Judyta 4:1 A synowie Izraela, którzy mieszkali w Judei, usłyszeli to wszystko Holofernes, dowódca Nabuchodonozora, króla asyryjskiego, miał uczynił narodom i w jaki sposób zrujnował wszystkie ich świątynie i obrócili je wniwecz. 4:2 Dlatego bardzo się go bali i zatrwożyli Jeruzalem i świątynię Pana, Boga swego: 4:3 Albowiem oni właśnie wrócili z niewoli i cały lud Judea niedawno się zebrała: i naczynia, i ołtarz, i domu, zostały uświęcone po profanacji. 4:4 Posłali więc po wszystkich wybrzeżach Samarii, po wsiach i do Bethoron, Belmen, Jerycho, Choba, Esora i do dolina Salem: 4:5 I zawładnęli przedtem wszystkimi wierzchołkami wysokości góry, obwarował wsie, które na nich były, i założył je wiktuały na potrzeby wojny: bo ich pola zostały późno zebrane. 4:6 Napisał też arcykapłan Joachim, który był w tych dniach w Jerozolimie tym, którzy mieszkali w Betulii, i Betomestam, które jest przeciwne Esdraelon w kierunku otwartej krainy, blisko Dotaim, 4:7 Nakazując im strzec przełęczy górskich: bo przez nich było wejście do Judei i łatwo było im to powstrzymać podszedłby, bo przejście było proste, dla dwóch mężczyzn przy ul bardzo. 4:8 I uczynili synowie izraelscy, jak rozkazał arcykapłan Joachim nimi wraz ze starszymi z całego ludu Izraela, którzy mieszkali w Jerozolima. 4:9 Wtedy wszyscy Izraelici wołali do Boga z wielką żarliwością i z z wielką zapalczywością upokorzyli swoje dusze: 4:10 Zarówno oni, jak i ich żony, ich dzieci, ich bydło i każdy obcy i najemnik oraz ich słudzy, kupieni za pieniądze, włożyli wory na biodrach. 4:11 Tak więc wszyscy mężczyźni i kobiety, dzieci i mieszkańcy Jerozolimy, upadli przed świątynią i posypali głowy popiołem, i rozpościerali swój wór przed obliczem Pana: i oni połóż wór na ołtarzu, 4:12 I gorliwie wołali wszyscy jednomyślnie do Boga Izraela, że On nie wydaliby swoich dzieci na łup, a swoich żon na łup, a miasta dziedzictwa ich na zniszczenie, a świątynię na zniszczenie profanacją i hańbą, i ku radości narodów. 4:13 Bóg więc wysłuchał ich modlitw i wejrzał na ich udręki: bo pościli przez wiele dni w całej Judei i Jerozolimie przed świątynią Pana Wszechmogącego. 4:14 A arcykapłan Joachim i wszyscy kapłani, którzy stali przed Pana, i ci, którzy służyli Panu, mieli przepasane biodra wór pokutny i składał codzienne całopalenia, zgodne ze ślubami i dobrowolne dary ludu, 4:15 I mieli popiół na swoich mitrach, i wołali do Pana ze wszystkimi swoimi mocy, aby łaskawie wejrzał na cały dom Izraela.