Exodus 9:1 Wtedy Pan rzekł do Mojżesza: Idź do faraona i powiedz mu: Tak mówi PAN, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby służył Ja. 9:2 Bo jeśli nie pozwolisz im odejść i zatrzymasz ich, 9:3 Oto ręka Pana jest nad twoim bydłem, które jest na polu, na konie, na osły, na wielbłądy, na woły i na owce: będzie bardzo bolesny pomór. 9:4 I rozdzieli Pan między bydło Izraela a bydło Izraela Egipt: i nic nie umrze ze wszystkiego, co należy do dzieci Izrael. 9:5 I wyznaczył Pan czas, mówiąc: Jutro Pan uczyni ta rzecz na ziemi. 9:6 I uczynił to Pan nazajutrz, i całe bydło Egiptu umarł, ale z bydła synów Izraela nie umarł ani jeden. 9:7 Posłał faraon, a oto nie było ani jednego bydła Izraelici martwi. I serce faraona było zatwardziałe, a on nie pozwól ludziom odejść. 9:8 I rzekł Pan do Mojżesza i Aarona: Weźcie sobie pełne garści popiół z pieca i niech Mojżesz rozsypie go ku niebu w widok faraona. 9:9 I obróci się w drobny pył w całej ziemi egipskiej, i będzie wrzody wybuchające z ranami na ludziach i na zwierzętach na całym świecie ziemia egipska. 9:10 Wzięli więc popiół z pieca i stanęli przed faraonem; i Mojżesz pokropił go ku niebu; i stało się wrzodem, który się pojawił oczernia człowieka i bestię. 9:11 I czarownicy nie mogli stanąć przed Mojżeszem z powodu wrzodów; Do wrzód spadł na magów i na wszystkich Egipcjan. 9:12 Pan zatwardził serce faraona, tak że nie usłuchał ich; jak Pan zapowiedział Mojżeszowi. 9:13 I rzekł Pan do Mojżesza: Wstań wcześnie rano i stań przed faraonem i powiedzcie mu: Tak mówi Pan, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby mi służył. 9:14 Albowiem w tym czasie ześlę wszystkie moje plagi na twoje serce i na twoje serce słudzy twoi i na lud twój; abyś wiedział, że istnieje nikogo takiego jak ja na całej ziemi. 9:15 Bo teraz wyciągnę rękę, aby uderzyć ciebie i twój lud z zarazą; i zostaniesz wytępiony z ziemi. 9:16 I właśnie z tego powodu wzbudziłem cię, abyś się pokazał ty moja moc; i aby moje imię było ogłaszane przez cały czas ziemia. 9:17 Jeszcze się wywyższasz nad moim ludem, abyś nie pozwolił oni idą? 9:18 Oto jutro o tej porze sprawię, że będzie bardzo padać wielki grad, jakiego nie było w Egipcie od założenia z nich aż do teraz. 9:19 Poślij więc teraz i zgromadź swoje bydło i wszystko, co masz w pole; bo nad każdym człowiekiem i zwierzęciem, które znajdzie się na polu, i nie zostaną sprowadzeni do domu, spadnie na nich grad i umrą. 9:20 Ten, który się bał słowa PANA spośród sług faraona, stworzył jego słudzy i jego bydło uciekają do domów: 9:21 A kto nie zważał na słowo Pańskie, zostawił swoje sługi i swoje bydło na polu. 9:22 I rzekł Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę ku niebu, aby spadł grad na całą ziemię egipską na człowieka i na niego bestii i na wszelkiej trawie polnej w całej ziemi egipskiej. 9:23 I wyciągnął Mojżesz swoją laskę ku niebu, a WIEKUISTY posłał grzmoty i grad, a ogień szedł po ziemi; i Pan spadł grad na ziemię egipską. 9:24 I spadł grad, i ogień zmieszał się z gradem, bardzo ciężki, taki ponieważ nie było nikogo podobnego w całej ziemi egipskiej, odkąd stała się naród. 9:25 I spadł grad na całą ziemię egipską na wszystko, co było w pole, zarówno człowiek, jak i zwierzę; a grad uderzył we wszystkie zioła polne, i połamać każde drzewo polne. 9:26 Tylko w ziemi Goszen, gdzie byli synowie Izraela, było tam bez gradu. 9:27 Posłał tedy faraon i wezwał Mojżesza i Aarona, i rzekł do nich: Ja zgrzeszyli tym razem: Pan jest sprawiedliwy i ja i mój lud podły. 9:28 Módlcie się do Pana (bo wystarczy), aby nie było już mocarzy grzmoty i grad; i pozwolę wam odejść, a wy nie zostaniecie dłużej. 9:29 I rzekł mu Mojżesz: Gdy tylko wyjdę z miasta, tak zrobię rozciągnij moje ręce do Pana; i grzmot ustanie, ani gradu już nie będzie; abyś wiedział, w jaki sposób ziemia należy do Pana. 9:30 Ale co do ciebie i twoich sług, wiem, że nie będziecie się jeszcze bać Pan Bóg. 9:31 A len i jęczmień zostały porażone, bo jęczmień był w kłosie, a len był pętelkowy. 9:32 Ale pszenica i żyto nie zostały porażone, bo nie wyrosły. 9:33 Potem Mojżesz wyszedł od faraona z miasta i rozłożył ręce do Pana, a grzmoty i grad ustały, a deszcz nie padał wylany na ziemię. 9:34 A kiedy faraon zobaczył, że deszcz, grad i grzmoty przestał, zgrzeszył jeszcze bardziej i zatwardził swoje serce, on i jego słudzy. 9:35 A serce faraona było zatwardziałe i nie puścił dzieci z Izraela idź; jak Pan zapowiedział przez Mojżesza.