2 królów
23:1 I posłał król, i zebrali do niego wszystkich starszych Judy
i Jerozolimy.
23:2 Potem król wszedł do domu PANA i wszyscy jego mężowie
Juda, a z nim wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i kapłani,
i proroków, i cały lud, od małych do wielkich, i czytał
w ich uszach wszystkie słowa księgi przymierza, którą znaleziono
w domu Pana.
23:3 A król stanął przy słupie i zawarł przymierze przed Panem, aby
chodzić za Panem i strzec jego przykazań i świadectw
i jego ustawy całym sercem i całą duszą, aby wypełniać
słowa tego przymierza, które zostały zapisane w tej księdze. I wszystkie
ludzie dotrzymali przymierza.
23:4 Król rozkazał arcykapłanowi Chilkiaszowi i kapłanom
drugiego rzędu i stróżów drzwi, aby wyprowadzili z
świątyni PANA, wszystkie naczynia sporządzone dla Baala i dla
gaju i za wszystkie zastępy niebieskie, i spalił je na zewnątrz
Jerozolimy na polach Cedronu i zaniósł tam ich prochy
Betel.
23:5 I obalił bałwochwalczych kapłanów, których mieli królowie judzcy
postanowili palić kadzidła na wyżynach w miastach judzkich i
w okolicach Jerozolimy; im także palącym kadzidło
Baalowi, słońcu i księżycowi, i planetom, i wszystkim
gospodarz nieba.
23:6 I wyprowadził gaj z domu PANA na zewnątrz
Jerozolimy aż do potoku Cedron, i spalili go nad potokiem Cedron, i
skruszyli go na proszek i rzucili jego proch na groby
z dzieci ludu.
23:7 I zburzył domy sodomitów, które były obok domu
Pana, gdzie niewiasty tkały zasłony dla gaju.
23:8 I wyprowadził wszystkich kapłanów z miast judzkich i splugawił
wyżyny, na których kapłani palili kadzidło, od Geba do
Beer-Szeby i zburzyć wyżyny bram, które były w
wchodząc w bramę Jozuego, namiestnika miasta, które były
na lewej ręce mężczyzny w bramie miasta.
23:9 Jednak kapłani wyżyn nie przystępowali do ołtarza
Pana w Jerozolimie, ale przaśniki jedli wśród
ich bracia.
23:10 I zbezcześcił Tofet, które jest w dolinie synów
Hinnom, aby nikt nie przeprowadzał syna ani córki
ogień do Molocha.
23:11 I zabrał konie, które królowie judzcy dali królom
słońce, przy wejściu do domu PANA, przy komnacie
podkomorzego Natanamelecha, który był na przedmieściach, i spalił
rydwany słońca z ogniem.
23:12 I ołtarze, które były na szczycie górnej komnaty Achaza, które
zbudowali królowie judzcy, i ołtarze, które sporządził Manasses
oba dziedzińce domu Pańskiego, zburzył król i
wytrząśnij ich stamtąd, a proch ich wrzuć do potoku
Cedron.
23:13 I wyżyny, które były przed Jerozolimą, które były po prawej stronie
rękę góry zepsucia, którą miał Salomon, król Izraela
zbudowali Asztarcie, obrzydliwości Sydończyków, i Kemoszowi
obrzydliwość Moabitów, a dla Milkoma obrzydliwość
synów Ammona, splugawił król.
23:14 I potłukł posągi, i wyciął gaje, i zasypał
ich miejsca z kośćmi ludzkimi.
23:15 Nadto ołtarz, który był w Betel, i wyżyna, którą wybrał Jeroboam
syn Nebata, który doprowadził Izraela do grzechu, uczynił zarówno ten ołtarz, jak i
wyżynę zburzył, a wyżynę spalił i podbił ją
mały na proch i spalił gaj.
23:16 A kiedy Jozjasz się odwrócił, ujrzał groby, które tam były
górę i posłał, i wyjął kości z grobów, i
spalili je na ołtarzu i zbezcześcili go, zgodnie ze słowem
Pana, którego głosił mąż Boży, który głosił te słowa.
23:17 Potem powiedział: Jaki tytuł widzę? I ludzie z miasta
powiedział mu: To jest grób męża Bożego, który przybył z Judy,
i głosiłeś te rzeczy, które uczyniłeś przeciw ołtarzowi
Betel.
