Izajasz
2:1 Słowo, które widział Izajasz, syn Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy.
2:2 I stanie się w ostatnich dniach, że góra
Dom Pański będzie utwierdzony na wierzchu gór i będzie
bądź wywyższony ponad pagórki; i popłyną do niego wszystkie narody.
2:3 I wielu ludzi pójdzie i powie: Chodźcie, wstąpmy do
górę Pana, do domu Boga Jakuba; i on to zrobi
naucz nas jego dróg, a będziemy chodzić jego ścieżkami, bo z Syjonu
wyjdzie zakon, a słowo Pańskie z Jerozolimy.
2:4 I będzie sądził między narodami i będzie karał wiele ludów, i
przekują swoje miecze na lemiesze, a swoje włócznie na lemiesze
siekiery: naród nie podniesie miecza na naród, ani
czy będą się więcej uczyć wojny.
2:5 Przyjdźcie, domu Jakuba, a chodźmy w światłości Pańskiej.
2:6 Dlatego opuściłeś swój lud, dom Jakuba, ponieważ oni
uzupełniają się ze wschodu i są wróżbitami jak Filistyni,
i zadowalają się dziećmi obcych.
2:7 Ich ziemia jest pełna srebra i złota, a nie ma końca
ich skarby; ich ziemia jest również pełna koni, ale nie ma ich
koniec ich rydwanów:
2:8 Także ich ziemia jest pełna bożków; czczą własną pracę
ręce, które uczyniły ich własne palce:
2:9 I nikczemnik się kłania, a wielki się poniża.
dlatego im nie przebaczajcie.
2:10 Wejdź w skałę i ukryj się w prochu ze strachu przed PANEM,
i na chwałę Jego majestatu.
2:11 Wyniosłe spojrzenia człowieka będą poniżone, a wyniosłość ludzka
będzie poniżony, a sam Pan będzie wywyższony w owym dniu.
2:12 Albowiem dzień Pana Zastępów nadejdzie na każdego, kto się pyszni
i wyniosły, i na każdego wywyższonego; i zostanie przyprowadzony
Niski:
2:13 I na wszystkie cedry Libanu, które są wysokie i wyniosłe, i
na wszystkich dębach Baszanu,
2:14 I na wszystkie góry wysokie i na wszystkie wyniosłe pagórki
w górę,
2:15 A na każdej wieży wysokiej i na każdym murze obronnym
2:16 I na wszystkich okrętach Tarszisz i na wszystkich pięknych obrazach.
2:17 A wyniosłość ludzka będzie poniżona, a wyniosłość ludzka będzie poniżona
zostanie poniżony, a sam Pan będzie wywyższony w owym dniu.
2:18 A bałwany całkowicie zniesie.
2:19 I wejdą do jam skalnych i do jaskiń
ziemi z bojaźni Pana i dla chwały Jego majestatu, gdy On
powstaje, by straszliwie wstrząsnąć ziemią.
2:20 W owym dniu człowiek odleje swoje bożki ze srebra i swoje bożki ze złota,
które uczynili każdy dla siebie, by czcić, kretom i
nietoperze;
2:21 Aby wejść w rozpadliny skalne i na wierzchołki postrzępionych
skały z bojaźni Pana i dla chwały Jego majestatu, gdy On
powstaje, by straszliwie wstrząsnąć ziemią.
2:22 Odstąpcie od człowieka, którego oddech jest w jego nozdrzach, bo gdzie on jest
być rozliczonym?