Izajasz 16:1 Poślijcie baranka władcy kraju z Sela na pustynię, na górę Córy Syjonu. 16:2 Albowiem jak ptak wędrowny wyrzucony z gniazda, tak córki Moabu będą u brodów Arnon. 16:3 Naradzaj się, wykonuj wyrok; uczyń swój cień jak noc w środek południa; ukryć wyrzutków; nie zrażaj się tego, który błądzi. 16:4 Niech moi wygnańcy zamieszkają z tobą, Moabie; bądź dla nich ukryciem oblicze spoilera: bo szantażysta się skończył, spoiler ustanie, ciemięzcy zostaną wytraceni z kraju. 16:5 W miłosierdziu zostanie utwierdzony tron, a on na nim zasiądzie prawdziwie w przybytku Dawida, sądząc i szukając sądu, i śpiesząc się z sprawiedliwością. 16:6 Słyszeliśmy o dumie Moabu; jest bardzo dumny: nawet ze swojego wyniosłość i jego pycha, i jego gniew, ale jego kłamstwa nie będą takie. 16:7 Dlatego Moab będzie wył nad Moabem, wszyscy będą wyć; fundamenty Kirhareseth będziecie opłakiwać; z pewnością są dotknięci. 16:8 Bo więdną pola Cheszbonu i winorośl Sibmy, panowie poganie zniszczyli główne rośliny, przybyli aż do Jazer wędrowali przez pustynię: jej gałęzie są rozciągnięci, przeszli przez morze. 16:9 Dlatego będę lamentował płaczem Jazer nad winoroślą Sibmy. zroszę cię moimi łzami, Cheszbonie i Eleale: za krzyki z powodu twoich letnich owoców i twoich zbiorów. 16:10 I zabrano radość i radość z obfitego pola; i w winnice nie będzie śpiewu ani nie będzie krzycząc: deptacze nie będą wyciskać wina w swoich prasach; Ja mam sprawiły, że ich rocznik przestał krzyczeć. 16:11 Dlatego moje wnętrzności zabrzmią jak harfa dla Moabu, a moje wnętrzności części do Kirharesh. 16:12 I stanie się, gdy się okaże, że Moab zmęczył się dniem wyżyny, aby przychodził do swojej świątyni, aby się modlić; ale on będzie nie przeważać. 16:13 To jest słowo, które Pan wypowiedział odtąd o Moabie czas. 16:14 Ale teraz PAN przemówił, mówiąc: W ciągu trzech lat, jak lata najemnika, a chwała Moabu będzie wzgardzona wraz z tym wszystkim wielka rzesza; a reszta będzie bardzo mała i słaba.