2 królów 17:1 W dwunastym roku panowania Achaza, króla judzkiego, zaczął Ozeasz, syn Eli królować w Samarii nad Izraelem przez dziewięć lat. 17:2 I czynił to, co złe w oczach Pana, ale nie jako królów izraelskich, którzy byli przed nim. 17:3 Wyruszył przeciw niemu Salmanasar, król Asyrii; a Ozeasz stał się jego sługę i dał mu prezenty. 17:4 A król asyryjski natknął się na spisek w Ozeaszu, bo posłał posłańców do So, króla Egiptu, i nie przyniósł królowi Egiptu żadnych podarunków Asyrii, jak to czynił rok po roku: dlatego zamknął król Asyrii go w górę i związał go w więzieniu. 17:5 Wtedy król Asyrii wyruszył na całą ziemię i udał się do Samarię i oblegał ją przez trzy lata. 17:6 W dziewiątym roku Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię i uprowadził Izraelitów do Asyrii i osadził ich w Chalach iw Chaborze nad rzeką Gozan i w miastach Medów. 17:7 Bo tak się stało, że synowie Izraela zgrzeszyli przeciw Panu od ich Boga, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej pod ręką faraona, króla Egiptu, i bał się innych bogów, 17:8 I postępowali zgodnie z przykazaniami pogan, spośród których Pan wypędził przed synami Izraelskimi i przed królami Izraelskimi, których oni zrobił. 17:9 A synowie Izraela potajemnie czynili to, co nie było słuszne przeciw Panu, Bogu swemu, i zbudowali sobie wyżyny we wszystkich swoich miast, od wieży strażniczej aż do miasta obronnego. 17:10 I postawili je na bożkach i gajach na każdym wysokim pagórku i pod nim każde zielone drzewo: 17:11 I tam palili kadzidła na wszystkich wyżynach, jak to czynili poganie których Pan zabrał przed nimi; i czynił złe rzeczy pobudzać Pana do gniewu: 17:12 Służyli bożkom, o których Pan im powiedział: Nie będziecie zrób to. 17:13 A Pan świadczył przeciwko Izraelowi i Judzie przez wszystkich proroków i przez wszystkich widzących, mówiących: Odwróćcie się od waszych złych dróg i przestrzegajcie moich przykazań i moich ustaw, zgodnie z całym prawem, które Ja rozkazał waszym ojcom, a które wysłałem do was przez moje sługi prorocy. 17:14 Oni jednak nie chcieli słuchać, lecz zatwardzili swoje karki, jakby chcieli szyi swoich ojców, którzy nie wierzyli w Pana, Boga swego. 17:15 A oni odrzucili jego ustawy i jego przymierze, które zawarł z nimi ojców i świadectwa, które przeciwko nim złożył; i oni poszedł za marnością i stał się próżny, i poszedł za poganami, którzy byli wokół nich, co do których Pan im przykazał, że oni nie powinien ich lubić. 17:16 I porzucili wszystkie przykazania Pana, Boga swego, i uczynili je lanych posągów, nawet dwóch cieląt, i stworzyli gaj, i oddawali pokłon wszystkim zastępem niebios i służył Baalowi. 17:17 I przeprowadzili swoich synów i córki przez ogień, i używali wróżbiarstwa i czarów, i zaprzedali się, by czynić zło przed oczyma Pana, aby go pobudzić do gniewu. 17:18 Dlatego Pan bardzo się rozgniewał na Izraela i usunął go z niego jego wzrok: nie zostało już nikogo prócz samego plemienia Judy. 17:19 Także Juda nie przestrzegał przykazań Pana, Boga swego, lecz chodził w ustawach Izraela, które oni stworzyli. 17:20 I odrzucił Pan całe potomstwo Izraela, i utrapił je, i wydał ich w ręce niszczycieli, aż ich wyrzucił jego wzrok. 