Ezechiel 31:1 I stało się jedenastego roku, trzeciego miesiąca, w pierwszego dnia miesiąca, gdy Pan skierował do mnie te słowa: 31:2 Synu człowieczy, przemów do faraona, króla egipskiego, i do jego mnóstwa; Kogo czy jesteś podobny w swojej wielkości? 31:3 Oto Asyryjczyk był cedrem na Libanie o pięknych gałęziach i z cienisty całun i wysokiego wzrostu; a jego top był wśród grube konary. 31:4 Wody uczyniły go wielkim, głębina wywyższyła go ze swymi rzekami biegała wokół swoich roślin i rozsyłała swoje małe rzeki do wszystkich drzewa pola. 31:5 Dlatego jego wysokość była wywyższona ponad wszystkie drzewa polne i jego konary rozmnożyły się, a jego gałęzie stały się długie z powodu mnóstwo wód, gdy wystrzelił. 31:6 Całe ptactwo niebieskie założyło sobie gniazda na jego konarach i pod jego gałęzie wszystkie zwierzęta polne rodziły swoje młode i w jego cieniu mieszkały wszystkie wielkie narody. 31:7 Tak był piękny w swojej wielkości, w długości swoich gałęzi: bo jego korzeń był nad wielkimi wodami. 31:8 Cedry w ogrodzie Bożym nie mogły go ukryć: jodły były nie jak jego konary, a kasztany nie były jak jego konary; ani żadne drzewo w ogrodzie Bożym nie było do Niego podobne w swej urodzie. 31:9 Uczyniłem go pięknym mnóstwem jego gałęzi, tak że wszystkie drzewa Edenu, które były w ogrodzie Bożym, zazdrościły mu. 31:10 Dlatego tak mówi Pan BÓG; Boś się wywyższył wysokości, a on wystrzelił swój wierzchołek wśród grubych konarów i jego serce wznosi się na jego wysokość; 31:11 Dlatego wydałem go w ręce mocarza pogański; z pewnością sobie z nim poradzi: wypędziłem go dla jego niegodziwość. 31:12 A obcy, straszliwi z narodów, wytępili go i mają opuścił go: na górach i we wszystkich dolinach są jego gałęzie upadł, a jego gałęzie łamią się we wszystkich rzekach kraju; i wszystkich ludy ziemi wyszły z jego cienia i odeszły jego. 31:13 Na jego ruinie ostoi się całe ptactwo niebieskie i wszystkie zwierzęta polne będą na jego gałęziach: 31:14 Aż do końca, z którego żadne drzewo nad wodami się nie wywyższa ich wzrostu, ani nie wystrzeliwują wierzchołków wśród grubych konarów ich drzewa wyrastają na ich wysokość, wszyscy, którzy piją wodę, bo tacy są wszyscy wydani na śmierć, do najdalszych części ziemi, pośrodku synów ludzkich, z tymi, którzy schodzą do dołu. 31:15 Tak mówi Pan BÓG; W dniu, w którym zszedł do grobu I spowodował żałobę: okryłem dla niego głębię i powstrzymałem jego potoki, i zatrzymały się wielkie wody, i sprawiłem Liban opłakiwać go, i wszystkie drzewa polne zemdlały z jego powodu. 31:16 Na odgłos jego upadku wstrząsnąłem narodami, gdy go rzuciłem do piekła z tymi, którzy zstępują do dołu: i wszystkie drzewa Eden, wybór i najlepsze z Libanu, wszyscy, którzy piją wodę, będą pocieszeni w dolnych częściach ziemi. 31:17 Oni też zeszli z nim do piekła, do tych, którzy razem z nim mają być zabici miecz; i ci, którzy byli jego ramieniem, którzy mieszkali pod jego cieniem w pośród pogan. 31:18 Do kogo jesteś podobny w chwale i wielkości wśród drzew Eden? a jednak zostaniesz strącony z drzewami Edenu aż do dolne części ziemi: będziesz leżeć w środku nieobrzezanych wraz z pobitymi mieczem. To jest faraon i całe jego mnóstwo, mówi Pan BÓG.