2 Koryntian
13:1 Przychodzę do was już po raz trzeci. W ustach dwóch lub trzech
świadkowie, każde słowo będzie potwierdzone.
13:2 Powiedziałem wam wcześniej i przepowiadam wam, jakbym był obecny, drugi
czas; a będąc teraz nieobecnym, piszę do tych, którzy dotychczas grzeszyli,
i wszystkim innym, że jeśli powrócę, nie oszczędzę:
13:3 Ponieważ szukacie dowodu, że Chrystus przemawia przeze mnie, czego dla was nie ma
słaby, ale jest potężny w tobie.
13:4 Bo choć został ukrzyżowany przez słabość, żyje dzięki mocy
Boga. Albowiem i my jesteśmy w nim słabi, ale z nim żyć będziemy przez
moc Boża wobec ciebie.
13:5 Badajcie samych siebie, czy trwacie w wierze; udowodnić siebie.
Sami nie wiecie, w jaki sposób Jezus Chrystus jest w was, oprócz was
być potępionymi?
13:6 Ufam jednak, że poznacie, iż nie jesteśmy odrzuconymi.
13:7 Teraz modlę się do Boga, abyście nie czynili zła; nie żebyśmy się pojawili
zatwierdzone, ale abyście czynili to, co jest uczciwe, chociaż jesteśmy jak
potępieni.
13:8 Albowiem nie możemy nic uczynić przeciw prawdzie, tylko dla prawdy.
13:9 Cieszymy się bowiem, gdy my jesteśmy słabi, a wy mocni: i to także my
życzenie, nawet twoja doskonałość.
13:10 Dlatego piszę to będąc nieobecnym, abym będąc obecnym, nie musiał
używaj ostrości, zgodnie z mocą, którą dał mi Pan
zbudowania, a nie do zniszczenia.
13:11 Wreszcie, bracia, żegnajcie. Bądźcie doskonali, bądźcie pocieszeni, bądźcie jednością
umysł, żyj w pokoju; a Bóg miłości i pokoju będzie z wami.
13:12 Pozdrówcie się świętym pocałunkiem.
13:13 Pozdrawiają cię wszyscy święci.
13:14 Łaska Pana Jezusa Chrystusa i miłość Boża, i
komunii Ducha Świętego, bądź z wami wszystkimi. Amen.