Exodus
11:1 I rzekł Pan do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę sprowadzę na więcej
Faraonowi i Egiptowi; potem wypuści cię stąd: kiedy on
pozwoli ci odejść, na pewno cię stąd wyrzuci.
11:2 Przemów teraz do uszu ludu i niech każdy pożycza od siebie
sąsiada i każdą kobietę swojej sąsiadki, klejnoty ze srebra i
klejnoty ze złota.
11:3 A Pan dał ludowi łaskę w oczach Egipcjan.
Nadto człowiek Mojżesz był bardzo wielki w ziemi egipskiej, w oczach
sług faraona i na oczach ludu.
11:4 I rzekł Mojżesz: Tak mówi Pan: O północy wyjdę
środek Egiptu:
11:5 I wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej umrą od pierworodnych
zrodzony z faraona, który siedzi na swoim tronie, aż do pierworodnego
służąca, która jest za młynem; i wszyscy pierworodni
bestie.
11:6 I będzie wielki krzyk w całej ziemi egipskiej, jak np
takiego nie było i już nie będzie.
11:7 Ale na nikogo z synów Izraela żaden pies nie ruszy swojego
język, przeciwko człowiekowi lub zwierzęciu, abyście poznali, jak czyni Pan
rozróżnić Egipcjan od Izraela.
11:8 I wszyscy twoi słudzy przyjdą do mnie i pokłonią się
do mnie, mówiąc: Wyjdź ty i cały lud, który idzie za nimi
ciebie: a potem wyjdę. I wyszedł od faraona w r
wielki gniew.
11:9 I rzekł Pan do Mojżesza: Faraon was nie usłucha; To
moje cuda mogą się pomnożyć w ziemi egipskiej.
11:10 A Mojżesz i Aaron uczynili te wszystkie cuda przed faraonem i Panem
zatwardził serce faraona, aby nie pozwolił dzieciom
Izrael wyjdzie ze swojej ziemi.