Sędziowie
2:1 I wyszedł anioł Pański z Gilgal do Bochim i rzekł: Ja uczyniłem
was, abyście wyszli z Egiptu, i przywiodłem was do ziemi, którą Ja
przysięgajcie waszym ojcom; i powiedziałem, że nigdy nie złamię mojego przymierza z
Ty.
2:2 Nie będziecie zawierali przymierza z mieszkańcami tej ziemi; będziesz
zburzcie ich ołtarze, ale nie usłuchaliście mego głosu, dlaczego?
zrobiłeś to?
2:3 Dlatego też powiedziałem: Nie wypędzę ich sprzed waszego oblicza; Ale
będą jak ciernie w waszych bokach, a ich bogowie będą sidłem
do ciebie.
2:4 I stało się, gdy anioł Pański przemówił do niego tymi słowami
wszystkich synów Izraela, tak że lud podniósł głos i
płakał.
2:5 I nazwali miejsce to Bochim, i tam składali ofiary
do Pana.
2:6 A gdy Jozue wypuścił lud, synowie Izraela rozeszli się każdy
człowieka do jego dziedzictwa, aby posiadł ziemię.
2:7 A lud służył Panu przez wszystkie dni Jozuego i przez wszystkie dni
starszych, którzy przeżyli Jozuego, którzy widzieli wszystkie wielkie dzieła
Pana, co uczynił dla Izraela.
2:8 I umarł Jozue, syn Nuna, sługa Pański, będąc
sto dziesięć lat.
2:9 I pochowali go na granicy jego dziedzictwa w Timnatheres, w
górę Efraima, po północnej stronie góry Gaasz.
2:10 Także całe to pokolenie zgromadziło się u swoich ojców: i tam
powstało po nich inne pokolenie, które jeszcze nie znało Pana
dzieł, które uczynił dla Izraela.
2:11 A synowie Izraela czynili zło w oczach Pana i służyli
Baalowie:
2:12 I opuścili Pana, Boga swoich ojców, który ich wyprowadził
ziemi egipskiej i poszli za innymi bogami, za bogami ludu
którzy byli wokół nich, kłaniali się im i prowokowali
Pana do gniewu.
2:13 I opuścili Pana, a służyli Baalowi i Asztarotowi.
2:14 I rozpalił się gniew Pana na Izraela, i wybawił ich
w ręce niszczycieli, którzy je zepsuli, i sprzedał je
ręce swoich wrogów dookoła, tak że już nie mogli
stanąć przed wrogami.
2:15 Dokądkolwiek wyruszyli, ręka Pana była przeciwko nim
zło, jak zapowiedział Pan i jak im przysiągł Pan
byli bardzo zmartwieni.
2:16 Jednak Pan wzbudził sędziów, którzy wybawili ich z
ręce tych, którzy ich zepsuli.
2:17 A jednak nie chcieli słuchać swoich sędziów, ale poszli
uprawiali nierząd z innymi bogami i kłaniali się im: odwrócili się
szybko schodzili z drogi, którą szli ich ojcowie, posłuszni
przykazania Pana; ale tak nie zrobili.
2:18 A gdy PAN wzbudził ich sędziów, wtedy PAN był z nimi
sądził i wybawiał ich z ręki ich nieprzyjaciół po wszystkie dni
sędziego, bo żałował Pana z powodu ich wzdychania
z powodu tych, którzy ich uciskali i dręczyli.
2:19 I stało się, gdy umarł sędzia, że wrócili i
zepsuli się bardziej niż ich ojcowie, podążając za innymi bogami
służyć im i kłaniać się im; nie przestali od swoich
czyny, ani z ich uporu.
2:20 I rozpalił się gniew PANA na Izraela; i powiedział: Ponieważ
że ten lud przekroczył moje przymierze, które im nakazałem
ojcowie, a nie słuchali mego głosu;
2:21 Ja też odtąd nie wypędzę nikogo spośród narodów
które Jozue zostawił po śmierci:
2:22 Abym przez nich doświadczył Izraela, czy będą strzec drogi
Pana, aby tam chodzić, tak jak przestrzegali ich ojcowie, czy też nie.
2:23 Dlatego Pan opuścił te narody, nie wypędzając ich pochopnie;
ani nie wydał ich w ręce Jozuego.