Księga Eklezjasty
11:1 Chleb swój rzuć na wody, bo po wielu dniach go znajdziesz.
11:2 Siedmiu daj część, a także ośmiu; bo nie wiesz co
zło będzie na ziemi.
11:3 Jeśli chmury są pełne deszczu, opróżniają się na ziemię: i
jeśli drzewo upadnie na południe lub na północ w tym miejscu
gdzie drzewo upadnie, tam będzie.
11:4 Kto zważa na wiatr, nie będzie siał; i ten, który uważa
chmury nie będą zbierać.
11:5 Jakbyś nie wiedział, jaka jest droga ducha ani jak działają kości
wzrastaj w łonie brzemiennej: tak nie znasz
dzieła Boga, który wszystko stworzył.
11:6 Rano siej swoje ziarno, a wieczorem nie wstrzymuj swojej ręki.
bo nie wiesz, czy się powiedzie, czy to, czy tamto, czy też
czy oba będą jednakowo dobre.
11:7 Zaprawdę, światło jest słodkie i przyjemne dla oczu
oto słońce:
11:8 Ale jeśli człowiek żyje wiele lat i raduje się nimi wszystkimi; jeszcze mu pozwól
wspomnij dni ciemności; bo będzie ich wielu. Wszystko, co nadchodzi
jest próżnością.
11:9 Raduj się, młodzieńcze, w swojej młodości; i niech twoje serce cię rozweseli w
dni młodości twojej i chodź drogami serca twego i w oczach
twoich oczu: ale wiedz, że za to wszystko Bóg ześle
cię na sąd.
11:10 Dlatego usuń smutek ze swego serca i oddal zło od siebie
ciało: albowiem dzieciństwo i młodość są marnością.