Izajasz 40:1 Pocieszajcie, pocieszcie mój lud, mówi wasz Bóg. 40:2 Mówcie wygodnie do Jerozolimy i wołajcie do niej, że jej wojna jest dokonało się, że odpuszczona jest jej nieprawość, gdyż otrzymała z ręka Pana podwójna za wszystkie jej grzechy. 40:3 Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panie, wyprostuj na pustyni gościniec dla naszego Boga. 40:4 Każda dolina będzie wywyższona, a każda góra i pagórek uczynione niskie, i to, co krzywe, zostanie wyprostowane, a miejsca szorstkie wyrównane. 40:5 I objawi się chwała Pańska, i ujrzy ją wszelkie ciało razem, bo usta Pańskie to powiedziały. 40:6 Głos powiedział: Płacz. I rzekł: Co mam wołać? Każde ciało jest trawą, a wszelka jego dobroć jest jak kwiat polny: 40:7 Trawa usycha, kwiat więdnie, bo duch Pański wieje na nią: zaprawdę, lud jest trawą. 40:8 Trawa usycha, kwiat więdnie, ale słowo Boga naszego trwa stać na wieki. 40:9 O Syjonie, który przynosisz dobrą nowinę, wejdź na górę wysoką; Jeruzalem, które przynosisz dobrą nowinę, wznieś swój głos wytrzymałość; podnieś to, nie bój się; powiedz miastom judzkim: Oto twój Bóg! 40:10 Oto Pan BÓG nadejdzie mocną ręką, a jego ramię zapanuje za niego: oto jego zapłata jest z nim, a jego dzieło przed nim. 40:11 Jak pasterz będzie pasł trzodę swoją, a jagnięta zgromadzi jego ramię i nosił je na swoim łonie, i delikatnie prowadził tych, którzy są z młodymi 40:12 Który odmierzył wody zagłębieniem swej ręki i wymierzył niebo z przęsłem i pojął proch ziemi w jednym zmierzyli i zważyli góry na wadze, a pagórki na wagę balansować? 40:13 Który kierował Duchem PANA albo będąc jego doradcą nauczył go? 40:14 Z kim się naradzał, kto go pouczył i nauczył go w ścieżkę sądu, nauczył go wiedzy i wskazał mu drogę zrozumienie? 40:15 Oto narody są jak kropla w wiadrze i są liczone jako mały pył wagi: oto on zajmuje wyspy jako bardzo mała rzecz. 40:16 A Liban nie wystarczy do spalenia, ani jego zwierzęta nie wystarczą na ofiarę całopalną. 40:17 Wszystkie narody przed nim są niczym; i są mu mniej policzone niż nic i próżność. 40:18 Do kogo więc porównacie Boga? albo do jakiego podobieństwa będziecie się porównywać jego? 40:19 Rzeźbiarz topi posąg, a złotnik go rozpościera złotem i odlewa srebrne łańcuchy. 40:20 Ten, kto jest tak zubożały, że nie ma ofiary, wybiera drzewo nie gnije; szuka u niego przebiegłego robotnika, który by wykonał grób obraz, którego nie wolno ruszać. 40:21 Czyż nie wiecie? nie słyszeliście? Czy nie powiedziano wam od początek? czyż nie rozumiecie od podstaw ziemi? 40:22 To on zasiada w okręgu ziemi i jej mieszkańców ich są jak koniki polne; który rozciąga niebiosa jako zasłonę i rozpościera je jak namiot mieszkalny: 40:23 To doprowadza książąt donikąd; ustanawia sędziów ziemi jako próżność. 40:24 Tak, nie będą sadzone; tak, nie będą zasiane: tak, ich pień nie zakorzeni się w ziemi, a on też dmuchnie ich, i uschną, a wicher porwie ich jak ściernisko. 40:25 Do kogo więc mnie porównacie, czy mam być równy? mówi Święty. 40:26 Podnieście oczy ku górze i spójrzcie, kto stworzył te rzeczy, który wyprowadza ich zastępy według liczby: woła ich wszystkich po imieniu przez wielkość jego potęgi, bo jest mocny w mocy; niejeden zawodzi. 40:27 Dlaczego mówisz, Jakubie, i mówisz, Izraelu: Moja droga jest zakryta przed Pana, a mój sąd odszedł od mojego Boga? 40:28 Czy ty nie wiesz? Czy nie słyszałeś, że wieczny Bóg, Pan, Stwórca krańców ziemi, nie mdleje ani nie słabnie zmęczony? nie ma szukania jego zrozumienia. 40:29 Daje moc słabym; i tym, którzy nie mają mocy, on wzrost siły. 40:30 Nawet młodzieńcy osłabną i zmęczą się, i młodzieńcy zmdleją całkowicie upaść: 40:31 Ale ci, którzy ufają Panu, odzyskają siły; będą wzbijajcie się na skrzydłach jak orły; biegną i nie męczą się; I będą chodzić i nie ustaną.