Izajasz 2:1 Słowo, które widział Izajasz, syn Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy. 2:2 I stanie się w ostatnich dniach, że góra Dom Pański będzie utwierdzony na wierzchu gór i będzie bądź wywyższony ponad pagórki; i popłyną do niego wszystkie narody. 2:3 I wielu ludzi pójdzie i powie: Chodźcie, wstąpmy do górę Pana, do domu Boga Jakuba; i on to zrobi naucz nas jego dróg, a będziemy chodzić jego ścieżkami, bo z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pańskie z Jerozolimy. 2:4 I będzie sądził między narodami i będzie karał wiele ludów, i przekują swoje miecze na lemiesze, a swoje włócznie na lemiesze siekiery: naród nie podniesie miecza na naród, ani czy będą się więcej uczyć wojny. 2:5 Przyjdźcie, domu Jakuba, a chodźmy w światłości Pańskiej. 2:6 Dlatego opuściłeś swój lud, dom Jakuba, ponieważ oni uzupełniają się ze wschodu i są wróżbitami jak Filistyni, i zadowalają się dziećmi obcych. 2:7 Ich ziemia jest pełna srebra i złota, a nie ma końca ich skarby; ich ziemia jest również pełna koni, ale nie ma ich koniec ich rydwanów: 2:8 Także ich ziemia jest pełna bożków; czczą własną pracę ręce, które uczyniły ich własne palce: 2:9 I nikczemnik się kłania, a wielki się poniża. dlatego im nie przebaczajcie. 2:10 Wejdź w skałę i ukryj się w prochu ze strachu przed PANEM, i na chwałę Jego majestatu. 2:11 Wyniosłe spojrzenia człowieka będą poniżone, a wyniosłość ludzka będzie poniżony, a sam Pan będzie wywyższony w owym dniu. 2:12 Albowiem dzień Pana Zastępów nadejdzie na każdego, kto się pyszni i wyniosły, i na każdego wywyższonego; i zostanie przyprowadzony Niski: 2:13 I na wszystkie cedry Libanu, które są wysokie i wyniosłe, i na wszystkich dębach Baszanu, 2:14 I na wszystkie góry wysokie i na wszystkie wyniosłe pagórki w górę, 2:15 A na każdej wieży wysokiej i na każdym murze obronnym 2:16 I na wszystkich okrętach Tarszisz i na wszystkich pięknych obrazach. 2:17 A wyniosłość ludzka będzie poniżona, a wyniosłość ludzka będzie poniżona zostanie poniżony, a sam Pan będzie wywyższony w owym dniu. 2:18 A bałwany całkowicie zniesie. 2:19 I wejdą do jam skalnych i do jaskiń ziemi z bojaźni Pana i dla chwały Jego majestatu, gdy On powstaje, by straszliwie wstrząsnąć ziemią. 2:20 W owym dniu człowiek odleje swoje bożki ze srebra i swoje bożki ze złota, które uczynili każdy dla siebie, by czcić, kretom i nietoperze; 2:21 Aby wejść w rozpadliny skalne i na wierzchołki postrzępionych skały z bojaźni Pana i dla chwały Jego majestatu, gdy On powstaje, by straszliwie wstrząsnąć ziemią. 2:22 Odstąpcie od człowieka, którego oddech jest w jego nozdrzach, bo gdzie on jest być rozliczonym?