Geneza
12:1 A Pan rzekł do Abrama: Wyjdź z twojej ziemi i z niej
krewnych twoich i z domu ojca twego do kraju, który wskażę
ciebie:
12:2 I uczynię z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i uczynię
wielkie imię twoje; i będziesz błogosławieństwem:
12:3 I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę.
i w tobie będą błogosławione wszystkie narody ziemi.
12:4 Odszedł więc Abram, jak mu rozkazał Pan; i Lot poszedł z nim
go; a Abram miał siedemdziesiąt i pięć lat, kiedy wyszedł z
Haran.
12:5 I Abram wziął Saraj, swoją żonę, i Lota, syna swego brata, i wszystkich ich
substancji, które zgromadzili, i dusz, do których się dostali
Haran; i wyszli, aby iść do ziemi Kanaan; i do
ziemi Kanaan przybyli.
12:6 I Abram przeszedł przez tę ziemię aż do miejsca Sychem, aż do
równina Moreh. A Kananejczyk był wtedy w kraju.
12:7 Wtedy Pan ukazał się Abramowi i rzekł: Dam twojemu potomstwu
tej ziemi, i zbudował tam ołtarz Panu, który się ukazał
do niego.
12:8 Potem przeniósł się stamtąd na górę na wschód od Betel i
rozbił swój namiot, mając Betel od zachodu i Haj od wschodu; i
tam zbudował ołtarz Panu i wzywał imienia Pańskiego
LORD.
12:9 I wyruszył Abram, idąc wciąż w kierunku południowym.
12:10 I nastał głód w kraju, i Abram udał się do Egiptu, aby
przebywać tam; bo głód był straszny w kraju.
12:11 I stało się, gdy się zbliżył, aby wejść do Egiptu, że on
rzekł do swojej żony Saraj: Oto teraz wiem, że jesteś piękną kobietą
patrzeć na:
12:12 Dlatego gdy ujrzą cię Egipcjanie, stanie się tak
powiedzą: To jest jego żona, i zabiją mnie, ale zabiją
ocal cię żywcem.
12:13 Powiedz, proszę, jesteś moją siostrą, aby mi się dobrze powodziło
ze względu na ciebie; a dusza moja będzie żyła dzięki Tobie.
12:14 I stało się, gdy Abram przybył do Egiptu, Egipcjanie
ujrzał kobietę, że była bardzo piękna.
12:15 Widzieli ją także książęta faraona i chwalili ją przed faraonem.
i zabrano tę kobietę do domu faraona.
12:16 I uprosił Abrama dobrze dla niej, a miał owce i woły,
i osły, i słudzy, i niewolnice, i oślica, i
wielbłądy.
12:17 A Pan dotknął faraona i jego dom wielkimi plagami z powodu
Żona Saraj Abrama.
12:18 I faraon zawołał Abrama i rzekł: Cóżeś uczynił?
do mnie? dlaczego mi nie powiedziałeś, że jest twoją żoną?
12:19 Dlaczego powiedziałeś: Ona jest moją siostrą? więc mogłem ją zabrać do siebie
żona: teraz więc oto twoja żona, weź ją i idź swoją drogą.
12:20 Faraon rozkazał co do niego swoim ludziom, a oni go odprawili,
i jego żona, i wszystko, co miał.