Judyta
15:1 A gdy ci, którzy byli w namiotach, usłyszeli, zdumieli się
rzecz, która została zrobiona.
15:2 I padł na nich strach i drżenie, tak że nie było takiego człowieka
odważył się przebywać w oczach bliźniego, ale wybiegając wszyscy razem,
uciekali na wszystkie strony równiny i gór.
15:3 Uciekli także ci, którzy obozowali w górach wokół Betulii
z dala. Następnie synowie Izraela, każdy, kto był wojownikiem
rzucili się na nich.
15:4 Potem posłał Ozjasza do Betomastem, do Bebaj, do Chobaj, do Kola i do
do wszystkich wybrzeży Izraela, którzy powinni opowiadać o tym, co było
zrobione, i aby wszyscy rzucili się na swoich wrogów, aby ich zniszczyć.
15:5 Gdy to usłyszeli synowie Izraela, wszyscy rzucili się na nich z
jednomyślnie, i zabili ich aż do Chobai; podobnie i ci, którzy przyszli
z Jerozolimy i z całej góry (bo ludzie im powiedzieli
jakie rzeczy działy się w obozie ich wrogów) i jakie były
w Galaad i w Galilei, ścigali ich wielką rzezią, aż
minęli Damaszek i jego granice.
15:6 A pozostali, którzy mieszkali w Betulii, napadli na obóz Aszur i
rozpieszczali ich i bardzo się wzbogacili.
15:7 I mieli to synowie Izraela, którzy wrócili z rzezi
który pozostał; oraz wsie i miasta, które były w
w górach i na równinie, zdobyliście wiele łupów, bo tłum był bardzo
Świetnie.
15:8 Potem arcykapłan Joachim i starsi synów Izraela
który mieszkał w Jerozolimie, przyszedł obejrzeć dobra, które miał Bóg
pokazał Izraelowi, aby zobaczyć Judytę i pozdrowić ją.
15:9 A gdy do niej przyszli, pobłogosławili ją jednomyślnie i powiedzieli
do niej: Tyś wywyższeniem Jeruzalem, tyś wielką chwałą
Izraela, ty jesteś wielką radością naszego narodu:
15:10 Wszystko to uczyniłeś ręką swoją, wiele dobrego uczyniłeś
do Izraela, a Bóg ma w tym upodobanie: błogosławiony bądź od Wszechmogącego
Panie na wieki. I wszyscy ludzie powiedzieli: Niech tak będzie.
15:11 A lud splądrował obóz przez trzydzieści dni i dawali
Judycie Holofernesowi namiot jego, i wszystek talerz jego, i łoża, i
naczynia i cały jego dobytek. Wzięła to i włożyła na swojego muła; I
przygotowała swoje wózki i położyła je na nich.
15:12 Wtedy wszystkie kobiety Izraela zbiegły się, aby ją zobaczyć, i błogosławiły ją,
i tańczył wśród nich dla niej, a ona brała w ręce gałęzie,
i dała także kobietom, które z nią były.
15:13 I włożyli na nią wieniec z oliwek oraz na służącą, która z nią była,
i szła przed całym ludem w tańcu, prowadząc wszystkie kobiety:
a wszyscy mężowie izraelscy szli za nimi w zbroi z girlandami i
z piosenkami na ustach.