Jeremiasz 15:1 Wtedy Pan powiedział do mnie: Chociaż Mojżesz i Samuel stali przede mną, jeszcze myśl moja nie mogła być zwrócona ku temu ludowi: wyrzuć ich sprzed mego oblicza i niech wychodzą. 15:2 I stanie się, jeśli ci powiedzą: Dokąd pójdziemy naprzód? wtedy im powiesz: Tak mówi Pan; Takie jakie są dla śmierć, śmierć; a którzy pod miecz, pod miecz; i taki jak głód, głód; i tacy, którzy są do niewoli, do niewoli. 15:3 I ustanowię nad nimi cztery rodzaje, mówi PAN: miecz do zabijać, psy rozszarpywać, ptactwo niebieskie i zwierzęta ziemi, aby pożreć i zniszczyć. 15:4 I sprawię, że zostaną usunięci we wszystkich królestwach ziemi, z powodu Manassesa, syna Ezechiasza, króla judzkiego, za to, co on zrobił w Jerozolimie. 15:5 Bo któż się nad tobą zlituje, Jeruzalem? albo kto będzie opłakiwał ciebie? albo któż odejdzie, aby zapytać, jak się masz? 15:6 Opuściłeś mnie, mówi PAN, cofnąłeś się, dlatego wyciągnę na ciebie rękę moją i zniszczę cię; jestem zmęczony z pokutą. 15:7 I będę ich wachlował wachlarzem w bramach kraju; będę żałować im dzieci, zniszczę mój lud, ponieważ nie wracają ich sposoby. 15:8 Ich wdowy wyrosły mi ponad piasek morski: mam sprowadził na nich łupieżcę na matkę młodzieńców południe: sprawiłem, że spadł na nią nagle i przeraził się miasto. 15:9 Ta, która urodziła siedem, więdnie, wyzionęła ducha; jej słońce zaszło, gdy był jeszcze dzień: zawstydziła się i zawstydzeni, a resztkę z nich wydam przedtem pod miecz ich nieprzyjaciół, mówi Pan. 15:10 Biada mi, moja matko, że urodziłaś mi człowieka kłótliwego i męża niezgody na całą ziemię! Nie pożyczałem ani na lichwę, ani na ludzi pożyczyłeś mi na lichwę; a jednak każdy z nich mnie przeklina. 15:11 PAN powiedział: Zaprawdę, dobrze będzie twojej resztce; zaprawdę będę spraw, aby wróg dobrze cię błagał w czasie zła iw czasie nieszczęścia. 15:12 Czy żelazo złamie północne żelazo i stal? 15:13 Twą majętność i twoje skarby wydam na łup za darmo, i to za wszystkie twoje grzechy, nawet we wszystkich twoich granicach. 15:14 I poprowadzę cię wraz z twoimi wrogami do ziemi, którą ty nie wiesz: bo ogień rozpalił się w moim gniewie, który będzie płonął Ty. 15:15 Ty wiesz, PANIE, wspomnij na mnie i nawiedź mnie, i pomścij mnie za moje prześladowcy; nie zabieraj mnie w swojej cierpliwości: wiedz o tym dla siebie ze względu na to, że doznałem nagany. 15:16 Znalazły się twoje słowa i zjadłem je; a twoje słowo było dla mnie radość i wesele mego serca, gdyż wzywam cię imieniem twoim, Panie Boże gospodarzy. 15:17 Nie siedziałem w zgromadzeniu szyderców ani się nie radowałem; Siedziałem sam z powodu twojej ręki, bo napełniłeś mnie oburzeniem. 15:18 Dlaczego mój ból jest wieczny, a moja rana nieuleczalna, która nie chce być uzdrowiony? staniesz się dla mnie zupełnie jak kłamca i jak wody ponieść porażkę? 15:19 Dlatego tak mówi PAN: Jeśli wrócisz, przyprowadzę cię znowu, i staniesz przede mną: a jeśli weźmiesz cenny od niegodziwości, będziesz jak moje usta: niech się nawrócą ciebie; ale nie wracaj do nich. 15:20 I uczynię cię dla tego ludu murem ogrodzonym miedzianym, a oni będą walczyć z tobą, ale cię nie przemogą: bo ja jestem z tobą, aby cię wybawić i wybawić, mówi PAN. 15:21 I wyrwę cię z ręki bezbożnych i odkupię cię z ręki strasznego.