Ezdrasz
3:1 A gdy nastał siódmy miesiąc i byli w nim synowie Izraela
miast, zgromadzili się ludzie jak jeden mąż
Jerozolima.
3:2 Wtedy powstał Jeszua, syn Josadaka, i jego bracia kapłani,
i Zorobabel, syn Szealtiela, i jego bracia, i zbudowali
ołtarz Boga Izraela, aby złożyć na nim całopalenia, tak jak jest
zapisane w prawie Mojżesza, męża Bożego.
3:3 I postawili ołtarz na jego podstawach; bo padł na nich strach z powodu
mieszkańców tych krajów, i składali na nich całopalenia
Panu całopalenia rano i wieczorem.
3:4 Obchodzili też święto szałasów, jak jest napisane, i ofiarowali
codzienne całopalenia według liczby, zgodnie ze zwyczajem, jako
obowiązek każdego dnia wymagany;
3:5 A potem składali ustawiczne całopalenia, obaj nowi
księżyców i wszystkich świąt Pańskich, które były poświęcone, i
każdego, kto dobrowolnie złożył Panu dobrowolną ofiarę.
3:6 Od pierwszego dnia miesiąca siódmego zaczęli składać ofiary całopalne
ofiary dla Pana. Ale fundament świątyni Pańskiej
jeszcze nie leżał.
3:7 Dali też pieniądze murarzom i stolarzom; i mięso,
i pić, i oliwę Sydończykom i Tyrowi, aby przynieśli
drzewa cedrowe od Libanu do morza Joppa, zgodnie z dotacją
które mieli od Cyrusa, króla Persji.
3:8 A w drugim roku ich przyjścia do domu Bożego o godz
Jeruzalem w drugim miesiącu zaczął Zorobabel, syn Szealtiela,
i Jeszua, syn Josadaka, i resztka ich braci
kapłani i lewici, i wszyscy, którzy wyszli z
niewola do Jerozolimy; i ustanowił lewitów od dwudziestu lat
starzy i starsi, aby posuwać naprzód dzieło domu Pańskiego.
3:9 Wtedy stanął Jeszua ze swoimi synami i braćmi, Kadmielem i jego synami,
synowie Judy razem, aby wystawić robotników w domu
Bóg: synowie Henadada z ich synami i ich braćmi
Lewici.
3:10 A gdy budowniczowie zakładali fundamenty świątyni Pańskiej,
postawili kapłanów w ich szatach z trąbami i Lewitów
synowie Asafa na cymbałach, aby chwalili Pana według przepisu
Dawid, król Izraela.
3:11 I śpiewali razem, chwaląc i dziękując
LORD; bo jest dobry, bo na wieki miłosierdzie jego nad Izraelem.
I cały lud krzyknął wielkim okrzykiem, gdy wychwalali
PANA, ponieważ położono fundamenty domu PANA.
3:12 Lecz wielu z kapłanów i Lewitów oraz naczelników ojców, którzy byli
starożytni ludzie, którzy widzieli pierwszy dom, kiedy zakładano ten
dom leżał przed ich oczami, płakał donośnym głosem; i wiele
głośno krzyczał z radości:
3:13 Tak, że lud nie mógł rozpoznać zgiełku okrzyku radości
odgłos płaczu ludu: bo lud krzyczał z
głośny krzyk, a hałas był słyszany z daleka.