Księga Eklezjasty 11:1 Chleb swój rzuć na wody, bo po wielu dniach go znajdziesz. 11:2 Siedmiu daj część, a także ośmiu; bo nie wiesz co zło będzie na ziemi. 11:3 Jeśli chmury są pełne deszczu, opróżniają się na ziemię: i jeśli drzewo upadnie na południe lub na północ w tym miejscu gdzie drzewo upadnie, tam będzie. 11:4 Kto zważa na wiatr, nie będzie siał; i ten, który uważa chmury nie będą zbierać. 11:5 Jakbyś nie wiedział, jaka jest droga ducha ani jak działają kości wzrastaj w łonie brzemiennej: tak nie znasz dzieła Boga, który wszystko stworzył. 11:6 Rano siej swoje ziarno, a wieczorem nie wstrzymuj swojej ręki. bo nie wiesz, czy się powiedzie, czy to, czy tamto, czy też czy oba będą jednakowo dobre. 11:7 Zaprawdę, światło jest słodkie i przyjemne dla oczu oto słońce: 11:8 Ale jeśli człowiek żyje wiele lat i raduje się nimi wszystkimi; jeszcze mu pozwól wspomnij dni ciemności; bo będzie ich wielu. Wszystko, co nadchodzi jest próżnością. 11:9 Raduj się, młodzieńcze, w swojej młodości; i niech twoje serce cię rozweseli w dni młodości twojej i chodź drogami serca twego i w oczach twoich oczu: ale wiedz, że za to wszystko Bóg ześle cię na sąd. 11:10 Dlatego usuń smutek ze swego serca i oddal zło od siebie ciało: albowiem dzieciństwo i młodość są marnością.