1 Samuela
22:1 Dawid więc odszedł stamtąd i uciekł do jaskini Adullam: i
gdy usłyszeli to jego bracia i cały dom jego ojca, zeszli na dół
tam do niego.
22:2 I każdy, kto był w nieszczęściu, i każdy, kto był w długach, i
każdy, kto był niezadowolony, zebrał się u niego; i on
został ich dowódcą, a było z nim około czterystu
mężczyźni.
22:3 Poszedł tedy Dawid stamtąd do Micpe w Moabie i rzekł do króla
Moabie, niech mój ojciec i moja matka, proszę, wyjdą i będą z nimi
ciebie, aż dowiem się, co Bóg dla mnie uczyni.
22:4 I przyprowadził ich przed króla Moabu, i mieszkali z nim wszyscy
gdy Dawid był w ładowni.
22:5 I rzekł prorok Gad do Dawida: Nie zatrzymuj się w ładowni; odejść i
wprowadź cię do ziemi judzkiej. Potem Dawid odszedł i wszedł do
las Hareth.
22:6 Kiedy Saul usłyszał, że znaleziono Dawida i mężów, którzy z nim byli
go (teraz Saul mieszkał w Gibea pod drzewem w Rama, mając swoją włócznię
w ręku, a wszyscy jego słudzy stali wokół niego;)
22:7 Wtedy Saul rzekł do swoich sług, którzy go otaczali: Słuchajcie teraz
Beniaminici; czy syn Jessego da każdemu z was pole i
winnice i uczynię was wszystkich tysiącznikami i dowódcami
setki;
22:8 Że wszyscy spiskowaliście przeciwko mnie, a nie ma takiego
oznajmił mi, że syn mój zawarł przymierze z synem Jessego, i
nie ma nikogo z was, kto by mnie żałował, ani nie pokazał mi, że mój
syn podburzył mojego sługę przeciwko mnie, aby zaczaił się, jak w tej chwili
dzień?
22:9 Wtedy odpowiedział Doeg Edomita, przełożony nad sługami Saula:
i rzekł: Widziałem, jak syn Jessego szedł do Nob, do Achimeleka, syna
Achitub.
22:10 Zapytał o niego Pana, dał mu żywność i dał mu
miecz Goliata Filistyna.
22:11 Wtedy król posłał, aby wezwać kapłana Achimeleka, syna Achituba, i
cały dom jego ojca, kapłani, którzy byli w Nob, i wszyscy przybyli
z nich do króla.
22:12 I rzekł Saul: Słuchaj teraz, synu Achituba. A on odpowiedział: Oto jestem,
mój Pan.
22:13 A Saul rzekł do niego: Dlaczego sprzysięgliście się przeciwko mnie, ty i
syna Jessego, bo dałeś mu chleb i miecz, i masz
prosił o niego Boga, aby powstał przeciwko mnie i zastawił zasadzkę,
jak w tym dniu?
22:14 Wtedy Achimelech odpowiedział królowi, mówiąc: A któż jest tak wierny wśród?
wszystkich twoich sług jak Dawid, który jest zięciem królewskim, i idzie na
twoje rozkazy i czy jest uczciwy w twoim domu?
22:15 Czy wtedy zacząłem prosić o niego Boga? niech będzie daleko ode mnie: niech nie
król nic nie poczytuje ani swemu słudze, ani całemu mojemu domowi
ojcze: bo twój sługa nic o tym wszystkim nie wiedział, mniej lub więcej.
22:16 I rzekł król: Na pewno umrzesz, Achimeleku, ty i wszyscy twoi
dom ojca.
22:17 I rzekł król do lokajów, którzy go otaczali: Zawróćcie i zabijajcie
kapłani Pańscy, bo i ręka ich jest z Dawidem, i
bo wiedzieli, kiedy uciekł, i mi tego nie pokazali. Ale
słudzy króla nie wyciągnęliby ręki, by rzucić się na
kapłani Pana.
22:18 I rzekł król do Doega: Zawróć i uderz na kapłanów. I
Doeg Edomita odwrócił się i rzucił się na kapłanów i zabił ich
osiemdziesiąt dni i pięć osób, które nosiły lniany efod.
22:19 A Nob, miasto kapłanów, poraził ostrzem miecza,
zarówno mężczyźni, jak i kobiety, dzieci i niemowlęta, woły i osły, i
owce ostrzem miecza.
22:20 A jeden z synów Achimeleka, syna Achituba, imieniem Abiatar,
uciekł i uciekł za Dawidem.
22:21 Abiatar doniósł Dawidowi, że Saul wymordował kapłanów Pańskich.
22:22 I rzekł Dawid do Abiatara: Wiedziałem o tym w dniu, kiedy Doeg Edomita
tam był, że z pewnością powie Saulowi: Ja spowodowałem śmierć
ze wszystkich osób z domu twego ojca.
22:23 Pozostań ze mną, nie bój się, bo kto szuka mego życia, szuka twego
życie: ale ze mną będziesz bezpieczny.