2 Koryntian
5:1 Wiemy bowiem, że gdyby nasz ziemski dom tego przybytku został rozwiązany,
mamy budowlę Bożą, dom nie ręką uczyniony, wieczny w
niebiosa.
5:2 Bo w tym wzdychamy, gorliwie pragnąc przyodziać się w nasze
dom, który jest z nieba:
5:3 Jeśli tak jest, będąc ubrani, nie zostaniemy znalezieni nagimi.
5:4 Bo my, którzy jesteśmy w tym przybytku, wzdychamy, będąc obciążeni: nie dla
abyśmy byli rozebrani, ale ubrani, aby śmiertelność mogła być
połknięty z życia.
5:5 A tym, który nas do tego samego stworzył, jest Bóg, który też to zrobił
dany nam zadatek Ducha.
5:6 Dlatego zawsze jesteśmy pewni, wiedząc o tym, gdy jesteśmy w domu
w ciele jesteśmy nieobecni od Pana:
5:7 (Chodzimy bowiem wiarą, a nie widzeniem :)
5:8 Jesteśmy ufni, powiadam, i raczej wolimy być nieobecni w ciele,
i być obecnym u Pana.
5:9 Dlatego trudzimy się, abyśmy, obecni lub nieobecni, zostali przyjęci
jego.
5:10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa; że każdy
każdy może otrzymać rzeczy dokonane w jego ciele, zgodnie z tym, co ma
zrobione, czy to dobrze, czy źle.
5:11 Znając więc postrach Pana, przekonujemy ludzi; ale my jesteśmy
zamanifestowane Bogu; i ufam, że objawiają się również w tobie
sumienia.
5:12 Nie polecamy wam się ponownie, ale dajemy wam okazję
chwałę w naszym imieniu, abyście mieli coś do odpowiedzi na te pytania
chwała z wyglądu, a nie z serca.
5:13 Bo czy jesteśmy poza sobą, to dla Boga, czy też jesteśmy
trzeźwy, to dla twojej sprawy.
5:14 Albowiem przywiązuje nas miłość do Chrystusa; ponieważ w ten sposób sądzimy, że jeśli
jeden umarł za wszystkich, potem wszyscy umarli:
5:15 I że umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie żyli
żyć dla siebie, ale dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał.
5:16 Dlatego odtąd nie znamy nikogo według ciała: tak, chociaż mamy
znaliśmy Chrystusa według ciała, jednak teraz już Go nie znamy.
5:17 Jeśli więc ktoś jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem: stare rzeczy są
zmarł; oto wszystko stało się nowe.
5:18 A wszystko jest z Boga, który pojednał nas ze sobą przez Jezusa
Chrystusa i powierzył nam posługę pojednania;
5:19 Mianowicie, że Bóg był w Chrystusie, jednając świat z sobą, nie
przypisywanie im ich przewinień; i powierzył nam słowo
pojednania.
5:20 A więc jesteśmy ambasadorami Chrystusa, jak gdyby Bóg przez was prosił
nas: prosimy w miejsce Chrystusa, pojednajcie się z Bogiem.
5:21 On bowiem za nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu; abyśmy mogli być
uczynił w nim sprawiedliwość Bożą.