2 królów 23:1 I posłał król, i zebrali do niego wszystkich starszych Judy i Jerozolimy. 23:2 Potem król wszedł do domu PANA i wszyscy jego mężowie Juda, a z nim wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i kapłani, i proroków, i cały lud, od małych do wielkich, i czytał w ich uszach wszystkie słowa księgi przymierza, którą znaleziono w domu Pana. 23:3 A król stanął przy słupie i zawarł przymierze przed Panem, aby chodzić za Panem i strzec jego przykazań i świadectw i jego ustawy całym sercem i całą duszą, aby wypełniać słowa tego przymierza, które zostały zapisane w tej księdze. I wszystkie ludzie dotrzymali przymierza. 23:4 Król rozkazał arcykapłanowi Chilkiaszowi i kapłanom drugiego rzędu i stróżów drzwi, aby wyprowadzili z świątyni PANA, wszystkie naczynia sporządzone dla Baala i dla gaju i za wszystkie zastępy niebieskie, i spalił je na zewnątrz Jerozolimy na polach Cedronu i zaniósł tam ich prochy Betel. 23:5 I obalił bałwochwalczych kapłanów, których mieli królowie judzcy postanowili palić kadzidła na wyżynach w miastach judzkich i w okolicach Jerozolimy; im także palącym kadzidło Baalowi, słońcu i księżycowi, i planetom, i wszystkim gospodarz nieba. 23:6 I wyprowadził gaj z domu PANA na zewnątrz Jerozolimy aż do potoku Cedron, i spalili go nad potokiem Cedron, i skruszyli go na proszek i rzucili jego proch na groby z dzieci ludu. 23:7 I zburzył domy sodomitów, które były obok domu Pana, gdzie niewiasty tkały zasłony dla gaju. 23:8 I wyprowadził wszystkich kapłanów z miast judzkich i splugawił wyżyny, na których kapłani palili kadzidło, od Geba do Beer-Szeby i zburzyć wyżyny bram, które były w wchodząc w bramę Jozuego, namiestnika miasta, które były na lewej ręce mężczyzny w bramie miasta. 23:9 Jednak kapłani wyżyn nie przystępowali do ołtarza Pana w Jerozolimie, ale przaśniki jedli wśród ich bracia. 23:10 I zbezcześcił Tofet, które jest w dolinie synów Hinnom, aby nikt nie przeprowadzał syna ani córki ogień do Molocha. 23:11 I zabrał konie, które królowie judzcy dali królom słońce, przy wejściu do domu PANA, przy komnacie podkomorzego Natanamelecha, który był na przedmieściach, i spalił rydwany słońca z ogniem. 23:12 I ołtarze, które były na szczycie górnej komnaty Achaza, które zbudowali królowie judzcy, i ołtarze, które sporządził Manasses oba dziedzińce domu Pańskiego, zburzył król i wytrząśnij ich stamtąd, a proch ich wrzuć do potoku Cedron. 23:13 I wyżyny, które były przed Jerozolimą, które były po prawej stronie rękę góry zepsucia, którą miał Salomon, król Izraela zbudowali Asztarcie, obrzydliwości Sydończyków, i Kemoszowi obrzydliwość Moabitów, a dla Milkoma obrzydliwość synów Ammona, splugawił król. 23:14 I potłukł posągi, i wyciął gaje, i zasypał ich miejsca z kośćmi ludzkimi. 23:15 Nadto ołtarz, który był w Betel, i wyżyna, którą wybrał Jeroboam syn Nebata, który doprowadził Izraela do grzechu, uczynił zarówno ten ołtarz, jak i wyżynę zburzył, a wyżynę spalił i podbił ją mały na proch i spalił gaj. 23:16 A kiedy Jozjasz się odwrócił, ujrzał groby, które tam były górę i posłał, i wyjął kości z grobów, i spalili je na ołtarzu i zbezcześcili go, zgodnie ze słowem Pana, którego głosił mąż Boży, który głosił te słowa. 23:17 Potem powiedział: Jaki tytuł widzę? I ludzie z miasta powiedział mu: To jest grób męża Bożego, który przybył z Judy, i głosiłeś te rzeczy, które uczyniłeś przeciw ołtarzowi Betel. 