Exodus 7:1 I rzekł Pan do Mojżesza: Oto uczyniłem cię bogiem faraona; a twój brat Aaron będzie twoim prorokiem. 7:2 Będziesz mówił wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, twój brat, będzie mów do faraona, aby wypuścił synów Izraela ze swojej ziemi. 7:3 I zatwardzę serce faraona, i rozmnożę moje znaki i moje cuda w ziemi egipskiej. 7:4 Lecz faraon was nie usłucha, abym mógł położyć na nich rękę Egipt i sprowadź moje wojska, a mój lud potomstwo Izraela, z ziemi egipskiej przez wielkie wyroki. 7:5 Egipcjanie poznają, że ja jestem Pan, gdy się rozciągnę moją rękę na Egipt i wyprowadź spośród nich synów Izraela ich. 7:6 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak im rozkazał Pan, tak też uczynili. 7:7 A Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt i trzy lata stary, kiedy rozmawiali z faraonem. 7:8 I przemówił Pan do Mojżesza i do Aarona, mówiąc: 7:9 Gdy faraon przemówi do was, mówiąc: Uczyńcie cud dla was, wtedy Aaronowi powiesz: Weź laskę swoją i rzuć ją przed faraonem, a stanie się wężem. 7:10 Potem Mojżesz i Aaron weszli do faraona i uczynili tak, jak Pan rozkazał; i Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem i przed nim swoje sługi, i stał się wężem. 7:11 Potem faraon zwołał także mędrców i czarowników: teraz magowie z Egiptu, tak też uczynili ze swoimi zaklęcia. 7:12 Albowiem każdy rzucił laskę swoją i zamienili się w węże, ale Laska Aarona połknęła ich laski. 7:13 I zatwardził serce faraona, że ich nie usłuchał; jako powiedział Pan. 7:14 I rzekł Pan do Mojżesza: Serce faraona jest zatwardziałe, wzbrania się pozwolić ludziom odejść. 7:15 Rano udaj się do faraona; oto wychodzi nad wodę; i staniesz nad brzegiem rzeki przeciwko nadejściu; i pręt który zamienił się w węża, weźmiesz w swoje ręce. 7:16 I powiesz mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie, mówiąc: Wypuść mój lud, aby mi służył w pustyni: a oto dotąd nie chciałeś słuchać. 7:17 Tak mówi PAN: Po tym poznacie, że Ja jestem Pan. Uderzę rózgą, którą mam w ręku, w wody, które są w rzece i zamienią się w krew. 7:18 A ryby w rzece zdechną, a rzeka będzie śmierdzieć; a Egipcjanie nie będą chcieli pić wody rzeki. 7:19 Potem PAN przemówił do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Weź swoją laskę i naciągnij ją wyciągnij rękę na wody Egiptu, na ich strumienie, na ich rzekach i na ich stawach, i na wszystkich ich zbiornikach wodnych mogą stać się krwią; i aby krew była na całym świecie ziemi egipskiej, zarówno w naczyniach drewnianych, jak iw naczyniach kamiennych. 7:20 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak nakazał Pan; i podniósł rózgą i uderzył wody, które były w rzece, na oczach faraona i na oczach jego sług; i wszystkie wody, które były w rzece zamieniły się w krew. 7:21 I zdechła ryba, która była w rzece; i rzeka śmierdziała, i Egipcjanie nie mogli pić wody z rzeki; i była krew po całej ziemi egipskiej. 7:22 Tak też uczynili magowie egipscy swoimi zaklęciami: i faraona serce było zatwardziałe i nie usłuchał ich; jak uczynił Pan powiedział. 7:23 I faraon odwrócił się i poszedł do swego domu, ale nie odważył się na to w swoim sercu do tego też. 7:24 A wszyscy Egipcjanie kopali wokół rzeki, szukając wody do picia; bo nie mogli pić wody z rzeki. 7:25 I wypełniło się siedem dni, po tym jak Pan poraził rzeka.