Geneza 12:1 A Pan rzekł do Abrama: Wyjdź z twojej ziemi i z niej krewnych twoich i z domu ojca twego do kraju, który wskażę ciebie: 12:2 I uczynię z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i uczynię wielkie imię twoje; i będziesz błogosławieństwem: 12:3 I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę. i w tobie będą błogosławione wszystkie narody ziemi. 12:4 Odszedł więc Abram, jak mu rozkazał Pan; i Lot poszedł z nim go; a Abram miał siedemdziesiąt i pięć lat, kiedy wyszedł z Haran. 12:5 I Abram wziął Saraj, swoją żonę, i Lota, syna swego brata, i wszystkich ich substancji, które zgromadzili, i dusz, do których się dostali Haran; i wyszli, aby iść do ziemi Kanaan; i do ziemi Kanaan przybyli. 12:6 I Abram przeszedł przez tę ziemię aż do miejsca Sychem, aż do równina Moreh. A Kananejczyk był wtedy w kraju. 12:7 Wtedy Pan ukazał się Abramowi i rzekł: Dam twojemu potomstwu tej ziemi, i zbudował tam ołtarz Panu, który się ukazał do niego. 12:8 Potem przeniósł się stamtąd na górę na wschód od Betel i rozbił swój namiot, mając Betel od zachodu i Haj od wschodu; i tam zbudował ołtarz Panu i wzywał imienia Pańskiego LORD. 12:9 I wyruszył Abram, idąc wciąż w kierunku południowym. 12:10 I nastał głód w kraju, i Abram udał się do Egiptu, aby przebywać tam; bo głód był straszny w kraju. 12:11 I stało się, gdy się zbliżył, aby wejść do Egiptu, że on rzekł do swojej żony Saraj: Oto teraz wiem, że jesteś piękną kobietą patrzeć na: 12:12 Dlatego gdy ujrzą cię Egipcjanie, stanie się tak powiedzą: To jest jego żona, i zabiją mnie, ale zabiją ocal cię żywcem. 12:13 Powiedz, proszę, jesteś moją siostrą, aby mi się dobrze powodziło ze względu na ciebie; a dusza moja będzie żyła dzięki Tobie. 12:14 I stało się, gdy Abram przybył do Egiptu, Egipcjanie ujrzał kobietę, że była bardzo piękna. 12:15 Widzieli ją także książęta faraona i chwalili ją przed faraonem. i zabrano tę kobietę do domu faraona. 12:16 I uprosił Abrama dobrze dla niej, a miał owce i woły, i osły, i słudzy, i niewolnice, i oślica, i wielbłądy. 12:17 A Pan dotknął faraona i jego dom wielkimi plagami z powodu Żona Saraj Abrama. 12:18 I faraon zawołał Abrama i rzekł: Cóżeś uczynił? do mnie? dlaczego mi nie powiedziałeś, że jest twoją żoną? 12:19 Dlaczego powiedziałeś: Ona jest moją siostrą? więc mogłem ją zabrać do siebie żona: teraz więc oto twoja żona, weź ją i idź swoją drogą. 12:20 Faraon rozkazał co do niego swoim ludziom, a oni go odprawili, i jego żona, i wszystko, co miał.