Exodus
33:1 I rzekł Pan do Mojżesza: Odejdź i idź stąd, ty i
ludu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, do
ziemię, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: Do
twoje nasienie dam mu:
33:2 I poślę przed tobą anioła; i wypędzę
Kananejczyk, Amoryta, Chetyta, Peryzzyta, Chiwwita,
i Jebusyta:
33:3 Do krainy mlekiem i miodem płynącej, bo nie wejdę w
pośród ciebie; bo jesteś ludem twardego karku, abym cię nie pochłonął
droga.
33:4 A kiedy ludzie usłyszeli te złe wieści, płakali: i nikt
nałożył na niego swoje ozdoby.
33:5 Bo Pan powiedział do Mojżesza: Powiedz synom Izraela: Wy!
są ludem o twardym karku: wstąpię w pośrodku ciebie w
chwilę i pochłonie cię: dlatego teraz zdejmij z siebie swoje ozdoby,
abym wiedział, co z tobą czynić.
33:6 A synowie Izraela pozbyli się swoich ozdób przy
góra Horeb.
33:7 Mojżesz wziął przybytek i rozbił go z dala od obozu
z obozu i nazwali go Namiotem Zgromadzenia. I to
stało się, że każdy, kto szukał Pana, wyszedł do
przybytku zgromadzenia, który był poza obozem.
33:8 I stało się, gdy Mojżesz wszedł do przybytku, że wszyscy
lud powstał i stanął, każdy przed wejściem do swojego namiotu, i patrzał
za Mojżeszem, aż wszedł do przybytku.
33:9 I stało się, gdy Mojżesz wchodził do przybytku, zachmurzenie
słup zstąpił i stanął u drzwi przybytku, a Pan
rozmawiał z Mojżeszem.
33:10 A cały lud ujrzał słup obłoku stojący u wejścia do przybytku:
a cały lud powstał i oddał pokłon, każdy w drzwiach swego namiotu.
33:11 I rozmawiał Pan z Mojżeszem twarzą w twarz, jak człowiek rozmawia ze swoim
przyjaciel. I wrócił się znowu do obozu, ale sługa jego Jozue,
syn Nuna, młodzieniec, nie odszedł z przybytku.
33:12 I rzekł Mojżesz do Pana: Patrz, mówisz do mnie: Przynieś to
ludu, a nie dałeś mi poznać, kogo ze mną poślesz. Już
powiedziałeś: Znam cię po imieniu, i znalazłeś łaskę w
mój wzrok.
33:13 Teraz więc proszę cię, jeśli znalazłem łaskę w twoich oczach, pokaż mi
teraz twoją drogą, abym cię poznał, abym znalazł łaskę w twoich oczach.
i uważaj, że ten naród jest twoim ludem.
33:14 I rzekł: Moja obecność pójdzie z tobą i dam ci odpoczynek.
33:15 I rzekł do niego: Jeśli twoja obecność nie idzie ze mną, nie noś nas
stąd.
33:16 Bo gdzie będzie wiadomo tutaj, co znalazłem ja i twój lud
łaska w twoich oczach? czyż nie dlatego, że idziesz z nami? tak będziemy
oddzieleni, ja i twój lud, od wszystkich ludzi, którzy są na twarzy
na Ziemi.
33:17 I rzekł Pan do Mojżesza: Uczynię i to, co ty uczyniłeś
powiedział: bo znalazłeś łaskę w moich oczach i znam cię po imieniu.
33:18 I rzekł: Proszę cię, pokaż mi swoją chwałę.
33:19 I rzekł: Sprawię, że cała moja dobroć przejdzie przed tobą, i uczynię to
głoście imię Pańskie przed sobą; i będzie łaskawy dla kogo
Będę łaskawy i okażę miłosierdzie, komu się zmiłuję.
33:20 I rzekł: Nie możesz oglądać mego oblicza, bo nikt mnie nie zobaczy,
i żyć.
33:21 I rzekł Pan: Oto miejsce przy mnie, a ty staniesz
na skale:
33:22 I stanie się, gdy przeminie moja chwała, że położę
cię w urwisku skalnym i osłonię cię moją ręką, podczas gdy ja
mijać:
33:23 I odejmę moją rękę, i zobaczysz moje tylne części, ale moje
twarzy nie będzie widać.