Jozue 2:1 Wtedy Jozue, syn Nuna, wysłał z Szittim dwóch mężów, aby potajemnie szpiegowali, mówiąc: Idź, obejrzyj ziemię, Jerycho. I poszli, i weszli do domu nierządnicy, imieniem Rachab, i tam zamieszkała. 2:2 I doniesiono królowi Jerycha, mówiąc: Oto weszli ludzie aż do nocy synów Izraela, aby przeszukali kraj. 2:3 I posłał król Jerycha do Rachab, mówiąc: Wyprowadź mężów którzy przyszli do ciebie, którzy weszli do twego domu, bo są przyjdźcie przeszukać cały kraj. 2:4 A kobieta wzięła tych dwóch mężów, ukryła ich i tak powiedziała: Przyszedł ludzie do mnie, ale nie wiem, skąd byli: 2:5 I stało się mniej więcej w czasie zamykania bramy, kiedy to było ciemność, że ludzie wyszli: dokąd poszli, nie wiem: ścigać szybko za nimi; bo ich wyprzedzicie. 2:6 Ale ona wyniosła je na dach domu i ukryła je łodygi lnu, które ułożyła na dachu. 2:7 I ścigali ich mężowie drogą do Jordanu aż do brodów, i jak gdy tylko ci, którzy ich ścigali, wyszli, zamknęli bramę. 2:8 A zanim je położono, weszła do nich na dach; 2:9 I rzekła do tych ludzi: Wiem, że Pan dał wam tę ziemię, i że padł na nas twój strach, i że wszyscy mieszkańcy ziemia omdlewa z twojego powodu. 2:10 Słyszeliśmy bowiem, jak Pan wysuszył wody Morza Czerwonego wy, gdy wyszliście z Egiptu; i co uczyniliście dwóm królom Amoryci, którzy byli za Jordanem, Sichon i Og, których wy całkowicie zniszczone. 2:11 A gdy tylko to usłyszeliśmy, nasze serca też się nie stopiły czyż w jakimkolwiek człowieku pozostała jeszcze odwaga dzięki tobie: dla PAN, twój Bóg, jest Bogiem na niebie w górze i na ziemi w dole. 2:12 Dlatego teraz, proszę, przysięgnij mi na Pana, skoro to uczyniłem okazywali wam dobroć, abyście i wy okazywali dobroć mojemu ojcu dom i daj mi znak prawdziwy: 2:13 I żebyście zachowali przy życiu mojego ojca i moją matkę, i moich braci, i moje siostry, i wszystko, co mają, i uwolnić od nas życie śmierć. 2:14 Odpowiedzieli jej mężowie: Nasze życie za twoje, jeśli tego nie powiesz, nasze biznes. I stanie się, gdy Pan da nam ziemię, żebyśmy obejdzie się z tobą życzliwie i szczerze. 2:15 Potem spuściła ich na sznurze przez okno, bo jej dom był na murze miejskim i mieszkała na murze. 2:16 I rzekła do nich: Idźcie na górę, żeby się nie spotkali ścigający Ty; i ukryjcie się tam przez trzy dni, aż znikną ścigający wrócili: a potem możecie iść swoją drogą. 2:17 I rzekli do niej mężowie: Będziemy nienaganni z tej twojej przysięgi, która kazałeś nam przysiąc. 2:18 Oto gdy wejdziemy do kraju, przewiążesz ten sznur szkarłatny nić w oknie, przez które nas spuściłeś, a będziesz przyprowadź twego ojca i twoją matkę, twoich braci i wszystkich twoich ojców dom, dom do ciebie. 2:19 I stanie się, że każdy, kto wyjdzie z drzwi twego domu na ulicę, jego krew będzie na jego głowie, a my będziemy bez winy, a ktokolwiek będzie z tobą w domu, jego krew będzie na naszej głowie, jeśli jakakolwiek ręka będzie na nim. 2:20 A jeśli wypowiesz to, co jest naszą sprawą, zrezygnujemy z twojej przysięgi które kazałeś nam przysiąc. 2:21 A ona rzekła: Niech się stanie według twoich słów. I wysłała je odeszli, i odeszli, i zawiązała szkarłatny sznur w oknie. 2:22 A oni poszli i przyszli na górę, i przebywali tam przez trzy dni, aż się nawrócili ścigający, a ścigający ich szukali przez całą drogę, ale ich nie znalazł. 2:23 Wrócili więc ci dwaj, zeszli z góry i przeszli i przyszedł do Jozuego, syna Nuna, i opowiedział mu to wszystko spotkało ich: 2:24 I rzekli do Jozuego: Zaprawdę, Pan wydał w nasze ręce cała ziemia; bo nawet wszyscy mieszkańcy kraju mdleją przez nas.