Geneza
18:1 I ukazał mu się Pan na równinach Mamre, a on siedział w
drzwi namiotu w upalne dni;
18:2 A on podniósł oczy i spojrzał, a oto trzej mężowie stali przy nim: i
gdy ich ujrzał, wybiegł im naprzeciw od wejścia do namiotu i pokłonił się
siebie ku ziemi,
18:3 I powiedział: Panie mój, jeśli teraz znalazłem łaskę w twoich oczach, nie przechodź
oddal się proszę od sługi twego:
18:4 Przynieście proszę trochę wody, umyjcie nogi i odpocznijcie
się pod drzewem:
18:5 A ja przyniosę kromkę chleba i pocieszę wasze serca; Po
abyście przeszli dalej: dlatego przyszliście do waszego sługi. I
rzekli: Uczyń tak, jak powiedziałeś.
18:6 I Abraham pospieszył do namiotu do Sary i powiedział: Przygotujcie się
szybko trzy miary drobnej mąki, zagnieść ją i zrobić placki
ognisko.
18:7 I Abraham pobiegł do stada i przyniósł delikatnego i dobrego cielaka i
dał go młodemu mężczyźnie; i pośpieszył go ubrać.
18:8 Wziął też masło i mleko, i cielę, którego przygotował, i postawił
to przed nimi; i stanął przy nich pod drzewem, i jedli.
18:9 I rzekli do niego: Gdzie jest twoja żona Sara? I rzekł: Oto w
namiot.
18:10 I rzekł: Z pewnością powrócę do ciebie według czasu
życie; a oto Sara, żona twoja, będzie miała syna. I Sara to usłyszała
drzwi namiotu, które były za nim.
18:11 A Abraham i Sara byli starzy i podeszli w starości; i ustało
być z Sarą na wzór kobiet.
18:12 Dlatego Sara roześmiała się w sobie, mówiąc: Po tym, jak się zestarzeję
Czy będę zadowolony, skoro mój pan też jest stary?
18:13 I PAN powiedział do Abrahama: Dlaczego Sara śmiała się, mówiąc: Będzie
Ja z poręczeniem mam dziecko, które jest stare?
18:14 Czy jest coś za trudnego dla Pana? W wyznaczonym terminie powrócę
do ciebie według czasu życia, a Sara będzie miała syna.
18:15 Wtedy Sara zaprzeczyła, mówiąc: Nie śmiałam się; bo się bała. I on
powiedział: Nie; aleś się śmiał.
18:16 A mężowie ci podnieśli się stamtąd i spojrzeli w kierunku Sodomy, i Abrahama
poszedł z nimi, aby zabrać ich w drogę.
18:17 I rzekł Pan: Czy mam zataić przed Abrahamem to, co czynię?
18:18 Widząc, że Abraham z pewnością stanie się wielkim i potężnym narodem, i
wszystkie narody ziemi będą w nim błogosławione?
18:19 Bo znam go, że będzie rozkazywał swoim dzieciom i swemu domowi
za nim, i będą strzec drogi Pana, aby czynić sprawiedliwość i
osąd; aby WIEKUISTY sprowadził na Abrahama to, co powiedział
jego.
18:20 I rzekł Pan: Ponieważ wołanie Sodomy i Gomory jest wielkie i
ponieważ ich grzech jest bardzo ciężki;
18:21 Zejdę teraz na dół i zobaczę, czy postąpili tak, jak wszyscy
na wołanie tego, co do mnie przyszło; a jeśli nie, to będę wiedział.
18:22 A stamtąd mężowie odwrócili twarze i poszli w kierunku Sodomy, ale
Abraham jeszcze stał przed Panem.
18:23 Wtedy Abraham zbliżył się i powiedział: Czy chcesz także zniszczyć sprawiedliwych?
z grzesznikami?
18:24 Może w mieście będzie pięćdziesięciu sprawiedliwych, czy ty też zechcesz
zniszczcie i nie oszczędźcie miejsca dla pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy są
w nim?
18:25 Daleko od ciebie, abyś tak postępował, zabijając sprawiedliwych
z bezbożnymi, aby sprawiedliwi byli jak bezbożni
daleko od ciebie: Czyż Sędzia całej ziemi nie postąpi dobrze?
18:26 I rzekł Pan: Jeśli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych w mieście,
wtedy oszczędzę całe miejsce ze względu na nich.
18:27 A Abraham odpowiedział i rzekł: Oto teraz podjąłem się mówić
Panu, który jestem prochem i popiołem:
18:28 Może zabraknie pięciu z pięćdziesięciu sprawiedliwych
zniszczyć całe miasto z powodu braku pięciu? A on rzekł: Jeśli tam znajdę
czterdzieści pięć, nie zniszczę go.
18:29 I przemówił do niego jeszcze raz, mówiąc: Być może będzie
znaleziono tam czterdziestu. A on rzekł: Nie uczynię tego przez wzgląd na czterdzieści.
18:30 I rzekł do niego: Niech się Pan nie gniewa, bo powiem:
Być może znajdzie się tam trzydziestu. A on powiedział: nie będę
zrób to, jeśli znajdę tam trzydziestu.
18:31 I rzekł: Oto teraz podjąłem się mówić do Pana:
Być może znajdzie się tam dwudziestu. A on powiedział: nie będę
zniszcz to dla dwudziestu.
18:32 A on rzekł: Niech się Pan nie gniewa, że będę mówił tylko to
raz: być może znajdzie się tam dziesięciu. A on powiedział: nie będę
zniszcz to dla dobra dziesięciu.
18:33 A Pan odszedł, gdy tylko skończył obcować z nim
Abraham: i Abraham wrócił na swoje miejsce.