Ezechiel
31:1 I stało się jedenastego roku, trzeciego miesiąca, w
pierwszego dnia miesiąca, gdy Pan skierował do mnie te słowa:
31:2 Synu człowieczy, przemów do faraona, króla egipskiego, i do jego mnóstwa; Kogo
czy jesteś podobny w swojej wielkości?
31:3 Oto Asyryjczyk był cedrem na Libanie o pięknych gałęziach i z
cienisty całun i wysokiego wzrostu; a jego top był wśród
grube konary.
31:4 Wody uczyniły go wielkim, głębina wywyższyła go ze swymi rzekami
biegała wokół swoich roślin i rozsyłała swoje małe rzeki do wszystkich
drzewa pola.
31:5 Dlatego jego wysokość była wywyższona ponad wszystkie drzewa polne i
jego konary rozmnożyły się, a jego gałęzie stały się długie z powodu
mnóstwo wód, gdy wystrzelił.
31:6 Całe ptactwo niebieskie założyło sobie gniazda na jego konarach i pod jego
gałęzie wszystkie zwierzęta polne rodziły swoje młode i
w jego cieniu mieszkały wszystkie wielkie narody.
31:7 Tak był piękny w swojej wielkości, w długości swoich gałęzi: bo
jego korzeń był nad wielkimi wodami.
31:8 Cedry w ogrodzie Bożym nie mogły go ukryć: jodły były
nie jak jego konary, a kasztany nie były jak jego konary;
ani żadne drzewo w ogrodzie Bożym nie było do Niego podobne w swej urodzie.
31:9 Uczyniłem go pięknym mnóstwem jego gałęzi, tak że wszystkie
drzewa Edenu, które były w ogrodzie Bożym, zazdrościły mu.
31:10 Dlatego tak mówi Pan BÓG; Boś się wywyższył
wysokości, a on wystrzelił swój wierzchołek wśród grubych konarów i jego
serce wznosi się na jego wysokość;
31:11 Dlatego wydałem go w ręce mocarza
pogański; z pewnością sobie z nim poradzi: wypędziłem go dla jego
niegodziwość.
31:12 A obcy, straszliwi z narodów, wytępili go i mają
opuścił go: na górach i we wszystkich dolinach są jego gałęzie
upadł, a jego gałęzie łamią się we wszystkich rzekach kraju; i wszystkich
ludy ziemi wyszły z jego cienia i odeszły
jego.
31:13 Na jego ruinie ostoi się całe ptactwo niebieskie i wszystkie
zwierzęta polne będą na jego gałęziach:
31:14 Aż do końca, z którego żadne drzewo nad wodami się nie wywyższa
ich wzrostu, ani nie wystrzeliwują wierzchołków wśród grubych konarów
ich drzewa wyrastają na ich wysokość, wszyscy, którzy piją wodę, bo tacy są
wszyscy wydani na śmierć, do najdalszych części ziemi, pośrodku
synów ludzkich, z tymi, którzy schodzą do dołu.
31:15 Tak mówi Pan BÓG; W dniu, w którym zszedł do grobu I
spowodował żałobę: okryłem dla niego głębię i powstrzymałem
jego potoki, i zatrzymały się wielkie wody, i sprawiłem Liban
opłakiwać go, i wszystkie drzewa polne zemdlały z jego powodu.
31:16 Na odgłos jego upadku wstrząsnąłem narodami, gdy go rzuciłem
do piekła z tymi, którzy zstępują do dołu: i wszystkie drzewa
Eden, wybór i najlepsze z Libanu, wszyscy, którzy piją wodę, będą
pocieszeni w dolnych częściach ziemi.
31:17 Oni też zeszli z nim do piekła, do tych, którzy razem z nim mają być zabici
miecz; i ci, którzy byli jego ramieniem, którzy mieszkali pod jego cieniem w
pośród pogan.
31:18 Do kogo jesteś podobny w chwale i wielkości wśród drzew
Eden? a jednak zostaniesz strącony z drzewami Edenu aż do
dolne części ziemi: będziesz leżeć w środku
nieobrzezanych wraz z pobitymi mieczem. To jest faraon i
całe jego mnóstwo, mówi Pan BÓG.