Księga Eklezjasty
7:1 Lepsze dobre imię niż drogocenny olejek; a dzień śmierci niż
dzień czyichś narodzin.
7:2 Lepiej iść do domu żałoby niż do domu żałoby
ucztowanie: bo to jest koniec wszystkich ludzi; a żyjący to położy
jego serce.
7:3 Smutek jest lepszy niż śmiech, bo przez smutek na twarzy
serce staje się lepsze.
7:4 Serce mędrca jest w domu żałoby; ale serce
głupi jest w domu wesela.
7:5 Lepiej jest słuchać nagany mądrego, niż gdy człowiek ma słuchać
piosenka głupców.
7:6 Bo jak trzask cierni pod garnkiem, taki śmiech
głupiec: to też jest marność.
7:7 Zaprawdę, ucisk przyprawia mądrego o szaleństwo; a dar niszczy
serce.
7:8 Lepszy jest koniec rzeczy niż jej początek: i cierpliwy
w duchu jest lepszy niż dumny w duchu.
7:9 Nie bądź pochopny w swoim duchu do gniewu, bo gniew spoczywa w zanadrzu
głupców.
7:10 Nie mów: Jaka jest przyczyna, że poprzednie dni były lepsze niż?
te? bo nie pytasz mądrze o to.
7:11 Mądrość jest dobra z dziedzictwem, a dzięki niej jest dla nich pożytek
które widzą słońce.
7:12 Bo mądrość jest obroną i pieniądze są obroną, ale doskonałość
wiedza polega na tym, że mądrość daje życie tym, którzy ją posiadają.
7:13 Przypatrzcie się dziełu Bożemu: bo któż może wyprostować to, co On ma
zrobił się krzywy?
7:14 W dniu pomyślności radujcie się, ale w dniu niedoli
rozważcie: Bóg też postawił jednego przeciw drugiemu, aż do końca
żeby człowiek nic po nim nie znalazł.
7:15 Wszystko widziałem w dniach mojej próżności: jest człowiek sprawiedliwy
który ginie w swojej sprawiedliwości, a jest tam człowiek bezbożny
przedłuża mu życie w swojej niegodziwości.
7:16 Nie bądź sprawiedliwy w wielu rzeczach; ani nie uważaj się za zbyt mądrego: dlaczego
czyżbyś sam siebie zniszczył?
7:17 Nie przesadzaj z niegodziwością ani nie bądź głupi: po co masz umrzeć
przed twoim czasem?
7:18 Dobrze, że się tego chwyciłeś; tak, też z tego
nie cofaj swej ręki, albowiem ten, kto się boi Boga, wyjdzie z tego
Centrum handlowe.
7:19 Mądrość wzmacnia mędrców bardziej niż dziesięciu mocarzy, którzy są w
miasto.
7:20 Nie ma bowiem na ziemi człowieka sprawiedliwego, który by dobrze czynił, a grzeszył
nie.
7:21 Nie zważajcie też na wszystkie wypowiedziane słowa; abyś nie słyszał swojego
sługa cię przeklina:
7:22 Bo często i serce twoje wie, że ty sam też
przeklinałeś innych.
7:23 Wszystko to udowodniłem mądrością: powiedziałem: będę mądry; ale to było daleko
ode mnie.
7:24 To, co jest dalekie i bardzo głębokie, któż może to odkryć?
7:25 Przyłożyłem serce do poznania, do zbadania i do szukania mądrości, i
przyczynę rzeczy i poznać niegodziwość głupoty, a nawet głupoty
głupota i szaleństwo:
7:26 I znajduję bardziej gorzką niż śmierć kobietę, której serce jest pułapką i
sieci, a jej ręce jak więzy: kto się Bogu podoba, ujdzie od niej;
ale grzesznik zostanie przez nią zabrany.
7:27 Oto znalazłem to, mówi kaznodzieja, licząc jedno po drugim, do
znajdź konto:
7:28 Czego jeszcze dusza moja szuka, a nie znajduję: jeden człowiek z tysiąca ma
Znalazłem; ale kobiety wśród tych wszystkich nie znalazłem.
7:29 Oto tylko to znalazłem, że Bóg uczynił człowieka prawym; ale oni
szukali wielu wynalazków.