2 Koryntian 13:1 Przychodzę do was już po raz trzeci. W ustach dwóch lub trzech świadkowie, każde słowo będzie potwierdzone. 13:2 Powiedziałem wam wcześniej i przepowiadam wam, jakbym był obecny, drugi czas; a będąc teraz nieobecnym, piszę do tych, którzy dotychczas grzeszyli, i wszystkim innym, że jeśli powrócę, nie oszczędzę: 13:3 Ponieważ szukacie dowodu, że Chrystus przemawia przeze mnie, czego dla was nie ma słaby, ale jest potężny w tobie. 13:4 Bo choć został ukrzyżowany przez słabość, żyje dzięki mocy Boga. Albowiem i my jesteśmy w nim słabi, ale z nim żyć będziemy przez moc Boża wobec ciebie. 13:5 Badajcie samych siebie, czy trwacie w wierze; udowodnić siebie. Sami nie wiecie, w jaki sposób Jezus Chrystus jest w was, oprócz was być potępionymi? 13:6 Ufam jednak, że poznacie, iż nie jesteśmy odrzuconymi. 13:7 Teraz modlę się do Boga, abyście nie czynili zła; nie żebyśmy się pojawili zatwierdzone, ale abyście czynili to, co jest uczciwe, chociaż jesteśmy jak potępieni. 13:8 Albowiem nie możemy nic uczynić przeciw prawdzie, tylko dla prawdy. 13:9 Cieszymy się bowiem, gdy my jesteśmy słabi, a wy mocni: i to także my życzenie, nawet twoja doskonałość. 13:10 Dlatego piszę to będąc nieobecnym, abym będąc obecnym, nie musiał używaj ostrości, zgodnie z mocą, którą dał mi Pan zbudowania, a nie do zniszczenia. 13:11 Wreszcie, bracia, żegnajcie. Bądźcie doskonali, bądźcie pocieszeni, bądźcie jednością umysł, żyj w pokoju; a Bóg miłości i pokoju będzie z wami. 13:12 Pozdrówcie się świętym pocałunkiem. 13:13 Pozdrawiają cię wszyscy święci. 13:14 Łaska Pana Jezusa Chrystusa i miłość Boża, i komunii Ducha Świętego, bądź z wami wszystkimi. Amen.