Exodus 11:1 I rzekł Pan do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę sprowadzę na więcej Faraonowi i Egiptowi; potem wypuści cię stąd: kiedy on pozwoli ci odejść, na pewno cię stąd wyrzuci. 11:2 Przemów teraz do uszu ludu i niech każdy pożycza od siebie sąsiada i każdą kobietę swojej sąsiadki, klejnoty ze srebra i klejnoty ze złota. 11:3 A Pan dał ludowi łaskę w oczach Egipcjan. Nadto człowiek Mojżesz był bardzo wielki w ziemi egipskiej, w oczach sług faraona i na oczach ludu. 11:4 I rzekł Mojżesz: Tak mówi Pan: O północy wyjdę środek Egiptu: 11:5 I wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej umrą od pierworodnych zrodzony z faraona, który siedzi na swoim tronie, aż do pierworodnego służąca, która jest za młynem; i wszyscy pierworodni bestie. 11:6 I będzie wielki krzyk w całej ziemi egipskiej, jak np takiego nie było i już nie będzie. 11:7 Ale na nikogo z synów Izraela żaden pies nie ruszy swojego język, przeciwko człowiekowi lub zwierzęciu, abyście poznali, jak czyni Pan rozróżnić Egipcjan od Izraela. 11:8 I wszyscy twoi słudzy przyjdą do mnie i pokłonią się do mnie, mówiąc: Wyjdź ty i cały lud, który idzie za nimi ciebie: a potem wyjdę. I wyszedł od faraona w r wielki gniew. 11:9 I rzekł Pan do Mojżesza: Faraon was nie usłucha; To moje cuda mogą się pomnożyć w ziemi egipskiej. 11:10 A Mojżesz i Aaron uczynili te wszystkie cuda przed faraonem i Panem zatwardził serce faraona, aby nie pozwolił dzieciom Izrael wyjdzie ze swojej ziemi.