1 Królowie
13:1 A oto mąż Boży wyszedł z Judy na słowo Pana
Pana do Betel, a Jeroboam stanął przy ołtarzu, aby palić kadzidło.
13:2 I zawołał na ołtarz słowem PANA, mówiąc: O
ołtarzu, ołtarzu, tak mówi Pan; Oto dziecko się narodzi
dom Dawida, imieniem Jozjasz; i na ciebie złoży ofiarę
kapłani wyżyn, którzy palą kadzidło nad tobą, i kości ludzkie
spłoną na tobie.
13:3 I dał znak tego samego dnia, mówiąc: To jest znak, który Pan
przemówił; Oto ołtarz się rozpadnie i popiół, który się rozleci
zostanie na nią wylany.
13:4 I stało się, gdy król Jeroboam usłyszał słowa męża
Boga, który wołał przeciw ołtarzowi w Betel, aby wystawił swój
rękę od ołtarza, mówiąc: Chwyćcie się go. I jego ręka, którą położył
przeciwko niemu wyschła, tak że nie mógł jej ponownie wciągnąć
jego.
13:5 Rozdarł się też ołtarz i wysypał się popiół z ołtarza,
według znaku, który dał mąż Boży słowem Pana
LORD.
13:6 A król odpowiedział i rzekł do męża Bożego: Przeproś teraz twarz
Pana, Boga twego, i módl się za mną, aby wróciła mi ręka
Ponownie. I modlił się mąż Boży do Pana, i była ręka królewska
przywrócił go i stał się taki, jaki był przedtem.
13:7 I rzekł król do męża Bożego: Chodź ze mną do domu i pokrzep się
siebie, a dam ci nagrodę.
13:8 I rzekł mąż Boży do króla: Jeśli dasz mi połowę twojej
domu, nie wejdę z tobą, nie będę jadł chleba ani pił
woda w tym miejscu:
13:9 Bo tak mi nakazano na podstawie słowa PANA, mówiąc: Nie jedzcie chleba,
nie pij wody ani nie wracaj tą samą drogą, którą przyszedłeś.
13:10 Poszedł więc inną drogą i nie wrócił tą samą drogą, którą przyszedł
Betel.
13:11 A w Betel mieszkał stary prorok; a jego synowie przyszli i powiedzieli mu
wszystkie dzieła, których mąż Boży dokonał tego dnia w Betel: słowa
co mówił do króla, oni opowiedzieli też swemu ojcu.
13:12 A ich ojciec rzekł do nich: Którędy poszedł? Bo jego synowie widzieli
jaką drogą szedł mąż Boży, który przybył z Judy.
13:13 I rzekł do swoich synów: Osiodłajcie mi osła. Więc osiodłali go
tyłek: i jechał na nim,
13:14 I poszedł za mężem Bożym, i znalazł go siedzącego pod dębem; i
rzekł do niego: Ty jesteś mężem Bożym, który przybył z Judy? I on
powiedział, jestem.
13:15 Wtedy rzekł do niego: Chodź ze mną do domu i jedz chleb.
13:16 I rzekł: Nie mogę wrócić z tobą ani wejść z tobą; ani
Czy będę jadł z tobą chleb i pił wodę na tym miejscu?
13:17 Bo powiedziano mi słowem Pana: Nie będziesz jadł chleba
nie pij tam wody ani nie wracaj, aby iść drogą, którą przyszedłeś.
13:18 Odpowiedział mu: Ja jestem prorokiem, jak ty; i anioł przemówił
do mnie na słowo PANA, mówiąc: Wprowadź go z sobą do środka
domu twego, aby jadł chleb i pił wodę. Ale kłamał
jego.
13:19 Więc wrócił z nim, jadł chleb w swoim domu i pił
woda.
13:20 I stało się, gdy siedzieli przy stole, że słowo Pańskie się spełniło
przyszedł do proroka, który go sprowadził z powrotem:
13:21 I zawołał do męża Bożego, który przyszedł z Judy, mówiąc: Tak
mówi PAN: Ponieważ sprzeciwiłeś się ustom Pana,
a nie zachowałeś przykazania, które ci dał Pan, Bóg twój,
13:22 Ale wróciłem i jadłem chleb i piłem wodę w miejscu, z
co ci powiedział Pan: Nie jedz chleba i nie pij wody;
twoja zwłoka nie przyjdzie do grobu twoich ojców.
13:23 I stało się, gdy zjadł chleb i wypił,
że osiodłał mu osła, to znaczy proroka, którego miał
przywieziony z powrotem.
13:24 A gdy odszedł, na drodze spotkał go lew i zabił go, a jego
padlina została rzucona na drogę, a osioł stanął przy niej i lew też
stał przy zwłokach.
13:25 A oto przechodzili ludzie i zobaczyli padlinę porzuconą na drodze oraz
lwa stojącego przy padlinie: a przyszli i opowiedzieli to w mieście
gdzie mieszkał stary prorok.
13:26 Gdy usłyszał o tym prorok, który go zawrócił z drogi,
powiedział: To jest mąż Boży, który był nieposłuszny słowu Pańskiemu
PAN: dlatego Pan wydał go lwowi, który ma
rozszarpał go i zabił według słowa PANA, które wypowiedział
przemówił do niego.
13:27 I rzekł do swoich synów, mówiąc: Osiodłaj mi osła. I osiodłali
jego.
13:28 I poszedł, i znalazł swoją padlinę porzuconą na drodze, a także osła i
lew stojący przy padlinie: lew nie jadł padliny, ani
rozerwał tyłek.
13:29 Wtedy prorok podniósł trupa męża Bożego i położył na nim
osła i przywiózł go z powrotem: i przybył stary prorok do miasta, aby
opłakiwać go i pochować.
13:30 I złożył swoje zwłoki we własnym grobie; i opłakiwali go,
mówiąc: Biada, mój bracie!
13:31 I stało się, gdy go pochował, że przemówił do swoich synów:
mówiąc: Gdy umrę, pochowajcie mnie w grobie, w którym przebywa człowiek
Bóg jest pogrzebany; połóż moje kości obok jego kości:
13:32 Dla słowa, które wołał na słowo Pańskie na ołtarzu
w Betel i na wszystkie domy na wyżynach, które tam są
miasta Samarii na pewno się spełnią.
13:33 Po tym zdarzeniu Jeroboam nie zawrócił ze swojej złej drogi, ale powrócił
z najniższych z ludu kapłani wyżyn: ktokolwiek by chciał,
poświęcił go i stał się jednym z kapłanów wyżyn.
13:34 I stało się to grzechem dla domu Jeroboama, nawet wycięcie go
i zgładzić go z powierzchni ziemi.