubena i Gada.
22:34 A synowie Rubena i synowie Gada nazwali ołtarz Ed:
bo to będzie świadkiem między nami, że Pan jest Bogiem.