2 Kroniki
26:1 Wtedy cały lud Judy wziął Ozjasza, który miał szesnaście lat i
uczynił go królem w komnacie jego ojca Amazjasza.
26:2 Zbudował Elot i przywrócił je Judzie, po czym król spoczął z nim
jego ojcowie.
26:3 Szesnaście lat miał Ozjasz, gdy zaczął królować, i królował
pięćdziesiąt dwa lata w Jerozolimie. Imię jego matki również było Jecoliah z
Jerozolima.
26:4 I czynił to, co było prawe w oczach Pańskich, według
wszystko, co uczynił jego ojciec Amazjasz.
26:5 I szukał Boga za dni Zachariasza, który miał zrozumienie w
widzenia Boga: i dopóki szukał Pana, Bóg go do tego skłonił
prosperować.
26:6 Wyruszył więc i walczył z Filistynami, i zniszczył
mur Gat i mur Jabne, i mur Aszdodu, i zbudowali
miast wokół Aszdodu i wśród Filistynów.
26:7 I Bóg pomógł mu w walce z Filistynami i Arabami
którzy mieszkali w Gurbaal, i Mehunimowie.
26:8 I Ammonici dali dary Uzjaszowi, a imię jego rozeszło się nawet
do wejścia do Egiptu; bo bardzo się wzmocnił.
26:9 Ponadto Ozjasz zbudował wieże w Jerozolimie przy bramie narożnej i przy bramie
bramę doliny i na zakręcie muru, i obwarował je.
26:10 Zbudował też wieże na pustyni i wykopał wiele studni, bo miał
dużo bydła, zarówno w nizinach, jak i na równinach: rolnicy
także i winorośli w górach iw Karmelu: bo umiłował
uprawa roli.
26:11 Ponadto Uzjasz miał mnóstwo wojowników, którzy wyruszyli na wojnę
bandy, według liczby ich rachunków ręką Jeiela
pisarza i Maasejasza, przełożonego, pod ręką Chananiasza, jednego z
kapitanowie króla.
26:12 Cała liczba naczelników ojców mocarzy walecznych
było dwa tysiące sześćset.
26:13 A pod ich ręką było wojsko w liczbie trzystu tysięcy siedmiu
tysiąc pięćset, którzy z potężną mocą wojowali, aby pomóc
król przeciw wrogowi.
26:14 I Uzzjasz przygotował dla nich tarcze we wszystkich zastępach i
włócznie i hełmy, i zbroje, i łuki, i proce do odlewania
kamienie.
26:15 I stworzył w Jerozolimie silniki, wymyślone przez przebiegłych ludzi, aby były na
wieże i na wałach, aby strzelać strzałami i wielkimi kamieniami.
I imię jego rozprzestrzeniło się daleko za granicę; bo otrzymał cudowną pomoc, aż on
był silny.
26:16 Ale kiedy był silny, jego serce podniosło się ku jego zatraceniu
wykroczył przeciwko Panu, Bogu swemu, i wszedł do świątyni
Pana, aby spalił kadzidło na ołtarzu kadzielnym.
26:17 I wszedł za nim kapłan Azariasz, a z nim sześćdziesięciu kapłanów
Pana, którzy byli dzielnymi mężami:
26:18 I przeciwstawili się królowi Ozjaszowi, i rzekli do niego:
nie tobie, Ozjaszu, aby palić kadzidło Panu, ale kapłanom
synowie Aarona, którzy są poświęceni do palenia kadzidła: wyjdźcie z
sanktuarium; bo zgrzeszyłeś; nie będzie też dla ciebie
cześć od Pana Boga.
26:19 Wtedy Ozjasz się rozgniewał i miał w ręku kadzielnicę, aby palić kadzidło.
gdy się rozgniewał na kapłanów, nawet w jego ciele pojawił się trąd
czoło przed kapłanami w domu Pańskim, z boku
ołtarz kadzidlany.
26:20 Wtedy arcykapłan Azariasz i wszyscy kapłani spojrzeli na niego i
oto był trędowaty na czole, i usunęli go
stamtąd; owszem, sam też śpieszył się, aby wyjść, bo Pan poraził
jego.
26:21 A król Ozjasz był trędowaty aż do dnia swojej śmierci i mieszkał w
kilka domów, będąc trędowatym; bo został odcięty od domu
PAN: a Jotam, syn jego, był przełożonym domu królewskiego i sądził lud
z krainy.
26:22 A pozostałe dzieje Ozjasza, pierwsze i ostatnie, uczynił Izajasz
proroku, synu Amosa, napisz.
26:23 I zasnął Ozjasz ze swoimi ojcami, i pochowano go razem z jego ojcami
na polu grobowym należącym do królów; bo powiedzieli,
Jest trędowaty, a zamiast niego królował Jotam, syn jego.