1 Księga Machabejska
13:1 A gdy Szymon usłyszał, że Tryfon zebrał wielkie zastępy, aby
najeźdźcie na ziemię Judei i zniszczcie ją,
13:2 Widząc, że lud był w wielkim drżeniu i strachu, udał się na górę
Jerozolimie i zgromadził lud,
13:3 I napominał ich, mówiąc: Sami wiecie, jakie to wielkie rzeczy
Ja, moi bracia i dom mojego ojca uczyniliśmy dla praw i
sanktuarium, a także bitwy i utrapienia, które widzieliśmy.
13:4 Z tego powodu wszyscy moi bracia giną za Izraela, a ja jestem
pozostawiony sam.
13:5 Teraz więc niech to będzie daleko ode mnie, abym miał oszczędzić własne życie
w każdym czasie ucisku, bo nie jestem lepszy od moich braci.
13:6 Z pewnością pomszczę mój naród, świątynię, nasze żony i
nasze dzieci: bo wszyscy poganie zebrali się, aby nas bardzo zniszczyć
złośliwość.
13:7 Gdy tylko ludzie usłyszeli te słowa, duch ich ożył.
13:8 A oni odpowiedzieli donośnym głosem, mówiąc: Będziesz naszym wodzem
zamiast Judasza i Jonatana, twego brata.
13:9 Walcz w naszych bitwach, a cokolwiek nam rozkażesz, zrobimy to
Do.
13:10 Zebrał więc wszystkich wojowników i śpieszył się
dokończył murów Jeruzalem i ufortyfikował je wokoło.
13:11 Wysłał też Jonatana, syna Absoloma, a wraz z nim wielką potęgę, aby
Joppa: który wyrzuciwszy tych, którzy w nim byli, pozostał w nim.
13:12 Tak więc Tryfon odszedł od Ptolemausa z wielką mocą do najazdu na ziemię
z Judei, a Jonatan był z nim pod strażą.
13:13 Szymon zaś rozbił swoje namioty w Adida, naprzeciw równiny.
13:14 Teraz, gdy Tryfon dowiedział się, że Szymon powstał zamiast swego brata
Jonatana i zamierzając stoczyć z nim bitwę, wysłał do niego posłańców
go, mówiąc,
13:15 Chociaż trzymamy Jonatana, twego brata, to on jest dla pieniędzy
należny skarbowi królewskiemu, co do sprawy, która była
mu się zobowiązał.
13:16 Dlatego poślij teraz sto talentów srebra i dwóch jego synów
zakładników, aby na wolności nie buntował się od nas i od nas
pozwoli mu odejść.
13:17 Wtedy Szymon, chociaż zauważył, że mówili do niego podstępnie
jednak wysłał pieniądze i dzieci, aby przypadkiem nie powinien
zaskarbić sobie wielką nienawiść ludu:
13:18 Kto by mógł powiedzieć: Ponieważ nie posłałem mu pieniędzy i dzieci,
dlatego Jonatan nie żyje.
13:19 Posłał im więc dzieci i sto talentów, ale Tryfon
udawał, ani nie wypuścił Jonatana.
13:20 A potem Tryphon przybył, aby najechać ziemię i zniszczyć ją, idąc
wokoło drogą, która prowadzi do Adory: tylko Szymon i jego zastęp
maszerowali przeciwko niemu w każdym miejscu, dokądkolwiek się udał.
13:21 A ci, którzy byli w wieży, wysłali posłów do Tryfona, aż do końca
aby przyspieszył swoje przyjście do nich przez pustynię i posłał
im prowiant.
13:22 Dlatego Tryphon przygotował wszystkich swoich jeźdźców, aby przybyli tej nocy: ale
spadł bardzo wielki śnieg, z powodu którego nie przybył. Więc on
odszedł i przybył do krainy Galaad.
13:23 A gdy zbliżył się do Baskamy, zabił Jonatana, który tam został pochowany.
13:24 Potem Tryfon wrócił i udał się do swojej ziemi.
13:25 Potem posłał Szymona, aby wziął kości Jonatana, jego brata, i pochował
ich w Modin, mieście jego ojców.
13:26 I cały Izrael bardzo go opłakiwał i wielu go opłakiwało
dni.
13:27 Szymon zbudował też pomnik na grobie swojego ojca i jego
bracia, i podniósł go wysoko, aby go zobaczyć, z ciosanym kamieniem z tyłu i
zanim.
13:28 Zbudował też siedem piramid, jedna na drugiej, dla swojego ojca,
i jego matka, i jego czterech braci.
13:29 I w nich czynił przebiegłe sztuczki, co do których przywiązywał wielką wagę
słupy, a na słupach uczynił całą ich zbroję na wieczność
pamięci i przez wyrzeźbione statki pancerne, aby wszyscy mogli je zobaczyć
które płyną po morzu.