23:18 A on rzekł: Zostawcie go; niech nikt nie rusza swoich kości. Więc pozwolili jego same kości, razem z kośćmi proroka, który wyszedł z Samarii. 23:19 A także wszystkie domy na wyżynach, które były w miastach Samarię, którą zbudowali królowie izraelscy, aby pobudzić Pana gniewu, zabrał Jozjasz i uczynił im według wszystkich czynów, które uczynił w Betel. 23:20 I pozabijał wszystkich kapłanów wyżyn, którzy tam byli na ołtarze i palili na nich kości ludzkie, po czym wrócili do Jerozolimy. 23:21 I rozkazał król całemu ludowi, mówiąc: Obchodźcie Paschę Pana, Boga twego, jak napisano w księdze tego przymierza. 23:22 Z pewnością nie było takiej Paschy od czasów sędziów który sądził Izraela, ani przez wszystkie dni królów izraelskich, ani królowie Judy; 23:23 Ale w osiemnastym roku króla Jozjasza, w którym była ta Pascha trzymają się Pana w Jerozolimie. 23:24 Ponadto robotnicy z duchami i czarodzieje, i wizerunki, bożki i wszystkie obrzydliwości, które widziano w ziemi judzkiej i w Jerozolimie, odsunął Jozjasz, aby mógł wypełniać słowa zakonu, które były zapisane w księdze tego Helkijasza kapłan znalazł się w domu Pana. 23:25 A przed nim nie było króla, który by się nawrócił do Pana całym swoim sercem, całą swoją duszą i całą swoją mocą, według całego Prawa Mojżeszowego; ani po nim nie powstał lubić go. 23:26 Mimo to Pan nie odwrócił się od zapalczywości swego wielkiego gniew, którym rozpalił się jego gniew przeciwko Judzie z powodu wszystkich prowokacje, którymi sprowokował go Manasses. 23:27 I rzekł Pan: I usunę Judę sprzed mego oblicza, tak jak to uczyniłem usunął Izraela i odrzuci to miasto Jeruzalem, które posiadam wybrany, i dom, o którym powiedziałem: Tam będzie moje imię. 23:28 A pozostałe czyny Jozjasza i wszystko, co uczynił, nie są zapisano w księdze kronik królów judzkich? 23:29 Za jego dni faraon Necho, król Egiptu, wystąpił przeciwko królowi Egiptu Asyrii aż do rzeki Eufrates, a król Jozjasz wyruszył przeciw niemu; i on zabił go pod Megiddo, gdy go ujrzał. 23:30 A słudzy jego przywieźli go martwego na rydwanie z Megiddo i przywieźli go do Jerozolimy i pochował w jego własnym grobie. A ludzie z ziemia wzięła Joachaza, syna Jozjasza, namaściła go i uczyniła go król w miejsce ojca. 23:31 W chwili objęcia rządów Jehoachaz miał dwadzieścia trzy lata; i on panował trzy miesiące w Jerozolimie. A imię matki jego było Hamutal, córka Jeremiasza z Libny. 23:32 I czynił to, co złe w oczach Pana, zgodnie z wszystko, co uczynili jego ojcowie. 23:33 I faraon Necho związał go w Ribli w kraju Chamat, aby może nie królować w Jerozolimie; i umieścić ziemię w daninie an sto talentów srebra i talent złota. 23:34 Faraon Necho ustanowił królem Eliakima, syna Jozjasza, w komnacie Jozjasz, jego ojciec, i zmienił imię na Jojakim, i wziął Jehoachaza daleko: i przybył do Egiptu, i tam umarł. 23:35 A Jojakim dał faraonowi srebro i złoto; ale opodatkował ziemię, aby dać pieniądze zgodnie z przykazaniem faraona: on zażądał srebra i złota od ludu tej ziemi, od każdego według jego podatków, aby je oddać faraonowi. 23:36 W chwili objęcia rządów Jojakim miał dwadzieścia i pięć lat; i on panował jedenaście lat w Jerozolimie. A imię jego matki było Zebuda, córka Pedajasza z Rumy. 23:37 I czynił to, co złe w oczach Pana, według wszystko, co uczynili jego ojcowie.