Jan
14:1 Niech się nie trwoży serce wasze: wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie.
14:2 W domu Ojca mego jest wiele mieszkań; gdyby tak nie było, byłbym miał
mówiłem Ci. Idę przygotować dla ciebie miejsce.
14:3 A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę
ty do siebie; abyście tam, gdzie ja jestem, byli i wy.
14:4 I wiecie, dokąd idę, i znacie drogę.
14:5 Rzekł mu Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz; i jak można
znamy drogę?
14:6 Rzekł mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem, żaden człowiek
przychodzi do Ojca, ale przeze mnie.
14:7 Gdybyście mnie znali, znalibyście i Ojca mego: i od
odtąd go znacie i widzieliście go.
14:8 Rzekł do niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam.
14:9 Rzekł mu Jezus: Tak długo jestem z wami, a jeszcze
nie poznałeś mnie, Filipie? kto mnie widział, widział Ojca;
Jakże więc mówisz: Pokaż nam Ojca?
14:10 Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? the
słowa, które do was mówię, nie od siebie mówię, lecz od Ojca
mieszka we mnie, sprawuje dzieła.
14:11 Wierzcie mi, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie, albo inaczej
wierzcie mi ze względu na same uczynki.
14:12 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto wierzy we mnie, uczynki, które
ja uczynię i on; i większe dzieła niż te uczyni; ponieważ
Idę do mojego Ojca.
14:13 A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, tak jak Ojciec
może być uwielbiony w Synu.
14:14 Jeśli poprosicie o coś w moim imieniu, spełnię to.
14:15 Jeśli mnie miłujecie, przestrzegajcie moich przykazań.
14:16 A ja prosić będę Ojca, a innego Pocieszyciela da wam,
aby mógł z tobą przebywać na wieki;
14:17 Nawet Duch prawdy; którego świat przyjąć nie może, bo to
nie widzicie go ani go nie znacie, ale wy go znacie; bo mieszka
z wami i w was będzie.
14:18 Nie zostawię cię bez pociechy: przyjdę do ciebie.
14:19 Jeszcze chwila, a świat mnie już nie zobaczy; ale wy mnie widzicie:
ponieważ ja żyję, żyć będziecie i wy.
14:20 W owym dniu poznacie, że ja jestem w moim Ojcu, a wy we mnie, a ja w
Ty.
14:21 Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje.
a kto mnie miłuje, będzie miłowany przez Ojca mego, i ja będę go miłował,
i objawię mu się.
14:22 Rzekł do niego Judasz, nie Iskariota: Panie, jakże chcesz
objawić się nam, a nie światu?
14:23 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli mnie kto miłuje, mojego będzie przestrzegał
słowa: a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i uczynimy
nasze mieszkanie z nim.
14:24 Kto mnie nie miłuje, nie zachowuje słów moich i słowa, które słyszycie
nie jest moje, ale Ojca, który mnie posłał.
14:25 To wam powiedziałem, będąc jeszcze z wami.
14:26 Ale Pocieszyciel, to jest Duch Święty, którego Ojciec pośle
moje imię, on was wszystkiego nauczy i wszystko wam przyniesie
pamiątkę, cokolwiek wam powiedziałem.
14:27 Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam: nie jak świat
daje, dam wam. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie trwoży
bać się.
14:28 Słyszeliście, jak wam powiedziałem: Odchodzę i wracam do was.
Gdybyście Mnie miłowali, radowalibyście się, bo powiedziałem: Idę do Ojca:
bo mój Ojciec jest większy niż ja.
14:29 A teraz powiedziałem wam, zanim się to stanie, kiedy to się stanie
przejść, możesz uwierzyć.
14:30 Odtąd nie będę z wami wiele mówił: dla księcia tego świata
przychodzi, a we mnie nic nie ma.
14:31 Ale żeby świat poznał, że miłuję Ojca; i jako Ojciec
dał mi przykazanie, tak też czynię. Wstań, chodźmy stąd.