1 Księga Machabejska 13:1 A gdy Szymon usłyszał, że Tryfon zebrał wielkie zastępy, aby najeźdźcie na ziemię Judei i zniszczcie ją, 13:2 Widząc, że lud był w wielkim drżeniu i strachu, udał się na górę Jerozolimie i zgromadził lud, 13:3 I napominał ich, mówiąc: Sami wiecie, jakie to wielkie rzeczy Ja, moi bracia i dom mojego ojca uczyniliśmy dla praw i sanktuarium, a także bitwy i utrapienia, które widzieliśmy. 13:4 Z tego powodu wszyscy moi bracia giną za Izraela, a ja jestem pozostawiony sam. 13:5 Teraz więc niech to będzie daleko ode mnie, abym miał oszczędzić własne życie w każdym czasie ucisku, bo nie jestem lepszy od moich braci. 13:6 Z pewnością pomszczę mój naród, świątynię, nasze żony i nasze dzieci: bo wszyscy poganie zebrali się, aby nas bardzo zniszczyć złośliwość. 13:7 Gdy tylko ludzie usłyszeli te słowa, duch ich ożył. 13:8 A oni odpowiedzieli donośnym głosem, mówiąc: Będziesz naszym wodzem zamiast Judasza i Jonatana, twego brata. 13:9 Walcz w naszych bitwach, a cokolwiek nam rozkażesz, zrobimy to Do. 13:10 Zebrał więc wszystkich wojowników i śpieszył się dokończył murów Jeruzalem i ufortyfikował je wokoło. 13:11 Wysłał też Jonatana, syna Absoloma, a wraz z nim wielką potęgę, aby Joppa: który wyrzuciwszy tych, którzy w nim byli, pozostał w nim. 13:12 Tak więc Tryfon odszedł od Ptolemausa z wielką mocą do najazdu na ziemię z Judei, a Jonatan był z nim pod strażą. 13:13 Szymon zaś rozbił swoje namioty w Adida, naprzeciw równiny. 13:14 Teraz, gdy Tryfon dowiedział się, że Szymon powstał zamiast swego brata Jonatana i zamierzając stoczyć z nim bitwę, wysłał do niego posłańców go, mówiąc, 13:15 Chociaż trzymamy Jonatana, twego brata, to on jest dla pieniędzy należny skarbowi królewskiemu, co do sprawy, która była mu się zobowiązał. 13:16 Dlatego poślij teraz sto talentów srebra i dwóch jego synów zakładników, aby na wolności nie buntował się od nas i od nas pozwoli mu odejść. 13:17 Wtedy Szymon, chociaż zauważył, że mówili do niego podstępnie jednak wysłał pieniądze i dzieci, aby przypadkiem nie powinien zaskarbić sobie wielką nienawiść ludu: 13:18 Kto by mógł powiedzieć: Ponieważ nie posłałem mu pieniędzy i dzieci, dlatego Jonatan nie żyje. 13:19 Posłał im więc dzieci i sto talentów, ale Tryfon udawał, ani nie wypuścił Jonatana. 13:20 A potem Tryphon przybył, aby najechać ziemię i zniszczyć ją, idąc wokoło drogą, która prowadzi do Adory: tylko Szymon i jego zastęp maszerowali przeciwko niemu w każdym miejscu, dokądkolwiek się udał. 13:21 A ci, którzy byli w wieży, wysłali posłów do Tryfona, aż do końca aby przyspieszył swoje przyjście do nich przez pustynię i posłał im prowiant. 13:22 Dlatego Tryphon przygotował wszystkich swoich jeźdźców, aby przybyli tej nocy: ale spadł bardzo wielki śnieg, z powodu którego nie przybył. Więc on odszedł i przybył do krainy Galaad. 13:23 A gdy zbliżył się do Baskamy, zabił Jonatana, który tam został pochowany. 13:24 Potem Tryfon wrócił i udał się do swojej ziemi. 13:25 Potem posłał Szymona, aby wziął kości Jonatana, jego brata, i pochował ich w Modin, mieście jego ojców. 13:26 I cały Izrael bardzo go opłakiwał i wielu go opłakiwało dni. 13:27 Szymon zbudował też pomnik na grobie swojego ojca i jego bracia, i podniósł go wysoko, aby go zobaczyć, z ciosanym kamieniem z tyłu i zanim. 13:28 Zbudował też siedem piramid, jedna na drugiej, dla swojego ojca, i jego matka, i jego czterech braci. 13:29 I w nich czynił przebiegłe sztuczki, co do których przywiązywał wielką wagę słupy, a na słupach uczynił całą ich zbroję na wieczność pamięci i przez wyrzeźbione statki pancerne, aby wszyscy mogli je zobaczyć które płyną po morzu. 