13:30 To jest grób, który zbudował w Modin i stoi do dziś
ten dzień.
13:31 Tryfon podstępnie potraktował młodego króla Antiocha i zabił
jego.
13:32 I królował w jego miejsce i koronował się na króla Azji, i
sprowadził na kraj wielkie nieszczęście.
13:33 Wtedy Szymon zbudował twierdze w Judei i otoczył je płotem
z wieżami wysokimi i wielkimi murami, i bramami, i zaworami, i utwierdzone
w nim prowiant.
13:34 Szymon wybrał mężów i posłał do króla Demetriusza, aż do końca
powinien dać ziemi immunitet, ponieważ wszystko, co zrobił Tryphon, to było
zepsuć.
13:35 Do którego król Demetriusz odpowiedział i napisał w ten sposób:
13:36 Król Demetriusz do arcykapłana Szymona i przyjaciela królów, jak również
starszym i narodowi żydowskiemu przesyła pozdrowienie:
13:37 Złota korona i szkarłatna szata, które nam zesłaliście, mamy
otrzymaliśmy: i jesteśmy gotowi zawrzeć z wami trwały pokój, tak, i
napisać do naszych oficerów, aby potwierdzić immunitety, które mamy
nadany.
13:38 A wszelkie przymierza, które z wami zawarliśmy, pozostaną w mocy; i
mocne twierdze, które zbudowaliście, będą wasze.
13:39 Jakiekolwiek niedopatrzenie lub błąd popełniony do dnia dzisiejszego, przebaczamy to,
a także podatek koronny, który nam jesteście winni, i gdyby był inny
daniny płaconej w Jerozolimie, nie będzie już płacona.
13:40 I spójrzcie, którzy spotykacie się wśród was, aby być na naszym dziedzińcu, niech więc będą
zapisani i niech będzie między nami pokój.
13:41 W ten sposób jarzmo pogan zostało zdjęte z Izraela setkami
i siedemdziesiąty rok.
13:42 Wtedy Izraelici zaczęli pisać na swoich instrumentach i
umowy, w pierwszym roku Szymona arcykapłana, namiestnika i
przywódca Żydów.
13:43 W owych dniach Szymon obozował pod Gazą i oblegał ją wokoło; On
zbudował też machinę wojenną, postawił ją pod miastem i rozwalił
pewnej wieży i zajął ją.
13:44 A ci, którzy byli w lokomotywie, wskoczyli do miasta; po czym tam
w mieście zrobiło się wielkie poruszenie:
13:45 Ponieważ mieszkańcy miasta rozdarli swoje szaty i wspięli się na nie
mury z żonami i dziećmi i wołali donośnym głosem:
prosząc Szymona o pokój dla nich.
13:46 A oni rzekli: Nie postępuj z nami według naszej niegodziwości, ale
według Twego miłosierdzia.
13:47 Więc Szymon dał się im ułagodzić i już więcej z nimi nie walczył, ale
wyrzucili ich z miasta i oczyścili domy, w których były bożki
byli, i tak weszli w to z pieśniami i dziękczynieniem.
13:48 Tak, usunął z niego wszelką nieczystość i umieścił tam takich ludzi, jak
przestrzegał prawa i uczynił je silniejszym niż było przedtem, i zbudował je
tam mieszkanie dla siebie.
13:49 Także ci z wieży w Jerozolimie byli tak skrępowani, że mogli
nie wychodźcie ani nie chodźcie do kraju, ani kupujcie, ani nie sprzedawajcie:
dlatego byli w wielkim niebezpieczeństwie z powodu braku żywności i wielkiego
wielu z nich zginęło z głodu.
13:50 Wtedy wołali do Szymona, prosząc go, aby był z nimi jedno
rzecz, którą im przyznał; a gdy ich stamtąd wypędził, on
oczyścił wieżę z zanieczyszczeń:
13:51 I wszedł do niego dwudziestego trzeciego dnia drugiego miesiąca
sto siedemdziesiąty pierwszy rok, z dziękczynieniem i gałązkami
palmami, harfami, cymbałami, lutniami i hymnami, i
pieśni: ponieważ z Izraela został zniszczony wielki wróg.
13:52 Nakazał też, aby dzień ten obchodzony był co roku z radością.
Ponadto wzmocnił wzgórze świątyni, które było obok wieży
niż było, i tam zamieszkał ze swoją kompanią.
13:53 A gdy Szymon zobaczył, że Jan, jego syn, jest dzielnym człowiekiem, uczynił go
kapitan wszystkich zastępów; i mieszkał w Gazerze.