2 Kroniki
16:1 W trzydziestym szóstym roku panowania Asy Baszy, króla izraelskiego
wyruszył przeciw Judzie i zbudował Ramę, aby wypuścił
nikt nie wychodził ani nie wchodził do Asy, króla judzkiego.
16:2 Wtedy Asa wydobył ze skarbców domu srebro i złoto
Pana i domu królewskiego, i posłał do Benadada, króla Syrii,
który mieszkał w Damaszku, mówiąc:
16:3 Między mną a tobą jest przymierze, jak było między moim ojcem
i ojca twego: oto posłałem ci srebro i złoto; idź, złam swoje
przymierze z Baaszą, królem izraelskim, aby ode mnie odstąpił.
16:4 Benhadad usłuchał króla Asy i wysłał swoich dowódców
wojska przeciw miastom izraelskim; i pobili Ijon, i Dan, i
Abelmaima i wszystkie miasta-spichlerze Neftalego.
16:5 I stało się, gdy Basza to usłyszał, że porzucił budowę
Ramę i niech ustanie jego dzieło.
16:6 Wtedy król Asa zajął całą Judę; i wynieśli kamienie
Rama i jej drewno, z którego budował Baasza; i on
zbudowane z nich Geba i Mispa.
16:7 W tym czasie przybył widzący Chanani do Asy, króla judzkiego, i powiedział
do niego: Ponieważ polegałeś na królu Syryjskim, a nie polegałeś
na Pana, Boga twego, dlatego ocalało wojsko króla Syryjskiego
z twojej ręki.
16:8 Czy Etiopczycy i Lubimowie nie byli wielkim zastępem, bardzo licznym
rydwany i jeźdźcy? jednak, ponieważ polegałeś na Panu, on
wydał ich w twoje ręce.
16:9 Bo oczy PANA kierują się tam iz powrotem po całej ziemi, aż do
okazał się silny w imieniu tych, których serce jest doskonałe
jego. Oto głupio postąpiłeś: dlatego odtąd ty
będą wojny.
16:10 Wtedy Asa rozgniewał się na widzącego i wtrącił go do więzienia; dla niego
rozgniewał się na niego z tego powodu. A Asa uciskał niektórych
ludzi w tym samym czasie.
16:11 A oto czyny Asy, pierwsze i ostatnie, oto są zapisane
Księga królów judzkich i izraelskich.
16:12 A Asa w trzydziestym dziewiątym roku swego panowania zachorował w swoim
nogi, aż choroba jego stała się bardzo wielka: wszakże w chorobie swojej on
nie szukali Pana, lecz lekarzy.
16:13 I zasnął Asa ze swoimi ojcami, i umarł w czterdziestym pierwszym roku
jego panowanie.
16:14 I pochowali go w jego własnych grobach, które sobie zbudował
w Mieście Dawidowym i położył go na łożu, które było pełne
słodkie zapachy i różnorodne rodzaje przypraw przygotowane przez aptekarzy
sztuki: i uczynili mu bardzo wielkie spalenie.