Joelu 2:1 Dmijcie w trąby na Syjonie i podnieście alarm na mojej świętej górze drżą wszyscy mieszkańcy kraju, bo nadchodzi dzień Pański, bo jest blisko; 2:2 Dzień ciemności i mroku, dzień chmur i gęsty ciemność, gdy poranek rozpostarł się nad górami: wielki lud i a mocny; nigdy nie było czegoś podobnego i nigdy więcej nie będzie po nim aż do lat wielu pokoleń. 2:3 Przed nimi ogień pożera; a za nimi płomień płonie: ziemia jest jak ogród Eden przed nimi, a za nimi pustynia pustynia; tak, i nic im nie ucieknie. 2:4 Ich wygląd jest jak wygląd koni; i jako jeźdźcy tak będą biegać. 2:5 Jak turkot rydwanów na szczytach gór będą skakać, jak szum płomienia ognia, który pożera ściernisko, jako silni ludzie ustawieni w szyku bojowym. 2:6 Lud będzie bardzo boleć przed swoim obliczem: wszystkie twarze będą zbierać czerń. 2:7 Pobiegną jak mocarze; wejdą na mur jak ludzie z wojna; i każdy pójdzie swoją drogą, ale nie będą złamać ich szeregi: 2:8 Ani jeden drugiego nie będzie pchał; każdy pójdzie swoją drogą: a gdy upadną pod mieczem, nie będą zranieni. 2:9 Po mieście będą biegać tam i z powrotem; pobiegną po murze, będą się wspinać na domy; oknami będą wchodzić jak złodziej. 2:10 Ziemia zadrży przed nimi; niebiosa zadrżą: słońce i księżyc się zaćmi, a gwiazdy przestaną świecić: 2:11 I Pan wyda swój głos przed swoim wojskiem, bo jego obóz jest bardzo liczny wielki, bo mocny jest ten, kto dotrzymuje słowa swego: na dzień Pański jest wielki i bardzo straszny; a któż to zniesie? 2:12 Dlatego i teraz, mówi Pan, zwróćcie się do mnie ze wszystkimi swoimi sercu, i przez post, i przez płacz, i przez lament: 2:13 Rozdzierajcie serca, a nie szaty, i nawróćcie się do Pana, waszego Bóg: bo jest łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i wielki życzliwość i żałuje zła. 2:14 Kto wie, czy powróci i pokutuje, i pozostawi po sobie błogosławieństwo jego; nawet ofiarę z pokarmów i ofiarę z płynów Panu, Bogu twemu? 2:15 Dmijcie w trąbę na Syjonie, święćcie post, zwołajcie uroczyste zgromadzenie: 2:16 Zgromadźcie lud, uświęćcie zbór, zbierzcie starszych, zgromadźcie dzieci, a te, które ssą piersi, niech pan młody wyjdzie z jego komnaty, a oblubienica ze swojej komory. 2:17 Niech kapłani, słudzy Pana, płaczą między przedsionkiem a ołtarzu i niech mówią: Oszczędź, Panie, twemu ludowi i nie dawaj twoje dziedzictwo na pohańbienie, aby poganie panowali nad nimi: dlaczego mają mówić między ludem: Gdzie jest ich Bóg? 2:18 Wtedy PAN będzie zazdrosny o swoją ziemię i zlituje się nad swoim ludem. 2:19 Tak, PAN odpowie i powie swemu ludowi: Oto ja poślę wy zboże, wino i oliwę, i nasycicie się tym: i ja nie będzie już czynił z ciebie hańby wśród pogan: 2:20 Ale odsunę od ciebie wojsko północne i wypędzę go do ziemi jałowej i spustoszonej, zwróconej twarzą ku morzu wschodniemu, i jego zad w kierunku najdalszego morza, a jego smród wyjdzie, i wypłynie jego niesmak, bo wielkich rzeczy dokonał. 2:21 Nie bój się, ziemio! weselcie się i weselcie, bo WIEKUISTY będzie czynił wielkie rzeczy rzeczy. 2:22 Nie bójcie się, zwierzęta polne, o pastwiska pustynia zakwita, bo drzewo wydaje swój owoc, drzewo figowe i winorośl daje siłę. 2:23 Weselcie się więc, synowie Syjonu, i radujcie się w Panu, Bogu waszym, bo zesłał wam umiarkowany deszcz poprzedni i sprawi, że przyjdzie spuści dla was deszcz, deszcz wczesny i deszcz późny w pierwszym miesiąc. 2:24 A klepiska będą pełne pszenicy, a kadzie będą przepełnione wino i olej. 2:25 I przywrócę ci lata, które pożarła szarańcza, Cankerworm, gąsienica i palmerworm, moja wielka armia, która posłałem między was. 2:26 Będziecie jedli w obfitości i nasycicie się, i wysławiajcie imię Pana Pan, Bóg wasz, który uczynił wam cuda, a mój lud będzie nigdy się nie wstydź. 2:27 I poznacie, że jestem pośród Izraela i że jestem Pana, Boga twego, i nikt inny, a mój lud nigdy nie będzie zawstydzony. 2:28 A potem stanie się, że wyleję na nie mego ducha całe mięso; a prorokować będą wasi synowie i córki, wasi starcy będą śnić sny, wasi młodzieńcy będą mieli widzenia: 2:29 A także na sługach i służebnicach w owych dniach Ja wylej mojego ducha. 2:30 I uczynię cuda na niebie i na ziemi, krew i ogień i słupy dymu. 2:31 Wcześniej słońce zamieni się w ciemność, a księżyc w krew nadejdzie wielki i straszny dzień Pański. 2:32 I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pan będzie wybawiony, bo na górze Syjon i w Jerozolimie będzie wyzwolenie, jak powiedział Pan, i w ostatku, którego Pan zadzwoni.