Exodus 33:1 I rzekł Pan do Mojżesza: Odejdź i idź stąd, ty i ludu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, do ziemię, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: Do twoje nasienie dam mu: 33:2 I poślę przed tobą anioła; i wypędzę Kananejczyk, Amoryta, Chetyta, Peryzzyta, Chiwwita, i Jebusyta: 33:3 Do krainy mlekiem i miodem płynącej, bo nie wejdę w pośród ciebie; bo jesteś ludem twardego karku, abym cię nie pochłonął droga. 33:4 A kiedy ludzie usłyszeli te złe wieści, płakali: i nikt nałożył na niego swoje ozdoby. 33:5 Bo Pan powiedział do Mojżesza: Powiedz synom Izraela: Wy! są ludem o twardym karku: wstąpię w pośrodku ciebie w chwilę i pochłonie cię: dlatego teraz zdejmij z siebie swoje ozdoby, abym wiedział, co z tobą czynić. 33:6 A synowie Izraela pozbyli się swoich ozdób przy góra Horeb. 33:7 Mojżesz wziął przybytek i rozbił go z dala od obozu z obozu i nazwali go Namiotem Zgromadzenia. I to stało się, że każdy, kto szukał Pana, wyszedł do przybytku zgromadzenia, który był poza obozem. 33:8 I stało się, gdy Mojżesz wszedł do przybytku, że wszyscy lud powstał i stanął, każdy przed wejściem do swojego namiotu, i patrzał za Mojżeszem, aż wszedł do przybytku. 33:9 I stało się, gdy Mojżesz wchodził do przybytku, zachmurzenie słup zstąpił i stanął u drzwi przybytku, a Pan rozmawiał z Mojżeszem. 33:10 A cały lud ujrzał słup obłoku stojący u wejścia do przybytku: a cały lud powstał i oddał pokłon, każdy w drzwiach swego namiotu. 33:11 I rozmawiał Pan z Mojżeszem twarzą w twarz, jak człowiek rozmawia ze swoim przyjaciel. I wrócił się znowu do obozu, ale sługa jego Jozue, syn Nuna, młodzieniec, nie odszedł z przybytku. 33:12 I rzekł Mojżesz do Pana: Patrz, mówisz do mnie: Przynieś to ludu, a nie dałeś mi poznać, kogo ze mną poślesz. Już powiedziałeś: Znam cię po imieniu, i znalazłeś łaskę w mój wzrok. 33:13 Teraz więc proszę cię, jeśli znalazłem łaskę w twoich oczach, pokaż mi teraz twoją drogą, abym cię poznał, abym znalazł łaskę w twoich oczach. i uważaj, że ten naród jest twoim ludem. 33:14 I rzekł: Moja obecność pójdzie z tobą i dam ci odpoczynek. 33:15 I rzekł do niego: Jeśli twoja obecność nie idzie ze mną, nie noś nas stąd. 33:16 Bo gdzie będzie wiadomo tutaj, co znalazłem ja i twój lud łaska w twoich oczach? czyż nie dlatego, że idziesz z nami? tak będziemy oddzieleni, ja i twój lud, od wszystkich ludzi, którzy są na twarzy na Ziemi. 33:17 I rzekł Pan do Mojżesza: Uczynię i to, co ty uczyniłeś powiedział: bo znalazłeś łaskę w moich oczach i znam cię po imieniu. 33:18 I rzekł: Proszę cię, pokaż mi swoją chwałę. 33:19 I rzekł: Sprawię, że cała moja dobroć przejdzie przed tobą, i uczynię to głoście imię Pańskie przed sobą; i będzie łaskawy dla kogo Będę łaskawy i okażę miłosierdzie, komu się zmiłuję. 33:20 I rzekł: Nie możesz oglądać mego oblicza, bo nikt mnie nie zobaczy, i żyć. 33:21 I rzekł Pan: Oto miejsce przy mnie, a ty staniesz na skale: 33:22 I stanie się, gdy przeminie moja chwała, że położę cię w urwisku skalnym i osłonię cię moją ręką, podczas gdy ja mijać: 33:23 I odejmę moją rękę, i zobaczysz moje tylne części, ale moje twarzy nie będzie widać.