Judyta 15:1 A gdy ci, którzy byli w namiotach, usłyszeli, zdumieli się rzecz, która została zrobiona. 15:2 I padł na nich strach i drżenie, tak że nie było takiego człowieka odważył się przebywać w oczach bliźniego, ale wybiegając wszyscy razem, uciekali na wszystkie strony równiny i gór. 15:3 Uciekli także ci, którzy obozowali w górach wokół Betulii z dala. Następnie synowie Izraela, każdy, kto był wojownikiem rzucili się na nich. 15:4 Potem posłał Ozjasza do Betomastem, do Bebaj, do Chobaj, do Kola i do do wszystkich wybrzeży Izraela, którzy powinni opowiadać o tym, co było zrobione, i aby wszyscy rzucili się na swoich wrogów, aby ich zniszczyć. 15:5 Gdy to usłyszeli synowie Izraela, wszyscy rzucili się na nich z jednomyślnie, i zabili ich aż do Chobai; podobnie i ci, którzy przyszli z Jerozolimy i z całej góry (bo ludzie im powiedzieli jakie rzeczy działy się w obozie ich wrogów) i jakie były w Galaad i w Galilei, ścigali ich wielką rzezią, aż minęli Damaszek i jego granice. 15:6 A pozostali, którzy mieszkali w Betulii, napadli na obóz Aszur i rozpieszczali ich i bardzo się wzbogacili. 15:7 I mieli to synowie Izraela, którzy wrócili z rzezi który pozostał; oraz wsie i miasta, które były w w górach i na równinie, zdobyliście wiele łupów, bo tłum był bardzo Świetnie. 15:8 Potem arcykapłan Joachim i starsi synów Izraela który mieszkał w Jerozolimie, przyszedł obejrzeć dobra, które miał Bóg pokazał Izraelowi, aby zobaczyć Judytę i pozdrowić ją. 15:9 A gdy do niej przyszli, pobłogosławili ją jednomyślnie i powiedzieli do niej: Tyś wywyższeniem Jeruzalem, tyś wielką chwałą Izraela, ty jesteś wielką radością naszego narodu: 15:10 Wszystko to uczyniłeś ręką swoją, wiele dobrego uczyniłeś do Izraela, a Bóg ma w tym upodobanie: błogosławiony bądź od Wszechmogącego Panie na wieki. I wszyscy ludzie powiedzieli: Niech tak będzie. 15:11 A lud splądrował obóz przez trzydzieści dni i dawali Judycie Holofernesowi namiot jego, i wszystek talerz jego, i łoża, i naczynia i cały jego dobytek. Wzięła to i włożyła na swojego muła; I przygotowała swoje wózki i położyła je na nich. 15:12 Wtedy wszystkie kobiety Izraela zbiegły się, aby ją zobaczyć, i błogosławiły ją, i tańczył wśród nich dla niej, a ona brała w ręce gałęzie, i dała także kobietom, które z nią były. 15:13 I włożyli na nią wieniec z oliwek oraz na służącą, która z nią była, i szła przed całym ludem w tańcu, prowadząc wszystkie kobiety: a wszyscy mężowie izraelscy szli za nimi w zbroi z girlandami i z piosenkami na ustach.