2 Kroniki 26:1 Wtedy cały lud Judy wziął Ozjasza, który miał szesnaście lat i uczynił go królem w komnacie jego ojca Amazjasza. 26:2 Zbudował Elot i przywrócił je Judzie, po czym król spoczął z nim jego ojcowie. 26:3 Szesnaście lat miał Ozjasz, gdy zaczął królować, i królował pięćdziesiąt dwa lata w Jerozolimie. Imię jego matki również było Jecoliah z Jerozolima. 26:4 I czynił to, co było prawe w oczach Pańskich, według wszystko, co uczynił jego ojciec Amazjasz. 26:5 I szukał Boga za dni Zachariasza, który miał zrozumienie w widzenia Boga: i dopóki szukał Pana, Bóg go do tego skłonił prosperować. 26:6 Wyruszył więc i walczył z Filistynami, i zniszczył mur Gat i mur Jabne, i mur Aszdodu, i zbudowali miast wokół Aszdodu i wśród Filistynów. 26:7 I Bóg pomógł mu w walce z Filistynami i Arabami którzy mieszkali w Gurbaal, i Mehunimowie. 26:8 I Ammonici dali dary Uzjaszowi, a imię jego rozeszło się nawet do wejścia do Egiptu; bo bardzo się wzmocnił. 26:9 Ponadto Ozjasz zbudował wieże w Jerozolimie przy bramie narożnej i przy bramie bramę doliny i na zakręcie muru, i obwarował je. 26:10 Zbudował też wieże na pustyni i wykopał wiele studni, bo miał dużo bydła, zarówno w nizinach, jak i na równinach: rolnicy także i winorośli w górach iw Karmelu: bo umiłował uprawa roli. 26:11 Ponadto Uzjasz miał mnóstwo wojowników, którzy wyruszyli na wojnę bandy, według liczby ich rachunków ręką Jeiela pisarza i Maasejasza, przełożonego, pod ręką Chananiasza, jednego z kapitanowie króla. 26:12 Cała liczba naczelników ojców mocarzy walecznych było dwa tysiące sześćset. 26:13 A pod ich ręką było wojsko w liczbie trzystu tysięcy siedmiu tysiąc pięćset, którzy z potężną mocą wojowali, aby pomóc król przeciw wrogowi. 26:14 I Uzzjasz przygotował dla nich tarcze we wszystkich zastępach i włócznie i hełmy, i zbroje, i łuki, i proce do odlewania kamienie. 26:15 I stworzył w Jerozolimie silniki, wymyślone przez przebiegłych ludzi, aby były na wieże i na wałach, aby strzelać strzałami i wielkimi kamieniami. I imię jego rozprzestrzeniło się daleko za granicę; bo otrzymał cudowną pomoc, aż on był silny. 26:16 Ale kiedy był silny, jego serce podniosło się ku jego zatraceniu wykroczył przeciwko Panu, Bogu swemu, i wszedł do świątyni Pana, aby spalił kadzidło na ołtarzu kadzielnym. 26:17 I wszedł za nim kapłan Azariasz, a z nim sześćdziesięciu kapłanów Pana, którzy byli dzielnymi mężami: 26:18 I przeciwstawili się królowi Ozjaszowi, i rzekli do niego: nie tobie, Ozjaszu, aby palić kadzidło Panu, ale kapłanom synowie Aarona, którzy są poświęceni do palenia kadzidła: wyjdźcie z sanktuarium; bo zgrzeszyłeś; nie będzie też dla ciebie cześć od Pana Boga. 26:19 Wtedy Ozjasz się rozgniewał i miał w ręku kadzielnicę, aby palić kadzidło. gdy się rozgniewał na kapłanów, nawet w jego ciele pojawił się trąd czoło przed kapłanami w domu Pańskim, z boku ołtarz kadzidlany. 26:20 Wtedy arcykapłan Azariasz i wszyscy kapłani spojrzeli na niego i oto był trędowaty na czole, i usunęli go stamtąd; owszem, sam też śpieszył się, aby wyjść, bo Pan poraził jego. 26:21 A król Ozjasz był trędowaty aż do dnia swojej śmierci i mieszkał w kilka domów, będąc trędowatym; bo został odcięty od domu PAN: a Jotam, syn jego, był przełożonym domu królewskiego i sądził lud z krainy. 26:22 A pozostałe dzieje Ozjasza, pierwsze i ostatnie, uczynił Izajasz proroku, synu Amosa, napisz. 26:23 I zasnął Ozjasz ze swoimi ojcami, i pochowano go razem z jego ojcami na polu grobowym należącym do królów; bo powiedzieli, Jest trędowaty, a zamiast niego królował Jotam, syn jego.