1 Księga Machabejska
2:1 W owych dniach powstał Matatiasz, syn Jana, syna Symeona, a
kapłan synów Joariba z Jerozolimy i mieszkał w Modin.
2:2 A miał pięciu synów, Joannana, zwanego Caddis:
2:3 Szymon; zawołał Thassi:
2:4 Judasz, zwany Machabeuszem:
2:5 Eleazar, zwany Awaranem, i Jonatan, którego przydomek Apphus.
2:6 A gdy ujrzał bluźnierstwa popełniane w Judzie i
Jerozolima,
2:7 Powiedział: Biada mi! po co się urodziłem, aby widzieć tę moją nędzę
ludu i miasta świętego, i zamieszkać tam, gdy zostało wyzwolone
w ręce nieprzyjaciół, a świątynia w ręce nieprzyjaciół
obcy?
2:8 Jej świątynia stała się jak człowiek bez chwały.
2:9 Jej chwalebne naczynia idą w niewolę, jej niemowlęta
zabitych na ulicach, jej młodzieńcy mieczem wroga.
2:10 Który naród nie miał udziału w jej królestwie i nie otrzymał jej łupów?
2:11 Zabrano jej wszystkie ozdoby; wolnej kobiety, którą się stała
niewolnik.
2:12 A oto nasza świątynia, nasza piękność i nasza chwała jest założona
spustoszenie, a poganie je zbezcześcili.
2:13 Po co więc będziemy dłużej żyć?
2:14 Wtedy Matatiasz i jego synowie rozdarli swoje szaty i przyodziali się w wory,
i bardzo żałował.
2:15 W międzyczasie oficerowie królewscy, jak np. lud do tego zmuszali
buntu, przybyli do miasta Modin, aby złożyć im ofiary.
2:16 A gdy przybyło do nich wielu Izraelitów, także Mattatiasz i jego synowie
Przyszli razem.
2:17 Wtedy odpowiedzieli słudzy królewscy i rzekli w ten sposób do Matatiasza:
Jesteś władcą, honorowym i wielkim człowiekiem w tym mieście, i
wzmocniony synami i braćmi:
2:18 Teraz więc przyjdź pierwszy i wypełnij przykazanie króla, jak np
tak jak czynili wszyscy poganie, tak, a także mężowie Judy i tacy jak
pozostań w Jerozolimie: tak będziesz ty i twój dom w liczbie
przyjaciółmi króla, a ty i twoi synowie będziecie odznaczeni srebrem
i złoto i wiele nagród.
2:19 Wtedy odezwał się Matatiasz i przemówił donośnym głosem: Chociaż wszyscy
narody, które są pod panowaniem króla, są mu posłuszne i każdy się wyłamuje
jednego z religii swoich ojców i wyrazić zgodę na jego
przykazania:
2:20 A jednak ja, moi synowie i moi bracia będziemy chodzić w naszym przymierzu
ojcowie.
2:21 Nie daj Boże, abyśmy porzucili zakon i przykazania.
2:22 Nie usłuchamy też słów króla, aby odstąpić od naszej religii
po prawej lub lewej stronie.
2:23 A gdy skończył mówić te słowa, wszedł jeden z Żydów
widok wszystkich do złożenia ofiary na ołtarzu, który był w Modin, zgodnie
na rozkaz króla.
2:24 Co ujrzawszy Matatiasz, rozpalił się gorliwością i swoją
wodze drżały, nie mógł też powstrzymać się od okazywania gniewu zgodnie z
sąd: dlatego pobiegł i zabił go na ołtarzu.
2:25 Zabił też królewskiego komisarza, który zmuszał ludzi do składania ofiar
w tym czasie, a ołtarz zburzył.
2:26 W ten sposób postępował gorliwie w obronie prawa Bożego, tak jak czynił to Finees
Zambri, syn Saloma.
2:27 A Matatiasz zawołał donośnym głosem po całym mieście, mówiąc:
Kto gorliwie trzyma się zakonu i zachowuje przymierze, niech to czyni
chodź za mną.
2:28 Uciekł więc on i jego synowie w góry i opuścili wszystko, co kiedykolwiek mieli
miał w mieście.
2:29 Wtedy wielu szukających sprawiedliwości i sądu zeszło do
pustynię, aby tam zamieszkać:
2:30 Zarówno oni, jak i ich dzieci oraz ich żony; i ich bydło;
bo uciski wzmogły się nad nimi.
2:31 A gdy doniesiono sługom królewskim i wojsku, które było u
Jeruzalem, w mieście Dawida, że pewni mężowie, którzy złamali
rozkaz króla, zeszli do sekretnych miejsc w
pustynia,
2:32 Ścigali ich wielką liczbę, a doścignąwszy ich, oni
obozowali przeciwko nim i stoczyli z nimi wojnę w dzień sabatu.
2:33 I rzekli do nich: Niech wam wystarczy to, co dotychczas czyniliście;
wyjdźcie i czyńcie według rozkazu króla, a wy
będzie żyć.
2:34 Ale oni powiedzieli: Nie wyjdziemy ani nie zrobimy królewskiego
przykazanie, aby bezcześcić dzień szabatu.
