Izajasz
7:1 I stało się za dni Achaza, syna Jotama, syna
Ozjasz, król judzki, ten Resin, król syryjski, i syn Pekach
Remaliasza, króla Izraela, wyruszył w kierunku Jerozolimy, aby z nią walczyć,
ale nie mógł się z tym uporać.
7:2 I doniesiono domowi Dawida, mówiąc: Syria jest sprzymierzeńcem
Efraim. I wzruszyło się serce jego i serce jego ludu, jako
drzewa z lasu poruszają się z wiatrem.
7:3 Wtedy PAN powiedział do Izajasza: Wyjdź teraz na spotkanie Achaza, ty i
Shearjashub, twój syn, na końcu kanału górnej sadzawki w
autostrada pola folusznika;
7:4 I powiedz mu: Uważaj i bądź cicho; nie bój się, ani nie bądź
bojaźliwy dla dwóch ogonów tych dymiących głowni, dla
zapalczywy gniew Resina na Syrię i syna Remaliasza.
7:5 Ponieważ Syria, Efraim i syn Remaliasza podjęli złą radę
przeciw tobie, mówiąc:
7:6 Wyruszmy na Judę, rozgniewajmy ją i zróbmy w niej wyłom
dla nas i ustanów w nim króla, syna Tabeala.
7:7 Tak mówi Pan BÓG: Nie ostoi się ani nie powstanie
przechodzić.
7:8 Bo głową Syrii jest Damaszek, a głową Damaszku jest Resin;
a w sześćdziesiąt pięć lat Efraim będzie złamany, tak się stanie
nie ludzie.
7:9 A głową Efraima jest Samaria, a głową Samarii jest
Syn Remaliasza. Jeśli nie uwierzycie, na pewno nie będziecie
przyjęty.
7:10 A Pan znowu przemówił do Achaza, mówiąc:
7:11 Proś o znak od Pana, Boga twego; zapytaj o to w głębi lub w głębi
wysokość powyżej.
7:12 Ale Achaz powiedział: Nie będę prosił ani nie będę kusił Pana.
7:13 I rzekł: Słuchajcie teraz, domu Dawida; Czy to dla ciebie mała rzecz
dla znużonych ludzi, ale czy wy też zmęczycie mojego Boga?
7:14 Dlatego sam Pan da wam znak; Oto dziewica będzie
pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel.
7:15 Masło i miód jeść będzie, aby umiał odrzucać zło i
wybierz dobro.
7:16 Bo zanim dziecko nauczy się odrzucać zło, a wybierać dobro,
ziemia, którą się brzydzisz, będzie opuszczona przez obu jej królów.
7:17 Pan sprowadzi na ciebie, na twój lud i na twój lud
domu ojca, dni, które nie nadeszły, od dnia, w którym Efraim
odszedł z Judy; nawet król Asyrii.
7:18 I stanie się w owym dniu, że Pan zagwiżdże na
mucha, która jest na krańcach rzek egipskich, i dla
pszczoła, która jest w ziemi asyryjskiej.
7:19 I przyjdą i spoczną wszyscy w opustoszałych dolinach,
i w jamach skalnych, i na wszystkie ciernie, i na wszystkie krzaki.
7:20 W tym samym dniu Pan ogoli się wynajętą brzytwą, to znaczy:
przez nich za rzeką, przez króla asyryjskiego, głowę i włosy
stóp: i pochłonie również brodę.
7:21 I stanie się w owym dniu, że mężczyzna będzie żywił młode
krowa i dwie owce;
7:22 I stanie się, że będą mieli obfitość mleka
da, będzie jadł masło; bo masło i miód jeść będą wszyscy
zostaje na ziemi.
7:23 I stanie się w owym dniu, że każde miejsce będzie, gdzie
było tysiąc winorośli za tysiąc srebrników, tak będzie
dla cierni i cierni.
7:24 Przyjdą tam ludzie ze strzałami i łukami; bo cała ziemia
staną się ostami i cierniami.
7:25 A na wszystkich pagórkach, które będą kopane motykami, nie będzie
przyjdź tam strach przed cierniami i cierniami, ale to będzie dla
wypuszczanie wołów i wydeptywanie mniejszego bydła.