Joelu
2:1 Dmijcie w trąby na Syjonie i podnieście alarm na mojej świętej górze
drżą wszyscy mieszkańcy kraju, bo nadchodzi dzień Pański,
bo jest blisko;
2:2 Dzień ciemności i mroku, dzień chmur i gęsty
ciemność, gdy poranek rozpostarł się nad górami: wielki lud i a
mocny; nigdy nie było czegoś podobnego i nigdy więcej nie będzie
po nim aż do lat wielu pokoleń.
2:3 Przed nimi ogień pożera; a za nimi płomień płonie: ziemia
jest jak ogród Eden przed nimi, a za nimi pustynia
pustynia; tak, i nic im nie ucieknie.
2:4 Ich wygląd jest jak wygląd koni; i jako jeźdźcy
tak będą biegać.
2:5 Jak turkot rydwanów na szczytach gór będą skakać,
jak szum płomienia ognia, który pożera ściernisko, jako
silni ludzie ustawieni w szyku bojowym.
2:6 Lud będzie bardzo boleć przed swoim obliczem: wszystkie twarze będą
zbierać czerń.
2:7 Pobiegną jak mocarze; wejdą na mur jak ludzie z
wojna; i każdy pójdzie swoją drogą, ale nie będą
złamać ich szeregi:
2:8 Ani jeden drugiego nie będzie pchał; każdy pójdzie swoją drogą:
a gdy upadną pod mieczem, nie będą zranieni.
2:9 Po mieście będą biegać tam i z powrotem; pobiegną po murze,
będą się wspinać na domy; oknami będą wchodzić
jak złodziej.
2:10 Ziemia zadrży przed nimi; niebiosa zadrżą: słońce
i księżyc się zaćmi, a gwiazdy przestaną świecić:
2:11 I Pan wyda swój głos przed swoim wojskiem, bo jego obóz jest bardzo liczny
wielki, bo mocny jest ten, kto dotrzymuje słowa swego: na dzień Pański
jest wielki i bardzo straszny; a któż to zniesie?
2:12 Dlatego i teraz, mówi Pan, zwróćcie się do mnie ze wszystkimi swoimi
sercu, i przez post, i przez płacz, i przez lament:
2:13 Rozdzierajcie serca, a nie szaty, i nawróćcie się do Pana, waszego
Bóg: bo jest łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i wielki
życzliwość i żałuje zła.
2:14 Kto wie, czy powróci i pokutuje, i pozostawi po sobie błogosławieństwo
jego; nawet ofiarę z pokarmów i ofiarę z płynów Panu, Bogu twemu?
2:15 Dmijcie w trąbę na Syjonie, święćcie post, zwołajcie uroczyste zgromadzenie:
2:16 Zgromadźcie lud, uświęćcie zbór, zbierzcie starszych,
zgromadźcie dzieci, a te, które ssą piersi, niech pan młody
wyjdzie z jego komnaty, a oblubienica ze swojej komory.
2:17 Niech kapłani, słudzy Pana, płaczą między przedsionkiem a
ołtarzu i niech mówią: Oszczędź, Panie, twemu ludowi i nie dawaj
twoje dziedzictwo na pohańbienie, aby poganie panowali nad nimi:
dlaczego mają mówić między ludem: Gdzie jest ich Bóg?
2:18 Wtedy PAN będzie zazdrosny o swoją ziemię i zlituje się nad swoim ludem.
2:19 Tak, PAN odpowie i powie swemu ludowi: Oto ja poślę
wy zboże, wino i oliwę, i nasycicie się tym: i ja
nie będzie już czynił z ciebie hańby wśród pogan:
2:20 Ale odsunę od ciebie wojsko północne i wypędzę go
do ziemi jałowej i spustoszonej, zwróconej twarzą ku morzu wschodniemu, i
jego zad w kierunku najdalszego morza, a jego smród wyjdzie, i
wypłynie jego niesmak, bo wielkich rzeczy dokonał.
2:21 Nie bój się, ziemio! weselcie się i weselcie, bo WIEKUISTY będzie czynił wielkie rzeczy
rzeczy.
2:22 Nie bójcie się, zwierzęta polne, o pastwiska
pustynia zakwita, bo drzewo wydaje swój owoc, drzewo figowe i
winorośl daje siłę.
2:23 Weselcie się więc, synowie Syjonu, i radujcie się w Panu, Bogu waszym, bo
zesłał wam umiarkowany deszcz poprzedni i sprawi, że przyjdzie
spuści dla was deszcz, deszcz wczesny i deszcz późny w pierwszym
miesiąc.
2:24 A klepiska będą pełne pszenicy, a kadzie będą przepełnione
wino i olej.
2:25 I przywrócę ci lata, które pożarła szarańcza,
Cankerworm, gąsienica i palmerworm, moja wielka armia, która
posłałem między was.
2:26 Będziecie jedli w obfitości i nasycicie się, i wysławiajcie imię Pana
Pan, Bóg wasz, który uczynił wam cuda, a mój lud będzie
nigdy się nie wstydź.
2:27 I poznacie, że jestem pośród Izraela i że jestem
Pana, Boga twego, i nikt inny, a mój lud nigdy nie będzie zawstydzony.
2:28 A potem stanie się, że wyleję na nie mego ducha
całe mięso; a prorokować będą wasi synowie i córki, wasi starcy
będą śnić sny, wasi młodzieńcy będą mieli widzenia:
2:29 A także na sługach i służebnicach w owych dniach Ja
wylej mojego ducha.
2:30 I uczynię cuda na niebie i na ziemi, krew i
ogień i słupy dymu.
2:31 Wcześniej słońce zamieni się w ciemność, a księżyc w krew
nadejdzie wielki i straszny dzień Pański.
2:32 I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia
Pan będzie wybawiony, bo na górze Syjon i w Jerozolimie będzie
wyzwolenie, jak powiedział Pan, i w ostatku, którego Pan
zadzwoni.