Baruch
4:1 To jest księga przykazań Bożych i prawo, które trwa
na wieki: wszyscy, którzy go strzegą, ożyją; ale takie jak zostaw to
umrze.
4:2 Nawróć się, Jakubie, i chwyć się tego: chodź w obecności
światło jego, abyś był oświecony.
4:3 Nie oddawaj innym swojej chwały ani tego, co przynosi korzyść
do ciebie do obcego narodu.
4:4 Szczęśliwi, Izraelu, bo powstają rzeczy miłe Bogu
nam znany.
4:5 Bądź dobrej myśli, mój ludu, pamiątce Izraela.
4:6 Byliście zaprzedani narodom nie na zgubę, ale dlatego, że wy
pobudzili Boga do gniewu, wydaliście się wrogom.
4:7 Albowiem sprowokowaliście tego, który was stworzył, składając ofiary demonom, a nie
Bóg.
4:8 Zapomnieliście o wiecznym Bogu, który was wychował; i masz
zasmucona Jerozolima, która cię pielęgnowała.
4:9 Gdy bowiem ujrzała nadciągający na ciebie gniew Boży, rzekła: Słuchaj, O
wy, którzy mieszkacie w Syjonie: Bóg sprowadził na mnie wielką żałobę;
4:10 Bo widziałem niewolę moich synów i córek, którą Odwieczny
sprowadzony na nich.
4:11 Karmiłem ich radością; ale odprawił ich z płaczem i
żałoba.
4:12 Niech się nikt nie raduje ze mnie, wdowy i opuszczonej przez wielu, która dla
grzechy moich dzieci pozostają pustką; ponieważ odstąpili od Prawa
Boga.
4:13 Nie znali jego ustaw ani nie chodzili drogami jego przykazań,
ani nie kroczył ścieżkami dyscypliny w swojej sprawiedliwości.
4:14 Niech przyjdą mieszkańcy Syjonu i wspomnią na moją niewolę
synów i córki, których sprowadził na nich Wiekuisty.
4:15 Bo sprowadził na nich naród z daleka, naród bezwstydny i
obcego języka, który ani nie szanował starca, ani nie litował się nad dzieckiem.
4:16 Ci zabrali drogie, umiłowane dzieci wdowy i odeszli
tę, która była samotna, opuszczona bez córek.
4:17 Ale w czym mogę ci pomóc?
4:18 Albowiem ten, który sprowadził na was te plagi, wybawi was od
ręce twoich wrogów.
4:19 Idźcie, moje dzieci, idźcie, bo jestem opuszczony.
4:20 Zdjąłem szaty pokoju i włożyłem wór pokutny
moja modlitwa: za moich dni będę wołał do Przedwiecznego.
4:21 Bądźcie dobrej myśli, moje dzieci, wołajcie do Pana, a On wybawi
was z mocy i ręki nieprzyjaciół.
4:22 Bo mam nadzieję w Wiekuistym, że was wybawi; i radość jest
przyjdź do mnie od Świętego, z powodu miłosierdzia, które wkrótce nadejdzie
przyjść do was od Przedwiecznego naszego Zbawiciela.
4:23 Wysłałem was bowiem z płaczem i płaczem, ale Bóg da wam
mnie ponownie z radością i weselem na wieki.
4:24 Jak teraz sąsiedzi Syjonu widzieli waszą niewolę, tak też będzie
widzą wkrótce wasze zbawienie od naszego Boga, które na was przyjdzie
z wielką chwałą i blaskiem Odwiecznego.
4:25 Moje dzieci, cierpliwie znoście gniew, który spada na was od Boga.
bo nieprzyjaciel twój cię prześladował; ale wkrótce ujrzysz jego
zniszczenie i depczą go po szyi.
4:26 Moi delikatni zeszli na wyboiste drogi i zostali zabrani jak trzoda
schwytany przez wrogów.
4:27 Bądźcie dobrej myśli, moje dzieci, i wołajcie do Boga, bo będziecie
wspomnieli o tym, który sprowadził na was te rzeczy.
4:28 Jak bowiem odszedłeś od Boga, tak zawróciwszy szukaj
go dziesięć razy więcej.
4:29 Albowiem ten, który sprowadził na was te plagi, sprowadzi na was
wieczną radość z Twojego zbawienia.
4:30 Miej dobre serce, Jeruzalem, bo ten, który ci nadał to imię, będzie
pociesz cię.
4:31 Biedni ci, którzy cię trapili i radowali się z twego upadku.
4:32 Nędzne są miasta, którym służyły twoje dzieci, nieszczęsna ona
który przyjął twoich synów.
4:33 Bo jak cieszyła się z twojej zguby i cieszyła się z twojego upadku, tak będzie
opłakiwać własne spustoszenie.
4:34 Bo odejmę radość jej wielkiego tłumu i jej pychę
zmieni się w żałobę.
4:35 Gdyż spadnie na nią ogień od Wiekuistego, długotrwała; I
będzie zamieszkana przez diabły przez długi czas.
4:36 Jeruzalem, spójrz wokoło na wschód i zobacz, jaka to radość
przychodzi do ciebie od Boga.
4:37 Oto idą twoi synowie, których odesłałeś, idą razem
ze wschodu na zachód na słowo Świętego, radując się w
Chwała Boga.