Sędziowie 2:1 I wyszedł anioł Pański z Gilgal do Bochim i rzekł: Ja uczyniłem was, abyście wyszli z Egiptu, i przywiodłem was do ziemi, którą Ja przysięgajcie waszym ojcom; i powiedziałem, że nigdy nie złamię mojego przymierza z Ty. 2:2 Nie będziecie zawierali przymierza z mieszkańcami tej ziemi; będziesz zburzcie ich ołtarze, ale nie usłuchaliście mego głosu, dlaczego? zrobiłeś to? 2:3 Dlatego też powiedziałem: Nie wypędzę ich sprzed waszego oblicza; Ale będą jak ciernie w waszych bokach, a ich bogowie będą sidłem do ciebie. 2:4 I stało się, gdy anioł Pański przemówił do niego tymi słowami wszystkich synów Izraela, tak że lud podniósł głos i płakał. 2:5 I nazwali miejsce to Bochim, i tam składali ofiary do Pana. 2:6 A gdy Jozue wypuścił lud, synowie Izraela rozeszli się każdy człowieka do jego dziedzictwa, aby posiadł ziemię. 2:7 A lud służył Panu przez wszystkie dni Jozuego i przez wszystkie dni starszych, którzy przeżyli Jozuego, którzy widzieli wszystkie wielkie dzieła Pana, co uczynił dla Izraela. 2:8 I umarł Jozue, syn Nuna, sługa Pański, będąc sto dziesięć lat. 2:9 I pochowali go na granicy jego dziedzictwa w Timnatheres, w górę Efraima, po północnej stronie góry Gaasz. 2:10 Także całe to pokolenie zgromadziło się u swoich ojców: i tam powstało po nich inne pokolenie, które jeszcze nie znało Pana dzieł, które uczynił dla Izraela. 2:11 A synowie Izraela czynili zło w oczach Pana i służyli Baalowie: 2:12 I opuścili Pana, Boga swoich ojców, który ich wyprowadził ziemi egipskiej i poszli za innymi bogami, za bogami ludu którzy byli wokół nich, kłaniali się im i prowokowali Pana do gniewu. 2:13 I opuścili Pana, a służyli Baalowi i Asztarotowi. 2:14 I rozpalił się gniew Pana na Izraela, i wybawił ich w ręce niszczycieli, którzy je zepsuli, i sprzedał je ręce swoich wrogów dookoła, tak że już nie mogli stanąć przed wrogami. 2:15 Dokądkolwiek wyruszyli, ręka Pana była przeciwko nim zło, jak zapowiedział Pan i jak im przysiągł Pan byli bardzo zmartwieni. 2:16 Jednak Pan wzbudził sędziów, którzy wybawili ich z ręce tych, którzy ich zepsuli. 2:17 A jednak nie chcieli słuchać swoich sędziów, ale poszli uprawiali nierząd z innymi bogami i kłaniali się im: odwrócili się szybko schodzili z drogi, którą szli ich ojcowie, posłuszni przykazania Pana; ale tak nie zrobili. 2:18 A gdy PAN wzbudził ich sędziów, wtedy PAN był z nimi sądził i wybawiał ich z ręki ich nieprzyjaciół po wszystkie dni sędziego, bo żałował Pana z powodu ich wzdychania z powodu tych, którzy ich uciskali i dręczyli. 2:19 I stało się, gdy umarł sędzia, że wrócili i zepsuli się bardziej niż ich ojcowie, podążając za innymi bogami służyć im i kłaniać się im; nie przestali od swoich czyny, ani z ich uporu. 2:20 I rozpalił się gniew PANA na Izraela; i powiedział: Ponieważ że ten lud przekroczył moje przymierze, które im nakazałem ojcowie, a nie słuchali mego głosu; 2:21 Ja też odtąd nie wypędzę nikogo spośród narodów które Jozue zostawił po śmierci: 2:22 Abym przez nich doświadczył Izraela, czy będą strzec drogi Pana, aby tam chodzić, tak jak przestrzegali ich ojcowie, czy też nie. 2:23 Dlatego Pan opuścił te narody, nie wypędzając ich pochopnie; ani nie wydał ich w ręce Jozuego.