Akty
14:1 I stało się w Ikonium, że weszli obaj razem do
synagodze żydowskiej, i tak mówili, że wielki tłum obu z nich
Żydzi, a także Grecy wierzyli.
14:2 Ale niewierzący Żydzi podburzyli pogan i postanowili
zło wyrządzone braciom.
14:3 Długo więc trwali, mówiąc śmiało w Panu, który dał
świadectwo słowu swojej łaski i dał znaki i cuda
dokonać ich rękami.
14:4 Ale tłum miasta był podzielony, a część trzymana była z Żydami,
i rozstać się z apostołami.
14:5 A gdy doszło do napaści dokonanej zarówno przez pogan, jak i przez
Żydów wraz z ich przełożonymi, aby ich wykorzystywać wbrew sobie i kamienować ich,
14:6 Przestrzegali tego i uciekli do Listry i Derbe, miast
Lycaonia i do regionu, który leży dokoła:
14:7 I tam głosili ewangelię.
14:8 A pewien człowiek siedział w Listrze, bezsilny w nogach, będąc
kaleka z łona matki, który nigdy nie chodził:
14:9 Ten sam słyszał, co mówił Paweł, który uparcie go obserwował i postrzegał
aby miał wiarę w uzdrowienie,
14:10 Rzekł donośnym głosem: Stań prosto na nogach. I skoczył i
chodził.
14:11 A kiedy ludzie zobaczyli, co zrobił Paweł, podnieśli głos,
mówiąc w mowie Likaonii: Bogowie zstąpili do nas w
podobieństwo mężczyzn.
14:12 I nazwali Barnabę Jowiszem; a Paweł, Merkuriusz, bo był
główny mówca.
14:13 Wtedy kapłan Jowisza, który był przed ich miastem, przyprowadził woły
i girlandy do bram, i złożyłby ofiarę z
ludzie.
14:14 Które usłyszawszy apostołowie, Barnaba i Paweł, rozdarli swoje
szaty i wbiegli między lud, wołając:
14:15 I mówiąc: Panowie, dlaczego to czynicie? My też jesteśmy podobnymi sobie ludźmi
z wami namiętności i nauczajcie was, abyście się od nich odwrócili
marności Bogu żywemu, który stworzył niebo i ziemię, i morze,
i wszystko, co w nim jest:
14:16 Który w przeszłości pozwolił wszystkim narodom chodzić własnymi drogami.
14:17 Jednak nie pozostawił samego siebie bez świadectwa, że dobrze czynił,
i dał nam deszcz z nieba i urodzajne pory, napełniając nasze serca
z jedzeniem i radością.
14:18 I tymi słowami ledwie powstrzymali lud, który mieli
nie złożył im ofiary.
14:19 I przybyli tam pewni Żydzi z Antiochii i Ikonium, którzy
przekonał lud i ukamienowawszy Pawła, wyciągnął go poza miasto,
zakładając, że był martwy.
14:20 A gdy uczniowie otoczyli go, wstał i przyszedł
do miasta, a następnego dnia wyruszył z Barnabą do Derbe.
14:21 A gdy głosili ewangelię w tym mieście i nauczali wielu,
wrócili znowu do Listry, do Ikonium i Antiochii,
14:22 Potwierdzając dusze uczniów i zachęcając ich, aby pozostali
wiarę i że przez wiele ucisków musimy wejść do
Królestwo Boga.
14:23 A gdy ustanowili ich starszymi w każdym kościele i modlili się
poszcząc, polecali ich Panu, w którego uwierzyli.
14:24 A gdy przeszli przez Pizydię, przybyli do Pamfilii.
14:25 A gdy głosili słowo w Perge, zeszli do
Attalia:
14:26 A stamtąd odpłynęli do Antiochii, skąd im polecono
łaskę Bożą za dzieło, które wykonali.
14:27 A kiedy przyszli i zgromadzili zbór, oni
przećwiczył wszystko, co Bóg z nimi uczynił i jak otworzył
drzwi wiary poganom.
14:28 I tam długo przebywali z uczniami.