1 Jan 3:1 Oto, jaką miłością obdarzył nas Ojciec, abyśmy my powinni być nazwani synami Bożymi; dlatego świat nas nie zna, bo go nie znał. 3:2 Umiłowani, teraz jesteśmy synami Bożymi, ale jeszcze się nie objawiło, czym jesteśmy będzie: ale wiemy, że gdy się pojawi, będziemy do niego podobni; bo ujrzymy go takim, jakim jest. 3:3 A każdy człowiek, który pokłada w nim tę nadzieję, oczyszcza się tak, jak on jest czysty. 3:4 Każdy, kto popełnia grzech, przekracza także prawo, bo grzech jest przekroczenie prawa. 3:5 A wiecie, że objawił się, aby zgładzić nasze grzechy; i w nim jest bez grzechu. 3:6 Kto w nim mieszka, nie grzeszy; kto grzeszy, nie widział go, ani go nie znali. 3:7 Dzieci, niech was nikt nie zwodzi: ten, kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak on jest sprawiedliwy. 3:8 Kto popełnia grzech, z diabła jest; bo diabeł grzeszy od początek. W tym celu objawił się Syn Boży, aby mógł zniszczyć dzieła diabła. 3:9 Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy; bo trwa w nim nasienie jego go: i nie może grzeszyć, ponieważ narodził się z Boga. 3:10 W tym objawiają się dzieci Boże i dzieci diabelskie: każdy, kto nie postępuje sprawiedliwie, nie jest z Boga ani ten, kto miłuje nie jego brat. 3:11 Bo to jest wiadomość, którą słyszeliście od początku, że powinniśmy kochać się nawzajem. 3:12 Nie jak Kain, który był z tego niegodziwca i zabił swego brata. I dlaczego go zabił? Ponieważ jego własne uczynki były złe i jego brat jest sprawiedliwy. 3:13 Nie dziwcie się, bracia moi, jeśli świat was nienawidzi. 3:14 Wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ miłujemy bracia. Kto nie miłuje swego brata, trwa w śmierci. 3:15 Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, że nie ma zabójcy ma w sobie życie wieczne. 3:16 W ten sposób poznajemy miłość Boga, ponieważ oddał za niego swoje życie nas: i my winniśmy oddać życie za braci. 3:17 Ale kto ma dobra tego świata i widzi, że jego brat jest w potrzebie, i zamyka przed nim wnętrzności litości, jak mieszka miłość Bóg w nim? 3:18 Dzieci moje, nie miłujmy słowem ani językiem; ale w czynem i w prawdzie. 3:19 Po tym poznajemy, że jesteśmy z prawdy i uspokajamy nasze serca przed nim. 3:20 Bo jeśli nasze serce potępia nas, Bóg jest większy niż nasze serce i wie wszystkie rzeczy. 3:21 Umiłowani, jeśli nasze serce nas nie potępia, to mamy ufność ku Bóg. 3:22 A o cokolwiek poprosimy, otrzymamy od niego, bo jego przestrzegamy przykazań i czyńcie to, co jest miłe w jego oczach. 3:23 A to jest jego przykazanie, abyśmy wierzyli w imię jego Syna Jezusa Chrystusa i miłujcie się wzajemnie, jak nam przykazał. 3:24 A kto przestrzega jego przykazań, mieszka w nim, a on w nim. I po tym poznajemy, że przebywa w nas przez Ducha, którego dał nas.