Jeremiasz 36:1 I stało się czwartego roku Jojakima, syna Jozjasza króla judzkiego, że doszło do Jeremiasza to słowo od Pana, mówiąc: 36:2 Weź sobie zwój księgi i napisz w nim wszystkie słowa, które mam mówił do ciebie przeciw Izraelowi i przeciw Judzie, i przeciw wszystkiemu narody, od dnia, w którym do ciebie mówiłem, aż do czasów Jozjasza do dziś. 36:3 Może się zdarzyć, że dom Judy usłyszy całe zło, które zamierzam im czynić; aby każdy mógł zawrócić ze swojej złej drogi; To Mogę przebaczyć ich winę i ich grzech. 36:4 Wtedy Jeremiasz zawołał Barucha, syna Neriasza, a Baruch pisał z usta Jeremiasza wszystkie słowa Pana, które wypowiedział do niego go, na zwoju księgi. 36:5 A Jeremiasz rozkazał Baruchowi, mówiąc: Jestem zamknięty; nie mogę wejść dom Pana: 36:6 Dlatego idź i czytaj w zwoju, który napisałeś z mojego ustami, słowa PANA w uszach ludu w uszach PANA domu w dzień postu, a także przeczytasz je w uszach całej Judy, którzy wychodzą ze swoich miast. 36:7 Może złożą swoje błagania przed Panem i zrobią to zawróćcie każdy ze swojej złej drogi, bo wielki jest gniew i zapalczywość które Pan zapowiedział przeciw temu ludowi. 36:8 A Baruch, syn Neriasza, uczynił tak, jak uczynił Jeremiasz nakazał mu prorok, czytając w księdze słowa Pana w dom Pana. 36:9 I stało się w piątym roku Jojakima, syna Jozjasza króla judzkiego w dziewiątym miesiącu, że przedtem ogłosili post Pana do całego ludu w Jerozolimie i do całego ludu, który przybył z miast Judy aż do Jerozolimy. 36:10 Następnie przeczytaj Barucha w księdze słowa Jeremiasza w domu PANIE, w komnacie Gemariasza, syna Szafana, pisarza, w na dziedzińcu wyższym, przy wejściu do nowej bramy domu Pańskiego, w uszy wszystkich ludzi. 36:11 Gdy Michajasz, syn Gemariasza, syna Szafana, usłyszał z księgę wszystkich słów Pana, 36:12 Potem zszedł do domu królewskiego, do komnaty pisarza, i oto siedzieli tam wszyscy książęta, nawet pisarz Eliszama i Delajasz syn Szemajasza, Elnatan, syn Achbora, i Gemariasz, syn Szafan i Sedekiasz, syn Chananiasza, i wszyscy książęta. 36:13 Wtedy Michajasz oznajmił im wszystkie słowa, które usłyszał, kiedy Baruch przeczytał księgę w uszach ludu. 36:14 Dlatego wszyscy książęta wysłali Jehudiego, syna Netaniasza, syna Szelemiasza, syna Kusziego, do Barucha, mówiąc: Weź w rękę swoją zwój, w którym czytałeś w uszach ludu, i przyjdź. Więc Baruch, syn Neriasza, wziął zwój w rękę i przyszedł do nich. 36:15 I rzekli do niego: Usiądź teraz i przeczytaj to w naszych uszach. Więc Baruch przeczytaj im to w uszach. 36:16 I stało się, gdy usłyszeli wszystkie słowa, zlękli się jednego i drugiego, i rzekli do Barucha: Z pewnością powiemy królowi z tych wszystkich słów. 36:17 I zapytali Barucha, mówiąc: Powiedz nam teraz, jak to wszystko spisałeś te słowa na jego ustach? 36:18 Wtedy Baruch im odpowiedział: Wypowiedział do mnie wszystkie te słowa jego usta, a ja zapisałem je atramentem w księdze. 36:19 Wtedy książęta rzekli do Barucha: Idź, ukryj się, ty i Jeremiasz; I niech nikt nie wie, gdzie jesteście. 36:20 I weszli do króla na dziedziniec, ale złożyli zwój w komnacie Eliszamy, pisarza, i opowiedział wszystkie słowa w uszy króla. 36:21 Posłał więc król Jehudiego, aby przyniósł zwój, a on go wyjął Komnata skryby Eliszamy. I Jehudi przeczytał to w uszach króla i w uszach wszystkich książąt, którzy stali przy królu. 36:22 A król siedział w zimowisku w dziewiątym miesiącu ogień na palenisku płonącym przed nim. 36:23 I stało się, że gdy Jehudi przeczytał trzy lub cztery karty, on przeciął go scyzorykiem i wrzucił do ognia, który był na palenisko, aż cały zwój spłonął w ogniu, który był na ognisko. 36:24 A jednak nie ulękli się, ani nie rozdarli swoich szat, ani król, ani którykolwiek z jego sług, który słyszał wszystkie te słowa. 36:25 Jednak Elnatan, Delajasz i Gemariasz wstawiali się za nimi króla, żeby nie palił zwoju, ale ich nie usłuchał. 36:26 Król jednak rozkazał Jerachmeelowi, synowi Hammeleka, i Serajaszowi, syna Azriela i Szelemiasza, syna Abdeela, aby wzięli Barucha pisarza i proroka Jeremiasza, lecz Pan ich ukrył. 36:27 Potem Pan skierował słowo do Jeremiasza, gdy król to zrobił spalił zwój i słowa, które Baruch napisał na ustach Jeremiasz, mówiąc: 36:28 Weź znowu inny zwój i napisz na nim wszystkie poprzednie słowa były w pierwszym zwoju, który spalił Jojakim, król judzki. 36:29 I powiesz Jojakimowi, królowi judzkiemu: Tak mówi Pan; Ty spaliłeś ten zwój, mówiąc: Dlaczego napisałeś w nim, mówiąc: Król babiloński na pewno przyjdzie i zniszczy tę ziemię, i spowoduje, że przestanie istnieć człowiek i zwierzę? 36:30 Dlatego tak mówi Pan Jojakima, króla judzkiego; Będzie miał nikt nie zasiada na tronie Dawida, a jego trup zostanie rzucony w dzień na skwar, a w nocy na mróz. 36:31 I ukarzę go, jego potomstwo i jego sługi za ich winę; i sprowadzę na nich i na mieszkańców Jerozolimy, i na mężów judzkich całe nieszczęście, które im zapowiedziałem; lecz oni nie usłuchali. 36:32 Potem wziął Jeremiasz inny zwój i dał go Baruchowi, pisarzowi syn Neriasza; który napisał w nim z ust Jeremiasza wszystko słowa księgi, którą Jojakim, król judzki, spalił w ogniu: a oprócz nich zostało dodanych wiele podobnych słów.