2 Kroniki 16:1 W trzydziestym szóstym roku panowania Asy Baszy, króla izraelskiego wyruszył przeciw Judzie i zbudował Ramę, aby wypuścił nikt nie wychodził ani nie wchodził do Asy, króla judzkiego. 16:2 Wtedy Asa wydobył ze skarbców domu srebro i złoto Pana i domu królewskiego, i posłał do Benadada, króla Syrii, który mieszkał w Damaszku, mówiąc: 16:3 Między mną a tobą jest przymierze, jak było między moim ojcem i ojca twego: oto posłałem ci srebro i złoto; idź, złam swoje przymierze z Baaszą, królem izraelskim, aby ode mnie odstąpił. 16:4 Benhadad usłuchał króla Asy i wysłał swoich dowódców wojska przeciw miastom izraelskim; i pobili Ijon, i Dan, i Abelmaima i wszystkie miasta-spichlerze Neftalego. 16:5 I stało się, gdy Basza to usłyszał, że porzucił budowę Ramę i niech ustanie jego dzieło. 16:6 Wtedy król Asa zajął całą Judę; i wynieśli kamienie Rama i jej drewno, z którego budował Baasza; i on zbudowane z nich Geba i Mispa. 16:7 W tym czasie przybył widzący Chanani do Asy, króla judzkiego, i powiedział do niego: Ponieważ polegałeś na królu Syryjskim, a nie polegałeś na Pana, Boga twego, dlatego ocalało wojsko króla Syryjskiego z twojej ręki. 16:8 Czy Etiopczycy i Lubimowie nie byli wielkim zastępem, bardzo licznym rydwany i jeźdźcy? jednak, ponieważ polegałeś na Panu, on wydał ich w twoje ręce. 16:9 Bo oczy PANA kierują się tam iz powrotem po całej ziemi, aż do okazał się silny w imieniu tych, których serce jest doskonałe jego. Oto głupio postąpiłeś: dlatego odtąd ty będą wojny. 16:10 Wtedy Asa rozgniewał się na widzącego i wtrącił go do więzienia; dla niego rozgniewał się na niego z tego powodu. A Asa uciskał niektórych ludzi w tym samym czasie. 16:11 A oto czyny Asy, pierwsze i ostatnie, oto są zapisane Księga królów judzkich i izraelskich. 16:12 A Asa w trzydziestym dziewiątym roku swego panowania zachorował w swoim nogi, aż choroba jego stała się bardzo wielka: wszakże w chorobie swojej on nie szukali Pana, lecz lekarzy. 16:13 I zasnął Asa ze swoimi ojcami, i umarł w czterdziestym pierwszym roku jego panowanie. 16:14 I pochowali go w jego własnych grobach, które sobie zbudował w Mieście Dawidowym i położył go na łożu, które było pełne słodkie zapachy i różnorodne rodzaje przypraw przygotowane przez aptekarzy sztuki: i uczynili mu bardzo wielkie spalenie.