Geneza 18:1 I ukazał mu się Pan na równinach Mamre, a on siedział w drzwi namiotu w upalne dni; 18:2 A on podniósł oczy i spojrzał, a oto trzej mężowie stali przy nim: i gdy ich ujrzał, wybiegł im naprzeciw od wejścia do namiotu i pokłonił się siebie ku ziemi, 18:3 I powiedział: Panie mój, jeśli teraz znalazłem łaskę w twoich oczach, nie przechodź oddal się proszę od sługi twego: 18:4 Przynieście proszę trochę wody, umyjcie nogi i odpocznijcie się pod drzewem: 18:5 A ja przyniosę kromkę chleba i pocieszę wasze serca; Po abyście przeszli dalej: dlatego przyszliście do waszego sługi. I rzekli: Uczyń tak, jak powiedziałeś. 18:6 I Abraham pospieszył do namiotu do Sary i powiedział: Przygotujcie się szybko trzy miary drobnej mąki, zagnieść ją i zrobić placki ognisko. 18:7 I Abraham pobiegł do stada i przyniósł delikatnego i dobrego cielaka i dał go młodemu mężczyźnie; i pośpieszył go ubrać. 18:8 Wziął też masło i mleko, i cielę, którego przygotował, i postawił to przed nimi; i stanął przy nich pod drzewem, i jedli. 18:9 I rzekli do niego: Gdzie jest twoja żona Sara? I rzekł: Oto w namiot. 18:10 I rzekł: Z pewnością powrócę do ciebie według czasu życie; a oto Sara, żona twoja, będzie miała syna. I Sara to usłyszała drzwi namiotu, które były za nim. 18:11 A Abraham i Sara byli starzy i podeszli w starości; i ustało być z Sarą na wzór kobiet. 18:12 Dlatego Sara roześmiała się w sobie, mówiąc: Po tym, jak się zestarzeję Czy będę zadowolony, skoro mój pan też jest stary? 18:13 I PAN powiedział do Abrahama: Dlaczego Sara śmiała się, mówiąc: Będzie Ja z poręczeniem mam dziecko, które jest stare? 18:14 Czy jest coś za trudnego dla Pana? W wyznaczonym terminie powrócę do ciebie według czasu życia, a Sara będzie miała syna. 18:15 Wtedy Sara zaprzeczyła, mówiąc: Nie śmiałam się; bo się bała. I on powiedział: Nie; aleś się śmiał. 18:16 A mężowie ci podnieśli się stamtąd i spojrzeli w kierunku Sodomy, i Abrahama poszedł z nimi, aby zabrać ich w drogę. 18:17 I rzekł Pan: Czy mam zataić przed Abrahamem to, co czynię? 18:18 Widząc, że Abraham z pewnością stanie się wielkim i potężnym narodem, i wszystkie narody ziemi będą w nim błogosławione? 18:19 Bo znam go, że będzie rozkazywał swoim dzieciom i swemu domowi za nim, i będą strzec drogi Pana, aby czynić sprawiedliwość i osąd; aby WIEKUISTY sprowadził na Abrahama to, co powiedział jego. 18:20 I rzekł Pan: Ponieważ wołanie Sodomy i Gomory jest wielkie i ponieważ ich grzech jest bardzo ciężki; 18:21 Zejdę teraz na dół i zobaczę, czy postąpili tak, jak wszyscy na wołanie tego, co do mnie przyszło; a jeśli nie, to będę wiedział. 18:22 A stamtąd mężowie odwrócili twarze i poszli w kierunku Sodomy, ale Abraham jeszcze stał przed Panem. 18:23 Wtedy Abraham zbliżył się i powiedział: Czy chcesz także zniszczyć sprawiedliwych? z grzesznikami? 18:24 Może w mieście będzie pięćdziesięciu sprawiedliwych, czy ty też zechcesz zniszczcie i nie oszczędźcie miejsca dla pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy są w nim? 18:25 Daleko od ciebie, abyś tak postępował, zabijając sprawiedliwych z bezbożnymi, aby sprawiedliwi byli jak bezbożni daleko od ciebie: Czyż Sędzia całej ziemi nie postąpi dobrze? 18:26 I rzekł Pan: Jeśli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych w mieście, wtedy oszczędzę całe miejsce ze względu na nich. 18:27 A Abraham odpowiedział i rzekł: Oto teraz podjąłem się mówić Panu, który jestem prochem i popiołem: 18:28 Może zabraknie pięciu z pięćdziesięciu sprawiedliwych zniszczyć całe miasto z powodu braku pięciu? A on rzekł: Jeśli tam znajdę czterdzieści pięć, nie zniszczę go. 18:29 I przemówił do niego jeszcze raz, mówiąc: Być może będzie znaleziono tam czterdziestu. A on rzekł: Nie uczynię tego przez wzgląd na czterdzieści. 18:30 I rzekł do niego: Niech się Pan nie gniewa, bo powiem: Być może znajdzie się tam trzydziestu. A on powiedział: nie będę zrób to, jeśli znajdę tam trzydziestu. 18:31 I rzekł: Oto teraz podjąłem się mówić do Pana: Być może znajdzie się tam dwudziestu. A on powiedział: nie będę zniszcz to dla dwudziestu. 18:32 A on rzekł: Niech się Pan nie gniewa, że będę mówił tylko to raz: być może znajdzie się tam dziesięciu. A on powiedział: nie będę zniszcz to dla dobra dziesięciu. 18:33 A Pan odszedł, gdy tylko skończył obcować z nim Abraham: i Abraham wrócił na swoje miejsce.