2 Księga Machabejska
2:1 W kronikach jest też napisane, że im rozkazał prorok Jeremi
które zostały zabrane, aby wziąć ogień, jak to zostało zaznaczone:
2:2 A jak prorok, dając im prawo, przykazał im, aby tego nie robili
zapomnieli o przykazaniach Pana i aby nie błądzili
ich umysły, kiedy widzą obrazy ze srebra i złota, z ich
ozdoby.
2:3 A innymi takimi przemówieniami napominał ich, aby zakon nie był
odejść z ich serc.
2:4 Było też zawarte w tym samym piśmie, że prorok, będąc
ostrzeżony przez Boga, rozkazał przybytkowi i arce iść z nim, jako
wyszedł na górę, na którą wspiął się Mojżesz, i ujrzał
dziedzictwo Boga.
2:5 A gdy Jeremy tam przyszedł, znalazł wydrążoną jaskinię, w której się położył
przybytek, arkę i ołtarz kadzenia, i tak się zatrzymały
drzwi.
2:6 A niektórzy z tych, którzy szli za nim, przyszli, aby zaznaczyć drogę, ale mogli
nie znaleźć.
2:7 Gdy Jeremy spostrzegł, zganił ich, mówiąc: Co do tego miejsca,
będzie nieznane aż do czasu, kiedy Bóg ponownie zgromadzi swój lud
razem i przyjmijcie ich do miłosierdzia.
2:8 Wtedy Pan im to objawi i chwałę Pańską
się ukaże, a także obłok, jak to było ukazane za Mojżesza, i jak
kiedy Salomon zapragnął, aby miejsce to zostało godnie uświęcone.
2:9 Ogłoszono także, że będąc mądrym złożył ofiarę
poświęcenia i ukończenia świątyni.
2:10 Gdy Mojżesz modlił się do Pana, ogień spadł z nieba,
i strawił ofiary: tak też modlił się Salomon i ogień
zstąpił z nieba i strawił całopalenia.
2:11 Mojżesz powiedział: Ponieważ ofiara przebłagalna nie miała być zjedzona, została zjedzona
strawiony.
2:12 Salomon przestrzegał tych ośmiu dni.
2:13 To samo zostało opisane w pismach i komentarzach
Neemia; i jak zakładając bibliotekę zgromadził akty ks
królów i proroków, i Dawida, i listy królów
w sprawie darów świętych.
2:14 W podobny sposób zebrał też Judasz wszystko, co było
straceni z powodu wojny, którą prowadziliśmy, a oni pozostają z nami,
2:15 Jeśli więc tego potrzebujecie, wyślijcie kilku, aby wam je przynieśli.
2:16 Mamy więc zamiar świętować oczyszczenie, napisaliśmy
wam, a dobrze czynić będziecie, jeśli będziecie zachowywać te same dni.
2:17 Mamy też nadzieję, że Bóg, który wybawił cały swój lud, dał im
wszystko dziedzictwem, i królestwo, i kapłaństwo, i świątynia,
2:18 Jak obiecał w Prawie, wkrótce zmiłuje się nad nami i zgromadzi
nas razem z każdej ziemi pod niebem do miejsca świętego: bo On
wyrwał nas z wielkich ucisków i oczyścił to miejsce.
2:19 A co do Judy Machabeusza i jego braci oraz
oczyszczenie wielkiej świątyni i poświęcenie ołtarza,
2:20 A wojny przeciwko Antiochowi Epifanesowi i jego synowi Eupatorowi,
2:21 I jawne znaki, które przyszły z nieba dla tych, którzy postępowali
mężnie na swoją cześć dla judaizmu: tak, że będąc tylko a
nieliczni, podbili cały kraj i ścigali barbarzyńskie tłumy,
2:22 I odzyskał świątynię, sławną na cały świat, i uwolnił
miasto i podtrzymał prawa, które miały nadejść, jako Pan
zlituj się nad nimi z całą łaską:
2:23 Wszystko to, powiadam, zostało ogłoszone przez Jazona z Cyreny w pięciu
książek, postaramy się skrócić w jednym tomie.
2:24 Za rozważenie nieskończonej liczby i trudności, jakie napotykają
że chęć zajrzenia do narracji opowieści, dla różnorodności
materia,
2:25 Staraliśmy się, aby ci, którzy będą czytać, mieli upodobanie i
aby ci, którzy pragną zachować pamięć, mieli swobodę i
aby wszyscy, w których ręce trafia, odnieśli pożytek.
2:26 Dlatego nam, którzy wzięliśmy na siebie ten bolesny trud
skróty, nie było to łatwe, ale kwestia potu i obserwacji;
2:27 Tak jak nie jest łatwo temu, kto przygotowuje ucztę i szuka jej
z pożytkiem dla innych: jednak dla przyjemności wielu podejmiemy się
chętnie ten wielki ból;
2:28 Pozostawiam autorowi dokładne zajęcie się każdym szczegółem i
pracując nad przestrzeganiem zasad skrótu.
2:29 Bo jak budowniczy nowego domu, musi troszczyć się o całość
budynek; ale ten, kto podejmuje się go wyłożyć i namalować, musi szukać
stosownych rzeczy do jego ozdabiania: tak myślę, że tak jest u nas.
2:30 Stać na każdym punkcie, rozprawiać się nad rzeczami ogólnie i być
ciekawe w szczegółach, należy do pierwszego autora opowieści:
2:31 Ale posługiwać się zwięzłością i unikać zbytniego nakładu pracy, to być
przyznano mu, że zrobi skrót.
2:32 W takim razie zaczniemy opowieść: dodając tylko tyle do tego, co
powiedziano, że głupotą jest robić długi prolog, i
być krótkim w samej historii.