1 Księga Machabejska 2:1 W owych dniach powstał Matatiasz, syn Jana, syna Symeona, a kapłan synów Joariba z Jerozolimy i mieszkał w Modin. 2:2 A miał pięciu synów, Joannana, zwanego Caddis: 2:3 Szymon; zawołał Thassi: 2:4 Judasz, zwany Machabeuszem: 2:5 Eleazar, zwany Awaranem, i Jonatan, którego przydomek Apphus. 2:6 A gdy ujrzał bluźnierstwa popełniane w Judzie i Jerozolima, 2:7 Powiedział: Biada mi! po co się urodziłem, aby widzieć tę moją nędzę ludu i miasta świętego, i zamieszkać tam, gdy zostało wyzwolone w ręce nieprzyjaciół, a świątynia w ręce nieprzyjaciół obcy? 2:8 Jej świątynia stała się jak człowiek bez chwały. 2:9 Jej chwalebne naczynia idą w niewolę, jej niemowlęta zabitych na ulicach, jej młodzieńcy mieczem wroga. 2:10 Który naród nie miał udziału w jej królestwie i nie otrzymał jej łupów? 2:11 Zabrano jej wszystkie ozdoby; wolnej kobiety, którą się stała niewolnik. 2:12 A oto nasza świątynia, nasza piękność i nasza chwała jest założona spustoszenie, a poganie je zbezcześcili. 2:13 Po co więc będziemy dłużej żyć? 2:14 Wtedy Matatiasz i jego synowie rozdarli swoje szaty i przyodziali się w wory, i bardzo żałował. 2:15 W międzyczasie oficerowie królewscy, jak np. lud do tego zmuszali buntu, przybyli do miasta Modin, aby złożyć im ofiary. 2:16 A gdy przybyło do nich wielu Izraelitów, także Mattatiasz i jego synowie Przyszli razem. 2:17 Wtedy odpowiedzieli słudzy królewscy i rzekli w ten sposób do Matatiasza: Jesteś władcą, honorowym i wielkim człowiekiem w tym mieście, i wzmocniony synami i braćmi: 2:18 Teraz więc przyjdź pierwszy i wypełnij przykazanie króla, jak np tak jak czynili wszyscy poganie, tak, a także mężowie Judy i tacy jak pozostań w Jerozolimie: tak będziesz ty i twój dom w liczbie przyjaciółmi króla, a ty i twoi synowie będziecie odznaczeni srebrem i złoto i wiele nagród. 2:19 Wtedy odezwał się Matatiasz i przemówił donośnym głosem: Chociaż wszyscy narody, które są pod panowaniem króla, są mu posłuszne i każdy się wyłamuje jednego z religii swoich ojców i wyrazić zgodę na jego przykazania: 2:20 A jednak ja, moi synowie i moi bracia będziemy chodzić w naszym przymierzu ojcowie. 2:21 Nie daj Boże, abyśmy porzucili zakon i przykazania. 2:22 Nie usłuchamy też słów króla, aby odstąpić od naszej religii po prawej lub lewej stronie. 2:23 A gdy skończył mówić te słowa, wszedł jeden z Żydów widok wszystkich do złożenia ofiary na ołtarzu, który był w Modin, zgodnie na rozkaz króla. 2:24 Co ujrzawszy Matatiasz, rozpalił się gorliwością i swoją wodze drżały, nie mógł też powstrzymać się od okazywania gniewu zgodnie z sąd: dlatego pobiegł i zabił go na ołtarzu. 2:25 Zabił też królewskiego komisarza, który zmuszał ludzi do składania ofiar w tym czasie, a ołtarz zburzył. 2:26 W ten sposób postępował gorliwie w obronie prawa Bożego, tak jak czynił to Finees Zambri, syn Saloma. 2:27 A Matatiasz zawołał donośnym głosem po całym mieście, mówiąc: Kto gorliwie trzyma się zakonu i zachowuje przymierze, niech to czyni chodź za mną. 2:28 Uciekł więc on i jego synowie w góry i opuścili wszystko, co kiedykolwiek mieli miał w mieście. 2:29 Wtedy wielu szukających sprawiedliwości i sądu zeszło do pustynię, aby tam zamieszkać: 2:30 Zarówno oni, jak i ich dzieci oraz ich żony; i ich bydło; bo uciski wzmogły się nad nimi. 2:31 A gdy doniesiono sługom królewskim i wojsku, które było u Jeruzalem, w mieście Dawida, że pewni mężowie, którzy złamali rozkaz króla, zeszli do sekretnych miejsc w pustynia, 2:32 Ścigali ich wielką liczbę, a doścignąwszy ich, oni obozowali przeciwko nim i stoczyli z nimi wojnę w dzień sabatu. 2:33 I rzekli do nich: Niech wam wystarczy to, co dotychczas czyniliście; wyjdźcie i czyńcie według rozkazu króla, a wy będzie żyć. 2:34 Ale oni powiedzieli: Nie wyjdziemy ani nie zrobimy królewskiego przykazanie, aby bezcześcić dzień szabatu. 