2 królów
17:1 W dwunastym roku panowania Achaza, króla judzkiego, zaczął Ozeasz, syn Eli
królować w Samarii nad Izraelem przez dziewięć lat.
17:2 I czynił to, co złe w oczach Pana, ale nie jako
królów izraelskich, którzy byli przed nim.
17:3 Wyruszył przeciw niemu Salmanasar, król Asyrii; a Ozeasz stał się jego
sługę i dał mu prezenty.
17:4 A król asyryjski natknął się na spisek w Ozeaszu, bo posłał
posłańców do So, króla Egiptu, i nie przyniósł królowi Egiptu żadnych podarunków
Asyrii, jak to czynił rok po roku: dlatego zamknął król Asyrii
go w górę i związał go w więzieniu.
17:5 Wtedy król Asyrii wyruszył na całą ziemię i udał się do
Samarię i oblegał ją przez trzy lata.
17:6 W dziewiątym roku Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię i
uprowadził Izraelitów do Asyrii i osadził ich w Chalach iw Chaborze
nad rzeką Gozan i w miastach Medów.
17:7 Bo tak się stało, że synowie Izraela zgrzeszyli przeciw Panu
od ich Boga, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej
pod ręką faraona, króla Egiptu, i bał się innych bogów,
17:8 I postępowali zgodnie z przykazaniami pogan, spośród których Pan wypędził
przed synami Izraelskimi i przed królami Izraelskimi, których oni
zrobił.
17:9 A synowie Izraela potajemnie czynili to, co nie było słuszne
przeciw Panu, Bogu swemu, i zbudowali sobie wyżyny we wszystkich swoich
miast, od wieży strażniczej aż do miasta obronnego.
17:10 I postawili je na bożkach i gajach na każdym wysokim pagórku i pod nim
każde zielone drzewo:
17:11 I tam palili kadzidła na wszystkich wyżynach, jak to czynili poganie
których Pan zabrał przed nimi; i czynił złe rzeczy
pobudzać Pana do gniewu:
17:12 Służyli bożkom, o których Pan im powiedział: Nie będziecie
zrób to.
17:13 A Pan świadczył przeciwko Izraelowi i Judzie przez wszystkich
proroków i przez wszystkich widzących, mówiących: Odwróćcie się od waszych złych dróg i
przestrzegajcie moich przykazań i moich ustaw, zgodnie z całym prawem, które Ja
rozkazał waszym ojcom, a które wysłałem do was przez moje sługi
prorocy.
17:14 Oni jednak nie chcieli słuchać, lecz zatwardzili swoje karki, jakby chcieli
szyi swoich ojców, którzy nie wierzyli w Pana, Boga swego.
17:15 A oni odrzucili jego ustawy i jego przymierze, które zawarł z nimi
ojców i świadectwa, które przeciwko nim złożył; i oni
poszedł za marnością i stał się próżny, i poszedł za poganami, którzy byli
wokół nich, co do których Pan im przykazał, że oni
nie powinien ich lubić.
17:16 I porzucili wszystkie przykazania Pana, Boga swego, i uczynili je
lanych posągów, nawet dwóch cieląt, i stworzyli gaj, i oddawali pokłon wszystkim
zastępem niebios i służył Baalowi.
17:17 I przeprowadzili swoich synów i córki przez ogień,
i używali wróżbiarstwa i czarów, i zaprzedali się, by czynić zło
przed oczyma Pana, aby go pobudzić do gniewu.
17:18 Dlatego Pan bardzo się rozgniewał na Izraela i usunął go z niego
jego wzrok: nie zostało już nikogo prócz samego plemienia Judy.
17:19 Także Juda nie przestrzegał przykazań Pana, Boga swego, lecz chodził
w ustawach Izraela, które oni stworzyli.
17:20 I odrzucił Pan całe potomstwo Izraela, i utrapił je, i
wydał ich w ręce niszczycieli, aż ich wyrzucił
jego wzrok.
