Exodus
9:1 Wtedy Pan rzekł do Mojżesza: Idź do faraona i powiedz mu: Tak
mówi PAN, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby służył
Ja.
9:2 Bo jeśli nie pozwolisz im odejść i zatrzymasz ich,
9:3 Oto ręka Pana jest nad twoim bydłem, które jest na polu,
na konie, na osły, na wielbłądy, na woły i
na owce: będzie bardzo bolesny pomór.
9:4 I rozdzieli Pan między bydło Izraela a bydło Izraela
Egipt: i nic nie umrze ze wszystkiego, co należy do dzieci
Izrael.
9:5 I wyznaczył Pan czas, mówiąc: Jutro Pan uczyni
ta rzecz na ziemi.
9:6 I uczynił to Pan nazajutrz, i całe bydło Egiptu
umarł, ale z bydła synów Izraela nie umarł ani jeden.
9:7 Posłał faraon, a oto nie było ani jednego bydła
Izraelici martwi. I serce faraona było zatwardziałe, a on nie
pozwól ludziom odejść.
9:8 I rzekł Pan do Mojżesza i Aarona: Weźcie sobie pełne garści
popiół z pieca i niech Mojżesz rozsypie go ku niebu w
widok faraona.
9:9 I obróci się w drobny pył w całej ziemi egipskiej, i będzie
wrzody wybuchające z ranami na ludziach i na zwierzętach na całym świecie
ziemia egipska.
9:10 Wzięli więc popiół z pieca i stanęli przed faraonem; i Mojżesz
pokropił go ku niebu; i stało się wrzodem, który się pojawił
oczernia człowieka i bestię.
9:11 I czarownicy nie mogli stanąć przed Mojżeszem z powodu wrzodów; Do
wrzód spadł na magów i na wszystkich Egipcjan.
9:12 Pan zatwardził serce faraona, tak że nie usłuchał
ich; jak Pan zapowiedział Mojżeszowi.
9:13 I rzekł Pan do Mojżesza: Wstań wcześnie rano i stań
przed faraonem i powiedzcie mu: Tak mówi Pan, Bóg
Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby mi służył.
9:14 Albowiem w tym czasie ześlę wszystkie moje plagi na twoje serce i na twoje serce
słudzy twoi i na lud twój; abyś wiedział, że istnieje
nikogo takiego jak ja na całej ziemi.
9:15 Bo teraz wyciągnę rękę, aby uderzyć ciebie i twój lud
z zarazą; i zostaniesz wytępiony z ziemi.
9:16 I właśnie z tego powodu wzbudziłem cię, abyś się pokazał
ty moja moc; i aby moje imię było ogłaszane przez cały czas
ziemia.
9:17 Jeszcze się wywyższasz nad moim ludem, abyś nie pozwolił
oni idą?
9:18 Oto jutro o tej porze sprawię, że będzie bardzo padać
wielki grad, jakiego nie było w Egipcie od założenia
z nich aż do teraz.
9:19 Poślij więc teraz i zgromadź swoje bydło i wszystko, co masz w
pole; bo nad każdym człowiekiem i zwierzęciem, które znajdzie się na polu,
i nie zostaną sprowadzeni do domu, spadnie na nich grad i
umrą.
9:20 Ten, który się bał słowa PANA spośród sług faraona, stworzył
jego słudzy i jego bydło uciekają do domów:
9:21 A kto nie zważał na słowo Pańskie, zostawił swoje sługi i swoje
bydło na polu.
9:22 I rzekł Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę ku niebu,
aby spadł grad na całą ziemię egipską na człowieka i na niego
bestii i na wszelkiej trawie polnej w całej ziemi egipskiej.
9:23 I wyciągnął Mojżesz swoją laskę ku niebu, a WIEKUISTY posłał
grzmoty i grad, a ogień szedł po ziemi; i Pan
spadł grad na ziemię egipską.
9:24 I spadł grad, i ogień zmieszał się z gradem, bardzo ciężki, taki
ponieważ nie było nikogo podobnego w całej ziemi egipskiej, odkąd stała się
naród.
9:25 I spadł grad na całą ziemię egipską na wszystko, co było w
pole, zarówno człowiek, jak i zwierzę; a grad uderzył we wszystkie zioła polne,
i połamać każde drzewo polne.
9:26 Tylko w ziemi Goszen, gdzie byli synowie Izraela, było tam
bez gradu.
9:27 Posłał tedy faraon i wezwał Mojżesza i Aarona, i rzekł do nich: Ja
zgrzeszyli tym razem: Pan jest sprawiedliwy i ja i mój lud
podły.
9:28 Módlcie się do Pana (bo wystarczy), aby nie było już mocarzy
grzmoty i grad; i pozwolę wam odejść, a wy nie zostaniecie
dłużej.
9:29 I rzekł mu Mojżesz: Gdy tylko wyjdę z miasta, tak zrobię
rozciągnij moje ręce do Pana; i grzmot ustanie,
ani gradu już nie będzie; abyś wiedział, w jaki sposób
ziemia należy do Pana.
9:30 Ale co do ciebie i twoich sług, wiem, że nie będziecie się jeszcze bać
Pan Bóg.
9:31 A len i jęczmień zostały porażone, bo jęczmień był w kłosie,
a len był pętelkowy.
9:32 Ale pszenica i żyto nie zostały porażone, bo nie wyrosły.
9:33 Potem Mojżesz wyszedł od faraona z miasta i rozłożył ręce
do Pana, a grzmoty i grad ustały, a deszcz nie padał
wylany na ziemię.
9:34 A kiedy faraon zobaczył, że deszcz, grad i grzmoty
przestał, zgrzeszył jeszcze bardziej i zatwardził swoje serce, on i jego słudzy.
9:35 A serce faraona było zatwardziałe i nie puścił dzieci
z Izraela idź; jak Pan zapowiedział przez Mojżesza.