1 Królowie 13:1 A oto mąż Boży wyszedł z Judy na słowo Pana Pana do Betel, a Jeroboam stanął przy ołtarzu, aby palić kadzidło. 13:2 I zawołał na ołtarz słowem PANA, mówiąc: O ołtarzu, ołtarzu, tak mówi Pan; Oto dziecko się narodzi dom Dawida, imieniem Jozjasz; i na ciebie złoży ofiarę kapłani wyżyn, którzy palą kadzidło nad tobą, i kości ludzkie spłoną na tobie. 13:3 I dał znak tego samego dnia, mówiąc: To jest znak, który Pan przemówił; Oto ołtarz się rozpadnie i popiół, który się rozleci zostanie na nią wylany. 13:4 I stało się, gdy król Jeroboam usłyszał słowa męża Boga, który wołał przeciw ołtarzowi w Betel, aby wystawił swój rękę od ołtarza, mówiąc: Chwyćcie się go. I jego ręka, którą położył przeciwko niemu wyschła, tak że nie mógł jej ponownie wciągnąć jego. 13:5 Rozdarł się też ołtarz i wysypał się popiół z ołtarza, według znaku, który dał mąż Boży słowem Pana LORD. 13:6 A król odpowiedział i rzekł do męża Bożego: Przeproś teraz twarz Pana, Boga twego, i módl się za mną, aby wróciła mi ręka Ponownie. I modlił się mąż Boży do Pana, i była ręka królewska przywrócił go i stał się taki, jaki był przedtem. 13:7 I rzekł król do męża Bożego: Chodź ze mną do domu i pokrzep się siebie, a dam ci nagrodę. 13:8 I rzekł mąż Boży do króla: Jeśli dasz mi połowę twojej domu, nie wejdę z tobą, nie będę jadł chleba ani pił woda w tym miejscu: 13:9 Bo tak mi nakazano na podstawie słowa PANA, mówiąc: Nie jedzcie chleba, nie pij wody ani nie wracaj tą samą drogą, którą przyszedłeś. 13:10 Poszedł więc inną drogą i nie wrócił tą samą drogą, którą przyszedł Betel. 13:11 A w Betel mieszkał stary prorok; a jego synowie przyszli i powiedzieli mu wszystkie dzieła, których mąż Boży dokonał tego dnia w Betel: słowa co mówił do króla, oni opowiedzieli też swemu ojcu. 13:12 A ich ojciec rzekł do nich: Którędy poszedł? Bo jego synowie widzieli jaką drogą szedł mąż Boży, który przybył z Judy. 13:13 I rzekł do swoich synów: Osiodłajcie mi osła. Więc osiodłali go tyłek: i jechał na nim, 13:14 I poszedł za mężem Bożym, i znalazł go siedzącego pod dębem; i rzekł do niego: Ty jesteś mężem Bożym, który przybył z Judy? I on powiedział, jestem. 13:15 Wtedy rzekł do niego: Chodź ze mną do domu i jedz chleb. 13:16 I rzekł: Nie mogę wrócić z tobą ani wejść z tobą; ani Czy będę jadł z tobą chleb i pił wodę na tym miejscu? 13:17 Bo powiedziano mi słowem Pana: Nie będziesz jadł chleba nie pij tam wody ani nie wracaj, aby iść drogą, którą przyszedłeś. 13:18 Odpowiedział mu: Ja jestem prorokiem, jak ty; i anioł przemówił do mnie na słowo PANA, mówiąc: Wprowadź go z sobą do środka domu twego, aby jadł chleb i pił wodę. Ale kłamał jego. 13:19 Więc wrócił z nim, jadł chleb w swoim domu i pił woda. 13:20 I stało się, gdy siedzieli przy stole, że słowo Pańskie się spełniło przyszedł do proroka, który go sprowadził z powrotem: 13:21 I zawołał do męża Bożego, który przyszedł z Judy, mówiąc: Tak mówi PAN: Ponieważ sprzeciwiłeś się ustom Pana, a nie zachowałeś przykazania, które ci dał Pan, Bóg twój, 13:22 Ale wróciłem i jadłem chleb i piłem wodę w miejscu, z co ci powiedział Pan: Nie jedz chleba i nie pij wody; twoja zwłoka nie przyjdzie do grobu twoich ojców. 13:23 I stało się, gdy zjadł chleb i wypił, że osiodłał mu osła, to znaczy proroka, którego miał przywieziony z powrotem. 13:24 A gdy odszedł, na drodze spotkał go lew i zabił go, a jego padlina została rzucona na drogę, a osioł stanął przy niej i lew też stał przy zwłokach. 13:25 A oto przechodzili ludzie i zobaczyli padlinę porzuconą na drodze oraz lwa stojącego przy padlinie: a przyszli i opowiedzieli to w mieście gdzie mieszkał stary prorok. 13:26 Gdy usłyszał o tym prorok, który go zawrócił z drogi, powiedział: To jest mąż Boży, który był nieposłuszny słowu Pańskiemu PAN: dlatego Pan wydał go lwowi, który ma rozszarpał go i zabił według słowa PANA, które wypowiedział przemówił do niego. 13:27 I rzekł do swoich synów, mówiąc: Osiodłaj mi osła. I osiodłali jego. 13:28 I poszedł, i znalazł swoją padlinę porzuconą na drodze, a także osła i lew stojący przy padlinie: lew nie jadł padliny, ani rozerwał tyłek. 13:29 Wtedy prorok podniósł trupa męża Bożego i położył na nim osła i przywiózł go z powrotem: i przybył stary prorok do miasta, aby opłakiwać go i pochować. 13:30 I złożył swoje zwłoki we własnym grobie; i opłakiwali go, mówiąc: Biada, mój bracie! 13:31 I stało się, gdy go pochował, że przemówił do swoich synów: mówiąc: Gdy umrę, pochowajcie mnie w grobie, w którym przebywa człowiek Bóg jest pogrzebany; połóż moje kości obok jego kości: 13:32 Dla słowa, które wołał na słowo Pańskie na ołtarzu w Betel i na wszystkie domy na wyżynach, które tam są miasta Samarii na pewno się spełnią. 13:33 Po tym zdarzeniu Jeroboam nie zawrócił ze swojej złej drogi, ale powrócił z najniższych z ludu kapłani wyżyn: ktokolwiek by chciał, poświęcił go i stał się jednym z kapłanów wyżyn. 13:34 I stało się to grzechem dla domu Jeroboama, nawet wycięcie go i zgładzić go z powierzchni ziemi.