17:21 Bo wyrwał Izraela z domu Dawida; i uczynili Jeroboama
syna króla Nebata, a Jeroboam odwiódł Izraela od Pana,
i sprawił, że zgrzeszyli wielkim grzechem.
17:22 Bo synowie Izraela chodzili we wszystkich grzechach Jeroboama, które on popełnił
zrobił; nie odstąpili od nich;
17:23 Aż PAN usunął Izraelitów sprzed jego oczu, jak zapowiedział wszystkim
Jego sługi proroków. W ten sam sposób Izrael został porwany ze swoich
ziemi do Asyrii aż do dnia dzisiejszego.
17:24 A król asyryjski sprowadził mężów z Babilonu iz Kuty, i
z Awy, z Chamatu i z Sefarwaim, i umieścili ich w
miasta Samarii zamiast synów Izraela, i posiedli
Samarię i mieszkali w jej miastach.
17:25 I tak było na początku ich pobytu tam, że się bali
nie Pan, dlatego Pan zesłał na nich lwy, które niektórych pozabijały
z nich.
17:26 Dlatego rzekli do króla asyryjskiego, mówiąc: Narody, które
usunąłeś i umieściłeś w miastach Samarii, nie wiesz
sposób Boga ziemi: dlatego zesłał między nich lwy,
a oto zabijają ich, bo nie znają sposobu Bożego
z krainy.
17:27 Wtedy król Asyrii rozkazał, mówiąc: Zanieście tam jednego z
kapłani, których stamtąd przyprowadziliście; niech idą i tam mieszkają,
i niech ich nauczy obyczajów Boga tej ziemi.
17:28 Wtedy przyszedł jeden z kapłanów, których zabrali z Samarii i
mieszkali w Betel i nauczali ich, jak mają się bać Pana.
17:29 Jednak każdy naród sporządził sobie własnych bogów i umieścił ich w domach
z wyżyn, które zbudowali Samarytanie, każdy naród w swoim
miasta, w których mieszkali.
17:30 A ludzie z Babilonu zrobili Sukkotbenot, a ludzie z Kut zrobili
Nergal i ludzie z Chamat stworzyli Aszimę,
17:31 Awitowie zrobili Nibchaza i Tartaka, a Sefarwici spalili swoje
dzieci w ogniu do Adrammeleka i Anammeleka, bogów Sefarwaim.
17:32 I bali się Pana, i czynili sobie spośród najniżej położonych
kapłanów wyżyn, którzy im składali ofiary w domach
wysokie miejsca.
17:33 Bali się PANA i służyli swoim bogom na sposób
narody, które stamtąd zabrali.
17:34 Do dnia dzisiejszego postępują według dawnych obyczajów, nie boją się Pana,
ani nie czynią według swoich ustaw, ani według swoich zarządzeń, ani
według prawa i przykazania, które PAN nakazał synom
Jakub, któremu nadał imię Izrael;
17:35 Z którymi PAN uczynił przymierze i rozkazał im, mówiąc: Wy
nie bójcie się innych bogów, nie kłaniajcie się im, ani im nie służcie,
ani ofiarować im:
17:36 Ale Pan, który was wyprowadził z ziemi egipskiej z wielkimi
mocy i wyciągniętego ramienia, tego będziecie się bać i jego będziecie się bać
kłaniajcie się, i jemu będziecie składać ofiary.
17:37 A ustawy, nakazy, prawo i przykazania,
co wam napisał, będziecie czynić na wieki; i ty
nie będą się bać innych bogów.
17:38 A przymierza, które z wami zawarłem, nie zapomnicie; żaden
będziecie się bać innych bogów.
17:39 Ale Pana, Boga waszego, bać się będziecie; a on was wyrwie z
ręce wszystkich twoich wrogów.
17:40 Lecz oni nie usłuchali, lecz uczynili według swego dawnego sposobu.
17:41 Oba te narody bały się Pana i służyły swoim bożkom
ich dzieci i dzieci ich dzieci: tak jak ich ojcowie, tak
czynią to do dnia dzisiejszego.