Izajasz 7:1 I stało się za dni Achaza, syna Jotama, syna Ozjasz, król judzki, ten Resin, król syryjski, i syn Pekach Remaliasza, króla Izraela, wyruszył w kierunku Jerozolimy, aby z nią walczyć, ale nie mógł się z tym uporać. 7:2 I doniesiono domowi Dawida, mówiąc: Syria jest sprzymierzeńcem Efraim. I wzruszyło się serce jego i serce jego ludu, jako drzewa z lasu poruszają się z wiatrem. 7:3 Wtedy PAN powiedział do Izajasza: Wyjdź teraz na spotkanie Achaza, ty i Shearjashub, twój syn, na końcu kanału górnej sadzawki w autostrada pola folusznika; 7:4 I powiedz mu: Uważaj i bądź cicho; nie bój się, ani nie bądź bojaźliwy dla dwóch ogonów tych dymiących głowni, dla zapalczywy gniew Resina na Syrię i syna Remaliasza. 7:5 Ponieważ Syria, Efraim i syn Remaliasza podjęli złą radę przeciw tobie, mówiąc: 7:6 Wyruszmy na Judę, rozgniewajmy ją i zróbmy w niej wyłom dla nas i ustanów w nim króla, syna Tabeala. 7:7 Tak mówi Pan BÓG: Nie ostoi się ani nie powstanie przechodzić. 7:8 Bo głową Syrii jest Damaszek, a głową Damaszku jest Resin; a w sześćdziesiąt pięć lat Efraim będzie złamany, tak się stanie nie ludzie. 7:9 A głową Efraima jest Samaria, a głową Samarii jest Syn Remaliasza. Jeśli nie uwierzycie, na pewno nie będziecie przyjęty. 7:10 A Pan znowu przemówił do Achaza, mówiąc: 7:11 Proś o znak od Pana, Boga twego; zapytaj o to w głębi lub w głębi wysokość powyżej. 7:12 Ale Achaz powiedział: Nie będę prosił ani nie będę kusił Pana. 7:13 I rzekł: Słuchajcie teraz, domu Dawida; Czy to dla ciebie mała rzecz dla znużonych ludzi, ale czy wy też zmęczycie mojego Boga? 7:14 Dlatego sam Pan da wam znak; Oto dziewica będzie pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel. 7:15 Masło i miód jeść będzie, aby umiał odrzucać zło i wybierz dobro. 7:16 Bo zanim dziecko nauczy się odrzucać zło, a wybierać dobro, ziemia, którą się brzydzisz, będzie opuszczona przez obu jej królów. 7:17 Pan sprowadzi na ciebie, na twój lud i na twój lud domu ojca, dni, które nie nadeszły, od dnia, w którym Efraim odszedł z Judy; nawet król Asyrii. 7:18 I stanie się w owym dniu, że Pan zagwiżdże na mucha, która jest na krańcach rzek egipskich, i dla pszczoła, która jest w ziemi asyryjskiej. 7:19 I przyjdą i spoczną wszyscy w opustoszałych dolinach, i w jamach skalnych, i na wszystkie ciernie, i na wszystkie krzaki. 7:20 W tym samym dniu Pan ogoli się wynajętą brzytwą, to znaczy: przez nich za rzeką, przez króla asyryjskiego, głowę i włosy stóp: i pochłonie również brodę. 7:21 I stanie się w owym dniu, że mężczyzna będzie żywił młode krowa i dwie owce; 7:22 I stanie się, że będą mieli obfitość mleka da, będzie jadł masło; bo masło i miód jeść będą wszyscy zostaje na ziemi. 7:23 I stanie się w owym dniu, że każde miejsce będzie, gdzie było tysiąc winorośli za tysiąc srebrników, tak będzie dla cierni i cierni. 7:24 Przyjdą tam ludzie ze strzałami i łukami; bo cała ziemia staną się ostami i cierniami. 7:25 A na wszystkich pagórkach, które będą kopane motykami, nie będzie przyjdź tam strach przed cierniami i cierniami, ale to będzie dla wypuszczanie wołów i wydeptywanie mniejszego bydła.