Jozue 22:1 Wtedy Jozue zwołał Rubenitów, Gadytów i połowę pokolenia Manassesa, 22:2 I rzekł do nich: Przestrzegaliście wszystkiego, co Mojżesz, sługa Pański wam rozkazałem i słuchaliście mojego głosu we wszystkim, co wam przykazałem: 22:3 Nie opuściliście waszych braci przez wiele dni aż do dnia dzisiejszego, ale zostawiliście strzegli przykazania Pana, Boga waszego. 22:4 A teraz Pan, Bóg twój, dał odpocznienie twoim braciom, jak On obiecał im: dlatego teraz wróćcie i zabierzcie się do waszych namiotów, i do ziemi waszej posiadłości, którą wyznaczył Mojżesz, sługa Pański dał ci po drugiej stronie Jordan. 22:5 Baczcie jednak pilnie wypełniać przykazanie i prawo, które dał Mojżesz sługa Pański nakazał wam miłować Pana, Boga waszego, i chodzić wszystkimi Jego drogami, przestrzegać Jego przykazań i trwać przy nich go i służyć mu całym sercem i całą duszą. 22:6 Jozue pobłogosławił ich i odprawił, a oni poszli do swoich namioty. 22:7 A połowie pokolenia Manassesa dał Mojżesz posiadanie w Baszanie, a drugiej połowie dał Jozuego między siebie bracia po tej stronie Jordanu na zachód. A kiedy Jozue ich odprawił także do ich namiotów, po czym im pobłogosławił, 22:8 I rzekł do nich, mówiąc: Wróćcie z wielkim bogactwem do waszych namiotów, i z bardzo dużą ilością bydła, ze srebrem, ze złotem i z miedzią, i żelazem, i szatami bardzo obfitymi: podzielcie łupy wasze nieprzyjaciół z twoimi braćmi. 22:9 A synowie Rubena i synowie Gada i połowa pokolenia Manasses wrócił i odszedł od synów Izraela Szilo, które jest w ziemi Kanaan, aby udał się do kraju Gileadu, do ziemi ich posiadłości, którą posiadali, według słowa PANA wypowiedzianego przez Mojżesza. 22:10 A gdy przybyli do granic Jordanu, które są w ziemi Kanaan, synowie Rubena i synowie Gada i połowa plemię Manassesa zbudowało tam nad Jordanem ołtarz, wielki ołtarz do oglądania Do. 22:11 I usłyszeli synowie Izraela, mówiąc: Oto synowie Rubena i synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa zbudowali ołtarz przeciw ziemi Kanaan, na granicy Jordanii, na przejście dzieci Izraela. 22:12 Gdy usłyszeli o tym synowie Izraela, całe zgromadzenie zgromadzili się synowie Izraela w Szilo, aby wyruszyć do wojny z nimi. 22:13 I posłali synowie izraelscy do synów Rubena i do synom Gada i połowie pokolenia Manassesa do ziemi Gilead, Pinchas, syn kapłana Eleazara, 22:14 A z nim dziesięciu książąt, z każdego naczelnego domu jeden książę we wszystkich plemiona Izraela; a każdy był głową swojego domu ojcowie wśród tysięcy Izraela. 22:15 I przyszli do synów Rubena i do synów Gada, i do połowy pokolenia Manassesa, do ziemi Gilead, i oni rozmawiał z nimi, mówiąc: 22:16 Tak mówi całe zgromadzenie Pańskie: Co to za występek? które popełniliście przeciw Bogu Izraela, abyście się dzisiaj odwrócili od pójścia za Panem, ponieważ zbudowaliście sobie ołtarz, abyście może zbuntować się dzisiaj przeciw Panu? 22:17 Czyż za mała jest dla nas wina Peor, z której nie jesteśmy? oczyszczeni aż do dnia dzisiejszego, chociaż w zborze panowała zaraza Pana, 22:18 Ale żebyście dzisiaj odwrócili się od Pana? i będzie bądźcie, widząc, że dziś buntujecie się przeciwko Panu, że jutro będzie rozgniewał się na całe zgromadzenie izraelskie. 