Ezdrasz 3:1 A gdy nastał siódmy miesiąc i byli w nim synowie Izraela miast, zgromadzili się ludzie jak jeden mąż Jerozolima. 3:2 Wtedy powstał Jeszua, syn Josadaka, i jego bracia kapłani, i Zorobabel, syn Szealtiela, i jego bracia, i zbudowali ołtarz Boga Izraela, aby złożyć na nim całopalenia, tak jak jest zapisane w prawie Mojżesza, męża Bożego. 3:3 I postawili ołtarz na jego podstawach; bo padł na nich strach z powodu mieszkańców tych krajów, i składali na nich całopalenia Panu całopalenia rano i wieczorem. 3:4 Obchodzili też święto szałasów, jak jest napisane, i ofiarowali codzienne całopalenia według liczby, zgodnie ze zwyczajem, jako obowiązek każdego dnia wymagany; 3:5 A potem składali ustawiczne całopalenia, obaj nowi księżyców i wszystkich świąt Pańskich, które były poświęcone, i każdego, kto dobrowolnie złożył Panu dobrowolną ofiarę. 3:6 Od pierwszego dnia miesiąca siódmego zaczęli składać ofiary całopalne ofiary dla Pana. Ale fundament świątyni Pańskiej jeszcze nie leżał. 3:7 Dali też pieniądze murarzom i stolarzom; i mięso, i pić, i oliwę Sydończykom i Tyrowi, aby przynieśli drzewa cedrowe od Libanu do morza Joppa, zgodnie z dotacją które mieli od Cyrusa, króla Persji. 3:8 A w drugim roku ich przyjścia do domu Bożego o godz Jeruzalem w drugim miesiącu zaczął Zorobabel, syn Szealtiela, i Jeszua, syn Josadaka, i resztka ich braci kapłani i lewici, i wszyscy, którzy wyszli z niewola do Jerozolimy; i ustanowił lewitów od dwudziestu lat starzy i starsi, aby posuwać naprzód dzieło domu Pańskiego. 3:9 Wtedy stanął Jeszua ze swoimi synami i braćmi, Kadmielem i jego synami, synowie Judy razem, aby wystawić robotników w domu Bóg: synowie Henadada z ich synami i ich braćmi Lewici. 3:10 A gdy budowniczowie zakładali fundamenty świątyni Pańskiej, postawili kapłanów w ich szatach z trąbami i Lewitów synowie Asafa na cymbałach, aby chwalili Pana według przepisu Dawid, król Izraela. 3:11 I śpiewali razem, chwaląc i dziękując LORD; bo jest dobry, bo na wieki miłosierdzie jego nad Izraelem. I cały lud krzyknął wielkim okrzykiem, gdy wychwalali PANA, ponieważ położono fundamenty domu PANA. 3:12 Lecz wielu z kapłanów i Lewitów oraz naczelników ojców, którzy byli starożytni ludzie, którzy widzieli pierwszy dom, kiedy zakładano ten dom leżał przed ich oczami, płakał donośnym głosem; i wiele głośno krzyczał z radości: 3:13 Tak, że lud nie mógł rozpoznać zgiełku okrzyku radości odgłos płaczu ludu: bo lud krzyczał z głośny krzyk, a hałas był słyszany z daleka.