Exodus
7:1 I rzekł Pan do Mojżesza: Oto uczyniłem cię bogiem faraona;
a twój brat Aaron będzie twoim prorokiem.
7:2 Będziesz mówił wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, twój brat, będzie
mów do faraona, aby wypuścił synów Izraela ze swojej ziemi.
7:3 I zatwardzę serce faraona, i rozmnożę moje znaki i moje cuda
w ziemi egipskiej.
7:4 Lecz faraon was nie usłucha, abym mógł położyć na nich rękę
Egipt i sprowadź moje wojska, a mój lud potomstwo
Izraela, z ziemi egipskiej przez wielkie wyroki.
7:5 Egipcjanie poznają, że ja jestem Pan, gdy się rozciągnę
moją rękę na Egipt i wyprowadź spośród nich synów Izraela
ich.
7:6 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak im rozkazał Pan, tak też uczynili.
7:7 A Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt i trzy lata
stary, kiedy rozmawiali z faraonem.
7:8 I przemówił Pan do Mojżesza i do Aarona, mówiąc:
7:9 Gdy faraon przemówi do was, mówiąc: Uczyńcie cud dla was, wtedy
Aaronowi powiesz: Weź laskę swoją i rzuć ją przed faraonem, a
stanie się wężem.
7:10 Potem Mojżesz i Aaron weszli do faraona i uczynili tak, jak Pan
rozkazał; i Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem i przed nim
swoje sługi, i stał się wężem.
7:11 Potem faraon zwołał także mędrców i czarowników: teraz
magowie z Egiptu, tak też uczynili ze swoimi
zaklęcia.
7:12 Albowiem każdy rzucił laskę swoją i zamienili się w węże, ale
Laska Aarona połknęła ich laski.
7:13 I zatwardził serce faraona, że ich nie usłuchał; jako
powiedział Pan.
7:14 I rzekł Pan do Mojżesza: Serce faraona jest zatwardziałe, wzbrania się
pozwolić ludziom odejść.
7:15 Rano udaj się do faraona; oto wychodzi nad wodę;
i staniesz nad brzegiem rzeki przeciwko nadejściu; i pręt
który zamienił się w węża, weźmiesz w swoje ręce.
7:16 I powiesz mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie
do ciebie, mówiąc: Wypuść mój lud, aby mi służył w
pustyni: a oto dotąd nie chciałeś słuchać.
7:17 Tak mówi PAN: Po tym poznacie, że Ja jestem Pan.
Uderzę rózgą, którą mam w ręku, w wody, które są
w rzece i zamienią się w krew.
7:18 A ryby w rzece zdechną, a rzeka będzie śmierdzieć;
a Egipcjanie nie będą chcieli pić wody rzeki.
7:19 Potem PAN przemówił do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Weź swoją laskę i naciągnij ją
wyciągnij rękę na wody Egiptu, na ich strumienie, na ich
rzekach i na ich stawach, i na wszystkich ich zbiornikach wodnych
mogą stać się krwią; i aby krew była na całym świecie
ziemi egipskiej, zarówno w naczyniach drewnianych, jak iw naczyniach kamiennych.
7:20 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak nakazał Pan; i podniósł
rózgą i uderzył wody, które były w rzece, na oczach
faraona i na oczach jego sług; i wszystkie wody, które były
w rzece zamieniły się w krew.
7:21 I zdechła ryba, która była w rzece; i rzeka śmierdziała, i
Egipcjanie nie mogli pić wody z rzeki; i była krew
po całej ziemi egipskiej.
7:22 Tak też uczynili magowie egipscy swoimi zaklęciami: i faraona
serce było zatwardziałe i nie usłuchał ich; jak uczynił Pan
powiedział.
7:23 I faraon odwrócił się i poszedł do swego domu, ale nie odważył się na to w swoim sercu
do tego też.
7:24 A wszyscy Egipcjanie kopali wokół rzeki, szukając wody do picia;
bo nie mogli pić wody z rzeki.
7:25 I wypełniło się siedem dni, po tym jak Pan poraził
rzeka.