Akty 16:1 Potem przyszedł do Derbe i Listry, a oto był pewien uczeń tam, imieniem Tymoteusz, syn pewnej niewiasty, która była Żydówką, i uwierzyli; ale jego ojciec był Grekiem: 16:2 O czym dobrze opowiadali bracia, którzy byli w Listrze i Ikonium. 16:3 Z nim Paweł musiałby iść z nim; wziął go i obrzezał z powodu Żydów, którzy byli w tych dzielnicach: bo oni to wszystko wiedzieli jego ojciec był Grekiem. 16:4 A gdy przechodzili przez miasta, przekazywali im zarządzenia zachowywać, które zostały wyświęcone od apostołów i starszych, którzy byli w Jerozolima. 16:5 I tak kościoły zostały ugruntowane w wierze i rozrosły się numer codziennie. 16:6 A gdy obeszli Frygię i całą Galację, i otrzymali od Ducha Świętego zakaz głoszenia słowa w Azji, 16:7 Gdy przybyli do Mysii, zamierzali udać się do Bitynii, ale Duch im nie pozwolił. 16:8 A przechodząc obok Mysii zeszli do Troady. 16:9 A w nocy ukazało się Pawłowi widzenie; Stał tam człowiek Macedonii i modlił się do niego, mówiąc: Przepraw się do Macedonii i pomóż nas. 16:10 A kiedy ujrzał wizję, natychmiast staraliśmy się wejść Macedonii, pewnie gromadząc, że Pan powołał nas do głoszenia im ewangelię. 16:11 Przegrywając więc z Troadą, poszliśmy prostą drogą do Samotracji, a następnego dnia do Neapolis; 16:12 A stamtąd do Filippi, które jest głównym miastem tej części Macedonię i kolonię: i przebywaliśmy w tym mieście przez niektóre dni. 16:13 A w szabat wyszliśmy za miasto nad rzekę, gdzie się modliliśmy miał być wykonany; a usiedliśmy i rozmawialiśmy z niewiastami, które udał się tam. 16:14 I pewna niewiasta, imieniem Lidia, sprzedawczyni purpury, z miasta Tyatyra, która czciła Boga, wysłuchała nas, której Pan otworzył serce, że pilnowała tego, co zostało powiedziane o Pawle. 16:15 A gdy została ochrzczona, i jej domownicy, prosiła nas, mówiąc: Jeśli uznacie mnie za wiernego Panu, wejdźcie do mego domu i przebywać tam. A ona nas ograniczała. 16:16 I stało się, gdy szliśmy na modlitwę, że pewna dziewczyna opętała z duchem wróżbiarstwa spotkała nas, co przyniosło jej panom wiele korzyści przez wróżenie: 16:17 Ten szedł za Pawłem i za nami i wołał, mówiąc: Ci ludzie są słudzy Boga Najwyższego, którzy wskazują nam drogę zbawienia. 16:18 I tak robiła przez wiele dni. Ale Paweł, zasmucony, odwrócił się i powiedział ducha, rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, abyś wyszedł jej. I wyszedł o tej samej godzinie. 16:19 A kiedy jej panowie zobaczyli, że zniknęła nadzieja na ich zyski, postanowili pochwycił Pawła i Sylasa i zaciągnął ich na rynek aż do władcy, 16:20 I przyprowadzili ich do urzędników, mówiąc: Ci ludzie, będąc Żydami, tak robią wyjątkowo niepokoją nasze miasto, 16:21 I nauczajcie zwyczajów, których nie wolno nam przyjmować ani przyjmować zauważcie, będąc Rzymianami. 16:22 I powstał lud przeciw nim, i przełożeni rozdarli ich szaty i kazali ich bić. 16:23 A kiedy położyli na nich wiele sińc, wrzucili je do środka więzienie, nakazując strażnikowi więziennemu, aby ich bezpiecznie trzymał: 16:24 Którzy, otrzymawszy taki zarzut, wtrącili ich do wewnętrznego więzienia, i zakuli nogi w dyby. 16:25 A o północy Paweł i Sylas modlili się i śpiewali Bogu chwałę usłyszeli je więźniowie. 16:26 I nagle nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi, tak że zawaliły się fundamenty zatrzęsło się więzienie i natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i rozwiązały się więzy każdego. 16:27 A strażnik więzienia obudził się ze snu i ujrzał otworzyły się drzwi więzienia, dobył miecza i zabiłby się, zakładając, że więźniowie uciekli. 16:28 Ale Paweł zawołał donośnym głosem, mówiąc: Nie czyń sobie krzywdy, bo my jesteśmy wszystko tutaj. 16:29 Potem wezwał światło, wskoczył do środka i drżąc, upadł przed Pawłem i Sylasem, 16:30 I wyprowadził ich, i rzekł: Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony? 16:31 A oni rzekli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony i twój dom. 16:32 I opowiedzieli jemu słowo Pańskie i wszystkim, którzy byli w środku jego dom. 16:33 Tej samej godziny w nocy wziął ich i obmył ich rany; i został ochrzczony, on i wszyscy jego, od razu. 16:34 A gdy ich wprowadził do swego domu, postawił przed nimi mięso, i radował się, wierząc w Boga z całym swoim domem. 16:35 A kiedy był dzień, przełożeni wysłali sierżantów, mówiąc: Niech ci mężczyźni idą. 16:36 A przełożony więzienia oznajmił to Pawłowi: Urzędnicy posłałem, aby was wypuścić: teraz więc odejdźcie i idźcie w pokoju. 16:37 Lecz Paweł rzekł do nich: Bili nas jawnie bez wyroku, będąc Rzymian i wtrącili nas do więzienia; a teraz nas wypędzają prywatnie? nie, zaprawdę; ale niech sami przyjdą i wyprowadzą nas. 16:38 I sierżanci powiedzieli te słowa do urzędników, a oni bali się, gdy usłyszeli, że są Rzymianami. 16:39 A oni przyszli i prosili ich, i wyprowadzili ich, i prosili ich wyjechać z miasta. 16:40 A oni wyszli z więzienia i weszli do domu Lidii. a ujrzawszy braci, pocieszyli ich i odeszli.