Hebrajczyków 6:1 Pozostawiając więc zasady nauki Chrystusowej, pójdźmy dalej do doskonałości; nie kładąc ponownie fundamentu pokuty od umarłych uczynków i wiary w Boga, 6:2 O nauce o chrztach, o nakładaniu rąk i o zmartwychwstanie i sąd wieczny. 6:3 I uczynimy to, jeśli Bóg pozwoli. 6:4 Bo to niemożliwe dla tych, którzy kiedyś byli oświeceni i mają skosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego, 6:5 I skosztowaliśmy dobrego słowa Bożego i mocy tego świata przychodzić, 6:6 Jeśli odstąpią, odnowić ich ku pokucie; widzenie ponownie krzyżują sobie Syna Bożego i wystawiają go na jaw wstyd. 6:7 Dla ziemi, która pije deszcz, który na nią pada, i przynosi zioła odpowiednie dla tych, przez których jest przyprawiany, otrzymuje błogosławieństwo od Boga: 6:8 Ale to, co rodzi ciernie i osty, jest odrzucone i jest bliskie przeklinanie; którego końcem jest spalenie. 6:9 Ale, umiłowani, jesteśmy przekonani o lepszych rzeczach o tobie i rzeczach, które towarzyszyć zbawieniu, chociaż tak mówimy. 6:10 Albowiem Bóg nie jest niesprawiedliwy, aby zapomniał o waszej pracy i pracy miłości, która okazaliście Jego imieniu, służąc Jego świętych i usługujcie. 6:11 I pragniemy, aby każdy z was wykazywał taką samą pilność pełna pewność nadziei aż do końca: 6:12 Abyście nie byli leniwi, ale naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość dziedziczy obietnice. 6:13 Bo kiedy Bóg dał obietnicę Abrahamowi, ponieważ mógł przysiąc, że nie większy, przysiągł sobie sam, 6:14 Mówiąc: Zaprawdę, błogosławiąc będę ci błogosławił, i rozmnożę pomnóż cię. 6:15 I tak, cierpliwie znosząc, spełnił obietnicę. 6:16 Zaprawdę, ludzie przysięgają na większe, a przysięgą jest potwierdzenie im koniec wszelkich walk. 6:17 Co Bóg, chcąc obficie pokazać dziedzicom obietnicy niezmienność jego rady, potwierdził to przysięgą: 6:18 Że przez dwie niezmienne rzeczy, co do których Bóg nie mógł kłamać, możemy mieć mocną pociechę, którzy uciekliśmy, aby się schronić na pokładanej przed nami nadziei: 6:19 Którą nadzieję mamy jako kotwicę duszy, pewną i mocną, i który wchodzi w to, co jest poza zasłoną; 6:20 Dokąd wszedł dla nas poprzednik, sam Jezus, wywyższony kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.