23:18 A on rzekł: Zostawcie go; niech nikt nie rusza swoich kości. Więc pozwolili jego
same kości, razem z kośćmi proroka, który wyszedł z Samarii.
23:19 A także wszystkie domy na wyżynach, które były w miastach
Samarię, którą zbudowali królowie izraelscy, aby pobudzić Pana
gniewu, zabrał Jozjasz i uczynił im według wszystkich czynów, które
uczynił w Betel.
23:20 I pozabijał wszystkich kapłanów wyżyn, którzy tam byli na
ołtarze i palili na nich kości ludzkie, po czym wrócili do Jerozolimy.
23:21 I rozkazał król całemu ludowi, mówiąc: Obchodźcie Paschę
Pana, Boga twego, jak napisano w księdze tego przymierza.
23:22 Z pewnością nie było takiej Paschy od czasów sędziów
który sądził Izraela, ani przez wszystkie dni królów izraelskich, ani
królowie Judy;
23:23 Ale w osiemnastym roku króla Jozjasza, w którym była ta Pascha
trzymają się Pana w Jerozolimie.
23:24 Ponadto robotnicy z duchami i czarodzieje, i
wizerunki, bożki i wszystkie obrzydliwości, które widziano w
ziemi judzkiej i w Jerozolimie, odsunął Jozjasz, aby mógł
wypełniać słowa zakonu, które były zapisane w księdze tego Helkijasza
kapłan znalazł się w domu Pana.
23:25 A przed nim nie było króla, który by się nawrócił do Pana
całym swoim sercem, całą swoją duszą i całą swoją mocą,
według całego Prawa Mojżeszowego; ani po nim nie powstał
lubić go.
23:26 Mimo to Pan nie odwrócił się od zapalczywości swego wielkiego
gniew, którym rozpalił się jego gniew przeciwko Judzie z powodu wszystkich
prowokacje, którymi sprowokował go Manasses.
23:27 I rzekł Pan: I usunę Judę sprzed mego oblicza, tak jak to uczyniłem
usunął Izraela i odrzuci to miasto Jeruzalem, które posiadam
wybrany, i dom, o którym powiedziałem: Tam będzie moje imię.
23:28 A pozostałe czyny Jozjasza i wszystko, co uczynił, nie są
zapisano w księdze kronik królów judzkich?
23:29 Za jego dni faraon Necho, król Egiptu, wystąpił przeciwko królowi Egiptu
Asyrii aż do rzeki Eufrates, a król Jozjasz wyruszył przeciw niemu; i on
zabił go pod Megiddo, gdy go ujrzał.
23:30 A słudzy jego przywieźli go martwego na rydwanie z Megiddo i przywieźli
go do Jerozolimy i pochował w jego własnym grobie. A ludzie z
ziemia wzięła Joachaza, syna Jozjasza, namaściła go i uczyniła go
król w miejsce ojca.
23:31 W chwili objęcia rządów Jehoachaz miał dwadzieścia trzy lata; i on
panował trzy miesiące w Jerozolimie. A imię matki jego było Hamutal,
córka Jeremiasza z Libny.
23:32 I czynił to, co złe w oczach Pana, zgodnie z
wszystko, co uczynili jego ojcowie.
23:33 I faraon Necho związał go w Ribli w kraju Chamat, aby
może nie królować w Jerozolimie; i umieścić ziemię w daninie an
sto talentów srebra i talent złota.
23:34 Faraon Necho ustanowił królem Eliakima, syna Jozjasza, w komnacie
Jozjasz, jego ojciec, i zmienił imię na Jojakim, i wziął Jehoachaza
daleko: i przybył do Egiptu, i tam umarł.
23:35 A Jojakim dał faraonowi srebro i złoto; ale opodatkował
ziemię, aby dać pieniądze zgodnie z przykazaniem faraona: on
zażądał srebra i złota od ludu tej ziemi, od każdego
według jego podatków, aby je oddać faraonowi.
23:36 W chwili objęcia rządów Jojakim miał dwadzieścia i pięć lat; i on
panował jedenaście lat w Jerozolimie. A imię jego matki było Zebuda,
córka Pedajasza z Rumy.
23:37 I czynił to, co złe w oczach Pana, według
wszystko, co uczynili jego ojcowie.