Jeremiasz
48:1 O Moabie tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela; Biada temu
Nebo! bo jest zepsuty: Kiriataim jest zawstydzony i zdobyty: Misgab jest
zmieszany i przerażony.
48:2 Nie będzie więcej chwały Moabu, w Cheszbonie obmyślili zło
przeciwko temu; przyjdźcie i odetnijmy go od bycia narodem. Ty też
zostanie ścięty, o szaleńcy; miecz będzie cię ścigał.
48:3 Głos płaczu będzie z Choronaim, niszczący i wielki
zniszczenie.
48:4 Moab zostaje zniszczony; jej dzieci wywołały wołanie.
48:5 Na wchodzenie w górę Luhith ciągły płacz pójdzie w górę; dla w
schodząc z Choronaim, wrogowie usłyszeli krzyk zniszczenia.
48:6 Uciekajcie, ratujcie życie i bądźcie jak wrzosowiska na pustyni.
48:7 Ponieważ zaufałeś swoim dziełom i swoim skarbom, ty
też zostanie wzięty, a Kemosz pójdzie do niewoli ze swoim
kapłanów i jego książąt razem.
48:8 I na każde miasto przyjdzie niszczyciel i żadne miasto nie ujdzie.
dolina również zginie, a równina zostanie zniszczona, jak
Pan przemówił.
48:9 Daj skrzydła Moabowi, aby mógł uciec i uciec, dla miast
będzie pustkowiem i nie będzie w nim mieszkać.
48:10 Przeklęty, kto podstępnie wykonuje dzieło Pańskie, i przeklęty niech będzie
kto powstrzymuje swój miecz od krwi.
48:11 Moab był spokojny od swojej młodości i osiadł na osadzie drożdżowym,
i nie został opróżniony z naczynia do naczynia, ani nie poszedł
w niewolę: dlatego pozostał w nim jego smak i jego zapach
nie zmieniony.
48:12 Dlatego oto nadchodzą dni, mówi Pan, do których poślę
mu wędrowców, którzy spowodują jego błądzenie i opróżnią jego
naczynia i rozbić ich butelki.
48:13 I zawstydzi się Moab za Kemosza, jak zawstydził się dom Izraela
Betel ich ufność.
48:14 Jak wy mówicie: Jesteśmy mocarzami i silnymi ludźmi na wojnę?
48:15 Moab jest splądrowany i wyszedł ze swoich miast wraz ze swoimi wybranymi młodzieńcami
poszli na rzeź, mówi Król, którego imię jest PAN
gospodarzy.
48:16 Zbliża się nieszczęście Moaba, a jego utrapienie szybko się spieszy.
48:17 Wszyscy, którzy go otaczacie, opłakujcie go; i wszyscy, którzy znacie jego imię,
mówcie: Jak się łamie laska mocna i laska piękna!
48:18 Córko, która mieszkasz w Dibonie, zstąp ze swej chwały i usiądź
w pragnieniu; bo napadnie na ciebie łupieżca Moabu i nadejdzie
zniszcz twe mocne twierdze.
48:19 Mieszkanko Aroeru, stań na drodze i szpieguj; zapytaj go o tę flotę,
i tę, która uciekła, i powiedzcie: Co się stało?
48:20 Moab jest zawstydzony; bo się rozpada: wycie i płaczecie; powiedz to w
Arnonie, ten Moab jest zepsuty,
48:21 I nadszedł sąd nad równiną; nad Holonem i nad
Jahaza i Mefaat,
48:22 I na Dibon, i na Nebo, i na Betdyblataim,
48:23 I na Kiriataim, i na Betgamul, i na Betmeon,
48:24 I na Kariot, i na Bosrę, i na wszystkie miasta ziemi
Moabu, dalekiego lub bliskiego.
48:25 Róg Moaba został odcięty, a jego ramię złamane, mówi PAN.
