Jan 14:1 Niech się nie trwoży serce wasze: wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie. 14:2 W domu Ojca mego jest wiele mieszkań; gdyby tak nie było, byłbym miał mówiłem Ci. Idę przygotować dla ciebie miejsce. 14:3 A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę ty do siebie; abyście tam, gdzie ja jestem, byli i wy. 14:4 I wiecie, dokąd idę, i znacie drogę. 14:5 Rzekł mu Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz; i jak można znamy drogę? 14:6 Rzekł mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem, żaden człowiek przychodzi do Ojca, ale przeze mnie. 14:7 Gdybyście mnie znali, znalibyście i Ojca mego: i od odtąd go znacie i widzieliście go. 14:8 Rzekł do niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam. 14:9 Rzekł mu Jezus: Tak długo jestem z wami, a jeszcze nie poznałeś mnie, Filipie? kto mnie widział, widział Ojca; Jakże więc mówisz: Pokaż nam Ojca? 14:10 Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? the słowa, które do was mówię, nie od siebie mówię, lecz od Ojca mieszka we mnie, sprawuje dzieła. 14:11 Wierzcie mi, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie, albo inaczej wierzcie mi ze względu na same uczynki. 14:12 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto wierzy we mnie, uczynki, które ja uczynię i on; i większe dzieła niż te uczyni; ponieważ Idę do mojego Ojca. 14:13 A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, tak jak Ojciec może być uwielbiony w Synu. 14:14 Jeśli poprosicie o coś w moim imieniu, spełnię to. 14:15 Jeśli mnie miłujecie, przestrzegajcie moich przykazań. 14:16 A ja prosić będę Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby mógł z tobą przebywać na wieki; 14:17 Nawet Duch prawdy; którego świat przyjąć nie może, bo to nie widzicie go ani go nie znacie, ale wy go znacie; bo mieszka z wami i w was będzie. 14:18 Nie zostawię cię bez pociechy: przyjdę do ciebie. 14:19 Jeszcze chwila, a świat mnie już nie zobaczy; ale wy mnie widzicie: ponieważ ja żyję, żyć będziecie i wy. 14:20 W owym dniu poznacie, że ja jestem w moim Ojcu, a wy we mnie, a ja w Ty. 14:21 Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje. a kto mnie miłuje, będzie miłowany przez Ojca mego, i ja będę go miłował, i objawię mu się. 14:22 Rzekł do niego Judasz, nie Iskariota: Panie, jakże chcesz objawić się nam, a nie światu? 14:23 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli mnie kto miłuje, mojego będzie przestrzegał słowa: a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i uczynimy nasze mieszkanie z nim. 14:24 Kto mnie nie miłuje, nie zachowuje słów moich i słowa, które słyszycie nie jest moje, ale Ojca, który mnie posłał. 14:25 To wam powiedziałem, będąc jeszcze z wami. 14:26 Ale Pocieszyciel, to jest Duch Święty, którego Ojciec pośle moje imię, on was wszystkiego nauczy i wszystko wam przyniesie pamiątkę, cokolwiek wam powiedziałem. 14:27 Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam: nie jak świat daje, dam wam. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie trwoży bać się. 14:28 Słyszeliście, jak wam powiedziałem: Odchodzę i wracam do was. Gdybyście Mnie miłowali, radowalibyście się, bo powiedziałem: Idę do Ojca: bo mój Ojciec jest większy niż ja. 14:29 A teraz powiedziałem wam, zanim się to stanie, kiedy to się stanie przejść, możesz uwierzyć. 14:30 Odtąd nie będę z wami wiele mówił: dla księcia tego świata przychodzi, a we mnie nic nie ma. 14:31 Ale żeby świat poznał, że miłuję Ojca; i jako Ojciec dał mi przykazanie, tak też czynię. Wstań, chodźmy stąd.