Jeremiasz
36:1 I stało się czwartego roku Jojakima, syna Jozjasza
króla judzkiego, że doszło do Jeremiasza to słowo od Pana, mówiąc:
36:2 Weź sobie zwój księgi i napisz w nim wszystkie słowa, które mam
mówił do ciebie przeciw Izraelowi i przeciw Judzie, i przeciw wszystkiemu
narody, od dnia, w którym do ciebie mówiłem, aż do czasów Jozjasza
do dziś.
36:3 Może się zdarzyć, że dom Judy usłyszy całe zło, które zamierzam
im czynić; aby każdy mógł zawrócić ze swojej złej drogi; To
Mogę przebaczyć ich winę i ich grzech.
36:4 Wtedy Jeremiasz zawołał Barucha, syna Neriasza, a Baruch pisał z
usta Jeremiasza wszystkie słowa Pana, które wypowiedział do niego
go, na zwoju księgi.
36:5 A Jeremiasz rozkazał Baruchowi, mówiąc: Jestem zamknięty; nie mogę wejść
dom Pana:
36:6 Dlatego idź i czytaj w zwoju, który napisałeś z mojego
ustami, słowa PANA w uszach ludu w uszach PANA
domu w dzień postu, a także przeczytasz je w uszach
całej Judy, którzy wychodzą ze swoich miast.
36:7 Może złożą swoje błagania przed Panem i zrobią to
zawróćcie każdy ze swojej złej drogi, bo wielki jest gniew i zapalczywość
które Pan zapowiedział przeciw temu ludowi.
36:8 A Baruch, syn Neriasza, uczynił tak, jak uczynił Jeremiasz
nakazał mu prorok, czytając w księdze słowa Pana w
dom Pana.
36:9 I stało się w piątym roku Jojakima, syna Jozjasza
króla judzkiego w dziewiątym miesiącu, że przedtem ogłosili post
Pana do całego ludu w Jerozolimie i do całego ludu, który przybył
z miast Judy aż do Jerozolimy.
36:10 Następnie przeczytaj Barucha w księdze słowa Jeremiasza w domu
PANIE, w komnacie Gemariasza, syna Szafana, pisarza, w
na dziedzińcu wyższym, przy wejściu do nowej bramy domu Pańskiego, w
uszy wszystkich ludzi.
36:11 Gdy Michajasz, syn Gemariasza, syna Szafana, usłyszał z
księgę wszystkich słów Pana,
36:12 Potem zszedł do domu królewskiego, do komnaty pisarza, i
oto siedzieli tam wszyscy książęta, nawet pisarz Eliszama i Delajasz
syn Szemajasza, Elnatan, syn Achbora, i Gemariasz, syn
Szafan i Sedekiasz, syn Chananiasza, i wszyscy książęta.
36:13 Wtedy Michajasz oznajmił im wszystkie słowa, które usłyszał, kiedy
Baruch przeczytał księgę w uszach ludu.
36:14 Dlatego wszyscy książęta wysłali Jehudiego, syna Netaniasza, syna
Szelemiasza, syna Kusziego, do Barucha, mówiąc: Weź w rękę swoją
zwój, w którym czytałeś w uszach ludu, i przyjdź. Więc
Baruch, syn Neriasza, wziął zwój w rękę i przyszedł do nich.
36:15 I rzekli do niego: Usiądź teraz i przeczytaj to w naszych uszach. Więc Baruch
przeczytaj im to w uszach.
36:16 I stało się, gdy usłyszeli wszystkie słowa, zlękli się
jednego i drugiego, i rzekli do Barucha: Z pewnością powiemy królowi
z tych wszystkich słów.
36:17 I zapytali Barucha, mówiąc: Powiedz nam teraz, jak to wszystko spisałeś
te słowa na jego ustach?
36:18 Wtedy Baruch im odpowiedział: Wypowiedział do mnie wszystkie te słowa
jego usta, a ja zapisałem je atramentem w księdze.
36:19 Wtedy książęta rzekli do Barucha: Idź, ukryj się, ty i Jeremiasz; I
niech nikt nie wie, gdzie jesteście.
36:20 I weszli do króla na dziedziniec, ale złożyli zwój
w komnacie Eliszamy, pisarza, i opowiedział wszystkie słowa w
uszy króla.
36:21 Posłał więc król Jehudiego, aby przyniósł zwój, a on go wyjął
Komnata skryby Eliszamy. I Jehudi przeczytał to w uszach
króla i w uszach wszystkich książąt, którzy stali przy królu.
36:22 A król siedział w zimowisku w dziewiątym miesiącu
ogień na palenisku płonącym przed nim.
36:23 I stało się, że gdy Jehudi przeczytał trzy lub cztery karty, on
przeciął go scyzorykiem i wrzucił do ognia, który był na
palenisko, aż cały zwój spłonął w ogniu, który był na
ognisko.
36:24 A jednak nie ulękli się, ani nie rozdarli swoich szat, ani król, ani
którykolwiek z jego sług, który słyszał wszystkie te słowa.
36:25 Jednak Elnatan, Delajasz i Gemariasz wstawiali się za nimi
króla, żeby nie palił zwoju, ale ich nie usłuchał.
36:26 Król jednak rozkazał Jerachmeelowi, synowi Hammeleka, i Serajaszowi,
syna Azriela i Szelemiasza, syna Abdeela, aby wzięli Barucha
pisarza i proroka Jeremiasza, lecz Pan ich ukrył.
36:27 Potem Pan skierował słowo do Jeremiasza, gdy król to zrobił
spalił zwój i słowa, które Baruch napisał na ustach
Jeremiasz, mówiąc:
36:28 Weź znowu inny zwój i napisz na nim wszystkie poprzednie słowa
były w pierwszym zwoju, który spalił Jojakim, król judzki.
36:29 I powiesz Jojakimowi, królowi judzkiemu: Tak mówi Pan; Ty
spaliłeś ten zwój, mówiąc: Dlaczego napisałeś w nim, mówiąc:
Król babiloński na pewno przyjdzie i zniszczy tę ziemię, i
spowoduje, że przestanie istnieć człowiek i zwierzę?
36:30 Dlatego tak mówi Pan Jojakima, króla judzkiego; Będzie miał
nikt nie zasiada na tronie Dawida, a jego trup zostanie rzucony
w dzień na skwar, a w nocy na mróz.
36:31 I ukarzę go, jego potomstwo i jego sługi za ich winę;
i sprowadzę na nich i na mieszkańców Jerozolimy, i
na mężów judzkich całe nieszczęście, które im zapowiedziałem;
lecz oni nie usłuchali.
36:32 Potem wziął Jeremiasz inny zwój i dał go Baruchowi, pisarzowi
syn Neriasza; który napisał w nim z ust Jeremiasza wszystko
słowa księgi, którą Jojakim, król judzki, spalił w ogniu:
a oprócz nich zostało dodanych wiele podobnych słów.