48:26 Upijcie go, bo wywyższał się przed Panem: Moab
także tarzać się będzie w wymiocinach swoich, i on też będzie się wyśmiewał.
48:27 Czyż Izrael nie był dla ciebie pośmiewiskiem? znalazł się wśród złodziei? Do
odkąd o nim mówiłeś, skakałeś z radości.
48:28 O wy, którzy mieszkacie w Moabie, opuśćcie miasta i zamieszkajcie w skale, i bądźcie
jak gołębica, która zakłada swoje gniazdo po stronach jamy gębowej.
48:29 Słyszeliśmy pychę Moaba, jego wyniosłość,
i jego arogancję, i jego pychę, i wyniosłość jego serca.
48:30 Znam jego gniew, mówi PAN; ale tak nie będzie; jego kłamstwa
nie tak to wpływa.
48:31 Dlatego będę wołać nad Moabem i będę wołać nad całym Moabem; kopalnia
serce będzie opłakiwać ludzi z Kirheres.
48:32 Winorośle Sibmy, będę cię opłakiwał płaczem Jazer.
rośliny poszły za morze, docierają nawet do morza Jazer: the
spadł na twoje letnie owoce i na twój rocznik.
48:33 A radość i wesele są odbierane z obfitego pola i z
ziemia Moabu; i sprawiłem, że zabrakło wina z tłoczni: nie ma
będą stąpać z okrzykiem; ich krzyk nie będzie krzykiem.
48:34 Od krzyku Cheszbonu aż do Eleale i aż do Jahas,
wydali głos swój od Soaru aż do Choronaim jako jałówka
trzech lat: bo i wody Nimrim będą spustoszone.
48:35 Co więcej, sprawię, że ustanie w Moabie, mówi PAN, tego, który
składa ofiary na wyżynach i pali kadzidła swoim bogom.
48:36 Dlatego moje serce zabrzmi jak piszczałki nad Moabem i moje serce
będzie brzmieć jak piszczałki dla ludzi z Kirheres: ponieważ bogactwa, które
które zdobył, giną.
48:37 Bo każda głowa będzie łysa, a każda broda strzyżona: na wszystkich
ręce będą odcięte, a na biodrach wór.
48:38 Na wszystkich dachach Moabu rozlegnie się lament
na ulicach jego, bo rozbiłem Moaba jako naczynie, w którym jest
żadna przyjemność, mówi Pan.
48:39 Będą wyć, mówiąc: Jak to jest zepsute! jak Moab obrócił
wracaj ze wstydem! tak Moab będzie dla wszystkich pośmiewiskiem i pośmiewiskiem
o nim.
48:40 Bo tak mówi Pan; Oto leci jak orzeł i będzie
rozpostarł swe skrzydła nad Moabem.
48:41 Kariot jest zdobyty, a twierdze są zdumione i mocarze
serca mężczyzn w Moabie w owym dniu będą jak serce kobiety w niej
bóle.
48:42 I Moab zostanie zniszczony i przestanie być ludem, ponieważ tak jest
wywyższał się przed Panem.
48:43 Strach, przepaść i sidło będą na tobie, mieszkańcu
Moab, mówi Pan.
48:44 Kto ucieka ze strachu, w dół wpadnie; a on to
wyjdzie z dołu, będzie schwytany w sidło, bo przywiodę
nad nim, nad Moabem, w roku ich nawiedzenia, mówi Pan.
48:45 Ci, którzy uciekli, stali w cieniu Cheszbonu z powodu siły:
ale ogień wyjdzie z Cheszbonu i płomień z pośrodku
Sichona, i pochłonie róg Moabu i koronę głowy
z burzliwych.
48:46 Biada tobie, Moabie! lud Kemosza ginie: dla synów twoich
są wzięci do niewoli, a twoje córki do niewoli.
48:47 Jeszcze przywrócę niewolę Moabu w ostatnich dniach, mówi
Pan. Dotąd trwa sąd nad Moabem.