22:19 Jeśli jednak ziemia, którą posiadacie, będzie nieczysta, to idźcie do ziemi posiadłości PANA, w której jest PANA przybytek zamieszka i zawładnie wśród nas, ale nie buntujcie się przeciw Pana, ani nie buntujcie się przeciwko nam, budując wam ołtarz obok ołtarz Pana, Boga naszego. 22:20 Czyż Achan, syn Zeracha, nie dopuścił się wykroczenia na rzeczy przeklętej? i spadł gniew na całe zgromadzenie izraelskie? i ten człowiek zginął nie jest sam w swojej nieprawości. 22:21 Następnie synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa pokolenia odpowiedział Manassesa i rzekł do głów tysięcy Izrael, 22:22 PAN, Bóg bogów, PAN, Bóg bogów, on zna, i Izrael będzie wiedzieć; czy to w buncie, czy w występku przeciwko Panie (nie ratuj nas dzisiaj) 22:23 Że zbudowaliśmy sobie ołtarz, abyśmy odwrócili się od Pana, a nawet odwrócili się od Pana złożyć na nim ofiarę całopalną lub ofiarę z mięsa, albo ofiarować pokój ofiary na nim, niech tego zażąda sam Pan; 22:24 A jeśli raczej nie uczyniliśmy tego z obawy przed tą rzeczą, mówiąc: W czas, który nadejdzie, wasze dzieci mogą przemówić do naszych dzieci, mówiąc: Co? macie do czynienia z Panem, Bogiem Izraela? 22:25 Bo Pan ustanowił Jordan granicą między nami a wami, dzieci Rubena i dzieci Gada; nie macie udziału w Panu, tak też będzie wasze dzieci sprawią, że nasze dzieci przestaną się bać Pana. 22:26 Dlatego powiedzieliśmy: Przygotujmy się teraz do zbudowania sobie ołtarza, a nie dla całopalenie ani na ofiarę: 22:27 Ale żeby to było świadkiem między nami, wami i między naszymi pokoleniami po nas, abyśmy pełnili służbę dla Pana przed nim naszymi całopalenia, i nasze ofiary, i nasze ofiary biesiadne; aby wasze dzieci nie powiedziały naszym dzieciom w przyszłości: Wy macie żadnego udziału w Panu. 22:28 Dlatego powiedzieliśmy, że tak się stanie, kiedy powiedzą nam lub nam naszym pokoleniom w nadchodzących czasach, abyśmy znowu mogli powiedzieć: Oto wzór ołtarza Pańskiego, który zbudowali nasi ojcowie, nie do spalenia ofiary ani ofiary; ale jest świadkiem między nami a wami. 22:29 Nie daj Boże, abyśmy zbuntowali się przeciwko Panu i odwrócili się od tego dnia idąc za Panem, aby zbudowali ołtarz całopalenia na mięso dary lub ofiary przy ołtarzu Pana, Boga naszego, że jest przed swoim tabernakulum. 22:30 A gdy kapłan Pinchas i książęta zboru i głowy tysięcy Izraelitów, którzy byli z nim, usłyszeli te słowa że synowie Rubena i synowie Gada i synowie Manasses przemówił, spodobało im się. 22:31 I rzekł Pinchas, syn kapłana Eleazara, do synów: Rubena, synów Gada i synów Manassesa, Dzisiaj poznajemy, że Pan jest wśród nas, bo wy nie macie dopuściliście się tego występku przeciwko Panu: teraz wybawiliście synów Izraela z ręki Pana. 22:32 I wrócili Pinchas, syn kapłana Eleazara, i książęta od synów Rubena i od synów Gada, z ziemi Gilead, do ziemi Kanaan, do synów Izraela, i ponownie przyniósł im wiadomość. 22:33 I spodobało się to synom Izraela; i synowie Izraela pobłogosławił Boga i nie zamierzał wyruszyć przeciwko nim w bitwie, aby zniszczyć ziemię, w której mieszkali synowie Rubena i Gada. 22:34 A synowie Rubena i synowie Gada nazwali ołtarz Ed: bo to będzie świadkiem między nami, że Pan jest Bogiem.