Geneza
39:1 I Józef został sprowadzony do Egiptu; i Potifara, oficera
Faraon, dowódca straży, Egipcjanin, kupił go z rąk
Iszmeelici, którzy go tam sprowadzili.
39:2 A Pan był z Józefem, a on był mężem zamożnym; i był w
domu swego pana, Egipcjanina.
39:3 A pan jego widział, że Pan był z nim i że Pan uczynił
wszystko, co zrobił, aby prosperować w jego ręku.
39:4 Józef znalazł łaskę w jego oczach i służył mu, i uczynił go
nadzorcę nad swoim domem i wszystko, co miał, dał w jego ręce.
39:5 I stało się od czasu, gdy uczynił go nadzorcą w swoim
domu i nad wszystkim, co miał, aby Pan błogosławił Egipcjaninowi
dom ze względu na Józefa; a błogosławieństwo Pańskie spoczywało na tym wszystkim
miał w domu i na polu.
39:6 I pozostawił wszystko, co miał, w ręku Józefa; i wiedział, że nie powinien
miał, z wyjątkiem chleba, który jadł. A Józef był dobrym człowiekiem,
i dobrze uprzywilejowanych.
39:7 I stało się po tych rzeczach, że żona jego pana ją rzuciła
oczy na Józefa; a ona rzekła: Połóż się ze mną.
39:8 Ale on odmówił i rzekł do żony swego pana: Oto mój pan
nie wie, co jest ze mną w domu, a on to wszystko popełnił
ma do mojej ręki;
39:9 Nie ma większego ode mnie w tym domu; ani się nie cofnął
cokolwiek ode mnie oprócz ciebie, bo jesteś jego żoną: jak więc mogę to zrobić
tę wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciwko Bogu?
39:10 I stało się, gdy codziennie mówiła do Józefa, że on
nie usłuchał jej, aby leżeć przy niej lub być z nią.
39:11 I stało się mniej więcej w tym czasie, że Józef wszedł do domu
robić swoje; i nie było tam nikogo z domowników
w.
39:12 I chwyciła go za szatę, mówiąc: Połóż się ze mną, a on zostawił swoje
szatę w ręku, uciekła i wyciągnęła go.
39:13 I stało się, gdy zobaczyła, że zostawił w niej swoją szatę
rękę i uciekł,
39:14 Zawołała mężów swego domu i przemówiła do nich, mówiąc:
Widzicie, sprowadził do nas Hebrajczyka, aby z nas szydził; wszedł do mnie
leżeć ze mną, i zawołałem donośnym głosem:
39:15 I stało się, gdy usłyszał, że podniosłem głos i zawołałem:
że zostawił u mnie swoją szatę i uciekł, i wydobył go.
39:16 I położyła u siebie jego szatę, aż jego pan wrócił do domu.
39:17 I odezwała się do niego tymi słowy, mówiąc: Hebrajczyk
sługa, którego nam przyprowadziłeś, przyszedł do mnie, aby ze mnie kpić:
39:18 I stało się, gdy podniosłem głos i płakałem, że zostawił swój
szatę ze mną i uciekł.
39:19 I stało się, gdy jego pan usłyszał słowa swojej żony, która
rzekła do niego, mówiąc: W ten sposób uczynił mi sługa twój;
że rozpalił się jego gniew.
39:20 A pan Józefa wziął go i umieścił w więzieniu, w miejscu, gdzie
więźniowie króla byli związani, a on tam był w więzieniu.
39:21 Ale PAN był z Józefem, okazał mu miłosierdzie i obdarzył go łaską
na oczach strażnika więzienia.
39:22 A strażnik więzienia oddał w ręce Józefa wszystko
więźniowie, którzy byli w więzieniu; i cokolwiek tam robili, on był
sprawca tego.
39:23 Namiestnik więzienia nie oglądał się na nic, co było pod jego opieką
ręka; bo Pan był z nim, a to, co uczynił, Pan
sprawił, że prosperował.