Geneza 47:1 Wtedy Józef przyszedł i powiedział faraonowi, mówiąc: Mój ojciec i moi bracia, i wyszły ich trzody, i ich trzody, i wszystko, co mają z ziemi Kanaan; a oto są w ziemi Goszen. 47:2 I wziął niektórych ze swoich braci, nawet pięciu mężczyzn, i przedstawił ich Faraon. 47:3 I faraon powiedział do swoich braci: Jaki jest wasz zawód? I oni rzekł do faraona: Twoi słudzy są pasterzami, zarówno my, jak i nasi ojcowie. 47:4 Powiedzieli też do faraona: Przybyliśmy bowiem na pobyt w kraju; bo twoi słudzy nie mają pastwisk dla swoich trzód; bo głód jest obolały w ziemi Kanaan: teraz więc, prosimy, niech twój słudzy mieszkają w ziemi Goszen. 47:5 I faraon przemówił do Józefa, mówiąc: Twój ojciec i twoi bracia są przyjdź do ciebie: 47:6 Ziemia egipska jest przed tobą; w najlepszej krainie uczyń swoje zamieszkać ojciec i bracia; w ziemi Goszen niech mieszkają: i jeśli znasz wśród nich ludzi czynnych, uczyń ich przełożonymi nad moim bydłem. 47:7 I Józef przyprowadził Jakuba, swego ojca, i postawił go przed faraonem Jakub pobłogosławił faraona. 47:8 Faraon rzekł do Jakuba: Ile masz lat? 47:9 I Jakub powiedział do faraona: Dni lat mojej pielgrzymki są sto trzydzieści lat: nieliczni i źli mają dni lat moje życie było i nie osiągnęło dni lat lat życie moich ojców w dniach ich pielgrzymki. 47:10 I Jakub pobłogosławił faraona i wyszedł sprzed faraona. 47:11 I Józef umieścił swojego ojca i swoich braci i dał im posiadanie w ziemi egipskiej, w najlepszej części ziemi, w ziemi Ramzesa, jak rozkazał faraon. 47:12 A Józef żywił swego ojca, swoich braci i wszystkich swoich ojców gospodarstwie domowym, z chlebem według ich rodzin. 47:13 I nie było chleba w całym kraju; bo głód był bardzo bolesny, więc że ziemia egipska i cała ziemia Kanaan osłabły z powodu głód. 47:14 I Józef zebrał wszystkie pieniądze znalezione w kraju Egipcie i w ziemi Kanaan za zboże, które kupili: i Józef przyniósł pieniądze do domu faraona. 47:15 A gdy zabrakło pieniędzy w ziemi egipskiej i w ziemi Kanaan, wszyscy Egipcjanie przyszli do Józefa i rzekli: Daj nam chleba, po co powinniśmy umrzeć w twojej obecności? bo pieniądze zawodzą. 47:16 Józef powiedział: Dajcie bydło; i dam ci za bydło, jeśli zabraknie pieniędzy. 47:17 I przyprowadzili swoje bydło do Józefa, a Józef dał im chleb zamianę za konie, za owce i za bydło trzód i osłów, i żywił je chlebem dla wszystkich bydła na ten rok. 47:18 Kiedy ten rok się skończył, przyszli do niego w drugim roku i powiedzieli do niego: Nie będziemy tego ukrywać przed moim panem, jak wydawane są nasze pieniądze; mój pan ma także nasze stada bydła; nie powinno pozostać w wzrok mojego pana, ale nasze ciała i nasze ziemie: 47:19 Dlaczego mamy umrzeć na twoich oczach, my i nasza ziemia? kup nas i naszą ziemię za chleb, a my i nasza ziemia będziemy jej sługami Faraon: i daj nam nasienie, abyśmy żyli, a nie umierali, że ziemia nie bądź opustoszały. 47:20 I Józef kupił faraonowi całą ziemię egipską; dla Egipcjan sprzedali każdemu swoje pole, ponieważ głód ich ogarnął, tak więc ziemia stała się własnością faraona. 47:21 A co do ludzi, przeniósł ich do miast z jednego końca granice Egiptu aż po jego drugi koniec. 47:22 Tylko ziemi kapłanów nie kupił; bo kapłani mieli część przydzieloną im przez faraona, i zjedli ich część, która Faraon dał im, dlatego nie sprzedali swoich ziem. 47:23 Wtedy Józef powiedział do ludu: Oto kupiłem was dzisiaj i waszą ziemię dla faraona: oto dla was ziarno, które będziecie siać grunt. 47:24 I stanie się we wzroście, że dacie piątą część faraonowi, a cztery części będą wasze jako potomstwo pole i na wyżywienie dla waszych domowników i na wyżywienie dla waszych maluszków. 47:25 A oni rzekli: Ocaliłeś nam życie, znajdźmy łaskę w oczach mojego pana i będziemy sługami faraona. 47:26 Józef ustanowił prawo nad ziemią egipską aż do dnia dzisiejszego Faraon powinien mieć piątą część; oprócz ziemi tylko kapłanów, który nie należał do faraona. 47:27 A Izrael mieszkał w ziemi egipskiej, w krainie Goszen; I mieli tam posiadłości i rosły i rozmnażały się bardzo. 47:28 A Jakub żył w ziemi egipskiej siedemnaście lat, czyli cały wiek Jakuba było sto czterdzieści siedem lat. 47:29 I przybliżył się czas, kiedy Izrael miał umrzeć, i zawołał swego syna Józefa i rzekł do niego: Jeśli teraz znalazłem łaskę w oczach twoich, włóż Proszę cię, twą rękę pod moim udem i obchodź się ze mną życzliwie i prawdziwie; nie chowaj mnie proszę w Egipcie: 47:30 Ale będę obcował z moimi ojcami, a ty wyprowadzisz mnie z Egiptu, i pochowaj mnie w ich miejscu pochówku. I rzekł: Uczynię tak, jak ty powiedział. 47:31 A on rzekł: Przysięgnij mi. I przysiągł mu. I pokłonił się Izrael się na wezgłowiu łóżka.