Ezdrasz 9:1 A gdy to się stało, przyszli do mnie książęta, mówiąc: Izraelici, kapłani i Lewici nie rozdzielili się się spośród ludów tych ziem, czyniąc według ich obrzydliwości, nawet Kananejczyków, Chetytów, Peryzzytów, Jebusytów, Ammonitów, Moabitów, Egipcjan i Amorytów. 9:2 Albowiem zabrali ze swoich córek dla siebie i dla swoich synowie: tak, że święte nasienie zmieszało się z ludem te ziemie: tak, ręka książąt i książąt była wodzem to wykroczenie. 9:3 Gdy to usłyszałem, rozdarłem szatę i płaszcz, i ściął mi włosy z głowy i brody i usiadł zdumiony. 9:4 Wtedy zebrali się przy mnie wszyscy, którzy drżeli na słowa Pana Boże Izraela, z powodu występku tych, którzy byli porwany; i siedziałem zdumiony aż do ofiary wieczornej. 9:5 A podczas ofiary wieczornej wstałem z ociężałości; i mając rozdarcie moją szatę i płaszcz, upadłem na kolana i rozpostarłem swoje ręce do Pana, Boga mojego, 9:6 I rzekł: Boże mój, wstydzę się i rumienię się, że wznoszę twarz ku Tobie, mój Boże, bo nasze winy rozmnożyły się nad naszą głową i nasze przewinienie wzrosło aż do niebios. 9:7 Od dni naszych ojców jesteśmy w wielkim wykroczeniu ku temu dzień; a za nasze winy byliśmy my, nasi królowie i nasi kapłani wydany w ręce królów krajów pod miecz, w niewolę i na łup, i na zawstydzenie twarzy, jak to jest dzisiaj. 9:8 A teraz na krótką chwilę została okazana łaska od Pana, Boga naszego, aby zostawić nam resztkę do ucieczki i dać nam gwóźdź w jego świętym miejsce, aby nasz Bóg oświecił nasze oczy i dał nam trochę ożywienia w naszej niewoli. 9:9 Bo byliśmy niewolnikami; jednak nasz Bóg nie opuścił nas w naszej niewoli, ale okazał nam miłosierdzie przed królami perskimi, aż do daj nam ożywienie, abyśmy wznieśli dom Boga naszego i naprawili jego spustoszenia i dać nam mur w Judzie i w Jerozolimie. 9:10 A teraz, o nasz Boże, co powiemy po tym? bo opuściliśmy twoje przykazania, 9:11 Które nakazałeś przez swoje sługi, proroków, mówiąc: ziemia, do której idziecie, aby ją posiąść, jest ziemią nieczystą z plugastwo ludów tych ziem, z ich obrzydliwościami, które napełnili ją od krańca do krańca swoją nieczystością. 9:12 Dlatego teraz nie dawajcie waszych córek ich synom ani nie bierzcie ich ich córki swoim synom, ani nie zabiegajcie o ich pokój ani o ich bogactwo na wieki: abyście byli mocni, spożywali dobra tej ziemi i opuszczali ją jako dziedzictwo dla twoich dzieci na wieki. 9:13 A po tym wszystkim, co nas spotkało, za nasze złe uczynki i za nasze wielkie przewinienie, widząc, że ty, nasz Boże, ukarałeś nas mniej niż my niegodziwości zasługują i dałeś nam takie wybawienie jak to; 9:14 Czy znowu mamy łamać twoje przykazania i przyłączać się do pokrewieństwa z ludzie z tych obrzydliwości? nie gniewałbyś się na nas aż pochłonąłeś nas, aby nie było reszty ani ucieczki? 9:15 Panie, Boże Izraela, jesteś sprawiedliwy, bo jeszcze uchodzimy, jak to jest ten dzień: oto jesteśmy przed tobą w naszych występkach: bo my nie może stanąć przed tobą z tego powodu.