Akty 14:1 I stało się w Ikonium, że weszli obaj razem do synagodze żydowskiej, i tak mówili, że wielki tłum obu z nich Żydzi, a także Grecy wierzyli. 14:2 Ale niewierzący Żydzi podburzyli pogan i postanowili zło wyrządzone braciom. 14:3 Długo więc trwali, mówiąc śmiało w Panu, który dał świadectwo słowu swojej łaski i dał znaki i cuda dokonać ich rękami. 14:4 Ale tłum miasta był podzielony, a część trzymana była z Żydami, i rozstać się z apostołami. 14:5 A gdy doszło do napaści dokonanej zarówno przez pogan, jak i przez Żydów wraz z ich przełożonymi, aby ich wykorzystywać wbrew sobie i kamienować ich, 14:6 Przestrzegali tego i uciekli do Listry i Derbe, miast Lycaonia i do regionu, który leży dokoła: 14:7 I tam głosili ewangelię. 14:8 A pewien człowiek siedział w Listrze, bezsilny w nogach, będąc kaleka z łona matki, który nigdy nie chodził: 14:9 Ten sam słyszał, co mówił Paweł, który uparcie go obserwował i postrzegał aby miał wiarę w uzdrowienie, 14:10 Rzekł donośnym głosem: Stań prosto na nogach. I skoczył i chodził. 14:11 A kiedy ludzie zobaczyli, co zrobił Paweł, podnieśli głos, mówiąc w mowie Likaonii: Bogowie zstąpili do nas w podobieństwo mężczyzn. 14:12 I nazwali Barnabę Jowiszem; a Paweł, Merkuriusz, bo był główny mówca. 14:13 Wtedy kapłan Jowisza, który był przed ich miastem, przyprowadził woły i girlandy do bram, i złożyłby ofiarę z ludzie. 14:14 Które usłyszawszy apostołowie, Barnaba i Paweł, rozdarli swoje szaty i wbiegli między lud, wołając: 14:15 I mówiąc: Panowie, dlaczego to czynicie? My też jesteśmy podobnymi sobie ludźmi z wami namiętności i nauczajcie was, abyście się od nich odwrócili marności Bogu żywemu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nim jest: 14:16 Który w przeszłości pozwolił wszystkim narodom chodzić własnymi drogami. 14:17 Jednak nie pozostawił samego siebie bez świadectwa, że dobrze czynił, i dał nam deszcz z nieba i urodzajne pory, napełniając nasze serca z jedzeniem i radością. 14:18 I tymi słowami ledwie powstrzymali lud, który mieli nie złożył im ofiary. 14:19 I przybyli tam pewni Żydzi z Antiochii i Ikonium, którzy przekonał lud i ukamienowawszy Pawła, wyciągnął go poza miasto, zakładając, że był martwy. 14:20 A gdy uczniowie otoczyli go, wstał i przyszedł do miasta, a następnego dnia wyruszył z Barnabą do Derbe. 14:21 A gdy głosili ewangelię w tym mieście i nauczali wielu, wrócili znowu do Listry, do Ikonium i Antiochii, 14:22 Potwierdzając dusze uczniów i zachęcając ich, aby pozostali wiarę i że przez wiele ucisków musimy wejść do Królestwo Boga. 14:23 A gdy ustanowili ich starszymi w każdym kościele i modlili się poszcząc, polecali ich Panu, w którego uwierzyli. 14:24 A gdy przeszli przez Pizydię, przybyli do Pamfilii. 14:25 A gdy głosili słowo w Perge, zeszli do Attalia: 14:26 A stamtąd odpłynęli do Antiochii, skąd im polecono łaskę Bożą za dzieło, które wykonali. 14:27 A kiedy przyszli i zgromadzili zbór, oni przećwiczył wszystko, co Bóg z nimi uczynił i jak otworzył drzwi wiary poganom. 14:28 I tam długo przebywali z uczniami.