Jeremiasz
15:1 Wtedy Pan powiedział do mnie: Chociaż Mojżesz i Samuel stali przede mną, jeszcze
myśl moja nie mogła być zwrócona ku temu ludowi: wyrzuć ich sprzed mego oblicza i
niech wychodzą.
15:2 I stanie się, jeśli ci powiedzą: Dokąd pójdziemy
naprzód? wtedy im powiesz: Tak mówi Pan; Takie jakie są dla
śmierć, śmierć; a którzy pod miecz, pod miecz; i taki
jak głód, głód; i tacy, którzy są do niewoli,
do niewoli.
15:3 I ustanowię nad nimi cztery rodzaje, mówi PAN: miecz do
zabijać, psy rozszarpywać, ptactwo niebieskie i zwierzęta
ziemi, aby pożreć i zniszczyć.
15:4 I sprawię, że zostaną usunięci we wszystkich królestwach ziemi,
z powodu Manassesa, syna Ezechiasza, króla judzkiego, za to, co on
zrobił w Jerozolimie.
15:5 Bo któż się nad tobą zlituje, Jeruzalem? albo kto będzie opłakiwał
ciebie? albo któż odejdzie, aby zapytać, jak się masz?
15:6 Opuściłeś mnie, mówi PAN, cofnąłeś się, dlatego
wyciągnę na ciebie rękę moją i zniszczę cię; jestem zmęczony
z pokutą.
15:7 I będę ich wachlował wachlarzem w bramach kraju; będę żałować
im dzieci, zniszczę mój lud, ponieważ nie wracają
ich sposoby.
15:8 Ich wdowy wyrosły mi ponad piasek morski: mam
sprowadził na nich łupieżcę na matkę młodzieńców
południe: sprawiłem, że spadł na nią nagle i przeraził się
miasto.
15:9 Ta, która urodziła siedem, więdnie, wyzionęła ducha; jej
słońce zaszło, gdy był jeszcze dzień: zawstydziła się i
zawstydzeni, a resztkę z nich wydam przedtem pod miecz
ich nieprzyjaciół, mówi Pan.
15:10 Biada mi, moja matko, że urodziłaś mi człowieka kłótliwego i męża
niezgody na całą ziemię! Nie pożyczałem ani na lichwę, ani na ludzi
pożyczyłeś mi na lichwę; a jednak każdy z nich mnie przeklina.
15:11 PAN powiedział: Zaprawdę, dobrze będzie twojej resztce; zaprawdę będę
spraw, aby wróg dobrze cię błagał w czasie zła iw czasie
nieszczęścia.
15:12 Czy żelazo złamie północne żelazo i stal?
15:13 Twą majętność i twoje skarby wydam na łup za darmo,
i to za wszystkie twoje grzechy, nawet we wszystkich twoich granicach.
15:14 I poprowadzę cię wraz z twoimi wrogami do ziemi, którą ty
nie wiesz: bo ogień rozpalił się w moim gniewie, który będzie płonął
Ty.
15:15 Ty wiesz, PANIE, wspomnij na mnie i nawiedź mnie, i pomścij mnie za moje
prześladowcy; nie zabieraj mnie w swojej cierpliwości: wiedz o tym dla siebie
ze względu na to, że doznałem nagany.
15:16 Znalazły się twoje słowa i zjadłem je; a twoje słowo było dla mnie
radość i wesele mego serca, gdyż wzywam cię imieniem twoim, Panie Boże
gospodarzy.
15:17 Nie siedziałem w zgromadzeniu szyderców ani się nie radowałem; Siedziałem sam
z powodu twojej ręki, bo napełniłeś mnie oburzeniem.
15:18 Dlaczego mój ból jest wieczny, a moja rana nieuleczalna, która nie chce być
uzdrowiony? staniesz się dla mnie zupełnie jak kłamca i jak wody
ponieść porażkę?
15:19 Dlatego tak mówi PAN: Jeśli wrócisz, przyprowadzę cię
znowu, i staniesz przede mną: a jeśli weźmiesz
cenny od niegodziwości, będziesz jak moje usta: niech się nawrócą
ciebie; ale nie wracaj do nich.
15:20 I uczynię cię dla tego ludu murem ogrodzonym miedzianym, a oni
będą walczyć z tobą, ale cię nie przemogą: bo ja
jestem z tobą, aby cię wybawić i wybawić, mówi PAN.
15:21 I wyrwę cię z ręki bezbożnych i odkupię
cię z ręki strasznego.