Judyta
4:1 A synowie Izraela, którzy mieszkali w Judei, usłyszeli to wszystko
Holofernes, dowódca Nabuchodonozora, króla asyryjskiego, miał
uczynił narodom i w jaki sposób zrujnował wszystkie ich
świątynie i obrócili je wniwecz.
4:2 Dlatego bardzo się go bali i zatrwożyli
Jeruzalem i świątynię Pana, Boga swego:
4:3 Albowiem oni właśnie wrócili z niewoli i cały lud
Judea niedawno się zebrała: i naczynia, i ołtarz, i
domu, zostały uświęcone po profanacji.
4:4 Posłali więc po wszystkich wybrzeżach Samarii, po wsiach i
do Bethoron, Belmen, Jerycho, Choba, Esora i do
dolina Salem:
4:5 I zawładnęli przedtem wszystkimi wierzchołkami wysokości
góry, obwarował wsie, które na nich były, i założył je
wiktuały na potrzeby wojny: bo ich pola zostały późno zebrane.
4:6 Napisał też arcykapłan Joachim, który był w tych dniach w Jerozolimie
tym, którzy mieszkali w Betulii, i Betomestam, które jest przeciwne
Esdraelon w kierunku otwartej krainy, blisko Dotaim,
4:7 Nakazując im strzec przełęczy górskich: bo przez nich
było wejście do Judei i łatwo było im to powstrzymać
podszedłby, bo przejście było proste, dla dwóch mężczyzn przy ul
bardzo.
4:8 I uczynili synowie izraelscy, jak rozkazał arcykapłan Joachim
nimi wraz ze starszymi z całego ludu Izraela, którzy mieszkali w
Jerozolima.
4:9 Wtedy wszyscy Izraelici wołali do Boga z wielką żarliwością i z
z wielką zapalczywością upokorzyli swoje dusze:
4:10 Zarówno oni, jak i ich żony, ich dzieci, ich bydło i
każdy obcy i najemnik oraz ich słudzy, kupieni za pieniądze, włożyli
wory na biodrach.
4:11 Tak więc wszyscy mężczyźni i kobiety, dzieci i mieszkańcy
Jerozolimy, upadli przed świątynią i posypali głowy popiołem,
i rozpościerali swój wór przed obliczem Pana: i oni
połóż wór na ołtarzu,
4:12 I gorliwie wołali wszyscy jednomyślnie do Boga Izraela, że On
nie wydaliby swoich dzieci na łup, a swoich żon na łup,
a miasta dziedzictwa ich na zniszczenie, a świątynię na zniszczenie
profanacją i hańbą, i ku radości narodów.
4:13 Bóg więc wysłuchał ich modlitw i wejrzał na ich udręki: bo
pościli przez wiele dni w całej Judei i Jerozolimie przed świątynią
Pana Wszechmogącego.
4:14 A arcykapłan Joachim i wszyscy kapłani, którzy stali przed
Pana, i ci, którzy służyli Panu, mieli przepasane biodra
wór pokutny i składał codzienne całopalenia, zgodne ze ślubami i dobrowolne
dary ludu,
4:15 I mieli popiół na swoich mitrach, i wołali do Pana ze wszystkimi swoimi
mocy, aby łaskawie wejrzał na cały dom Izraela.