2 Koryntian 5:1 Wiemy bowiem, że gdyby nasz ziemski dom tego przybytku został rozwiązany, mamy budowlę Bożą, dom nie ręką uczyniony, wieczny w niebiosa. 5:2 Bo w tym wzdychamy, gorliwie pragnąc przyodziać się w nasze dom, który jest z nieba: 5:3 Jeśli tak jest, będąc ubrani, nie zostaniemy znalezieni nagimi. 5:4 Bo my, którzy jesteśmy w tym przybytku, wzdychamy, będąc obciążeni: nie dla abyśmy byli rozebrani, ale ubrani, aby śmiertelność mogła być połknięty z życia. 5:5 A tym, który nas do tego samego stworzył, jest Bóg, który też to zrobił dany nam zadatek Ducha. 5:6 Dlatego zawsze jesteśmy pewni, wiedząc o tym, gdy jesteśmy w domu w ciele jesteśmy nieobecni od Pana: 5:7 (Chodzimy bowiem wiarą, a nie widzeniem :) 5:8 Jesteśmy ufni, powiadam, i raczej wolimy być nieobecni w ciele, i być obecnym u Pana. 5:9 Dlatego trudzimy się, abyśmy, obecni lub nieobecni, zostali przyjęci jego. 5:10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa; że każdy każdy może otrzymać rzeczy dokonane w jego ciele, zgodnie z tym, co ma zrobione, czy to dobrze, czy źle. 5:11 Znając więc postrach Pana, przekonujemy ludzi; ale my jesteśmy zamanifestowane Bogu; i ufam, że objawiają się również w tobie sumienia. 5:12 Nie polecamy wam się ponownie, ale dajemy wam okazję chwałę w naszym imieniu, abyście mieli coś do odpowiedzi na te pytania chwała z wyglądu, a nie z serca. 5:13 Bo czy jesteśmy poza sobą, to dla Boga, czy też jesteśmy trzeźwy, to dla twojej sprawy. 5:14 Albowiem przywiązuje nas miłość do Chrystusa; ponieważ w ten sposób sądzimy, że jeśli jeden umarł za wszystkich, potem wszyscy umarli: 5:15 I że umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie żyli żyć dla siebie, ale dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. 5:16 Dlatego odtąd nie znamy nikogo według ciała: tak, chociaż mamy znaliśmy Chrystusa według ciała, jednak teraz już Go nie znamy. 5:17 Jeśli więc ktoś jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem: stare rzeczy są zmarł; oto wszystko stało się nowe. 5:18 A wszystko jest z Boga, który pojednał nas ze sobą przez Jezusa Chrystusa i powierzył nam posługę pojednania; 5:19 Mianowicie, że Bóg był w Chrystusie, jednając świat z sobą, nie przypisywanie im ich przewinień; i powierzył nam słowo pojednania. 5:20 A więc jesteśmy ambasadorami Chrystusa, jak gdyby Bóg przez was prosił nas: prosimy w miejsce Chrystusa, pojednajcie się z Bogiem. 5:21 On bowiem za nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu; abyśmy mogli być uczynił w nim sprawiedliwość Bożą.