Księga Eklezjasty 7:1 Lepsze dobre imię niż drogocenny olejek; a dzień śmierci niż dzień czyichś narodzin. 7:2 Lepiej iść do domu żałoby niż do domu żałoby ucztowanie: bo to jest koniec wszystkich ludzi; a żyjący to położy jego serce. 7:3 Smutek jest lepszy niż śmiech, bo przez smutek na twarzy serce staje się lepsze. 7:4 Serce mędrca jest w domu żałoby; ale serce głupi jest w domu wesela. 7:5 Lepiej jest słuchać nagany mądrego, niż gdy człowiek ma słuchać piosenka głupców. 7:6 Bo jak trzask cierni pod garnkiem, taki śmiech głupiec: to też jest marność. 7:7 Zaprawdę, ucisk przyprawia mądrego o szaleństwo; a dar niszczy serce. 7:8 Lepszy jest koniec rzeczy niż jej początek: i cierpliwy w duchu jest lepszy niż dumny w duchu. 7:9 Nie bądź pochopny w swoim duchu do gniewu, bo gniew spoczywa w zanadrzu głupców. 7:10 Nie mów: Jaka jest przyczyna, że poprzednie dni były lepsze niż? te? bo nie pytasz mądrze o to. 7:11 Mądrość jest dobra z dziedzictwem, a dzięki niej jest dla nich pożytek które widzą słońce. 7:12 Bo mądrość jest obroną i pieniądze są obroną, ale doskonałość wiedza polega na tym, że mądrość daje życie tym, którzy ją posiadają. 7:13 Przypatrzcie się dziełu Bożemu: bo któż może wyprostować to, co On ma zrobił się krzywy? 7:14 W dniu pomyślności radujcie się, ale w dniu niedoli rozważcie: Bóg też postawił jednego przeciw drugiemu, aż do końca żeby człowiek nic po nim nie znalazł. 7:15 Wszystko widziałem w dniach mojej próżności: jest człowiek sprawiedliwy który ginie w swojej sprawiedliwości, a jest tam człowiek bezbożny przedłuża mu życie w swojej niegodziwości. 7:16 Nie bądź sprawiedliwy w wielu rzeczach; ani nie uważaj się za zbyt mądrego: dlaczego czyżbyś sam siebie zniszczył? 7:17 Nie przesadzaj z niegodziwością ani nie bądź głupi: po co masz umrzeć przed twoim czasem? 7:18 Dobrze, że się tego chwyciłeś; tak, też z tego nie cofaj swej ręki, albowiem ten, kto się boi Boga, wyjdzie z tego Centrum handlowe. 7:19 Mądrość wzmacnia mędrców bardziej niż dziesięciu mocarzy, którzy są w miasto. 7:20 Nie ma bowiem na ziemi człowieka sprawiedliwego, który by dobrze czynił, a grzeszył nie. 7:21 Nie zważajcie też na wszystkie wypowiedziane słowa; abyś nie słyszał swojego sługa cię przeklina: 7:22 Bo często i serce twoje wie, że ty sam też przeklinałeś innych. 7:23 Wszystko to udowodniłem mądrością: powiedziałem: będę mądry; ale to było daleko ode mnie. 7:24 To, co jest dalekie i bardzo głębokie, któż może to odkryć? 7:25 Przyłożyłem serce do poznania, do zbadania i do szukania mądrości, i przyczynę rzeczy i poznać niegodziwość głupoty, a nawet głupoty głupota i szaleństwo: 7:26 I znajduję bardziej gorzką niż śmierć kobietę, której serce jest pułapką i sieci, a jej ręce jak więzy: kto się Bogu podoba, ujdzie od niej; ale grzesznik zostanie przez nią zabrany. 7:27 Oto znalazłem to, mówi kaznodzieja, licząc jedno po drugim, do znajdź konto: 7:28 Czego jeszcze dusza moja szuka, a nie znajduję: jeden człowiek z tysiąca ma Znalazłem; ale kobiety wśród tych wszystkich nie znalazłem. 7:29 Oto tylko to znalazłem, że Bóg uczynił człowieka prawym; ale oni szukali wielu wynalazków.