Akty
17:1 A gdy przeszli przez Amfipolis i Apollonię, doszli do siebie
Tesaloniki, gdzie była synagoga Żydów:
17:2 A Paweł, jak miał zwyczaj, wszedł do nich i trzy sabaty
rozprawiali z nimi na podstawie Pism,
17:3 Otwarcie i stwierdzenie, że Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać
ponownie z martwych; i że jest ten Jezus, którego wam głoszę
Chrystus.
17:4 A niektórzy z nich uwierzyli i przyłączyli się do Pawła i Sylasa; iz
pobożnych Greków wielka rzesza, a wśród przedniejszych kobiet niemało.
17:5 Ale Żydzi, którzy nie uwierzyli, poruszeni zawiścią, przyjęli pewne
lubieżnych facetów niższego pokroju, zebrali kompanię i ustawili wszystkich
miasto z wrzawą, i napadli na dom Jazona, i starali się sprowadzić
je do ludzi.
17:6 A gdy ich nie znaleźli, przyciągnęli do siebie Jazona i niektórych braci
władcy miasta płaczą, Ci, którzy wywrócili świat do góry nogami
w dół są tu również;
17:7 Którego przyjął Jason: a ci wszyscy przeciwstawiają się dekretom
Cezara, mówiącego, że jest inny król, jeden Jezus.
17:8 Gdy to usłyszeli, zaniepokoili lud i przełożonych miasta
te rzeczy.
17:9 A kiedy zabezpieczyli Jasona i drugiego, pozwolili
oni idą.
17:10 I natychmiast bracia wysłali Pawła i Sylasa w nocy do
Berea: który tam przyszedłszy, wszedł do synagogi żydowskiej.
17:11 Ci byli szlachetniejsi niż ci w Tesalonice w tym, co otrzymali
słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma,
czy tak było.
17:12 Dlatego wielu z nich uwierzyło; także honorowych kobiet, które były
Greków i mężczyzn, niemało.
17:13 Ale gdy Żydzi w Tesalonice poznali, że jest słowo Boże
głosili o Pawle w Berei, przyszli i tam i podburzyli
ludzie.
17:14 Wtedy bracia natychmiast wysłali Pawła, aby poszedł niejako do
morze: ale Sylas i Tymoteusz tam jeszcze mieszkali.
17:15 A ci, którzy przewodzili Pawłowi, przyprowadzili go do Aten i wziąwszy
przykazanie Sylasowi i Tymoteuszowi, aby przyszli do niego jak najszybciej,
odeszli.
17:16 Gdy Paweł czekał na nich w Atenach, poruszył się w nim duch,
gdy ujrzał miasto całkowicie oddane bałwochwalstwu.
17:17 Spierał się więc w synagodze z Żydami i z
pobożnych i codziennie na rynku z tymi, którzy się z nim spotykali.
17:18 Wtedy niektórzy filozofowie epikurejczyków i stoików,
spotkał go. A niektórzy mówili: Co powie ten gaduła? inne niektóre,
Zdał się być zwiastunem obcych bogów: bo głosił
im Jezus i zmartwychwstanie.
17:19 I wzięli go, i przyprowadzili na Areopag, mówiąc: Możemy wiedzieć
czym jest ta nowa nauka, o której mówisz?
17:20 Bo przynosisz nam do uszu dziwne rzeczy: byśmy wiedzieli
więc co te rzeczy oznaczają.
17:21 (Bo wszyscy Ateńczycy i przybysze, którzy tam byli, spędzali czas
nic innego, jak tylko opowiedzieć lub usłyszeć coś nowego.)
17:22 Wtedy Paweł stanął pośrodku wzgórza Marsa i rzekł: Ateńczycy!
Widzę, że we wszystkim jesteście zbyt przesądni.
17:23 Gdy przechodziłem obok i ujrzałem wasze nabożeństwa, znalazłem ołtarz
ten napis NIEZNANEMU BOGU. Których więc nieświadomie
czcijcie go, oświadczam wam.
17:24 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim, widząc, że jest Panem
nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych rękami;
17:25 Nie oddaje się też czci rękami ludzkimi, jak gdyby czegoś potrzebował,
widząc, że daje wszystkim życie, oddech i wszystkie rzeczy;
17:26 I uczynił z jednej krwi wszystkie narody ludzkie, aby zamieszkiwały wszystkie
oblicze ziemi i ustalił przedtem wyznaczone czasy, i
granice ich zamieszkania;
17:27 Aby szukali Pana, jeśli być może za nim tęsknią, i
znajdź go, choć nie jest daleko od każdego z nas:
17:28 Bo w nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy; jako pewne również
wasi właśni poeci powiedzieli: Bo i my jesteśmy jego potomstwem.
17:29 Ponieważ więc jesteśmy z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić,
że Bóstwo jest podobne do złota, srebra lub kamienia, wyrzeźbionego przez sztukę
i urządzenie człowieka.
17:30 A czasy tej ignorancji Bóg przymknął oko; ale teraz rozkazuje wszystkim
mężczyźni wszędzie do pokuty:
17:31 Ponieważ wyznaczył dzień, w którym będzie sądził świat
sprawiedliwość przez tego człowieka, którego ustanowił; z czego dał
pewność dla wszystkich ludzi przez to, że wskrzesił go z martwych.
17:32 A gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, niektórzy naśmiewali się: i
inni mówili: Posłuchamy cię ponownie w tej sprawie.
17:33 Odszedł więc Paweł spośród nich.
17:34 Jednak niektórzy ludzie przylgnęli do niego i uwierzyli: wśród tych, którzy byli
Dionizy Areopagita i niewiasta imieniem Damaris oraz inni z nimi
ich.