2:35 Więc rzucili im bitwę z całą szybkością.
2:36 Lecz oni im nie odpowiedzieli, ani nie rzucili na nich kamieniem, ani
zatrzymał miejsca, w których się ukryli;
2:37 Ale powiedział: Umrzyjmy wszyscy w naszej niewinności: niebo i ziemia poświadczą
za nas, żeście nas niesłusznie uśmiercili.
2:38 Powstali więc przeciwko nim w bitwę w sabat i zabili
ich wraz z żonami, dziećmi i bydłem w liczbie a
tysięcy ludzi.
2:39 Kiedy Matatiasz i jego przyjaciele to zrozumieli, pogrążyli się w żałobie
ich ból.
2:40 A jeden z nich rzekł do drugiego: Jeśli wszyscy będziemy postępować tak, jak czynili nasi bracia,
i nie walczcie o nasze życie i prawa przeciwko poganom, teraz będą
szybko wykorzenić nas z ziemi.
2:41 W owym czasie postanowili więc, mówiąc: Każdy, kto przyjdzie
stocz z nami bitwę w dzień sabatu, będziemy z nim walczyć;
ani nie umrzemy wszyscy, jak nasi bracia, którzy zostali zamordowani
tajne miejsca.
2:42 Wtedy przybyła do niego grupa Asydian, którzy byli mocarzami
Izraelu, nawet wszyscy ci, którzy dobrowolnie oddali się prawu.
2:43 Także wszyscy, którzy uciekli przed prześladowaniami, przyłączyli się do nich i
były dla nich pobytem.
2:44 Połączyli więc siły i w swoim gniewie porazili grzeszników
bezbożników w ich gniewie, ale reszta uciekła do pogan po ratunek.
2:45 Wtedy Matatiasz i jego przyjaciele obeszli okolice i zburzyli
ołtarze:
2:46 I jakie dzieci znaleźli na wybrzeżach izraelskich
nieobrzezanych, tych, których obrzezali mężnie.
2:47 Ścigali też dumnych ludzi, a praca im się powodziła
ręka.
2:48 Wydobyli więc Prawo z ręki pogan i z
ręką królów, ani grzesznikowi nie pozwolili zatriumfować.
2:49 A gdy zbliżał się czas śmierci Matatiasza, rzekł do swego
synowie, teraz pycha i nagana nabrały siły i nadszedł czas
zniszczenie i gniew oburzenia:
2:50 Dlatego teraz, moi synowie, bądźcie gorliwi w przestrzeganiu prawa i oddajcie swoje życie
za przymierze waszych ojców.
2:51 Przypomnij sobie, jakie czyny czynili nasi ojcowie w swoim czasie; tak samo i wy
dostąpić wielkiej czci i wiecznego imienia.
2:52 Czy Abraham nie okazał się wierny w pokusie i zostało to poczytane
go za sprawiedliwość?
2:53 Józef w czasie swej udręki zachował przykazanie i został uczyniony
pan Egiptu.
2:54 Finees, nasz ojciec, będąc gorliwym i gorliwym, uzyskał przymierze
wieczne kapłaństwo.
2:55 Jezus za wypełnienie słowa został ustanowiony sędzią w Izraelu.
2:56 Kaleba za złożenie świadectwa, zanim zbór otrzymał dziedzictwo
z krainy.
2:57 Dawid za to, że był miłosierny, zasiadł na tronie wiecznego królestwa.
2:58 Eliasza za to, że był gorliwy i gorliwy w przestrzeganiu prawa, został przyjęty
niebo.
2:59 Ananiasz, Azariasz i Mizael dzięki wierze zostali wybawieni z płomienia.
2:60 Daniel ze względu na swoją niewinność został wyrwany z paszczy lwów.
2:61 Rozważcie więc przez wszystkie wieki, że nikt nie pokłada w nich ufności
w nim zostanie pokonany.
2:62 Nie bójcie się więc słów grzesznika, bo jego chwała będzie gnojem i gnojem
robaki.
2:63 Dziś zostanie wywyższony, a jutro nie będzie go można znaleźć,
bo obrócił się w swój proch, a jego myśl ożyła
Nic.
2:64 Dlatego wy, moi synowie, bądźcie mężni i okażcie się ludźmi na rzecz
prawa; albowiem dzięki niemu uzyskacie chwałę.
2:65 A oto wiem, że brat twój Szymon jest mężem rady, nadstaw ucha
mu na zawsze: on wam będzie ojcem.
2:66 Co do Judy Machabeusza, był potężny i silny, nawet od swego
młodość w górę: niech będzie waszym wodzem i walczcie w bitwie ludu.
2:67 Weźcie też do siebie wszystkich, którzy przestrzegają Prawa, i pomścijcie się
źle ze strony twojego ludu.
2:68 Odpłać w pełni poganom i przestrzegaj przykazań
prawo.
2:69 Pobłogosławił im więc i został przyłączony do swoich ojców.
2:70 Umarł w sto czterdziestym szóstym roku i pochowali go jego synowie
w grobowcach swoich ojców w Modin, a cały Izrael stał się wielki
lament nad nim.