Izajasz
16:1 Poślijcie baranka władcy kraju z Sela na pustynię,
na górę Córy Syjonu.
16:2 Albowiem jak ptak wędrowny wyrzucony z gniazda, tak
córki Moabu będą u brodów Arnon.
16:3 Naradzaj się, wykonuj wyrok; uczyń swój cień jak noc w
środek południa; ukryć wyrzutków; nie zrażaj się tego, który błądzi.
16:4 Niech moi wygnańcy zamieszkają z tobą, Moabie; bądź dla nich ukryciem
oblicze spoilera: bo szantażysta się skończył, spoiler
ustanie, ciemięzcy zostaną wytraceni z kraju.
16:5 W miłosierdziu zostanie utwierdzony tron, a on na nim zasiądzie
prawdziwie w przybytku Dawida, sądząc i szukając sądu, i
śpiesząc się z sprawiedliwością.
16:6 Słyszeliśmy o dumie Moabu; jest bardzo dumny: nawet ze swojego
wyniosłość i jego pycha, i jego gniew, ale jego kłamstwa nie będą takie.
16:7 Dlatego Moab będzie wył nad Moabem, wszyscy będą wyć;
fundamenty Kirhareseth będziecie opłakiwać; z pewnością są dotknięci.
16:8 Bo więdną pola Cheszbonu i winorośl Sibmy, panowie
poganie zniszczyli główne rośliny, przybyli
aż do Jazer wędrowali przez pustynię: jej gałęzie są
rozciągnięci, przeszli przez morze.
16:9 Dlatego będę lamentował płaczem Jazer nad winoroślą Sibmy.
zroszę cię moimi łzami, Cheszbonie i Eleale: za krzyki
z powodu twoich letnich owoców i twoich zbiorów.
16:10 I zabrano radość i radość z obfitego pola; i w
winnice nie będzie śpiewu ani nie będzie
krzycząc: deptacze nie będą wyciskać wina w swoich prasach; Ja mam
sprawiły, że ich rocznik przestał krzyczeć.
16:11 Dlatego moje wnętrzności zabrzmią jak harfa dla Moabu, a moje wnętrzności
części do Kirharesh.
16:12 I stanie się, gdy się okaże, że Moab zmęczył się dniem
wyżyny, aby przychodził do swojej świątyni, aby się modlić; ale on będzie
nie przeważać.
16:13 To jest słowo, które Pan wypowiedział odtąd o Moabie
czas.
16:14 Ale teraz PAN przemówił, mówiąc: W ciągu trzech lat, jak lata
najemnika, a chwała Moabu będzie wzgardzona wraz z tym wszystkim
wielka rzesza; a reszta będzie bardzo mała i słaba.