Izajasz
40:1 Pocieszajcie, pocieszcie mój lud, mówi wasz Bóg.
40:2 Mówcie wygodnie do Jerozolimy i wołajcie do niej, że jej wojna jest
dokonało się, że odpuszczona jest jej nieprawość, gdyż otrzymała z
ręka Pana podwójna za wszystkie jej grzechy.
40:3 Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę
Panie, wyprostuj na pustyni gościniec dla naszego Boga.
40:4 Każda dolina będzie wywyższona, a każda góra i pagórek uczynione
niskie, i to, co krzywe, zostanie wyprostowane, a miejsca szorstkie wyrównane.
40:5 I objawi się chwała Pańska, i ujrzy ją wszelkie ciało
razem, bo usta Pańskie to powiedziały.
40:6 Głos powiedział: Płacz. I rzekł: Co mam wołać? Każde ciało jest trawą,
a wszelka jego dobroć jest jak kwiat polny:
40:7 Trawa usycha, kwiat więdnie, bo duch Pański
wieje na nią: zaprawdę, lud jest trawą.
40:8 Trawa usycha, kwiat więdnie, ale słowo Boga naszego trwa
stać na wieki.
40:9 O Syjonie, który przynosisz dobrą nowinę, wejdź na górę wysoką;
Jeruzalem, które przynosisz dobrą nowinę, wznieś swój głos
wytrzymałość; podnieś to, nie bój się; powiedz miastom judzkim:
Oto twój Bóg!
40:10 Oto Pan BÓG nadejdzie mocną ręką, a jego ramię zapanuje
za niego: oto jego zapłata jest z nim, a jego dzieło przed nim.
40:11 Jak pasterz będzie pasł trzodę swoją, a jagnięta zgromadzi
jego ramię i nosił je na swoim łonie, i delikatnie prowadził tych, którzy
są z młodymi
40:12 Który odmierzył wody zagłębieniem swej ręki i wymierzył
niebo z przęsłem i pojął proch ziemi w jednym
zmierzyli i zważyli góry na wadze, a pagórki na wagę
balansować?
40:13 Który kierował Duchem PANA albo będąc jego doradcą
nauczył go?
40:14 Z kim się naradzał, kto go pouczył i nauczył go w
ścieżkę sądu, nauczył go wiedzy i wskazał mu drogę
zrozumienie?
40:15 Oto narody są jak kropla w wiadrze i są liczone jako
mały pył wagi: oto on zajmuje wyspy jako bardzo
mała rzecz.
40:16 A Liban nie wystarczy do spalenia, ani jego zwierzęta nie wystarczą
na ofiarę całopalną.
40:17 Wszystkie narody przed nim są niczym; i są mu mniej policzone
niż nic i próżność.
40:18 Do kogo więc porównacie Boga? albo do jakiego podobieństwa będziecie się porównywać
jego?
40:19 Rzeźbiarz topi posąg, a złotnik go rozpościera
złotem i odlewa srebrne łańcuchy.
40:20 Ten, kto jest tak zubożały, że nie ma ofiary, wybiera drzewo
nie gnije; szuka u niego przebiegłego robotnika, który by wykonał grób
obraz, którego nie wolno ruszać.
40:21 Czyż nie wiecie? nie słyszeliście? Czy nie powiedziano wam od
początek? czyż nie rozumiecie od podstaw ziemi?
40:22 To on zasiada w okręgu ziemi i jej mieszkańców
ich są jak koniki polne; który rozciąga niebiosa jako
zasłonę i rozpościera je jak namiot mieszkalny:
40:23 To doprowadza książąt donikąd; ustanawia sędziów ziemi
jako próżność.
40:24 Tak, nie będą sadzone; tak, nie będą zasiane: tak, ich
pień nie zakorzeni się w ziemi, a on też dmuchnie
ich, i uschną, a wicher porwie ich jak
ściernisko.
40:25 Do kogo więc mnie porównacie, czy mam być równy? mówi Święty.
40:26 Podnieście oczy ku górze i spójrzcie, kto stworzył te rzeczy,
który wyprowadza ich zastępy według liczby: woła ich wszystkich po imieniu przez
wielkość jego potęgi, bo jest mocny w mocy; niejeden
zawodzi.
40:27 Dlaczego mówisz, Jakubie, i mówisz, Izraelu: Moja droga jest zakryta przed
Pana, a mój sąd odszedł od mojego Boga?
40:28 Czy ty nie wiesz? Czy nie słyszałeś, że wieczny Bóg,
Pan, Stwórca krańców ziemi, nie mdleje ani nie słabnie
zmęczony? nie ma szukania jego zrozumienia.
40:29 Daje moc słabym; i tym, którzy nie mają mocy, on
wzrost siły.
40:30 Nawet młodzieńcy osłabną i zmęczą się, i młodzieńcy zmdleją
całkowicie upaść:
40:31 Ale ci, którzy ufają Panu, odzyskają siły; będą
wzbijajcie się na skrzydłach jak orły; biegną i nie męczą się; I
będą chodzić i nie ustaną.