Jeremiasz 48:1 O Moabie tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela; Biada temu Nebo! bo jest zepsuty: Kiriataim jest zawstydzony i zdobyty: Misgab jest zmieszany i przerażony. 48:2 Nie będzie więcej chwały Moabu, w Cheszbonie obmyślili zło przeciwko temu; przyjdźcie i odetnijmy go od bycia narodem. Ty też zostanie ścięty, o szaleńcy; miecz będzie cię ścigał. 48:3 Głos płaczu będzie z Choronaim, niszczący i wielki zniszczenie. 48:4 Moab zostaje zniszczony; jej dzieci wywołały wołanie. 48:5 Na wchodzenie w górę Luhith ciągły płacz pójdzie w górę; dla w schodząc z Choronaim, wrogowie usłyszeli krzyk zniszczenia. 48:6 Uciekajcie, ratujcie życie i bądźcie jak wrzosowiska na pustyni. 48:7 Ponieważ zaufałeś swoim dziełom i swoim skarbom, ty też zostanie wzięty, a Kemosz pójdzie do niewoli ze swoim kapłanów i jego książąt razem. 48:8 I na każde miasto przyjdzie niszczyciel i żadne miasto nie ujdzie. dolina również zginie, a równina zostanie zniszczona, jak Pan przemówił. 48:9 Daj skrzydła Moabowi, aby mógł uciec i uciec, dla miast będzie pustkowiem i nie będzie w nim mieszkać. 48:10 Przeklęty, kto podstępnie wykonuje dzieło Pańskie, i przeklęty niech będzie kto powstrzymuje swój miecz od krwi. 48:11 Moab był spokojny od swojej młodości i osiadł na osadzie drożdżowym, i nie został opróżniony z naczynia do naczynia, ani nie poszedł w niewolę: dlatego pozostał w nim jego smak i jego zapach nie zmieniony. 48:12 Dlatego oto nadchodzą dni, mówi Pan, do których poślę mu wędrowców, którzy spowodują jego błądzenie i opróżnią jego naczynia i rozbić ich butelki. 48:13 I zawstydzi się Moab za Kemosza, jak zawstydził się dom Izraela Betel ich ufność. 48:14 Jak wy mówicie: Jesteśmy mocarzami i silnymi ludźmi na wojnę? 48:15 Moab jest splądrowany i wyszedł ze swoich miast wraz ze swoimi wybranymi młodzieńcami poszli na rzeź, mówi Król, którego imię jest PAN gospodarzy. 48:16 Zbliża się nieszczęście Moaba, a jego utrapienie szybko się spieszy. 48:17 Wszyscy, którzy go otaczacie, opłakujcie go; i wszyscy, którzy znacie jego imię, mówcie: Jak się łamie laska mocna i laska piękna! 48:18 Córko, która mieszkasz w Dibonie, zstąp ze swej chwały i usiądź w pragnieniu; bo napadnie na ciebie łupieżca Moabu i nadejdzie zniszcz twe mocne twierdze. 48:19 Mieszkanko Aroeru, stań na drodze i szpieguj; zapytaj go o tę flotę, i tę, która uciekła, i powiedzcie: Co się stało? 48:20 Moab jest zawstydzony; bo się rozpada: wycie i płaczecie; powiedz to w Arnonie, ten Moab jest zepsuty, 48:21 I nadszedł sąd nad równiną; nad Holonem i nad Jahaza i Mefaat, 48:22 I na Dibon, i na Nebo, i na Betdyblataim, 48:23 I na Kiriataim, i na Betgamul, i na Betmeon, 48:24 I na Kariot, i na Bosrę, i na wszystkie miasta ziemi Moabu, dalekiego lub bliskiego. 48:25 Róg Moaba został odcięty, a jego ramię złamane, mówi PAN. 48:26 Upijcie go, bo wywyższał się przed Panem: Moab także tarzać się będzie w wymiocinach swoich, i on też będzie się wyśmiewał. 48:27 Czyż Izrael nie był dla ciebie pośmiewiskiem? znalazł się wśród złodziei? Do odkąd o nim mówiłeś, skakałeś z radości. 48:28 O wy, którzy mieszkacie w Moabie, opuśćcie miasta i zamieszkajcie w skale, i bądźcie jak gołębica, która zakłada swoje gniazdo po stronach jamy gębowej. 48:29 Słyszeliśmy pychę Moaba, jego wyniosłość, i jego arogancję, i jego pychę, i wyniosłość jego serca. 48:30 Znam jego gniew, mówi PAN; ale tak nie będzie; jego kłamstwa nie tak to wpływa. 48:31 Dlatego będę wołać nad Moabem i będę wołać nad całym Moabem; kopalnia serce będzie opłakiwać ludzi z Kirheres. 48:32 Winorośle Sibmy, będę cię opłakiwał płaczem Jazer. rośliny poszły za morze, docierają nawet do morza Jazer: the spadł na twoje letnie owoce i na twój rocznik. 48:33 A radość i wesele są odbierane z obfitego pola i z ziemia Moabu; i sprawiłem, że zabrakło wina z tłoczni: nie ma będą stąpać z okrzykiem; ich krzyk nie będzie krzykiem. 48:34 Od krzyku Cheszbonu aż do Eleale i aż do Jahas, wydali głos swój od Soaru aż do Choronaim jako jałówka trzech lat: bo i wody Nimrim będą spustoszone. 48:35 Co więcej, sprawię, że ustanie w Moabie, mówi PAN, tego, który składa ofiary na wyżynach i pali kadzidła swoim bogom. 48:36 Dlatego moje serce zabrzmi jak piszczałki nad Moabem i moje serce będzie brzmieć jak piszczałki dla ludzi z Kirheres: ponieważ bogactwa, które które zdobył, giną. 48:37 Bo każda głowa będzie łysa, a każda broda strzyżona: na wszystkich ręce będą odcięte, a na biodrach wór. 48:38 Na wszystkich dachach Moabu rozlegnie się lament na ulicach jego, bo rozbiłem Moaba jako naczynie, w którym jest żadna przyjemność, mówi Pan. 48:39 Będą wyć, mówiąc: Jak to jest zepsute! jak Moab obrócił wracaj ze wstydem! tak Moab będzie dla wszystkich pośmiewiskiem i pośmiewiskiem o nim. 48:40 Bo tak mówi Pan; Oto leci jak orzeł i będzie rozpostarł swe skrzydła nad Moabem. 48:41 Kariot jest zdobyty, a twierdze są zdumione i mocarze serca mężczyzn w Moabie w owym dniu będą jak serce kobiety w niej bóle. 48:42 I Moab zostanie zniszczony i przestanie być ludem, ponieważ tak jest wywyższał się przed Panem. 48:43 Strach, przepaść i sidło będą na tobie, mieszkańcu Moab, mówi Pan. 48:44 Kto ucieka ze strachu, w dół wpadnie; a on to wyjdzie z dołu, będzie schwytany w sidło, bo przywiodę nad nim, nad Moabem, w roku ich nawiedzenia, mówi Pan. 48:45 Ci, którzy uciekli, stali w cieniu Cheszbonu z powodu siły: ale ogień wyjdzie z Cheszbonu i płomień z pośrodku Sichona, i pochłonie róg Moabu i koronę głowy z burzliwych. 48:46 Biada tobie, Moabie! lud Kemosza ginie: dla synów twoich są wzięci do niewoli, a twoje córki do niewoli. 48:47 Jeszcze przywrócę niewolę Moabu w ostatnich dniach, mówi Pan. Dotąd trwa sąd nad Moabem.