2 Księga Machabejska 2:1 W kronikach jest też napisane, że im rozkazał prorok Jeremi które zostały zabrane, aby wziąć ogień, jak to zostało zaznaczone: 2:2 A jak prorok, dając im prawo, przykazał im, aby tego nie robili zapomnieli o przykazaniach Pana i aby nie błądzili ich umysły, kiedy widzą obrazy ze srebra i złota, z ich ozdoby. 2:3 A innymi takimi przemówieniami napominał ich, aby zakon nie był odejść z ich serc. 2:4 Było też zawarte w tym samym piśmie, że prorok, będąc ostrzeżony przez Boga, rozkazał przybytkowi i arce iść z nim, jako wyszedł na górę, na którą wspiął się Mojżesz, i ujrzał dziedzictwo Boga. 2:5 A gdy Jeremy tam przyszedł, znalazł wydrążoną jaskinię, w której się położył przybytek, arkę i ołtarz kadzenia, i tak się zatrzymały drzwi. 2:6 A niektórzy z tych, którzy szli za nim, przyszli, aby zaznaczyć drogę, ale mogli nie znaleźć. 2:7 Gdy Jeremy spostrzegł, zganił ich, mówiąc: Co do tego miejsca, będzie nieznane aż do czasu, kiedy Bóg ponownie zgromadzi swój lud razem i przyjmijcie ich do miłosierdzia. 2:8 Wtedy Pan im to objawi i chwałę Pańską się ukaże, a także obłok, jak to było ukazane za Mojżesza, i jak kiedy Salomon zapragnął, aby miejsce to zostało godnie uświęcone. 2:9 Ogłoszono także, że będąc mądrym złożył ofiarę poświęcenia i ukończenia świątyni. 2:10 Gdy Mojżesz modlił się do Pana, ogień spadł z nieba, i strawił ofiary: tak też modlił się Salomon i ogień zstąpił z nieba i strawił całopalenia. 2:11 Mojżesz powiedział: Ponieważ ofiara przebłagalna nie miała być zjedzona, została zjedzona strawiony. 2:12 Salomon przestrzegał tych ośmiu dni. 2:13 To samo zostało opisane w pismach i komentarzach Neemia; i jak zakładając bibliotekę zgromadził akty ks królów i proroków, i Dawida, i listy królów w sprawie darów świętych. 2:14 W podobny sposób zebrał też Judasz wszystko, co było straceni z powodu wojny, którą prowadziliśmy, a oni pozostają z nami, 2:15 Jeśli więc tego potrzebujecie, wyślijcie kilku, aby wam je przynieśli. 2:16 Mamy więc zamiar świętować oczyszczenie, napisaliśmy wam, a dobrze czynić będziecie, jeśli będziecie zachowywać te same dni. 2:17 Mamy też nadzieję, że Bóg, który wybawił cały swój lud, dał im wszystko dziedzictwem, i królestwo, i kapłaństwo, i świątynia, 2:18 Jak obiecał w Prawie, wkrótce zmiłuje się nad nami i zgromadzi nas razem z każdej ziemi pod niebem do miejsca świętego: bo On wyrwał nas z wielkich ucisków i oczyścił to miejsce. 2:19 A co do Judy Machabeusza i jego braci oraz oczyszczenie wielkiej świątyni i poświęcenie ołtarza, 2:20 A wojny przeciwko Antiochowi Epifanesowi i jego synowi Eupatorowi, 2:21 I jawne znaki, które przyszły z nieba dla tych, którzy postępowali mężnie na swoją cześć dla judaizmu: tak, że będąc tylko a nieliczni, podbili cały kraj i ścigali barbarzyńskie tłumy, 2:22 I odzyskał świątynię, sławną na cały świat, i uwolnił miasto i podtrzymał prawa, które miały nadejść, jako Pan zlituj się nad nimi z całą łaską: 2:23 Wszystko to, powiadam, zostało ogłoszone przez Jazona z Cyreny w pięciu książek, postaramy się skrócić w jednym tomie. 2:24 Za rozważenie nieskończonej liczby i trudności, jakie napotykają że chęć zajrzenia do narracji opowieści, dla różnorodności materia, 2:25 Staraliśmy się, aby ci, którzy będą czytać, mieli upodobanie i aby ci, którzy pragną zachować pamięć, mieli swobodę i aby wszyscy, w których ręce trafia, odnieśli pożytek. 2:26 Dlatego nam, którzy wzięliśmy na siebie ten bolesny trud skróty, nie było to łatwe, ale kwestia potu i obserwacji; 2:27 Tak jak nie jest łatwo temu, kto przygotowuje ucztę i szuka jej z pożytkiem dla innych: jednak dla przyjemności wielu podejmiemy się chętnie ten wielki ból; 2:28 Pozostawiam autorowi dokładne zajęcie się każdym szczegółem i pracując nad przestrzeganiem zasad skrótu. 2:29 Bo jak budowniczy nowego domu, musi troszczyć się o całość budynek; ale ten, kto podejmuje się go wyłożyć i namalować, musi szukać stosownych rzeczy do jego ozdabiania: tak myślę, że tak jest u nas. 2:30 Stać na każdym punkcie, rozprawiać się nad rzeczami ogólnie i być ciekawe w szczegółach, należy do pierwszego autora opowieści: 2:31 Ale posługiwać się zwięzłością i unikać zbytniego nakładu pracy, to być przyznano mu, że zrobi skrót. 2:32 W takim razie zaczniemy opowieść: dodając tylko tyle do tego, co powiedziano, że głupotą jest robić długi prolog, i być krótkim w samej historii.