1 Jan
3:1 Oto, jaką miłością obdarzył nas Ojciec, abyśmy my
powinni być nazwani synami Bożymi; dlatego świat nas nie zna,
bo go nie znał.
3:2 Umiłowani, teraz jesteśmy synami Bożymi, ale jeszcze się nie objawiło, czym jesteśmy
będzie: ale wiemy, że gdy się pojawi, będziemy do niego podobni;
bo ujrzymy go takim, jakim jest.
3:3 A każdy człowiek, który pokłada w nim tę nadzieję, oczyszcza się tak, jak on
jest czysty.
3:4 Każdy, kto popełnia grzech, przekracza także prawo, bo grzech jest
przekroczenie prawa.
3:5 A wiecie, że objawił się, aby zgładzić nasze grzechy; i w nim jest
bez grzechu.
3:6 Kto w nim mieszka, nie grzeszy; kto grzeszy, nie widział
go, ani go nie znali.
3:7 Dzieci, niech was nikt nie zwodzi: ten, kto postępuje sprawiedliwie, jest
sprawiedliwy, tak jak on jest sprawiedliwy.
3:8 Kto popełnia grzech, z diabła jest; bo diabeł grzeszy od
początek. W tym celu objawił się Syn Boży, aby mógł
zniszczyć dzieła diabła.
3:9 Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy; bo trwa w nim nasienie jego
go: i nie może grzeszyć, ponieważ narodził się z Boga.
3:10 W tym objawiają się dzieci Boże i dzieci diabelskie:
każdy, kto nie postępuje sprawiedliwie, nie jest z Boga ani ten, kto miłuje
nie jego brat.
3:11 Bo to jest wiadomość, którą słyszeliście od początku, że powinniśmy
kochać się nawzajem.
3:12 Nie jak Kain, który był z tego niegodziwca i zabił swego brata. I
dlaczego go zabił? Ponieważ jego własne uczynki były złe i jego
brat jest sprawiedliwy.
3:13 Nie dziwcie się, bracia moi, jeśli świat was nienawidzi.
3:14 Wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ miłujemy
bracia. Kto nie miłuje swego brata, trwa w śmierci.
3:15 Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, że nie ma zabójcy
ma w sobie życie wieczne.
3:16 W ten sposób poznajemy miłość Boga, ponieważ oddał za niego swoje życie
nas: i my winniśmy oddać życie za braci.
3:17 Ale kto ma dobra tego świata i widzi, że jego brat jest w potrzebie, i
zamyka przed nim wnętrzności litości, jak mieszka miłość
Bóg w nim?
3:18 Dzieci moje, nie miłujmy słowem ani językiem; ale w
czynem i w prawdzie.
3:19 Po tym poznajemy, że jesteśmy z prawdy i uspokajamy nasze serca
przed nim.
3:20 Bo jeśli nasze serce potępia nas, Bóg jest większy niż nasze serce i wie
wszystkie rzeczy.
3:21 Umiłowani, jeśli nasze serce nas nie potępia, to mamy ufność ku
Bóg.
3:22 A o cokolwiek poprosimy, otrzymamy od niego, bo jego przestrzegamy
przykazań i czyńcie to, co jest miłe w jego oczach.
3:23 A to jest jego przykazanie, abyśmy wierzyli w imię jego
Syna Jezusa Chrystusa i miłujcie się wzajemnie, jak nam przykazał.
3:24 A kto przestrzega jego przykazań, mieszka w nim, a on w nim. I
po tym poznajemy, że przebywa w nas przez Ducha, którego dał
nas.