17:21 Bo wyrwał Izraela z domu Dawida; i uczynili Jeroboama syna króla Nebata, a Jeroboam odwiódł Izraela od Pana, i sprawił, że zgrzeszyli wielkim grzechem. 17:22 Bo synowie Izraela chodzili we wszystkich grzechach Jeroboama, które on popełnił zrobił; nie odstąpili od nich; 17:23 Aż PAN usunął Izraelitów sprzed jego oczu, jak zapowiedział wszystkim Jego sługi proroków. W ten sam sposób Izrael został porwany ze swoich ziemi do Asyrii aż do dnia dzisiejszego. 17:24 A król asyryjski sprowadził mężów z Babilonu iz Kuty, i z Awy, z Chamatu i z Sefarwaim, i umieścili ich w miasta Samarii zamiast synów Izraela, i posiedli Samarię i mieszkali w jej miastach. 17:25 I tak było na początku ich pobytu tam, że się bali nie Pan, dlatego Pan zesłał na nich lwy, które niektórych pozabijały z nich. 17:26 Dlatego rzekli do króla asyryjskiego, mówiąc: Narody, które usunąłeś i umieściłeś w miastach Samarii, nie wiesz sposób Boga ziemi: dlatego zesłał między nich lwy, a oto zabijają ich, bo nie znają sposobu Bożego z krainy. 17:27 Wtedy król Asyrii rozkazał, mówiąc: Zanieście tam jednego z kapłani, których stamtąd przyprowadziliście; niech idą i tam mieszkają, i niech ich nauczy obyczajów Boga tej ziemi. 17:28 Wtedy przyszedł jeden z kapłanów, których zabrali z Samarii i mieszkali w Betel i nauczali ich, jak mają się bać Pana. 17:29 Jednak każdy naród sporządził sobie własnych bogów i umieścił ich w domach z wyżyn, które zbudowali Samarytanie, każdy naród w swoim miasta, w których mieszkali. 17:30 A ludzie z Babilonu zrobili Sukkotbenot, a ludzie z Kut zrobili Nergal i ludzie z Chamat stworzyli Aszimę, 17:31 Awitowie zrobili Nibchaza i Tartaka, a Sefarwici spalili swoje dzieci w ogniu do Adrammeleka i Anammeleka, bogów Sefarwaim. 17:32 I bali się Pana, i czynili sobie spośród najniżej położonych kapłanów wyżyn, którzy im składali ofiary w domach wysokie miejsca. 17:33 Bali się PANA i służyli swoim bogom na sposób narody, które stamtąd zabrali. 17:34 Do dnia dzisiejszego postępują według dawnych obyczajów, nie boją się Pana, ani nie czynią według swoich ustaw, ani według swoich zarządzeń, ani według prawa i przykazania, które PAN nakazał synom Jakub, któremu nadał imię Izrael; 17:35 Z którymi PAN uczynił przymierze i rozkazał im, mówiąc: Wy nie bójcie się innych bogów, nie kłaniajcie się im, ani im nie służcie, ani ofiarować im: 17:36 Ale Pan, który was wyprowadził z ziemi egipskiej z wielkimi mocy i wyciągniętego ramienia, tego będziecie się bać i jego będziecie się bać kłaniajcie się, i jemu będziecie składać ofiary. 17:37 A ustawy, nakazy, prawo i przykazania, co wam napisał, będziecie czynić na wieki; i ty nie będą się bać innych bogów. 17:38 A przymierza, które z wami zawarłem, nie zapomnicie; żaden będziecie się bać innych bogów. 17:39 Ale Pana, Boga waszego, bać się będziecie; a on was wyrwie z ręce wszystkich twoich wrogów. 17:40 Lecz oni nie usłuchali, lecz uczynili według swego dawnego sposobu. 17:41 Oba te narody bały się Pana i służyły swoim bożkom ich dzieci i dzieci ich dzieci: tak jak ich ojcowie, tak czynią to do dnia dzisiejszego.