1 Samuela 22:1 Dawid więc odszedł stamtąd i uciekł do jaskini Adullam: i gdy usłyszeli to jego bracia i cały dom jego ojca, zeszli na dół tam do niego. 22:2 I każdy, kto był w nieszczęściu, i każdy, kto był w długach, i każdy, kto był niezadowolony, zebrał się u niego; i on został ich dowódcą, a było z nim około czterystu mężczyźni. 22:3 Poszedł tedy Dawid stamtąd do Micpe w Moabie i rzekł do króla Moabie, niech mój ojciec i moja matka, proszę, wyjdą i będą z nimi ciebie, aż dowiem się, co Bóg dla mnie uczyni. 22:4 I przyprowadził ich przed króla Moabu, i mieszkali z nim wszyscy gdy Dawid był w ładowni. 22:5 I rzekł prorok Gad do Dawida: Nie zatrzymuj się w ładowni; odejść i wprowadź cię do ziemi judzkiej. Potem Dawid odszedł i wszedł do las Hareth. 22:6 Kiedy Saul usłyszał, że znaleziono Dawida i mężów, którzy z nim byli go (teraz Saul mieszkał w Gibea pod drzewem w Rama, mając swoją włócznię w ręku, a wszyscy jego słudzy stali wokół niego;) 22:7 Wtedy Saul rzekł do swoich sług, którzy go otaczali: Słuchajcie teraz Beniaminici; czy syn Jessego da każdemu z was pole i winnice i uczynię was wszystkich tysiącznikami i dowódcami setki; 22:8 Że wszyscy spiskowaliście przeciwko mnie, a nie ma takiego oznajmił mi, że syn mój zawarł przymierze z synem Jessego, i nie ma nikogo z was, kto by mnie żałował, ani nie pokazał mi, że mój syn podburzył mojego sługę przeciwko mnie, aby zaczaił się, jak w tej chwili dzień? 22:9 Wtedy odpowiedział Doeg Edomita, przełożony nad sługami Saula: i rzekł: Widziałem, jak syn Jessego szedł do Nob, do Achimeleka, syna Achitub. 22:10 Zapytał o niego Pana, dał mu żywność i dał mu miecz Goliata Filistyna. 22:11 Wtedy król posłał, aby wezwać kapłana Achimeleka, syna Achituba, i cały dom jego ojca, kapłani, którzy byli w Nob, i wszyscy przybyli z nich do króla. 22:12 I rzekł Saul: Słuchaj teraz, synu Achituba. A on odpowiedział: Oto jestem, mój Pan. 22:13 A Saul rzekł do niego: Dlaczego sprzysięgliście się przeciwko mnie, ty i syna Jessego, bo dałeś mu chleb i miecz, i masz prosił o niego Boga, aby powstał przeciwko mnie i zastawił zasadzkę, jak w tym dniu? 22:14 Wtedy Achimelech odpowiedział królowi, mówiąc: A któż jest tak wierny wśród? wszystkich twoich sług jak Dawid, który jest zięciem królewskim, i idzie na twoje rozkazy i czy jest uczciwy w twoim domu? 22:15 Czy wtedy zacząłem prosić o niego Boga? niech będzie daleko ode mnie: niech nie król nic nie poczytuje ani swemu słudze, ani całemu mojemu domowi ojcze: bo twój sługa nic o tym wszystkim nie wiedział, mniej lub więcej. 22:16 I rzekł król: Na pewno umrzesz, Achimeleku, ty i wszyscy twoi dom ojca. 22:17 I rzekł król do lokajów, którzy go otaczali: Zawróćcie i zabijajcie kapłani Pańscy, bo i ręka ich jest z Dawidem, i bo wiedzieli, kiedy uciekł, i mi tego nie pokazali. Ale słudzy króla nie wyciągnęliby ręki, by rzucić się na kapłani Pana. 22:18 I rzekł król do Doega: Zawróć i uderz na kapłanów. I Doeg Edomita odwrócił się i rzucił się na kapłanów i zabił ich osiemdziesiąt dni i pięć osób, które nosiły lniany efod. 22:19 A Nob, miasto kapłanów, poraził ostrzem miecza, zarówno mężczyźni, jak i kobiety, dzieci i niemowlęta, woły i osły, i owce ostrzem miecza. 22:20 A jeden z synów Achimeleka, syna Achituba, imieniem Abiatar, uciekł i uciekł za Dawidem. 22:21 Abiatar doniósł Dawidowi, że Saul wymordował kapłanów Pańskich. 22:22 I rzekł Dawid do Abiatara: Wiedziałem o tym w dniu, kiedy Doeg Edomita tam był, że z pewnością powie Saulowi: Ja spowodowałem śmierć ze wszystkich osób z domu twego ojca. 22:23 Pozostań ze mną, nie bój się, bo kto szuka mego życia, szuka twego życie: ale ze mną będziesz bezpieczny.