Hebrajczyków
6:1 Pozostawiając więc zasady nauki Chrystusowej, pójdźmy dalej
do doskonałości; nie kładąc ponownie fundamentu pokuty od umarłych
uczynków i wiary w Boga,
6:2 O nauce o chrztach, o nakładaniu rąk i o
zmartwychwstanie i sąd wieczny.
6:3 I uczynimy to, jeśli Bóg pozwoli.
6:4 Bo to niemożliwe dla tych, którzy kiedyś byli oświeceni i mają
skosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego,
6:5 I skosztowaliśmy dobrego słowa Bożego i mocy tego świata
przychodzić,
6:6 Jeśli odstąpią, odnowić ich ku pokucie; widzenie
ponownie krzyżują sobie Syna Bożego i wystawiają go na jaw
wstyd.
6:7 Dla ziemi, która pije deszcz, który na nią pada, i
przynosi zioła odpowiednie dla tych, przez których jest przyprawiany, otrzymuje
błogosławieństwo od Boga:
6:8 Ale to, co rodzi ciernie i osty, jest odrzucone i jest bliskie
przeklinanie; którego końcem jest spalenie.
6:9 Ale, umiłowani, jesteśmy przekonani o lepszych rzeczach o tobie i rzeczach, które
towarzyszyć zbawieniu, chociaż tak mówimy.
6:10 Albowiem Bóg nie jest niesprawiedliwy, aby zapomniał o waszej pracy i pracy miłości, która
okazaliście Jego imieniu, służąc Jego
świętych i usługujcie.
6:11 I pragniemy, aby każdy z was wykazywał taką samą pilność
pełna pewność nadziei aż do końca:
6:12 Abyście nie byli leniwi, ale naśladowcami tych, którzy przez wiarę i
cierpliwość dziedziczy obietnice.
6:13 Bo kiedy Bóg dał obietnicę Abrahamowi, ponieważ mógł przysiąc, że nie
większy, przysiągł sobie sam,
6:14 Mówiąc: Zaprawdę, błogosławiąc będę ci błogosławił, i rozmnożę
pomnóż cię.
6:15 I tak, cierpliwie znosząc, spełnił obietnicę.
6:16 Zaprawdę, ludzie przysięgają na większe, a przysięgą jest potwierdzenie
im koniec wszelkich walk.
6:17 Co Bóg, chcąc obficie pokazać dziedzicom obietnicy
niezmienność jego rady, potwierdził to przysięgą:
6:18 Że przez dwie niezmienne rzeczy, co do których Bóg nie mógł kłamać,
możemy mieć mocną pociechę, którzy uciekliśmy, aby się schronić
na pokładanej przed nami nadziei:
6:19 Którą nadzieję mamy jako kotwicę duszy, pewną i mocną, i
który wchodzi w to, co jest poza zasłoną;
6:20 Dokąd wszedł dla nas poprzednik, sam Jezus, wywyższony
kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.