Ezdrasz
9:1 A gdy to się stało, przyszli do mnie książęta, mówiąc:
Izraelici, kapłani i Lewici nie rozdzielili się
się spośród ludów tych ziem, czyniąc według ich
obrzydliwości, nawet Kananejczyków, Chetytów, Peryzzytów,
Jebusytów, Ammonitów, Moabitów, Egipcjan i Amorytów.
9:2 Albowiem zabrali ze swoich córek dla siebie i dla swoich
synowie: tak, że święte nasienie zmieszało się z ludem
te ziemie: tak, ręka książąt i książąt była wodzem
to wykroczenie.
9:3 Gdy to usłyszałem, rozdarłem szatę i płaszcz, i
ściął mi włosy z głowy i brody i usiadł zdumiony.
9:4 Wtedy zebrali się przy mnie wszyscy, którzy drżeli na słowa Pana
Boże Izraela, z powodu występku tych, którzy byli
porwany; i siedziałem zdumiony aż do ofiary wieczornej.
9:5 A podczas ofiary wieczornej wstałem z ociężałości; i mając
rozdarcie moją szatę i płaszcz, upadłem na kolana i rozpostarłem swoje
ręce do Pana, Boga mojego,
9:6 I rzekł: Boże mój, wstydzę się i rumienię się, że wznoszę twarz ku Tobie,
mój Boże, bo nasze winy rozmnożyły się nad naszą głową i nasze przewinienie
wzrosło aż do niebios.
9:7 Od dni naszych ojców jesteśmy w wielkim wykroczeniu ku temu
dzień; a za nasze winy byliśmy my, nasi królowie i nasi kapłani
wydany w ręce królów krajów pod miecz,
w niewolę i na łup, i na zawstydzenie twarzy, jak to jest dzisiaj.
9:8 A teraz na krótką chwilę została okazana łaska od Pana, Boga naszego,
aby zostawić nam resztkę do ucieczki i dać nam gwóźdź w jego świętym
miejsce, aby nasz Bóg oświecił nasze oczy i dał nam trochę ożywienia
w naszej niewoli.
9:9 Bo byliśmy niewolnikami; jednak nasz Bóg nie opuścił nas w naszej niewoli,
ale okazał nam miłosierdzie przed królami perskimi, aż do
daj nam ożywienie, abyśmy wznieśli dom Boga naszego i naprawili
jego spustoszenia i dać nam mur w Judzie i w Jerozolimie.
9:10 A teraz, o nasz Boże, co powiemy po tym? bo opuściliśmy
twoje przykazania,
9:11 Które nakazałeś przez swoje sługi, proroków, mówiąc:
ziemia, do której idziecie, aby ją posiąść, jest ziemią nieczystą z
plugastwo ludów tych ziem, z ich obrzydliwościami, które
napełnili ją od krańca do krańca swoją nieczystością.
9:12 Dlatego teraz nie dawajcie waszych córek ich synom ani nie bierzcie ich
ich córki swoim synom, ani nie zabiegajcie o ich pokój ani o ich bogactwo
na wieki: abyście byli mocni, spożywali dobra tej ziemi i opuszczali ją
jako dziedzictwo dla twoich dzieci na wieki.
9:13 A po tym wszystkim, co nas spotkało, za nasze złe uczynki i za nasze wielkie
przewinienie, widząc, że ty, nasz Boże, ukarałeś nas mniej niż my
niegodziwości zasługują i dałeś nam takie wybawienie jak to;
9:14 Czy znowu mamy łamać twoje przykazania i przyłączać się do pokrewieństwa z
ludzie z tych obrzydliwości? nie gniewałbyś się na nas aż
pochłonąłeś nas, aby nie było reszty ani ucieczki?
9:15 Panie, Boże Izraela, jesteś sprawiedliwy, bo jeszcze uchodzimy, jak
to jest ten dzień: oto jesteśmy przed tobą w naszych występkach: bo my
nie może stanąć przed tobą z tego powodu.