Jeremiasz 7:1 Słowo, które doszło do Jeremiasza od Pana, mówiące: 7:2 Stań w bramie domu PANA i głoś tam to słowo, a mówcie: Słuchajcie słowa Pańskiego, wszyscy z Judy, którzy do nich wchodzicie bramy, aby oddać pokłon Panu. 7:3 Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Poprawcie swoje postępowanie i wasze uczynki, a sprawię, że zamieszkacie na tym miejscu. 7:4 Nie ufajcie kłamliwym słowom, mówiąc: Świątynia Pańska, świątynia Pana, Świątynia Pana, to są ci. 7:5 Bo jeśli całkowicie zmienicie swoje postępowanie i swoje czyny; jeśli całkowicie wykonać wyrok między człowiekiem a jego bliźnim; 7:6 Jeśli nie uciskacie cudzoziemca, sieroty i wdowy, i nie rzucacie nie niewinnej krwi w tym miejscu, ani nie chodź za innymi bogami do swoich zraniony: 7:7 Wtedy sprawię, że zamieszkacie na tym miejscu, w ziemi, którą dałem ojcowie wasi na wieki wieków. 7:8 Oto pokładacie ufność w słowach kłamliwych, które nie przynoszą korzyści. 7:9 Będziecie kraść, mordować, cudzołożyć, fałszywie przysięgać i palić kadzijcie Baalowi i chodźcie za innymi bogami, których nie znacie; 7:10 Przyjdźcie i stańcie przede mną w tym domu, który jest nazwany moim imieniem, i mówić: Jesteśmy wyzwoleni, aby czynić te wszystkie obrzydliwości? 7:11 Czy ten dom, który jest nazwany moim imieniem, stał się jaskinią zbójców Twoje oczy? Oto ja to widziałem, mówi Pan. 7:12 Ale idźcie teraz do mojego miejsca, które było w Szilo, gdzie umieściłem moje imię pierwszy i zobacz, co mu uczyniłem za niegodziwość mojego ludu Izrael. 7:13 A teraz, ponieważ wykonaliście wszystkie te dzieła, mówi Pan, a ja mówił do was, wstając wcześnie i mówiąc, ale nie słyszeliście; i ja wołał was, ale nie odpowiadaliście; 7:14 Dlatego uczynię temu domowi, który jest nazwany moim imieniem, w którym ufacie, i do miejsca, które dałem wam i waszym ojcom, jak Zrobiłem Shiloh. 7:15 I odrzucę was sprzed moich oczu, tak jak odrzuciłem wszystkich waszych bracia, całe potomstwo Efraima. 7:16 Dlatego nie módlcie się za ten lud, ani nie podnoście wołania ani modlitwy nie wstawiaj się za nimi, bo cię nie wysłucham. 7:17 Nie widzisz, co czynią w miastach judzkich i na ulicach Jerozolima? 7:18 Dzieci zbierają drewno, ojcowie rozpalają ogień i kobiety zagnieść ciasto, upiec placki dla królowej niebios i wylać pić ofiary obcym bogom, aby mnie pobudzili do gniewu. 7:19 Czy prowokują mnie do gniewu? mówi Pan: nie prowokujcie do zamętu we własnych twarzach? 7:20 Dlatego tak mówi Pan BÓG; Oto mój gniew i moja wściekłość zostanie wylany na to miejsce, na ludzi i na zwierzęta, i na drzewach polnych i owocach ziemi; i będzie palić, i nie będzie ugaszony. 7:21 Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela; Połóż swoje spalone ofiary na wasze ofiary i jeść mięso. 7:22 Nie mówiłem bowiem do waszych ojców ani nie rozkazywałem im w dniu, w którym wyprowadził ich z ziemi egipskiej w sprawie całopaleń lub ofiary: 7:23 Ale to im rozkazałem, mówiąc: Słuchajcie mojego głosu, a będę waszego Boga, a będziecie moim ludem: i chodźcie wszystkimi drogami, które Ja przykazałem, aby ci się dobrze powodziło. 7:24 Lecz oni nie usłuchali i nie nakłonili ucha, lecz chodzili w rady i w wyobraźni ich złego serca, i cofnęli się, a nie do przodu. 7:25 Od dnia, w którym wasi ojcowie wyszli z ziemi egipskiej, aż do tego dnia posłałem do was wszystkich moich sług, proroków, każdego dnia wstając wcześnie i wysyłając im: 7:26 A oni nie usłuchali mnie i nie nakłonili ucha, ale zatwardzili ich szyi: czynili gorzej niż ich ojcowie. 7:27 Dlatego powiesz im wszystkie te słowa; ale nie będą posłuchaj siebie, ty też ich zawołaj; ale nie będą odpowiedz ci. 7:28 Ale ty im powiesz: To jest naród, który nie jest posłuszny głosu Pana, Boga swego, ani nie przyjmuje napomnienia: prawda jest zginął i został odcięty od ich ust. 7:29 Obetnij swoje włosy, Jeruzalem, i odrzuć je, i weź jeden lament na wyżynach; bo Pan odrzucił i porzucił pokolenie jego gniewu. 7:30 Bo synowie Judy czynią zło w moich oczach, mówi PAN: umieścili swoje obrzydliwości w domu, który jest nazywany przeze mnie imię, aby je zanieczyścić. 7:31 I zbudowali wyżyny Tofet, które jest w dolinie syna Hinnom, aby spalić ich synów i ich córki w ogniu; czego im nie nakazałem, i nie przyszło to do mego serca. 7:32 Dlatego oto nadchodzą dni, mówi PAN, że już tego nie będzie zwać się Tophet ani doliną syna Hinnoma, tylko doliną rzeź: bo będą grzebać w Tofet, aż zabraknie miejsca. 7:33 A zwłoki tego ludu będą pokarmem dla ptactwa niebo i zwierzęta na ziemi; i nikt ich nie strzępi. 7:34 Wtedy sprawię, że ustaną miasta judzkie i ulice Jerozolimy, głos radości i głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienicy, bo ziemia będzie być opuszczonym.