2:35 Więc rzucili im bitwę z całą szybkością. 2:36 Lecz oni im nie odpowiedzieli, ani nie rzucili na nich kamieniem, ani zatrzymał miejsca, w których się ukryli; 2:37 Ale powiedział: Umrzyjmy wszyscy w naszej niewinności: niebo i ziemia poświadczą za nas, żeście nas niesłusznie uśmiercili. 2:38 Powstali więc przeciwko nim w bitwę w sabat i zabili ich wraz z żonami, dziećmi i bydłem w liczbie a tysięcy ludzi. 2:39 Kiedy Matatiasz i jego przyjaciele to zrozumieli, pogrążyli się w żałobie ich ból. 2:40 A jeden z nich rzekł do drugiego: Jeśli wszyscy będziemy postępować tak, jak czynili nasi bracia, i nie walczcie o nasze życie i prawa przeciwko poganom, teraz będą szybko wykorzenić nas z ziemi. 2:41 W owym czasie postanowili więc, mówiąc: Każdy, kto przyjdzie stocz z nami bitwę w dzień sabatu, będziemy z nim walczyć; ani nie umrzemy wszyscy, jak nasi bracia, którzy zostali zamordowani tajne miejsca. 2:42 Wtedy przybyła do niego grupa Asydian, którzy byli mocarzami Izraelu, nawet wszyscy ci, którzy dobrowolnie oddali się prawu. 2:43 Także wszyscy, którzy uciekli przed prześladowaniami, przyłączyli się do nich i były dla nich pobytem. 2:44 Połączyli więc siły i w swoim gniewie porazili grzeszników bezbożników w ich gniewie, ale reszta uciekła do pogan po ratunek. 2:45 Wtedy Matatiasz i jego przyjaciele obeszli okolice i zburzyli ołtarze: 2:46 I jakie dzieci znaleźli na wybrzeżach izraelskich nieobrzezanych, tych, których obrzezali mężnie. 2:47 Ścigali też dumnych ludzi, a praca im się powodziła ręka. 2:48 Wydobyli więc Prawo z ręki pogan i z ręką królów, ani grzesznikowi nie pozwolili zatriumfować. 2:49 A gdy zbliżał się czas śmierci Matatiasza, rzekł do swego synowie, teraz pycha i nagana nabrały siły i nadszedł czas zniszczenie i gniew oburzenia: 2:50 Dlatego teraz, moi synowie, bądźcie gorliwi w przestrzeganiu prawa i oddajcie swoje życie za przymierze waszych ojców. 2:51 Przypomnij sobie, jakie czyny czynili nasi ojcowie w swoim czasie; tak samo i wy dostąpić wielkiej czci i wiecznego imienia. 2:52 Czy Abraham nie okazał się wierny w pokusie i zostało to poczytane go za sprawiedliwość? 2:53 Józef w czasie swej udręki zachował przykazanie i został uczyniony pan Egiptu. 2:54 Finees, nasz ojciec, będąc gorliwym i gorliwym, uzyskał przymierze wieczne kapłaństwo. 2:55 Jezus za wypełnienie słowa został ustanowiony sędzią w Izraelu. 2:56 Kaleba za złożenie świadectwa, zanim zbór otrzymał dziedzictwo z krainy. 2:57 Dawid za to, że był miłosierny, zasiadł na tronie wiecznego królestwa. 2:58 Eliasza za to, że był gorliwy i gorliwy w przestrzeganiu prawa, został przyjęty niebo. 2:59 Ananiasz, Azariasz i Mizael dzięki wierze zostali wybawieni z płomienia. 2:60 Daniel ze względu na swoją niewinność został wyrwany z paszczy lwów. 2:61 Rozważcie więc przez wszystkie wieki, że nikt nie pokłada w nich ufności w nim zostanie pokonany. 2:62 Nie bójcie się więc słów grzesznika, bo jego chwała będzie gnojem i gnojem robaki. 2:63 Dziś zostanie wywyższony, a jutro nie będzie go można znaleźć, bo obrócił się w swój proch, a jego myśl ożyła Nic. 2:64 Dlatego wy, moi synowie, bądźcie mężni i okażcie się ludźmi na rzecz prawa; albowiem dzięki niemu uzyskacie chwałę. 2:65 A oto wiem, że brat twój Szymon jest mężem rady, nadstaw ucha mu na zawsze: on wam będzie ojcem. 2:66 Co do Judy Machabeusza, był potężny i silny, nawet od swego młodość w górę: niech będzie waszym wodzem i walczcie w bitwie ludu. 2:67 Weźcie też do siebie wszystkich, którzy przestrzegają Prawa, i pomścijcie się źle ze strony twojego ludu. 2:68 Odpłać w pełni poganom i przestrzegaj przykazań prawo. 2:69 Pobłogosławił im więc i został przyłączony do swoich ojców. 2:70 Umarł w sto czterdziestym szóstym roku i pochowali go jego synowie w grobowcach swoich ojców w Modin, a cały Izrael stał się wielki lament nad nim.