Akty 17:1 A gdy przeszli przez Amfipolis i Apollonię, doszli do siebie Tesaloniki, gdzie była synagoga Żydów: 17:2 A Paweł, jak miał zwyczaj, wszedł do nich i trzy sabaty rozprawiali z nimi na podstawie Pism, 17:3 Otwarcie i stwierdzenie, że Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać ponownie z martwych; i że jest ten Jezus, którego wam głoszę Chrystus. 17:4 A niektórzy z nich uwierzyli i przyłączyli się do Pawła i Sylasa; iz pobożnych Greków wielka rzesza, a wśród przedniejszych kobiet niemało. 17:5 Ale Żydzi, którzy nie uwierzyli, poruszeni zawiścią, przyjęli pewne lubieżnych facetów niższego pokroju, zebrali kompanię i ustawili wszystkich miasto z wrzawą, i napadli na dom Jazona, i starali się sprowadzić je do ludzi. 17:6 A gdy ich nie znaleźli, przyciągnęli do siebie Jazona i niektórych braci władcy miasta płaczą, Ci, którzy wywrócili świat do góry nogami w dół są tu również; 17:7 Którego przyjął Jason: a ci wszyscy przeciwstawiają się dekretom Cezara, mówiącego, że jest inny król, jeden Jezus. 17:8 Gdy to usłyszeli, zaniepokoili lud i przełożonych miasta te rzeczy. 17:9 A kiedy zabezpieczyli Jasona i drugiego, pozwolili oni idą. 17:10 I natychmiast bracia wysłali Pawła i Sylasa w nocy do Berea: który tam przyszedłszy, wszedł do synagogi żydowskiej. 17:11 Ci byli szlachetniejsi niż ci w Tesalonice w tym, co otrzymali słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak było. 17:12 Dlatego wielu z nich uwierzyło; także honorowych kobiet, które były Greków i mężczyzn, niemało. 17:13 Ale gdy Żydzi w Tesalonice poznali, że jest słowo Boże głosili o Pawle w Berei, przyszli i tam i podburzyli ludzie. 17:14 Wtedy bracia natychmiast wysłali Pawła, aby poszedł niejako do morze: ale Sylas i Tymoteusz tam jeszcze mieszkali. 17:15 A ci, którzy przewodzili Pawłowi, przyprowadzili go do Aten i wziąwszy przykazanie Sylasowi i Tymoteuszowi, aby przyszli do niego jak najszybciej, odeszli. 17:16 Gdy Paweł czekał na nich w Atenach, poruszył się w nim duch, gdy ujrzał miasto całkowicie oddane bałwochwalstwu. 17:17 Spierał się więc w synagodze z Żydami i z pobożnych i codziennie na rynku z tymi, którzy się z nim spotykali. 17:18 Wtedy niektórzy filozofowie epikurejczyków i stoików, spotkał go. A niektórzy mówili: Co powie ten gaduła? inne niektóre, Zdał się być zwiastunem obcych bogów: bo głosił im Jezus i zmartwychwstanie. 17:19 I wzięli go, i przyprowadzili na Areopag, mówiąc: Możemy wiedzieć czym jest ta nowa nauka, o której mówisz? 17:20 Bo przynosisz nam do uszu dziwne rzeczy: byśmy wiedzieli więc co te rzeczy oznaczają. 17:21 (Bo wszyscy Ateńczycy i przybysze, którzy tam byli, spędzali czas nic innego, jak tylko opowiedzieć lub usłyszeć coś nowego.) 17:22 Wtedy Paweł stanął pośrodku wzgórza Marsa i rzekł: Ateńczycy! Widzę, że we wszystkim jesteście zbyt przesądni. 17:23 Gdy przechodziłem obok i ujrzałem wasze nabożeństwa, znalazłem ołtarz ten napis NIEZNANEMU BOGU. Których więc nieświadomie czcijcie go, oświadczam wam. 17:24 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim, widząc, że jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych rękami; 17:25 Nie oddaje się też czci rękami ludzkimi, jak gdyby czegoś potrzebował, widząc, że daje wszystkim życie, oddech i wszystkie rzeczy; 17:26 I uczynił z jednej krwi wszystkie narody ludzkie, aby zamieszkiwały wszystkie oblicze ziemi i ustalił przedtem wyznaczone czasy, i granice ich zamieszkania; 17:27 Aby szukali Pana, jeśli być może za nim tęsknią, i znajdź go, choć nie jest daleko od każdego z nas: 17:28 Bo w nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy; jako pewne również wasi właśni poeci powiedzieli: Bo i my jesteśmy jego potomstwem. 17:29 Ponieważ więc jesteśmy z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że Bóstwo jest podobne do złota, srebra lub kamienia, wyrzeźbionego przez sztukę i urządzenie człowieka. 17:30 A czasy tej ignorancji Bóg przymknął oko; ale teraz rozkazuje wszystkim mężczyźni wszędzie do pokuty: 17:31 Ponieważ wyznaczył dzień, w którym będzie sądził świat sprawiedliwość przez tego człowieka, którego ustanowił; z czego dał pewność dla wszystkich ludzi przez to, że wskrzesił go z martwych. 17:32 A gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, niektórzy naśmiewali się: i inni mówili: Posłuchamy cię ponownie w tej sprawie. 17:33 Odszedł więc Paweł spośród nich. 17:34 Jednak niektórzy ludzie przylgnęli do niego i uwierzyli: wśród tych, którzy byli Dionizy Areopagita i niewiasta imieniem Damaris oraz inni z nimi ich.