Jeremiasz
7:1 Słowo, które doszło do Jeremiasza od Pana, mówiące:
7:2 Stań w bramie domu PANA i głoś tam to słowo, a
mówcie: Słuchajcie słowa Pańskiego, wszyscy z Judy, którzy do nich wchodzicie
bramy, aby oddać pokłon Panu.
7:3 Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Poprawcie swoje postępowanie i
wasze uczynki, a sprawię, że zamieszkacie na tym miejscu.
7:4 Nie ufajcie kłamliwym słowom, mówiąc: Świątynia Pańska, świątynia
Pana, Świątynia Pana, to są ci.
7:5 Bo jeśli całkowicie zmienicie swoje postępowanie i swoje czyny; jeśli całkowicie
wykonać wyrok między człowiekiem a jego bliźnim;
7:6 Jeśli nie uciskacie cudzoziemca, sieroty i wdowy, i nie rzucacie
nie niewinnej krwi w tym miejscu, ani nie chodź za innymi bogami do swoich
zraniony:
7:7 Wtedy sprawię, że zamieszkacie na tym miejscu, w ziemi, którą dałem
ojcowie wasi na wieki wieków.
7:8 Oto pokładacie ufność w słowach kłamliwych, które nie przynoszą korzyści.
7:9 Będziecie kraść, mordować, cudzołożyć, fałszywie przysięgać i palić
kadzijcie Baalowi i chodźcie za innymi bogami, których nie znacie;
7:10 Przyjdźcie i stańcie przede mną w tym domu, który jest nazwany moim imieniem,
i mówić: Jesteśmy wyzwoleni, aby czynić te wszystkie obrzydliwości?
7:11 Czy ten dom, który jest nazwany moim imieniem, stał się jaskinią zbójców
Twoje oczy? Oto ja to widziałem, mówi Pan.
7:12 Ale idźcie teraz do mojego miejsca, które było w Szilo, gdzie umieściłem moje imię
pierwszy i zobacz, co mu uczyniłem za niegodziwość mojego ludu
Izrael.
7:13 A teraz, ponieważ wykonaliście wszystkie te dzieła, mówi Pan, a ja
mówił do was, wstając wcześnie i mówiąc, ale nie słyszeliście; i ja
wołał was, ale nie odpowiadaliście;
7:14 Dlatego uczynię temu domowi, który jest nazwany moim imieniem, w którym
ufacie, i do miejsca, które dałem wam i waszym ojcom, jak
Zrobiłem Shiloh.
7:15 I odrzucę was sprzed moich oczu, tak jak odrzuciłem wszystkich waszych
bracia, całe potomstwo Efraima.
7:16 Dlatego nie módlcie się za ten lud, ani nie podnoście wołania ani modlitwy
nie wstawiaj się za nimi, bo cię nie wysłucham.
7:17 Nie widzisz, co czynią w miastach judzkich i na ulicach
Jerozolima?
7:18 Dzieci zbierają drewno, ojcowie rozpalają ogień i kobiety
zagnieść ciasto, upiec placki dla królowej niebios i wylać
pić ofiary obcym bogom, aby mnie pobudzili do gniewu.
7:19 Czy prowokują mnie do gniewu? mówi Pan: nie prowokujcie
do zamętu we własnych twarzach?
7:20 Dlatego tak mówi Pan BÓG; Oto mój gniew i moja wściekłość
zostanie wylany na to miejsce, na ludzi i na zwierzęta, i na
drzewach polnych i owocach ziemi; i będzie palić,
i nie będzie ugaszony.
7:21 Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela; Połóż swoje spalone
ofiary na wasze ofiary i jeść mięso.
7:22 Nie mówiłem bowiem do waszych ojców ani nie rozkazywałem im w dniu, w którym
wyprowadził ich z ziemi egipskiej w sprawie całopaleń lub
ofiary:
7:23 Ale to im rozkazałem, mówiąc: Słuchajcie mojego głosu, a będę
waszego Boga, a będziecie moim ludem: i chodźcie wszystkimi drogami, które Ja
przykazałem, aby ci się dobrze powodziło.
7:24 Lecz oni nie usłuchali i nie nakłonili ucha, lecz chodzili w
rady i w wyobraźni ich złego serca, i cofnęli się,
a nie do przodu.
7:25 Od dnia, w którym wasi ojcowie wyszli z ziemi egipskiej, aż do
tego dnia posłałem do was wszystkich moich sług, proroków, każdego dnia
wstając wcześnie i wysyłając im:
7:26 A oni nie usłuchali mnie i nie nakłonili ucha, ale zatwardzili
ich szyi: czynili gorzej niż ich ojcowie.
7:27 Dlatego powiesz im wszystkie te słowa; ale nie będą
posłuchaj siebie, ty też ich zawołaj; ale nie będą
odpowiedz ci.
7:28 Ale ty im powiesz: To jest naród, który nie jest posłuszny
głosu Pana, Boga swego, ani nie przyjmuje napomnienia: prawda jest
zginął i został odcięty od ich ust.
7:29 Obetnij swoje włosy, Jeruzalem, i odrzuć je, i weź jeden
lament na wyżynach; bo Pan odrzucił i porzucił
pokolenie jego gniewu.
7:30 Bo synowie Judy czynią zło w moich oczach, mówi PAN:
umieścili swoje obrzydliwości w domu, który jest nazywany przeze mnie
imię, aby je zanieczyścić.
7:31 I zbudowali wyżyny Tofet, które jest w dolinie
syna Hinnom, aby spalić ich synów i ich córki w ogniu;
czego im nie nakazałem, i nie przyszło to do mego serca.
7:32 Dlatego oto nadchodzą dni, mówi PAN, że już tego nie będzie
zwać się Tophet ani doliną syna Hinnoma, tylko doliną
rzeź: bo będą grzebać w Tofet, aż zabraknie miejsca.
7:33 A zwłoki tego ludu będą pokarmem dla ptactwa
niebo i zwierzęta na ziemi; i nikt ich nie strzępi.
7:34 Wtedy sprawię, że ustaną miasta judzkie i
ulice Jerozolimy, głos radości i głos radości,
głos oblubieńca i głos oblubienicy, bo ziemia będzie
być opuszczonym.