13:30 To jest grób, który zbudował w Modin i stoi do dziś ten dzień. 13:31 Tryfon podstępnie potraktował młodego króla Antiocha i zabił jego. 13:32 I królował w jego miejsce i koronował się na króla Azji, i sprowadził na kraj wielkie nieszczęście. 13:33 Wtedy Szymon zbudował twierdze w Judei i otoczył je płotem z wieżami wysokimi i wielkimi murami, i bramami, i zaworami, i utwierdzone w nim prowiant. 13:34 Szymon wybrał mężów i posłał do króla Demetriusza, aż do końca powinien dać ziemi immunitet, ponieważ wszystko, co zrobił Tryphon, to było zepsuć. 13:35 Do którego król Demetriusz odpowiedział i napisał w ten sposób: 13:36 Król Demetriusz do arcykapłana Szymona i przyjaciela królów, jak również starszym i narodowi żydowskiemu przesyła pozdrowienie: 13:37 Złota korona i szkarłatna szata, które nam zesłaliście, mamy otrzymaliśmy: i jesteśmy gotowi zawrzeć z wami trwały pokój, tak, i napisać do naszych oficerów, aby potwierdzić immunitety, które mamy nadany. 13:38 A wszelkie przymierza, które z wami zawarliśmy, pozostaną w mocy; i mocne twierdze, które zbudowaliście, będą wasze. 13:39 Jakiekolwiek niedopatrzenie lub błąd popełniony do dnia dzisiejszego, przebaczamy to, a także podatek koronny, który nam jesteście winni, i gdyby był inny daniny płaconej w Jerozolimie, nie będzie już płacona. 13:40 I spójrzcie, którzy spotykacie się wśród was, aby być na naszym dziedzińcu, niech więc będą zapisani i niech będzie między nami pokój. 13:41 W ten sposób jarzmo pogan zostało zdjęte z Izraela setkami i siedemdziesiąty rok. 13:42 Wtedy Izraelici zaczęli pisać na swoich instrumentach i umowy, w pierwszym roku Szymona arcykapłana, namiestnika i przywódca Żydów. 13:43 W owych dniach Szymon obozował pod Gazą i oblegał ją wokoło; On zbudował też machinę wojenną, postawił ją pod miastem i rozwalił pewnej wieży i zajął ją. 13:44 A ci, którzy byli w lokomotywie, wskoczyli do miasta; po czym tam w mieście zrobiło się wielkie poruszenie: 13:45 Ponieważ mieszkańcy miasta rozdarli swoje szaty i wspięli się na nie mury z żonami i dziećmi i wołali donośnym głosem: prosząc Szymona o pokój dla nich. 13:46 A oni rzekli: Nie postępuj z nami według naszej niegodziwości, ale według Twego miłosierdzia. 13:47 Więc Szymon dał się im ułagodzić i już więcej z nimi nie walczył, ale wyrzucili ich z miasta i oczyścili domy, w których były bożki byli, i tak weszli w to z pieśniami i dziękczynieniem. 13:48 Tak, usunął z niego wszelką nieczystość i umieścił tam takich ludzi, jak przestrzegał prawa i uczynił je silniejszym niż było przedtem, i zbudował je tam mieszkanie dla siebie. 13:49 Także ci z wieży w Jerozolimie byli tak skrępowani, że mogli nie wychodźcie ani nie chodźcie do kraju, ani kupujcie, ani nie sprzedawajcie: dlatego byli w wielkim niebezpieczeństwie z powodu braku żywności i wielkiego wielu z nich zginęło z głodu. 13:50 Wtedy wołali do Szymona, prosząc go, aby był z nimi jedno rzecz, którą im przyznał; a gdy ich stamtąd wypędził, on oczyścił wieżę z zanieczyszczeń: 13:51 I wszedł do niego dwudziestego trzeciego dnia drugiego miesiąca sto siedemdziesiąty pierwszy rok, z dziękczynieniem i gałązkami palmami, harfami, cymbałami, lutniami i hymnami, i pieśni: ponieważ z Izraela został zniszczony wielki wróg. 13:52 Nakazał też, aby dzień ten obchodzony był co roku z radością. Ponadto wzmocnił wzgórze świątyni, które było obok wieży niż było, i tam zamieszkał ze swoją kompanią. 13:53 A gdy Szymon zobaczył, że Jan, jego syn, jest dzielnym człowiekiem, uczynił go kapitan wszystkich zastępów; i mieszkał w Gazerze.