Akty
16:1 Potem przyszedł do Derbe i Listry, a oto był pewien uczeń
tam, imieniem Tymoteusz, syn pewnej niewiasty, która była Żydówką,
i uwierzyli; ale jego ojciec był Grekiem:
16:2 O czym dobrze opowiadali bracia, którzy byli w Listrze i
Ikonium.
16:3 Z nim Paweł musiałby iść z nim; wziął go i obrzezał
z powodu Żydów, którzy byli w tych dzielnicach: bo oni to wszystko wiedzieli
jego ojciec był Grekiem.
16:4 A gdy przechodzili przez miasta, przekazywali im zarządzenia
zachowywać, które zostały wyświęcone od apostołów i starszych, którzy byli w
Jerozolima.
16:5 I tak kościoły zostały ugruntowane w wierze i rozrosły się
numer codziennie.
16:6 A gdy obeszli Frygię i całą Galację, i
otrzymali od Ducha Świętego zakaz głoszenia słowa w Azji,
16:7 Gdy przybyli do Mysii, zamierzali udać się do Bitynii, ale
Duch im nie pozwolił.
16:8 A przechodząc obok Mysii zeszli do Troady.
16:9 A w nocy ukazało się Pawłowi widzenie; Stał tam człowiek
Macedonii i modlił się do niego, mówiąc: Przepraw się do Macedonii i pomóż
nas.
16:10 A kiedy ujrzał wizję, natychmiast staraliśmy się wejść
Macedonii, pewnie gromadząc, że Pan powołał nas do głoszenia
im ewangelię.
16:11 Przegrywając więc z Troadą, poszliśmy prostą drogą do
Samotracji, a następnego dnia do Neapolis;
16:12 A stamtąd do Filippi, które jest głównym miastem tej części
Macedonię i kolonię: i przebywaliśmy w tym mieście przez niektóre dni.
16:13 A w szabat wyszliśmy za miasto nad rzekę, gdzie się modliliśmy
miał być wykonany; a usiedliśmy i rozmawialiśmy z niewiastami, które
udał się tam.
16:14 I pewna niewiasta, imieniem Lidia, sprzedawczyni purpury, z miasta
Tyatyra, która czciła Boga, wysłuchała nas, której Pan otworzył serce,
że pilnowała tego, co zostało powiedziane o Pawle.
16:15 A gdy została ochrzczona, i jej domownicy, prosiła nas, mówiąc:
Jeśli uznacie mnie za wiernego Panu, wejdźcie do mego domu i
przebywać tam. A ona nas ograniczała.
16:16 I stało się, gdy szliśmy na modlitwę, że pewna dziewczyna opętała
z duchem wróżbiarstwa spotkała nas, co przyniosło jej panom wiele korzyści
przez wróżenie:
16:17 Ten szedł za Pawłem i za nami i wołał, mówiąc: Ci ludzie są
słudzy Boga Najwyższego, którzy wskazują nam drogę zbawienia.
16:18 I tak robiła przez wiele dni. Ale Paweł, zasmucony, odwrócił się i powiedział
ducha, rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, abyś wyszedł
jej. I wyszedł o tej samej godzinie.
16:19 A kiedy jej panowie zobaczyli, że zniknęła nadzieja na ich zyski, postanowili
pochwycił Pawła i Sylasa i zaciągnął ich na rynek aż do
władcy,
16:20 I przyprowadzili ich do urzędników, mówiąc: Ci ludzie, będąc Żydami, tak robią
wyjątkowo niepokoją nasze miasto,
16:21 I nauczajcie zwyczajów, których nie wolno nam przyjmować ani przyjmować
zauważcie, będąc Rzymianami.
16:22 I powstał lud przeciw nim, i przełożeni
rozdarli ich szaty i kazali ich bić.
16:23 A kiedy położyli na nich wiele sińc, wrzucili je do środka
więzienie, nakazując strażnikowi więziennemu, aby ich bezpiecznie trzymał:
16:24 Którzy, otrzymawszy taki zarzut, wtrącili ich do wewnętrznego więzienia,
i zakuli nogi w dyby.
16:25 A o północy Paweł i Sylas modlili się i śpiewali Bogu chwałę
usłyszeli je więźniowie.
16:26 I nagle nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi, tak że zawaliły się fundamenty
zatrzęsło się więzienie i natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i
rozwiązały się więzy każdego.
16:27 A strażnik więzienia obudził się ze snu i ujrzał
otworzyły się drzwi więzienia, dobył miecza i zabiłby się,
zakładając, że więźniowie uciekli.
16:28 Ale Paweł zawołał donośnym głosem, mówiąc: Nie czyń sobie krzywdy, bo my jesteśmy
wszystko tutaj.
16:29 Potem wezwał światło, wskoczył do środka i drżąc, upadł
przed Pawłem i Sylasem,
16:30 I wyprowadził ich, i rzekł: Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony?
16:31 A oni rzekli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz
zbawiony i twój dom.
16:32 I opowiedzieli jemu słowo Pańskie i wszystkim, którzy byli w środku
jego dom.
16:33 Tej samej godziny w nocy wziął ich i obmył ich rany;
i został ochrzczony, on i wszyscy jego, od razu.
16:34 A gdy ich wprowadził do swego domu, postawił przed nimi mięso,
i radował się, wierząc w Boga z całym swoim domem.
16:35 A kiedy był dzień, przełożeni wysłali sierżantów, mówiąc: Niech
ci mężczyźni idą.
16:36 A przełożony więzienia oznajmił to Pawłowi: Urzędnicy
posłałem, aby was wypuścić: teraz więc odejdźcie i idźcie w pokoju.
16:37 Lecz Paweł rzekł do nich: Bili nas jawnie bez wyroku, będąc
Rzymian i wtrącili nas do więzienia; a teraz nas wypędzają
prywatnie? nie, zaprawdę; ale niech sami przyjdą i wyprowadzą nas.
16:38 I sierżanci powiedzieli te słowa do urzędników, a oni
bali się, gdy usłyszeli, że są Rzymianami.
16:39 A oni przyszli i prosili ich, i wyprowadzili ich, i prosili ich
wyjechać z miasta.
16:40 A oni wyszli z więzienia i weszli do domu Lidii.
a ujrzawszy braci, pocieszyli ich i odeszli.