Geneza
47:1 Wtedy Józef przyszedł i powiedział faraonowi, mówiąc: Mój ojciec i moi bracia,
i wyszły ich trzody, i ich trzody, i wszystko, co mają
z ziemi Kanaan; a oto są w ziemi Goszen.
47:2 I wziął niektórych ze swoich braci, nawet pięciu mężczyzn, i przedstawił ich
Faraon.
47:3 I faraon powiedział do swoich braci: Jaki jest wasz zawód? I oni
rzekł do faraona: Twoi słudzy są pasterzami, zarówno my, jak i nasi
ojcowie.
47:4 Powiedzieli też do faraona: Przybyliśmy bowiem na pobyt w kraju;
bo twoi słudzy nie mają pastwisk dla swoich trzód; bo głód jest
obolały w ziemi Kanaan: teraz więc, prosimy, niech twój
słudzy mieszkają w ziemi Goszen.
47:5 I faraon przemówił do Józefa, mówiąc: Twój ojciec i twoi bracia są
przyjdź do ciebie:
47:6 Ziemia egipska jest przed tobą; w najlepszej krainie uczyń swoje
zamieszkać ojciec i bracia; w ziemi Goszen niech mieszkają: i
jeśli znasz wśród nich ludzi czynnych, uczyń ich przełożonymi
nad moim bydłem.
47:7 I Józef przyprowadził Jakuba, swego ojca, i postawił go przed faraonem
Jakub pobłogosławił faraona.
47:8 Faraon rzekł do Jakuba: Ile masz lat?
47:9 I Jakub powiedział do faraona: Dni lat mojej pielgrzymki są
sto trzydzieści lat: nieliczni i źli mają dni lat
moje życie było i nie osiągnęło dni lat lat
życie moich ojców w dniach ich pielgrzymki.
47:10 I Jakub pobłogosławił faraona i wyszedł sprzed faraona.
47:11 I Józef umieścił swojego ojca i swoich braci i dał im
posiadanie w ziemi egipskiej, w najlepszej części ziemi, w ziemi
Ramzesa, jak rozkazał faraon.
47:12 A Józef żywił swego ojca, swoich braci i wszystkich swoich ojców
gospodarstwie domowym, z chlebem według ich rodzin.
47:13 I nie było chleba w całym kraju; bo głód był bardzo bolesny, więc
że ziemia egipska i cała ziemia Kanaan osłabły z powodu
głód.
47:14 I Józef zebrał wszystkie pieniądze znalezione w kraju
Egipcie i w ziemi Kanaan za zboże, które kupili: i
Józef przyniósł pieniądze do domu faraona.
47:15 A gdy zabrakło pieniędzy w ziemi egipskiej i w ziemi Kanaan,
wszyscy Egipcjanie przyszli do Józefa i rzekli: Daj nam chleba, po co
powinniśmy umrzeć w twojej obecności? bo pieniądze zawodzą.
47:16 Józef powiedział: Dajcie bydło; i dam ci za bydło,
jeśli zabraknie pieniędzy.
47:17 I przyprowadzili swoje bydło do Józefa, a Józef dał im chleb
zamianę za konie, za owce i za bydło
trzód i osłów, i żywił je chlebem dla wszystkich
bydła na ten rok.
47:18 Kiedy ten rok się skończył, przyszli do niego w drugim roku i powiedzieli
do niego: Nie będziemy tego ukrywać przed moim panem, jak wydawane są nasze pieniądze;
mój pan ma także nasze stada bydła; nie powinno pozostać w
wzrok mojego pana, ale nasze ciała i nasze ziemie:
47:19 Dlaczego mamy umrzeć na twoich oczach, my i nasza ziemia? kup nas
i naszą ziemię za chleb, a my i nasza ziemia będziemy jej sługami
Faraon: i daj nam nasienie, abyśmy żyli, a nie umierali, że ziemia
nie bądź opustoszały.
47:20 I Józef kupił faraonowi całą ziemię egipską; dla Egipcjan
sprzedali każdemu swoje pole, ponieważ głód ich ogarnął, tak więc
ziemia stała się własnością faraona.
47:21 A co do ludzi, przeniósł ich do miast z jednego końca
granice Egiptu aż po jego drugi koniec.
47:22 Tylko ziemi kapłanów nie kupił; bo kapłani mieli
część przydzieloną im przez faraona, i zjedli ich część, która
Faraon dał im, dlatego nie sprzedali swoich ziem.
47:23 Wtedy Józef powiedział do ludu: Oto kupiłem was dzisiaj i
waszą ziemię dla faraona: oto dla was ziarno, które będziecie siać
grunt.
47:24 I stanie się we wzroście, że dacie piątą
część faraonowi, a cztery części będą wasze jako potomstwo
pole i na wyżywienie dla waszych domowników i na wyżywienie
dla waszych maluszków.
47:25 A oni rzekli: Ocaliłeś nam życie, znajdźmy łaskę w oczach
mojego pana i będziemy sługami faraona.
47:26 Józef ustanowił prawo nad ziemią egipską aż do dnia dzisiejszego
Faraon powinien mieć piątą część; oprócz ziemi tylko kapłanów,
który nie należał do faraona.
47:27 A Izrael mieszkał w ziemi egipskiej, w krainie Goszen; I
mieli tam posiadłości i rosły i rozmnażały się bardzo.
47:28 A Jakub żył w ziemi egipskiej siedemnaście lat, czyli cały wiek
Jakuba było sto czterdzieści siedem lat.
47:29 I przybliżył się czas, kiedy Izrael miał umrzeć, i zawołał swego syna
Józefa i rzekł do niego: Jeśli teraz znalazłem łaskę w oczach twoich, włóż
Proszę cię, twą rękę pod moim udem i obchodź się ze mną życzliwie i prawdziwie;
nie chowaj mnie proszę w Egipcie:
47:30 Ale będę obcował z moimi ojcami, a ty wyprowadzisz mnie z Egiptu,
i pochowaj mnie w ich miejscu pochówku. I rzekł: Uczynię tak, jak ty
powiedział.
47:31 A on rzekł: Przysięgnij mi. I przysiągł mu. I pokłonił się Izrael
się na wezgłowiu łóżka.