Geneza 39:1 I Józef został sprowadzony do Egiptu; i Potifara, oficera Faraon, dowódca straży, Egipcjanin, kupił go z rąk Iszmeelici, którzy go tam sprowadzili. 39:2 A Pan był z Józefem, a on był mężem zamożnym; i był w domu swego pana, Egipcjanina. 39:3 A pan jego widział, że Pan był z nim i że Pan uczynił wszystko, co zrobił, aby prosperować w jego ręku. 39:4 Józef znalazł łaskę w jego oczach i służył mu, i uczynił go nadzorcę nad swoim domem i wszystko, co miał, dał w jego ręce. 39:5 I stało się od czasu, gdy uczynił go nadzorcą w swoim domu i nad wszystkim, co miał, aby Pan błogosławił Egipcjaninowi dom ze względu na Józefa; a błogosławieństwo Pańskie spoczywało na tym wszystkim miał w domu i na polu. 39:6 I pozostawił wszystko, co miał, w ręku Józefa; i wiedział, że nie powinien miał, z wyjątkiem chleba, który jadł. A Józef był dobrym człowiekiem, i dobrze uprzywilejowanych. 39:7 I stało się po tych rzeczach, że żona jego pana ją rzuciła oczy na Józefa; a ona rzekła: Połóż się ze mną. 39:8 Ale on odmówił i rzekł do żony swego pana: Oto mój pan nie wie, co jest ze mną w domu, a on to wszystko popełnił ma do mojej ręki; 39:9 Nie ma większego ode mnie w tym domu; ani się nie cofnął cokolwiek ode mnie oprócz ciebie, bo jesteś jego żoną: jak więc mogę to zrobić tę wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciwko Bogu? 39:10 I stało się, gdy codziennie mówiła do Józefa, że on nie usłuchał jej, aby leżeć przy niej lub być z nią. 39:11 I stało się mniej więcej w tym czasie, że Józef wszedł do domu robić swoje; i nie było tam nikogo z domowników w. 39:12 I chwyciła go za szatę, mówiąc: Połóż się ze mną, a on zostawił swoje szatę w ręku, uciekła i wyciągnęła go. 39:13 I stało się, gdy zobaczyła, że zostawił w niej swoją szatę rękę i uciekł, 39:14 Zawołała mężów swego domu i przemówiła do nich, mówiąc: Widzicie, sprowadził do nas Hebrajczyka, aby z nas szydził; wszedł do mnie leżeć ze mną, i zawołałem donośnym głosem: 39:15 I stało się, gdy usłyszał, że podniosłem głos i zawołałem: że zostawił u mnie swoją szatę i uciekł, i wydobył go. 39:16 I położyła u siebie jego szatę, aż jego pan wrócił do domu. 39:17 I odezwała się do niego tymi słowy, mówiąc: Hebrajczyk sługa, którego nam przyprowadziłeś, przyszedł do mnie, aby ze mnie kpić: 39:18 I stało się, gdy podniosłem głos i płakałem, że zostawił swój szatę ze mną i uciekł. 39:19 I stało się, gdy jego pan usłyszał słowa swojej żony, która rzekła do niego, mówiąc: W ten sposób uczynił mi sługa twój; że rozpalił się jego gniew. 39:20 A pan Józefa wziął go i umieścił w więzieniu, w miejscu, gdzie więźniowie króla byli związani, a on tam był w więzieniu. 39:21 Ale PAN był z Józefem, okazał mu miłosierdzie i obdarzył go łaską na oczach strażnika więzienia. 39:22 A strażnik więzienia oddał w ręce Józefa wszystko więźniowie, którzy byli w więzieniu; i cokolwiek tam robili, on był sprawca tego. 39:23 Namiestnik więzienia nie oglądał się na nic, co było pod jego opieką ręka; bo Pan był z nim, a to, co uczynił, Pan sprawił, że prosperował.