Baruch 4:1 To jest księga przykazań Bożych i prawo, które trwa na wieki: wszyscy, którzy go strzegą, ożyją; ale takie jak zostaw to umrze. 4:2 Nawróć się, Jakubie, i chwyć się tego: chodź w obecności światło jego, abyś był oświecony. 4:3 Nie oddawaj innym swojej chwały ani tego, co przynosi korzyść do ciebie do obcego narodu. 4:4 Szczęśliwi, Izraelu, bo powstają rzeczy miłe Bogu nam znany. 4:5 Bądź dobrej myśli, mój ludu, pamiątce Izraela. 4:6 Byliście zaprzedani narodom nie na zgubę, ale dlatego, że wy pobudzili Boga do gniewu, wydaliście się wrogom. 4:7 Albowiem sprowokowaliście tego, który was stworzył, składając ofiary demonom, a nie Bóg. 4:8 Zapomnieliście o wiecznym Bogu, który was wychował; i masz zasmucona Jerozolima, która cię pielęgnowała. 4:9 Gdy bowiem ujrzała nadciągający na ciebie gniew Boży, rzekła: Słuchaj, O wy, którzy mieszkacie w Syjonie: Bóg sprowadził na mnie wielką żałobę; 4:10 Bo widziałem niewolę moich synów i córek, którą Odwieczny sprowadzony na nich. 4:11 Karmiłem ich radością; ale odprawił ich z płaczem i żałoba. 4:12 Niech się nikt nie raduje ze mnie, wdowy i opuszczonej przez wielu, która dla grzechy moich dzieci pozostają pustką; ponieważ odstąpili od Prawa Boga. 4:13 Nie znali jego ustaw ani nie chodzili drogami jego przykazań, ani nie kroczył ścieżkami dyscypliny w swojej sprawiedliwości. 4:14 Niech przyjdą mieszkańcy Syjonu i wspomnią na moją niewolę synów i córki, których sprowadził na nich Wiekuisty. 4:15 Bo sprowadził na nich naród z daleka, naród bezwstydny i obcego języka, który ani nie szanował starca, ani nie litował się nad dzieckiem. 4:16 Ci zabrali drogie, umiłowane dzieci wdowy i odeszli tę, która była samotna, opuszczona bez córek. 4:17 Ale w czym mogę ci pomóc? 4:18 Albowiem ten, który sprowadził na was te plagi, wybawi was od ręce twoich wrogów. 4:19 Idźcie, moje dzieci, idźcie, bo jestem opuszczony. 4:20 Zdjąłem szaty pokoju i włożyłem wór pokutny moja modlitwa: za moich dni będę wołał do Przedwiecznego. 4:21 Bądźcie dobrej myśli, moje dzieci, wołajcie do Pana, a On wybawi was z mocy i ręki nieprzyjaciół. 4:22 Bo mam nadzieję w Wiekuistym, że was wybawi; i radość jest przyjdź do mnie od Świętego, z powodu miłosierdzia, które wkrótce nadejdzie przyjść do was od Przedwiecznego naszego Zbawiciela. 4:23 Wysłałem was bowiem z płaczem i płaczem, ale Bóg da wam mnie ponownie z radością i weselem na wieki. 4:24 Jak teraz sąsiedzi Syjonu widzieli waszą niewolę, tak też będzie widzą wkrótce wasze zbawienie od naszego Boga, które na was przyjdzie z wielką chwałą i blaskiem Odwiecznego. 4:25 Moje dzieci, cierpliwie znoście gniew, który spada na was od Boga. bo nieprzyjaciel twój cię prześladował; ale wkrótce ujrzysz jego zniszczenie i depczą go po szyi. 4:26 Moi delikatni zeszli na wyboiste drogi i zostali zabrani jak trzoda schwytany przez wrogów. 4:27 Bądźcie dobrej myśli, moje dzieci, i wołajcie do Boga, bo będziecie wspomnieli o tym, który sprowadził na was te rzeczy. 4:28 Jak bowiem odszedłeś od Boga, tak zawróciwszy szukaj go dziesięć razy więcej. 4:29 Albowiem ten, który sprowadził na was te plagi, sprowadzi na was wieczną radość z Twojego zbawienia. 4:30 Miej dobre serce, Jeruzalem, bo ten, który ci nadał to imię, będzie pociesz cię. 4:31 Biedni ci, którzy cię trapili i radowali się z twego upadku. 4:32 Nędzne są miasta, którym służyły twoje dzieci, nieszczęsna ona który przyjął twoich synów. 4:33 Bo jak cieszyła się z twojej zguby i cieszyła się z twojego upadku, tak będzie opłakiwać własne spustoszenie. 4:34 Bo odejmę radość jej wielkiego tłumu i jej pychę zmieni się w żałobę. 4:35 Gdyż spadnie na nią ogień od Wiekuistego, długotrwała; I będzie zamieszkana przez diabły przez długi czas. 4:36 Jeruzalem, spójrz wokoło na wschód i zobacz, jaka to radość przychodzi do ciebie od Boga. 4:37 Oto idą twoi synowie, których odesłałeś, idą razem ze wschodu na zachód na słowo Świętego, radując się w Chwała Boga.