Jozue
2:1 Wtedy Jozue, syn Nuna, wysłał z Szittim dwóch mężów, aby potajemnie szpiegowali,
mówiąc: Idź, obejrzyj ziemię, Jerycho. I poszli, i weszli do
domu nierządnicy, imieniem Rachab, i tam zamieszkała.
2:2 I doniesiono królowi Jerycha, mówiąc: Oto weszli ludzie
aż do nocy synów Izraela, aby przeszukali kraj.
2:3 I posłał król Jerycha do Rachab, mówiąc: Wyprowadź mężów
którzy przyszli do ciebie, którzy weszli do twego domu, bo są
przyjdźcie przeszukać cały kraj.
2:4 A kobieta wzięła tych dwóch mężów, ukryła ich i tak powiedziała: Przyszedł
ludzie do mnie, ale nie wiem, skąd byli:
2:5 I stało się mniej więcej w czasie zamykania bramy, kiedy to było
ciemność, że ludzie wyszli: dokąd poszli, nie wiem: ścigać
szybko za nimi; bo ich wyprzedzicie.
2:6 Ale ona wyniosła je na dach domu i ukryła je
łodygi lnu, które ułożyła na dachu.
2:7 I ścigali ich mężowie drogą do Jordanu aż do brodów, i jak
gdy tylko ci, którzy ich ścigali, wyszli, zamknęli bramę.
2:8 A zanim je położono, weszła do nich na dach;
2:9 I rzekła do tych ludzi: Wiem, że Pan dał wam tę ziemię,
i że padł na nas twój strach, i że wszyscy mieszkańcy
ziemia omdlewa z twojego powodu.
2:10 Słyszeliśmy bowiem, jak Pan wysuszył wody Morza Czerwonego
wy, gdy wyszliście z Egiptu; i co uczyniliście dwóm królom
Amoryci, którzy byli za Jordanem, Sichon i Og, których wy
całkowicie zniszczone.
2:11 A gdy tylko to usłyszeliśmy, nasze serca też się nie stopiły
czyż w jakimkolwiek człowieku pozostała jeszcze odwaga dzięki tobie: dla
PAN, twój Bóg, jest Bogiem na niebie w górze i na ziemi w dole.
2:12 Dlatego teraz, proszę, przysięgnij mi na Pana, skoro to uczyniłem
okazywali wam dobroć, abyście i wy okazywali dobroć mojemu ojcu
dom i daj mi znak prawdziwy:
2:13 I żebyście zachowali przy życiu mojego ojca i moją matkę, i moich braci,
i moje siostry, i wszystko, co mają, i uwolnić od nas życie
śmierć.
2:14 Odpowiedzieli jej mężowie: Nasze życie za twoje, jeśli tego nie powiesz, nasze
biznes. I stanie się, gdy Pan da nam ziemię, żebyśmy
obejdzie się z tobą życzliwie i szczerze.
2:15 Potem spuściła ich na sznurze przez okno, bo jej dom był
na murze miejskim i mieszkała na murze.
2:16 I rzekła do nich: Idźcie na górę, żeby się nie spotkali ścigający
Ty; i ukryjcie się tam przez trzy dni, aż znikną ścigający
wrócili: a potem możecie iść swoją drogą.
2:17 I rzekli do niej mężowie: Będziemy nienaganni z tej twojej przysięgi, która
kazałeś nam przysiąc.
2:18 Oto gdy wejdziemy do kraju, przewiążesz ten sznur szkarłatny
nić w oknie, przez które nas spuściłeś, a będziesz
przyprowadź twego ojca i twoją matkę, twoich braci i wszystkich twoich ojców
dom, dom do ciebie.
2:19 I stanie się, że każdy, kto wyjdzie z drzwi twego domu
na ulicę, jego krew będzie na jego głowie, a my będziemy
bez winy, a ktokolwiek będzie z tobą w domu, jego krew
będzie na naszej głowie, jeśli jakakolwiek ręka będzie na nim.
2:20 A jeśli wypowiesz to, co jest naszą sprawą, zrezygnujemy z twojej przysięgi
które kazałeś nam przysiąc.
2:21 A ona rzekła: Niech się stanie według twoich słów. I wysłała je
odeszli, i odeszli, i zawiązała szkarłatny sznur w oknie.
2:22 A oni poszli i przyszli na górę, i przebywali tam przez trzy dni,
aż się nawrócili ścigający, a ścigający ich szukali
przez całą drogę, ale ich nie znalazł.
2:23 Wrócili więc ci dwaj, zeszli z góry i przeszli
i przyszedł do Jozuego, syna Nuna, i opowiedział mu to wszystko
spotkało ich:
2:24 I rzekli do Jozuego: Zaprawdę, Pan wydał w nasze ręce
cała ziemia; bo nawet wszyscy mieszkańcy kraju mdleją
przez nas.